Αμπέλα του Σαλέρνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7: Γραμμή 7:
Η Αμπέλα έγραψε δύο πραγματείες: το «Περί Μαύρης Χολής» (De atrabile) και το «Περί της Φύσης του Ανθρώπινου Σπέρματος» (De natura seminis humani). Καμία από αυτές δεν διασώζεται σήμερα.<ref name=":5">{{Cite journal|title=Women's Medical Practice and Health Care in Medieval Europe|url=http://www.jstor.org/stable/3174557|journal=Signs|date=1989|issn=0097-9740|pages=434–473|volume=14|issue=2|first=Monica|last=Green}}</ref>
Η Αμπέλα έγραψε δύο πραγματείες: το «Περί Μαύρης Χολής» (De atrabile) και το «Περί της Φύσης του Ανθρώπινου Σπέρματος» (De natura seminis humani). Καμία από αυτές δεν διασώζεται σήμερα.<ref name=":5">{{Cite journal|title=Women's Medical Practice and Health Care in Medieval Europe|url=http://www.jstor.org/stable/3174557|journal=Signs|date=1989|issn=0097-9740|pages=434–473|volume=14|issue=2|first=Monica|last=Green}}</ref>


Η Αμπέλα είναι μία από τις τέσσερις γυναίκες που αναφέρει ο μεσαιωνικός γιατρός και ιατρικός ιστορικός Σαλβατόρε ντε Ρέντζι ότι δίδασκαν και εξασκούσαν ιατρική και έγραφαν σχετικές πραγματείες.<ref name=":3" /><ref name=":5" /> Οι άλλες τρεις ήταν η [[Ρεμπέκα Γκουάρνα]], η [[Μερκουριάδα]] και η [[Κωστάνς Καλέδα]].<ref name=":3" /><ref name=":5" />
Η Αμπέλα είναι μία από τις τέσσερις γυναίκες που αναφέρει ο μεσαιωνικός γιατρός και ιατρικός ιστορικός Σαλβατόρε ντε Ρέντζι ότι δίδασκαν και εξασκούσαν ιατρική και έγραφαν σχετικές πραγματείες.<ref name=":3" /><ref name=":5" /> Οι άλλες τρεις ήταν η [[Ρεμπέκα Γκουάρνα]], η [[Μερκουριάδα]] και η [[Κοστάντζα Καλέντα]].<ref name=":3" /><ref name=":5" />


Η Αμπέλα του Σαλέρνο αναφέρεται στο έργο τέχνης της [[Τζούντι Σικάγο]], «[[Το Δείπνο (της Τζούντι Σικάγο)|Το Δείπνο]]»<ref>{{Cite web|url=https://www.brooklynmuseum.org/eascfa/dinner_party/heritage_floor/abella_of_salerno|title=Brooklyn Museum: Abella of Salerno|website=www.brooklynmuseum.org|accessdate=2020-03-11}}</ref> εκπροσωπώντας τις γυναίκες που διακρίθηκαν μετά από αγώνες και τελικά το όνομά τους ξεχάστηκε ή αποσιωπήθηκε.<ref>{{Cite web|url=https://www.brooklynmuseum.org/eascfa/dinner_party/heritage_floor|title=Brooklyn Museum: Heritage Floor|website=www.brooklynmuseum.org|accessdate=2020-03-11}}</ref>
Η Αμπέλα του Σαλέρνο αναφέρεται στο έργο τέχνης της [[Τζούντι Σικάγο]], «[[Το Δείπνο (της Τζούντι Σικάγο)|Το Δείπνο]]»<ref>{{Cite web|url=https://www.brooklynmuseum.org/eascfa/dinner_party/heritage_floor/abella_of_salerno|title=Brooklyn Museum: Abella of Salerno|website=www.brooklynmuseum.org|accessdate=2020-03-11}}</ref> εκπροσωπώντας τις γυναίκες που διακρίθηκαν μετά από αγώνες και τελικά το όνομά τους ξεχάστηκε ή αποσιωπήθηκε.<ref>{{Cite web|url=https://www.brooklynmuseum.org/eascfa/dinner_party/heritage_floor|title=Brooklyn Museum: Heritage Floor|website=www.brooklynmuseum.org|accessdate=2020-03-11}}</ref>

Έκδοση από την 11:42, 11 Μαρτίου 2020

Η Αμπέλα του Σαλέρνο (γνωστή και ως Αμπέλα των Καστελλομάτα) ήταν γιατρός του 14ου αιώνα και άνηκε στις λεγόμενες Γυναίκες του Σαλέρνο.[1][2][3] Πιστεύεται ότι γεννήθηκε γύρω στο 1380 αλλά οι ακριβείς χρονολογίες γέννησης και θανάτου της είναι άγνωστες.[4]

Θεωρείται πως κατάγονταν από την οικογένεια Καστελλομάτα που διέθετε μεγάλη επιρροή στο Σαλέρνο.[5] Άλλο γνωστό μέλος της οικογένειας Καστελλομάτα  ήταν ο Τζοβάνι των Καστελλομάτα που ήταν προσωπικός γιατρός του πάπα Ιννοκέντιου Γ’.[6] Αυτό επιβεβαιώνει τους ισχυρούς δεσμούς ανάμεσα στην Ιατρική Σχολή του Σαλέρνο και την παπική έδρα.[5]

Η Αμπέλα δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Σαλέρνο και, όπως και η Ρεμπέκα Γκουάρνα, ήταν εμβρυολόγος.[7] Το Πανεπιστήμιο του Σαλέρνο ήταν το μοναδικό μεσαιωνικό πανεπιστήμιο το οποίο δέχονταν γυναίκες ως φοιτήτριες αλλά και ως διδάσκουσες.[3] Οι γυναίκες που αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο αυτό, γνωστές ως Γυναίκες του Σαλέρνο, επηρέασαν τη μεσαιωνική ιατρική γνώση με το έργο τους αλλά κυρίως προσέφεραν πολύτιμες ιατρικές υπηρεσίες στις γυναίκες της εποχής τους που υπέφεραν από έλλειψη δομών αλλά και γνώσεων αφού οι κατά κύριο λόγο άντρες γιατροί δεν εκπαιδεύονταν σε γυναικολογικά θέματα λόγω κοινωνικών και θρησκευτικών προκαταλήψεων.[3] Αυτός ήταν και ο λόγος που οι Γυναίκες του Σαλέρνο όπως η Αμπέλα και η Τρότα ειδικεύονταν κατά κύριο λόγο σε γυναικολογικά θέματα.[1][2] Αυτές οι γυναίκες διέψευσαν τις προκαταλήψεις της εποχής τους σχετικά με τους ρόλους των αντρών και των γυναικών και αποτελούν πηγή περηφάνιας για το Σαλέρνο.

Η Αμπέλα έγραψε δύο πραγματείες: το «Περί Μαύρης Χολής» (De atrabile) και το «Περί της Φύσης του Ανθρώπινου Σπέρματος» (De natura seminis humani). Καμία από αυτές δεν διασώζεται σήμερα.[8]

Η Αμπέλα είναι μία από τις τέσσερις γυναίκες που αναφέρει ο μεσαιωνικός γιατρός και ιατρικός ιστορικός Σαλβατόρε ντε Ρέντζι ότι δίδασκαν και εξασκούσαν ιατρική και έγραφαν σχετικές πραγματείες.[4][8] Οι άλλες τρεις ήταν η Ρεμπέκα Γκουάρνα, η Μερκουριάδα και η Κοστάντζα Καλέντα.[4][8]

Η Αμπέλα του Σαλέρνο αναφέρεται στο έργο τέχνης της Τζούντι Σικάγο, «Το Δείπνο»[9] εκπροσωπώντας τις γυναίκες που διακρίθηκαν μετά από αγώνες και τελικά το όνομά τους ξεχάστηκε ή αποσιωπήθηκε.[10]

Βλέπε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Ogilvie, Marilyn Bailey.· Harvey, Joy Dorothy. (2000). The biographical dictionary of women in science : pioneering lives from ancient times to the mid-20th century. New York: Routledge. ISBN 0-415-92038-8. 40776839. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Monica, Matteo Della; Mauri, Roberto; Scarano, Francesca; Lonardo, Fortunato; Scarano, Gioacchino (2013). «The Salernitan school of medicine: Women, men, and children. A syndromological review of the oldest medical school in the western world» (στα αγγλικά). American Journal of Medical Genetics Part A 161 (4): 809–816. doi:10.1002/ajmg.a.35742. ISSN 1552-4833. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/ajmg.a.35742. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Oakes, Elizaveth H. (2007). Encyclopedia of world scientists (Rev. ed έκδοση). New York: Facts on File. ISBN 978-1-4381-1882-6. 466364697. CS1 maint: Extra text (link)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Proffitt, Pamela (1999). Notable women scientists. Detroit: Gale Group. ISBN 0-7876-3900-1. 41628188. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Paravicini Bagliani, Agostino. The Pope's body. Chicago. ISBN 978-0-226-03437-9. 41592982. 
  6. ↑ Williams, Steven J. (2003). The secret of secrets : the scholarly career of a pseudo-Aristotelian text in the Latin Middle Ages. Ann Arbor: University of Michigan Press. ISBN 0-472-11308-9. 50761389. 
  7. ↑ Herbermann, Charles George (4 Μαΐου 2017). The Catholic Encyclopedia, Vol. 1 Of 15: An International Work of Reference on the Constitution, Doctrine, Discipline, and History of the Catholic Church; Fifteen Volumes and Index (Classic Reprint). 1kg Limited. ISBN 978-0-243-48740-0. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Green, Monica (1989). «Women's Medical Practice and Health Care in Medieval Europe». Signs 14 (2): 434–473. ISSN 0097-9740. http://www.jstor.org/stable/3174557. 
  9. ↑ «Brooklyn Museum: Abella of Salerno». www.brooklynmuseum.org. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2020. 
  10. ↑ «Brooklyn Museum: Heritage Floor». www.brooklynmuseum.org. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2020. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αμπέλα_του_Σαλέρνο&oldid=8113489"