Γιάννης Ιωαννίδης (συνθέτης)

Γιάννης Ιωαννίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Γιάννης Ιωαννίδης (Ελληνικά)
Γέννηση	8  Ιουνίου 1930 Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Σπουδές	Ωδείο Αθηνών Πανεπιστήμιο Μουσικής και Ερμηνευτικών Τεχνών της Βιέννης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συνθέτης μουσικός
Εργοδότης	Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος (1963–1968) Universidad Metropolitana

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Γιάννης Ιωαννίδης.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιουνίου 1930. Γιος του Σταύρου Ιωαννίδη και της Μαργαρίτας (του γένους Κριέζη). Αποτελεί μια σημαντική προσωπικότητα της σύγχρονης ελληνικής μουσικής και είναι συνθέτης, αρχιμουσικός, μουσικογράφος και καθηγητής μουσικής.

Μουσικές Σπουδές

Το 1945-1954 ξεκίνησε πιάνο στο Ωδείο Αθηνών με δασκάλους τους Έλλη και Σπύρο Φαραντάτο και θεωρητικά με τους Φ.Οικονομίδη, Θ.Βαβαγιάννη και Γ.Σκλάβο. Συνέχισε το 1956 σπουδάζοντας εκκλησιαστικό όργανο με τον Karl Walter, σύνθεση με τον Otto Siegl και τσέμπαλο με την E.Harrich Schneider στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης από την οποία αποφοίτησε το 1963 με τιμητική διάκριση και βραβείο.

Μουσική Καριέρα

Ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα ως καθηγητής και μουσικός διευθυντής στο Αμερικάνικο Κολέγιο θηλέων (Pierce College) από το 1963 έως το 1968. Εκείνη την εποχή ήταν επίσης διευθυντής ορχήστρας και χορωδίας και οργανίστας στην γερμανική εκκλησία.

Την ίδια χρονιά εγκαταστάθηκε στο Καράκας της Βενεζουέλας, όπου, ενώ αρχικά εμφανιζόταν ως αρχιμουσικός, τελικά ανέλαβε τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή της Κρατικής Ορχήστρας Δωματίου. Το 1969 διορίστηκε καθηγητής σύνθεσης σύγχρονης μουσικής στο Ινστιτούτο του Καράκας Intermusica. Το 1971 υπήρξε μουσικός διευθυντής και καθηγητής σύνθεσης στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Καράκας.

Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα το 1976 δίδαξε σύνθεση στο Ορφείον Αθηνών μέχρι το 1982. Υπήρξε επίσης καλλιτεχνικός Διευθυντής στα Ωδεία Νίκος Σκαλκώτας, Φίλιππος Νάκας και στο Ωδείο της Μουσικής Εταιρίας Αθηνών (όπου διδάσκει έως σήμερα). Ακόμα, έχει υπάρξει καλλιτεχνικός και διοικητικός διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (1983-89) και πρόεδρος και καλλιτεχνικός διευθυντής της χορωδίας Αθηνών το 1983. Το 1984 ίδρυσε την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα Νέων, στην οποία εξακολουθεί να είναι διευθυντής.

Ήταν Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών ως γενικός γραμματέας (1978-1981) και αντιπρόεδρος (1981-1989). Επιπροσθέτως, υπήρξε μέλος στο διοικητικό συμβούλιο του Ελληνικού Συνδέσμου Σύγχρονης Μουσικής (1965-1968), πρόεδρος της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής για τις Παγκόσμιες Ημέρες του 1979 και πρόεδρος της ελληνικής επιτροπής εορτασμού του "Έτους Μουσικής 1985".

Πηγές

• 1. Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής, Σελ. 468
• 2. Λεξικό Ελλήνων Συνθετών, Συμεωνίδου Α., σελ. 150-151