Μάχη του Σκρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
@Dipa1965 ρε συ πάνε αλφαβητικά
Γραμμή 1: Γραμμή 1:

{{Μάχη
{{Μάχη
|εικόνα=Armoured_mobile-gun.JPG
|εικόνα=Armoured_mobile-gun.JPG
Γραμμή 6: Γραμμή 7:
|τόπος=[[Σκρα Κιλκίς|Σκρα, Κιλκίς]], [[Βασίλειο της Ελλάδας|Ελλάδα]]
|τόπος=[[Σκρα Κιλκίς|Σκρα, Κιλκίς]], [[Βασίλειο της Ελλάδας|Ελλάδα]]
|αποτέλεσμα=Ελληνική νίκη
|αποτέλεσμα=Ελληνική νίκη
|πλευρά1={{flagcountry|Kingdom of Greece}}<br>{{flagcountry|France}}
|πλευρά1={{flagcountry|France}}<br>{{flagcountry|Kingdom of Greece}}
|πλευρά2={{flagcountry|Bulgaria}}
|πλευρά2={{flagcountry|Bulgaria}}
|αρχηγός1={{flagicon|Kingdom of Greece}} [[Εμμανουήλ Ζυμβρακάκης]]<br>{{flagicon|France}} Auguste Clément Gérôme
|αρχηγός1={{flagicon|France}} Auguste Clément Gérôme<br>{{flagicon|Kingdom of Greece}} [[Εμμανουήλ Ζυμβρακάκης]]
|αρχηγός2={{flagicon|Bulgaria}} Ivan Bonchev
|αρχηγός2={{flagicon|Bulgaria}} Ivan Bonchev
|strength1={{flagicon|Kingdom of Greece}} Κύρια επίθεση: 2 συντάγματα της Μεραρχίας Αρχιπελάγους και 1 σύνταγμα της Μεραρχίας Σερρών<ref name="IEE69">Ιστορία Ελληνικού Έθνους, τ.ΙΕ΄, σ. 69.</ref>. Δευτερεύουσες επιχειρήσεις: 2 συντάγματα της Μεραρχίας Κρήτης, τμήματα της Μεραρχίας Σερρών<ref name="IEE71" /><br/>{{flagicon|France}} 4 διμοιρίες φλογοβόλων, 4 πυροβόλα<ref name="IEE70" /><br/>Συμμαχικό βαρύ πυροβολικό
|strength1={{flagicon|France}} 4 διμοιρίες με πυροβόλα και φλογοβόλα<ref name="IEE70" /><br>Συμμαχικό βαρύ πυροβολικό<br>{{flagicon|Kingdom of Greece}} Κύρια επίθεση: 2 συντάγματα της Μεραρχίας Αρχιπελάγους και 1 σύνταγμα της Μεραρχίας Σερρών<ref name="IEE69">Ιστορία Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ΄, σελίδα 69</ref>. Δευτερεύουσες επιχειρήσεις: 2 συντάγματα της Μεραρχίας Κρήτης, τμήματα της Μεραρχίας Σερρών<ref name="IEE71" />
|strength2={{flagicon|Bulgaria}} 2 συντάγματα<ref>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΕ΄, χάρτης σ. 69.</ref>
|strength2={{flagicon|Bulgaria}} 2 συντάγματα<ref>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ΄, χάρτης σελίδα 69</ref>
|απώλειες1=441 νεκροί<br>2.204 τραυματίες<br>164 αγνοούμενοι
|απώλειες1=441 νεκροί<br>2.204 τραυματίες<br>164 αγνοούμενοι
|απώλειες2=2.063 αιχμάλωτοι<br>35 πυροβόλα και άλλα όπλα καταληφθέντα<ref name="IEE71" />
|απώλειες2=2.063 αιχμάλωτοι<br>35 πυροβόλα και άλλα όπλα καταληφθέντα<ref name="IEE71" />

Έκδοση από την 00:06, 16 Μαρτίου 2020

Μάχη του Σκρα
Λάφυρο του Ελληνικού Στρατού από τον Βουλγαρικό Στρατό στον Α' ΠΠ - 1918
(αίθριο Πολεμικού Μουσείου, Αθήνα)]]
Χρονολογία16 Μαΐου/29 Μαΐου 191817 Μαΐου/30 Μαΐου 1918
ΤόποςΣκρα, Κιλκίς, Ελλάδα
ΑποτέλεσμαΕλληνική νίκη
Αντιμαχόμενοι
Γαλλία
Βασίλειο της Ελλάδας
Βουλγαρία
Ηγετικά πρόσωπα
Ivan Bonchev
Δυνάμεις
4 διμοιρίες με πυροβόλα και φλογοβόλα[1]
Συμμαχικό βαρύ πυροβολικό
Κύρια επίθεση: 2 συντάγματα της Μεραρχίας Αρχιπελάγους και 1 σύνταγμα της Μεραρχίας Σερρών[2]. Δευτερεύουσες επιχειρήσεις: 2 συντάγματα της Μεραρχίας Κρήτης, τμήματα της Μεραρχίας Σερρών[3]
2 συντάγματα[4]
Απώλειες
441 νεκροί
2.204 τραυματίες
164 αγνοούμενοι
2.063 αιχμάλωτοι
35 πυροβόλα και άλλα όπλα καταληφθέντα[3]

Η Μάχη του Σκρα (16 Μαΐου/29 Μαΐου - 17 Μαΐου/30 Μαΐου του 1918) θεωρείται μια από τις σημαντικότερες νικηφόρες μάχες του ελληνικού στρατού στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς η επίθεση πραγματοποιήθηκε από ελληνικές, κυρίως, δυνάμεις[1]. Αντίπαλος ήταν ο βουλγαρικός στρατός. Η μάχη διεξήχθη στην ομώνυμη σήμερα περιοχή του Νομού Κιλκίς.

Πρελούδιο

Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η προεξοχή του Σκρα είχε οργανωθεί αμυντικά από τους Βουλγάρους οι οποίοι και παρενοχλούσαν τα συμμαχικά στρατεύματα ιδίως στην περιοχή δυτικά του Αξιού ποταμού. Έτσι αποφασίσθηκε από τον Γάλλο επικεφαλής, αρχιστράτηγο Γκιγιομά η κατάληψη της περιοχής από μονάδες του ελληνικού στρατού, διοικητής των οποίων ήταν ο αντιστράτηγος Εμμανουήλ Ζυμβρακάκης. Η επίθεση διεξήχθη από πέντε συνολικά συντάγματα πεζικού, το 5ο και το 6ο της Μεραρχίας Αρχιπελάγους (υπό τον υποστράτηγο Δημήτριο Ιωάννου), πλαισιούμενα δεξιά (Α) από το 7ο και 8ο της Μεραρχίας της Κρήτης (υπό τον υποστράτηγο Παναγιώτη Σπηλιάδη) και αριστερά (Δ) από το 1ο σύνταγμα της Μεραρχίας των Σερρών (υπό τον υποστράτηγο Επαμ. Ζυμβρακάκη). Ο συνολικός αριθμός των επιτιθέμενων ήταν 14.546 μαχητές πεζικού, υποστηριζόμενοι από 287 βαρέα και ελαφρά πυροβόλα[εκκρεμεί παραπομπή].

Απέναντι από τις ελληνικές θέσεις, βρισκόταν η 5η Μεραρχία του Βουλγαρικού Στρατού[5] με δύο συντάγματα στην περιοχή της προεξοχής, υποστηριζόμενα από ισχυρό βαρύ και ελαφρό πυροβολικό. Η τοποθεσία του Σκρα ήταν από τη φύση της ιδιαίτερα οχυρή. Οι δύο γραμμές άμυνας των Βουλγάρων είχαν ενισχυθεί με λαβύρινθο χαρακωμάτων, πολυβολεία από μπετόν ή κρυμμένα σε βράχους και διπλές ή τριπλές σειρές συρματοπλεγμάτων. Επίσης, οι Βούλγαροι διέθεταν μεγάλο αριθμό πολυβόλων και όλμων για ταυτόχρονη άμυνα από μετωπική και πλευρική επίθεση.[1]

Το σχέδιο των Συμμάχων προέβλεπε επίθεση από τη Μεραρχία Αρχιπελάγους, στην οποία είχε υπαχθεί και το 1ο Σύνταγμα της Μεραρχίας Σερρών. Ταυτόχρονα με την κυρίως επίθεση, θα διενεργούνταν δετευρεύουσες επιθέσεις από τσυντάγματα της Μεραρχίας Κρήτης στα ανατολικά και τμήματα της Μεραρχίας Σερρών στα δυτικά. Ακόμη πιο ανατολικά, θα διεξήγαγε επίθεση η 122η γαλλική μεραρχία ενώ και οι Βρετανοί και οι Σέρβοι θα διενεργούσαν αντιπερισπαμό στους δικούς τπυς τομείς.[1]

Η μάχη

Στις 16 Μαΐου/29 Μαΐου του 1918, και από της 5ης ώρας πρωινής, άρχισε η προπαρασκευή του συμμαχικού πυροβολικού για την καταστροφή των διαφόρων αμυντικών εγκαταστάσεων ενώ τα συντάγματα που ήταν έτοιμα για την επίθεση εξόρμησαν το πρωί της επομένης (17 Μαΐου) καλυπτόμενα από κινητό φραγμό του πυροβολικού[1]. Η βουλγαρική αντίδραση ήταν επίσης ισχυρή, πλην όμως, η ορμή του ελληνικού στρατού ήταν τόση που υπερφαλάγγισε την βουλγαρική αντίσταση και στις 06.30 το Σκρα είχε καταληφθεί[1]. Βέβαια οι Βούλγαροι υπερασπίσθηκαν με πείσμα τις θέσεις τους και το απόγευμα της 17ης Μαΐου επεχείρησαν λυσσώδεις αντεπιθέσεις, ιδίως κατά του 5ου Συντάγματος πεζικού της Μεραρχίας της Κρήτης, που όλες όμως τελικά αποκρούσθηκαν[3].

Απώλειες

Ελληνικές

Μνημείο Ελλήνων πεσόντων

Οι ελληνικές απώλειες, ιδιαίτερα για τη Μεραρχία Αρχιπελάγους, υπήρξαν βαρύτατες. Ο συνολικός αριθμός των απωλειών της Μεραρχίας Αρχιπελάγους ήταν 338 νεκροί, ανάμεσά τους και ο ταγματάρχης Βασίλειος Παπαγιάννης, 1.777 τραυματίες, 164 αγνοούμενοι.[1] Στις δευτερεύουσες επιθέσεις, οι οποίες διεξήχθησαν από τη Μεραρχία Κρήτης, οι απώλειες ήταν 71 νεκροί και 314 τραυματίες. Στις αντίστοιχες επιχειρήσεις της Μεραρχίας Σερρών, οι απώλειες ήταν 32 νεκροί και 114 τραυματίες.[3]

Βουλγαρικές

Οι δυνάμεις της Μεραρχίας Αρχιπελάγους συνέλαβαν συνολικά 1.835 Βουλγάρους αιχμαλώτους και στην κατοχή τους περιήλθαν 32 πυροβόλα και πολλά άλλα όπλα[1]. Η Μεραρχία Κρήτης, πέρα από το σημαντικό στρατιωτικό υλικό που κυρίευσε, αιχμαλώτισε 210 Βουλγάρους και η Μεραρχία Σερρών 18 Βουλγάρους[3].

Αποτέλεσμα

Η «νίκη του Σκρα», όπως αναφέρεται στην ελληνική στρατιωτική ιστορία, εξέπληξε τόσο τους συμμάχους όσο και τους εχθρούς. Με δεδομένο την πολύ καλή οχύρωση των βουλγαρικών δυνάμεων που υποστηριζόταν με πολυάριθμο πυροβολικό, η θέση τους θεωρούταν απρόσβλητη, ύστερα μάλιστα από την αποτυχία που είχε σημειώσει ένα χρόνο πριν, τον Μάρτιο του 1917, η 122α γαλλική Μεραρχία στη προσπάθειά της να την εξουδετερώσει. Κανείς από τους συμμάχους δεν περίμενε να δει να διασπάται από την ορμή των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων μια τέτοια οχύρωση σε μέτωπο μήκους 12 χλμ και βάθους 1-2 χλμ. Η βουλγαρική διοίκηση, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες επανακατάληψης και τις σφοδρές αντεπιθέσεις που διέταξε, δεν κατάφερε να επανακτήσει τις θέσεις της.

Η νίκη του Σκρα θεωρήθηκε ισχυρότατο πλήγμα για τους Βουλγάρους και μέγα κατόρθωμα του ελληνικού στρατού. Συγκεκριμένα ο αρχιστράτηγος των συμμαχικών δυνάμεων στρατηγός Γκυγιωμά, που είχε εν τω μεταξύ αντικαταστήσει τον στρατηγό Σαράιγ από τον προηγούμενο Δεκέμβριο, χαρακτήρισε το ελληνικό πεζικό ως «πεζικό απαράμιλλης ανδρείας και έξοχης ορμητικότητας». Το σημαντικότερο, όμως, αποτέλεσμα της μάχης ήταν η αύξηση της εμπιστοσύνης των Συμμάχων προς τις δυνατότητες του ελληνικού στρατού, καθώς και η αποκάλυψη της κάμψης του ηθικού του βουλγαρικού στρατού. Αυτές οι διαπιστώσεις ενίσχυσαν την ιδέα για ανάληψη επιθετικής πρωτοβουλίας των Συμμάχων στο Μακεδονικό μέτωπο, η οποία και υλοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1918.[3]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΕ΄, σ. 70.
  2. Ιστορία Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ΄, σελίδα 69
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΕ΄, σ. 71.
  4. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ΄, χάρτης σελίδα 69
  5. «Μάχη του Σκρα (17/30 Μαΐου 1918) | 100 Χρόνια από τον Α' Π.Π.». fww.army.gr. Γενκό Επιτελείο Στρατού. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2020. 

Πηγές

  • Δεσποτόπουλος, Αλέξανδρος (1978). Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. ΙΕ΄. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών. 
  • Νεώτερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ηλίου τόμος 17ος σελίδα 32
  • Στρατιωτική Ιστορία νεώτερης Ελλάδος ΔΕΚ/ΓΕΣ έκδοση 1980

Συντεταγμένες: 41°05′20″N 22°23′40″E / 41.08889°N 22.39444°E / 41.08889; 22.39444