Δανάη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 40: Γραμμή 40:


== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [https://habilis-habili.blogspot.com/2014/08/blog-post_21.htmlΔανάη]
{{commonscat}}
{{commonscat}}



Έκδοση από την 19:33, 23 Φεβρουαρίου 2020

Αυτό το λήμμα αφορά στο μυθικό πρόσωπο. Για άλλες χρήσεις, δείτε: Δανάη (αποσαφήνιση).
Δανάη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςDaunus
ΣύντροφοςΔίας
ΤέκναΠερσέας[1]
Δαύνος
ΓονείςΑκρίσιος και Ευριδίκη του Άργους
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Κατά την ελληνική μυθολογία, η Δανάη ήταν μοναχοκόρη του Ακρισίου, βασιλιά του Άργους, και της Ευρυδίκης, κόρης του Λακεδαίμονα. Ήταν μητέρα του ημίθεου ήρωα Περσέα.

Μύθος

Πίνακας του Τζ. Γ. Γουότερχαουζ. Τα κύματα έφεραν τη λάρνακα στις ακτές της Σερίφου, όπου μπλέχτηκε στα δίκτυα του ψαρά Δικτύος, αδελφού του βασιλιά Πολυδέκτη.

Ο βασιλιάς Ακρίσιος είχε λάβει ένα χρησμό, σύμφωνα με τον οποίο θα τον σκότωνε ο εγγονός του. Γι' αυτό, αποφάσισε να κλειδώσει τη Δανάη μαζί με την τροφό της σε μια υπόγεια φυλακή της οποίας οι τοίχοι είχαν επενδυθεί με μεταλλικές πλάκες. Τη Δανάη, όμως, ερωτεύθηκε ο Δίας, που μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή και έτσι εισχώρησε, από μία χαραμάδα, στη φυλακή της. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο Περσέας.

Ο Ακρίσιος, όταν κάποτε άκουσε το κλάμα του παιδιού και έμαθε για τη γέννηση του εγγονού του, σκότωσε την τροφό και κλειδώνοντας τη Δανάη και τον μικρό Περσέα σε ένα μπαούλο, τους έριξε στη θάλασσα. Το μπαούλο ξεβράστηκε στη Σέριφο, όπου και το μάζεψε ο ψαράς Δίκτυς και το μετέφερε στον αδελφό του, το βασιλιά Πολυδέκτη, σώζοντας έτσι τη ζωή μητέρας και γιου. Κατά τον Φερεκύδη, ο Πολυδέκτης τους περιποιούνταν σα να ήταν συγγενείς του. Δίπλα στον Δίκτυ ο Περσέας ενηλικιώθηκε.

«Ea voluntate Iovis delata est in insulam Seriphum, quam piscator Dictys cum invenisset, effracta ea vidit mulierem cum infante, quos ad regem Polydectem perduxit, qui eam in coniugio habuit et Perseum educavit in templo Minervae».[2]

Όμως ο Πολυδέκτης τελικά αγάπησε την Δανάη, χωρίς να λαμβάνει όμως ανταπόκριση. Θεωρώντας τον Περσέα, εμπόδιο τού ανέθεσε το φόνο της θνητής Γοργόνας, Μέδουσας, βέβαιος ότι θα σκοτωνόταν. Ο Περσέας όμως, λαμβάνοντας βοήθεια από τους θεούς, γύρισε θριαμβευτής, αποκεφαλίζοντας τη Μέδουσα και παίρνοντας το κεφάλι της μαζί του, σε ένα σάκο. Ωστόσο, βρήκε τη μητέρα του ικέτιδα σε ναό, μαζί με τον Δίκτυ, καταδιωκόμενους από τον Πολυδέκτη. Τότε, έστρεψε το κεφάλι της Μέδουσας προς τον Πολυδέκτη, μετατρέποντάς τον σε πέτρα. Κατέστησε τον Δίκτυ βασιλιά της Σερίφου και επανάφερε τη Δανάη στην πατρίδα τους, το Άργος.

Παρατηρήσεις

Ο μύθος αυτός είναι ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς της ελληνικής μυθολογίας, που παρόμοια επαναλαμβάνεται σε πολλές αρχαίες θρησκείες, όπως η περίπτωση της διάσωσης στη θάλασσα ή ποταμούς προσώπων της Παλαιάς Διαθήκης (Ιησούς του Ναυή κ.ά.), της αρχαίας Ρωμαϊκής θρησκείας (Ρώμου και Ρωμύλου), αλλά κ.ά. Η παρθενογένεση αναφέρεται σε πολλούς μύθους στην ελληνική μυθολογία, απαντάται επίσης στην αιγυπτιακή και την αρχαία ινδική μυθολογία.

Απεικονίσεις

Δείτε επίσης

Παραπομπές

Πηγές

  • "Νεότερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τ. 5ος, σελ. 712.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι