Ανόπτηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Η '''ανόπτηση''' είναι μια θερμική κατεργασία κατά την οποία ένα μέταλλο ή κράμα, το οπ... |
μ +εικονα |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Εικόνα:Cu-Ni-annealing.svg|250px|right|thumb|Η επίδραση της θερμοκρασίας ανόπτησης (Τ<sub>a</sub>) στην σκληρότητα των κραμάτων [[χαλκονικέλιο|χαλκονικελίου]] με διαφορετικές περιεκτικότητες σε [[νικέλιο]]. Τα κράματα είχαν προηγουμένως υποστεί 50% παραμόρφωση (ενδοτράχυνση) με ψυχρή έλαση.]] |
|||
Η '''ανόπτηση''' είναι μια θερμική κατεργασία κατά την οποία ένα [[μέταλλα|μέταλλο]] ή [[κράμα]], το οποίο έχει υποστεί [[ενδοτράχυνση]], |
Η '''ανόπτηση''' είναι μια θερμική κατεργασία κατά την οποία ένα [[μέταλλα|μέταλλο]] ή [[κράμα]], το οποίο έχει υποστεί [[ενδοτράχυνση]], |
||
θερμαίνεται σε υψηλή θερμοκρασία (500–850°C) και κατόπιν ψύχεται αργά για αρκετές ώρες, έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι υπολειπόμενες εσωτερικές τάσεις που προκάλεσε η [[ενδοτράχυνση]]. |
θερμαίνεται σε υψηλή θερμοκρασία (500–850°C) και κατόπιν ψύχεται αργά για αρκετές ώρες, έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι υπολειπόμενες εσωτερικές τάσεις που προκάλεσε η [[ενδοτράχυνση]]. |
||
Η ανόπτηση γίνεται συνήθως σε μέταλλα ή κράματα που έχουν υποστεί ψυχρή έλαση και περιλαμβάνει: |
Η ανόπτηση γίνεται συνήθως σε μέταλλα ή κράματα που έχουν υποστεί ψυχρή έλαση και περιλαμβάνει τρία στάδια: |
||
# ''Αποκατάσταση'' — Κατά το στάδιο αυτό, το υλικό θερμαίνεται σε θερμοκρασία περίπου ίση με 0,3''Τ''<sub>m</sub>, όπου ''Τ''<sub>m</sub> η θερμοκρασία τήξης του υλικού. Με την θέρμανση του υλικού, επιτυγχάνεται αναδιοργάνωση και αποδέσμευση των κρυσταλλικών διαταραχών (ατελειών) που προκάλεσε η [[ενδοτράχυνση]]. Η πυκνότητα των διαταραχών μειώνεται λίγο με συνέπεια την μικρή μείωση της σκληρότητας και την μικρή βελτίωση της ολκιμότητας του υλικού. |
|||
* ''αποκατάσταση'', δηλαδή αναδιοργάνωση και αποδέσμευση των ατελειών που προκάλεσε η [[ενδοτράχυνση]], |
|||
# ''Ανακρυστάλλωση'' — Κατά την ανακρυστάλλωση, το υλικό θερμαίνεται σε θερμοκρασία υψηλότερη από 0,4''Τ''<sub>m</sub>. Η υψηλότερη θέρμανση επιτρέπει τον σχηματισμό νέων κόκκων (κρυστάλλων) που έχουν πολύ λίγες διαταραχές και η μικροδομή του υλικού γίνεται πιο σφαιρική. Επίσης, η πυκνότητα των διαταραχών μειώνεται δραστικά (π.χ. από 10<sup>15</sup>/m<sup>2</sup> στις 10<sup>10</sup>/m<sup>2</sup>). |
|||
* ''ανακρυστάλλωση'', δηλαδή σχηματισμό νέων κόκκων (κρυστάλλων) που δεν έχουν ατέλειες, και |
|||
# ''Ανάπτυξη των κρυστάλλων'' — Η αύξηση του μεγέθους των κόκκων (κρυστάλλων) επιτυγχνάνεται με διατήρηση του υλικού στην θερμοκρασία ανακρυστάλλωσης για μεγάλο χρόνο. Οι κόκκοι που δημιουργούνται στο στάδιο της ανακρυστάλλωσης αρχίζουν να μεγαλώνουν, καθώς σ' αυτούς ενσωματώνονται οι μικροί κόκκοι που τους περιβάλλουν. Έτσι, μειώνεται σημαντικά η σκληρότητα του υλικού, αλλά και η αντοχή του. |
|||
* ''ανάπτυξη των κρυστάλλων'', δηλαδή σχηματισμό μεγάλων κόκκων με ταυτόχρονη εξαφάνιση των μικρών κόκκων που δίνουν μεγάλη σκληρότητα στο υλικό. |
|||
Η ανόπτηση γίνεται συνήθως σε ατμόσφαιρα αναγωγικού αερίου (H<sub>2</sub>, CO, κ.ά.) για να μην οξειδωθεί η επιφάνεια του μεταλλικού υλικού. Μεγάλο ρόλο στην ανόπτηση παίζει η [[διάχυση]] των ατόμων στην [[στερεά κατάσταση]]. |
Η ανόπτηση γίνεται συνήθως σε ατμόσφαιρα αναγωγικού αερίου (H<sub>2</sub>, CO, κ.ά.) για να μην οξειδωθεί η επιφάνεια του μεταλλικού υλικού. Μεγάλο ρόλο στην ανόπτηση παίζει η [[διάχυση]] των ατόμων στην [[στερεά κατάσταση]]. |
||
Με την ανόπτηση, ένα μεταλλικό υλικό χάνει μεγάλο μέρος της σκληρότητας που απέκτησε με την [[ενδοτράχυνση]] και γίνεται πιο αγώγιμο στον [[ηλεκτρισμός|ηλεκτρισμό]]. Επίσης, με την εξάλειψη |
Με την ανόπτηση, ένα μεταλλικό υλικό χάνει μεγάλο μέρος της σκληρότητας που απέκτησε με την [[ενδοτράχυνση]] και γίνεται πιο αγώγιμο στον [[ηλεκτρισμός|ηλεκτρισμό]]. Επίσης, με την εξάλειψη κρυσταλλικών ατελειών, η [[πυκνότητα]] του υλικού αυξάνεται. |
||
==Βλ. επίσης== |
|||
* [[Ενδοτράχυνση]] |
|||
Έκδοση από την 04:02, 1 Δεκεμβρίου 2007
Η ανόπτηση είναι μια θερμική κατεργασία κατά την οποία ένα μέταλλο ή κράμα, το οποίο έχει υποστεί ενδοτράχυνση, θερμαίνεται σε υψηλή θερμοκρασία (500–850°C) και κατόπιν ψύχεται αργά για αρκετές ώρες, έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι υπολειπόμενες εσωτερικές τάσεις που προκάλεσε η ενδοτράχυνση.
Η ανόπτηση γίνεται συνήθως σε μέταλλα ή κράματα που έχουν υποστεί ψυχρή έλαση και περιλαμβάνει τρία στάδια:
- Αποκατάσταση — Κατά το στάδιο αυτό, το υλικό θερμαίνεται σε θερμοκρασία περίπου ίση με 0,3Τm, όπου Τm η θερμοκρασία τήξης του υλικού. Με την θέρμανση του υλικού, επιτυγχάνεται αναδιοργάνωση και αποδέσμευση των κρυσταλλικών διαταραχών (ατελειών) που προκάλεσε η ενδοτράχυνση. Η πυκνότητα των διαταραχών μειώνεται λίγο με συνέπεια την μικρή μείωση της σκληρότητας και την μικρή βελτίωση της ολκιμότητας του υλικού.
- Ανακρυστάλλωση — Κατά την ανακρυστάλλωση, το υλικό θερμαίνεται σε θερμοκρασία υψηλότερη από 0,4Τm. Η υψηλότερη θέρμανση επιτρέπει τον σχηματισμό νέων κόκκων (κρυστάλλων) που έχουν πολύ λίγες διαταραχές και η μικροδομή του υλικού γίνεται πιο σφαιρική. Επίσης, η πυκνότητα των διαταραχών μειώνεται δραστικά (π.χ. από 1015/m2 στις 1010/m2).
- Ανάπτυξη των κρυστάλλων — Η αύξηση του μεγέθους των κόκκων (κρυστάλλων) επιτυγχνάνεται με διατήρηση του υλικού στην θερμοκρασία ανακρυστάλλωσης για μεγάλο χρόνο. Οι κόκκοι που δημιουργούνται στο στάδιο της ανακρυστάλλωσης αρχίζουν να μεγαλώνουν, καθώς σ' αυτούς ενσωματώνονται οι μικροί κόκκοι που τους περιβάλλουν. Έτσι, μειώνεται σημαντικά η σκληρότητα του υλικού, αλλά και η αντοχή του.
Η ανόπτηση γίνεται συνήθως σε ατμόσφαιρα αναγωγικού αερίου (H2, CO, κ.ά.) για να μην οξειδωθεί η επιφάνεια του μεταλλικού υλικού. Μεγάλο ρόλο στην ανόπτηση παίζει η διάχυση των ατόμων στην στερεά κατάσταση.
Με την ανόπτηση, ένα μεταλλικό υλικό χάνει μεγάλο μέρος της σκληρότητας που απέκτησε με την ενδοτράχυνση και γίνεται πιο αγώγιμο στον ηλεκτρισμό. Επίσης, με την εξάλειψη κρυσταλλικών ατελειών, η πυκνότητα του υλικού αυξάνεται.