Στέφανος Θωμόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 42: Γραμμή 42:
* ''Ο Λουδοβίκος Στόιμπ εν Πάτραις'', 1938,
* ''Ο Λουδοβίκος Στόιμπ εν Πάτραις'', 1938,
* ''Περί Κερπινής'', 1939.
* ''Περί Κερπινής'', 1939.

== Πηγές ==
*''Ιστορία της πόλεως Πατρών'' , Τόμοι Α΄& Β΄ , [[Στέφανος Θωμόπουλος]], Αχαϊκές εκδόσεις, SET ISBN 9607960106
*''Ιστορίες της πόλης'', Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2004, ISBN 9608837200


{{Στοιχεία προσώπου
{{Στοιχεία προσώπου

Έκδοση από την 21:25, 3 Δεκεμβρίου 2007

Στέφανος Θωμόπουλος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Στέφανος Θωμόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση11 Απριλίου 1859
Πάτρα, Ελλάδα
Θάνατος31 Ιουλίου 1939
Πάτρα, Ελλάδα
Εθνικότητα Ελληνική
Χώρα πολιτογράφησης Ελληνική
Ιδιότητασυγγραφέας και ιστορικός
Είδος τέχνηςΣυγγραφέας
Σημαντικά έργαΙστορία της πόλεως Πατρών

Ο Στέφανος Θωμόπουλος (Πάτρα, 11 Απριλίου 1859- 31 Ιουλίου 1939) ήταν Έλληνας συγγραφέας και ιστορικός ο οποίος ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ιστορία της Πάτρας και της γύρω περιοχής.

Ήταν γιος του συμβολαιογράφου Νικολάου Θωμόπουλου. Η πατρική του οικία βρισκόταν επί της οδού Ερμού 74. Τελείωσε το γυμνάσιο Πατρών, ενώ σε ηλικία 12 ετών έγραφε στην σχολική εφημερίδα και το 1879 πρώτευσε μεταξύ των τελειοφοίτων σε έκθεση για την ιστορία της Πάτρας.

Σπούδασε στην νομική σχολή Αθήνας της οποίας αναγορεύθηκε διδάκτορας το 1885. Αργότερα υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία και επέστρεψε στην Πάτρα όπου άσκησε την δικηγορία. Το 1911 διορίστηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη με διαγωνισμό, όπου εργάστηκε μέχρι το 1933 οπότε συνταξιοδοτήθηκε.

Το 1913 με εντολή του υπουργείου Παιδείας πήγε στην Μακεδονία για να καταγράψει τις βιβλιοθήκες των πόλεων και των μονών στις περιοχές της Φλώρινας, της Κορυτσάς, του Μοναστηρίου και της Κοζάνης.

Πέθανε στις 31 Ιουλίου 1939.

Συγγραφικό έργο

Ο Θωμόπουλος ήταν φιλόπολις και συνέδεσε το όνομά του με την ιστορία της Πάτρας, αφιερώνοντας όλη του την ζωή στην συγκέντρωση νέων στοιχείων για την ιστορία του τόπου του. Ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες που ερευνούσαν και έγραφαν για την ιστορία της πόλης τους· στο ίδιο πεδίο δραστηριοποιήθηκε μερικά χρόνια μετά τον Θωμόπουλο και ο Δημήτριος Καμπούρογλου.

Το 1888 εξέδωσε τον πρώτο τόμο του έργου του Ιστορία της πόλεως Πατρών σε ηλικία 29 ετών. Έγραψε, ακόμη, πολλά άρθρα, μελέτες και πραγματείες για την Πάτρα, ενώ αρθρογραφούσε σε όλες σχεδόν τις τοπικές εφημερίδες.

Άλλα έργα του είναι:

  • Χριστιανικαί εν Πάτραι επιγραφαί, 1883
  • Ο Απόστολος Ανδρέας, 1890,
  • Η ιερά μονή Ομπλού εν Πάτραις 1903,
  • Ο Παλαιών Πατρών Θεοφάνης 1922,
  • Ο μέγας Δέρκων Γρηγόριος, 1928,
  • Η Χαλανδρίτσα 1937,
  • Ο Λουδοβίκος Στόιμπ εν Πάτραις, 1938,
  • Περί Κερπινής, 1939.

Πηγές