Λουδοβίκος Φίλιππος της Γαλλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 32: Γραμμή 32:
Ο '''Λουδοβίκος-Φίλιππος''' ([[6 Οκτωβρίου]] [[1773]] – [[26 Αυγούστου]] [[1850]]) από τον [[Οίκος της Ορλεάνης|Οίκο της Ορλεάνης]] ήταν δούκας της Ορλεάνης (1793-1830), που έγινε Επικεφαλής του Γαλλικού Κράτους (1830-1848) και μετά βασιλιάς της Γαλλίας (1830-1848).
Ο '''Λουδοβίκος-Φίλιππος''' ([[6 Οκτωβρίου]] [[1773]] – [[26 Αυγούστου]] [[1850]]) από τον [[Οίκος της Ορλεάνης|Οίκο της Ορλεάνης]] ήταν δούκας της Ορλεάνης (1793-1830), που έγινε Επικεφαλής του Γαλλικού Κράτους (1830-1848) και μετά βασιλιάς της Γαλλίας (1830-1848).


==Βιογραφία==
Ήταν απόγονος του [[Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΓ΄]] και συγκεκριμένα του δεύτερου γιου του [[Φίλιππος Α΄ της Ορλεάνης|Φιλίππου της Ορλεάνης]], ιδρυτή του [[Οίκος της Ορλεάνης|Οίκου της Ορλεάνης]], από τον οποίο προήλθε αυτός ως μοναδικός βασιλιάς.
Ήταν απόγονος του [[Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΓ΄]] και συγκεκριμένα του δεύτερου γιου του [[Φίλιππος Α΄ της Ορλεάνης|Φιλίππου της Ορλεάνης]], ιδρυτή του [[Οίκος της Ορλεάνης|Οίκου της Ορλεάνης]], από τον οποίο προήλθε αυτός ως μοναδικός βασιλιάς.



Έκδοση από την 13:22, 15 Μαρτίου 2020

Λουδοβίκος Φίλιππος
Περίοδος9 Αυγούστου 183024 Φεβρουαρίου 1848
ΠροκάτοχοςΛουδοβικος ΙΗ΄
ΔιάδοχοςΔεύτερη Γαλλική Δημοκρατία
Γέννηση6 Οκτωβρίου 1773
Παρίσι, Γαλλία
Θάνατος26 Αυγούστου 1850 (76 ετών)
Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο
ΣύζυγοςΜαρία Αμαλία της Νάπολης και της Σικελίας
ΕπίγονοιΦερδινάνδος-Φίλιππος
Λουίζα
Μαρία
Λουδοβίκος
Κλημεντίνη
Φραγκίσκος
Ερρίκος
Αντώνιος
ΠατέραςΛουδοβίκος Φίλιππος Β΄ της Ορλεάνης
ΜητέραΛουίζα Μαρία Αδελαΐδα των Βουρβόνων
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )
Προσφωνήσεις του
Βασιλιά Λουδοβίκου Φιλίππου
Προσφώνηση αναφοράςΜεγαλειότατος
Προφορική προσφώνησηΜεγαλειότατε
Εναλλακτική προσφώνησηΔ/Δ

Ο Λουδοβίκος-Φίλιππος (6 Οκτωβρίου 177326 Αυγούστου 1850) από τον Οίκο της Ορλεάνης ήταν δούκας της Ορλεάνης (1793-1830), που έγινε Επικεφαλής του Γαλλικού Κράτους (1830-1848) και μετά βασιλιάς της Γαλλίας (1830-1848).

Βιογραφία

Ήταν απόγονος του Λουδοβίκου ΙΓ΄ και συγκεκριμένα του δεύτερου γιου του Φιλίππου της Ορλεάνης, ιδρυτή του Οίκου της Ορλεάνης, από τον οποίο προήλθε αυτός ως μοναδικός βασιλιάς.

Ήταν, επίσης, γιος του δούκα της Ορλεάνης Φιλίππου, ο οποίος επονομάστηκε "Φίλιππος- Ισότητα" και καρατομήθηκε κατά τη Γαλλική Επανάσταση και της Λουίζας Μαρίας Αδελαΐδας των Βουρβόνων.

Μετά τον αποκεφαλισμό του πατέρα του ακολούθησε όλη την οικογένεια του στην εξορία για 22 ολόκληρα χρόνια (1793 - 1815) μέχρι την ανατροπή του Ναπολέοντα Α΄, οπότε πέθαναν και οι δύο μικρότεροι αδελφοί του.

Επισκέφθηκε την Σκανδιναβία και στην συνέχεια για τέσσερα ολόκληρα χρόνια τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου γνωρίστηκε με σημαντικά πρόσωπα, ανάμεσα στα οποία και ο πρόεδρος Ουάσιγκτον και ο Αλεξάντερ Χάμιλτον, που ενθουσιάστηκαν από τον δούκα και τους αδελφούς του.

Είχε να διδαχθεί πολλά και από τις Αμερικανικές μεθόδους διακυβέρνησης. Στην Βοστώνη έμαθε το 1797 για το κίνημα της 18ης Φρουκτιδώρ[1], που εξόρισε την μητέρα του στην Ισπανία, και έτσι αποφάσισε με τους αδελφούς του να επιστρέψει στην Ευρώπη μέσω της Κούβας. Συνελήφθησαν στον κόλπο του Μεξικού από Αγγλικά πλοία και στην Νέα Σκωτία συναντήθηκε με τον δούκα του Κεντ και αναπτύχθηκε μεταξύ τους φιλία. Το 1800, έφτασε στην Αγγλία και έμεινε τα υπόλοιπα χρόνια της εξορίας έως την πτώση του Ναπολέοντα.

Μόλις επανήλθε από την εξορία στάθηκε στο πλευρό των συγγενών του βασιλέων της Βουργουνδίας στηρίζοντας ιδιαίτερα τον Κάρολο Ι΄, με τον οποίο ανέπτυξε στενή φιλία.

Βασιλιάς της Γαλλίας

Έγινε βασιλιάς το 1830 μετά την Ιουλιανή επανάσταση που ανέτρεψε τον Κάρολο Ι΄, ο οποίος παραιτήθηκε υπέρ του εγγονού του Ερρίκου, κόμη του Σαμπόρ.

Είναι ο δημιουργός του μουσείου των Βερσαλλιών (1837) το οποίο εμπλούτισε συλλέγοντας έργα τέχνης από προκατόχους του προκειμένου να συμφιλιώσει τον λαό και να σταθεροποιήσει την θέση του, κάτι το οποίο δεν κατάφερε.

Απλός βασιλιάς και προσιτός στον λαό απέφυγε τις μεθόδους μεγαλειωδών εμφανίσεων των προγενεστέρων του. Στηρίχτηκε στην μεσαία τάξη και έγινε αγαπητός στον λαό. Σταδιακά όμως πιεζόμενος από τους φεουδάρχες συνέχεια άλλαξε πολιτική εγκαταλείποντας την μεσαία τάξη στην οποία στηριζόταν. Έτσι η οικονομική κρίση του 1847 οδήγησε σε επαναστατικό κίνημα εναντίον του τον επόμενο μόλις χρόνο, χρονιά που σηματοδοτήθηκε από επαναστατικά κινήματα σε όλη την Ευρώπη ενάντια στα βασιλικά καθεστώτα.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1848, ο ξαφνιασμένος από την επανάσταση Λουδοβίκος παραιτήθηκε υπέρ του νεότερου εγγονού του (ο γιος και διάδοχός του, Φερδινάνδος, είχε σκοτωθεί νωρίτερα σε δυστύχημα). Σε μεγάλη πλέον ηλικία εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο όπου και πέθανε δύο χρόνια αργότερα.

Οικογένεια

Το 1809 νυμφεύτηκε τη Μαρία-Αμαλία των Βουρβόνων-Ισπανίας (17821866), κόρη του Φερδινάνδου Α΄ των Δύο Σικελιών και απέκτησαν τέκνα:

Παραπομπές

  1. Ο "Φρουκτιδώρ" ήταν ο 12ος μήνας του Γαλλικού Ημερολογίου της Επανάστασης, που αντιστοιχούσε στο διάστημα Αυγούστου-Σεπτεμβρίου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Προκάτοχος:
Κάρολος Ι΄ της Γαλλίας
Βασιλιάς της Γαλλίας Διάδοχος:
(Δεύτερη Γαλλική Δημοκρατία)


CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Louis-Philippe I, King of the French της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).