Μηριόνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές}}

{{πληροφορίες προσώπου}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Στην ελληνική μυθολογία ο '''Μηριόνης''' ήταν ήρωας από την [[Κρήτη]], γιος του [[Μόλος|Μόλου]], που έλαβε μέρος στον [[Τρωικός Πόλεμος|Τρωικό Πόλεμο]]. Στην ''[[Ιλιάδα]]'', ο Μηριόνης παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη [[ραψωδία]] Β, ως φίλος του αρχηγού των Κρητών [[Ιδομενέας (μυθολογία)|Ιδομενέα]], ενώ στις ραψωδίες Ν και Ψ ο Όμηρος περιγράφει τα κατορθώματά του: Ο Μηριόνης σκότωσε πολλούς εχθρούς, ανάμεσα στους οποίους οι [[Φέρεκλος]], [[Αδάμας (μυθολογία)|Αδάμας]], [[Αθάμαντας]], [[Ακάμας (μυθολογία)|Ακάμαντας]], [[Αρπαλίωνας]], ο [[Λαόγονος]] και ο [[Ιπποτίωνας]]. Ακόμα, τραυμάτισε τον [[Δηίφοβος|Δηίφοβο]] και απέφυγε με ταχύτατες μετακινήσεις τα χτυπήματα του [[Αινείας|Αινεία]] ο οποίος τον αποκαλούσε σκωπτικά «ορχηστή», δηλαδή «χορευτή». Πήρε μέρος στη μάχη που έγινε γύρω από το σώμα του νεκρού [[Πάτροκλος|Πατρόκλου]] και στους ταφικούς αγώνες προς τιμή του, όπου αγωνίσθηκε σε τρία αθλήματα και πρώτευσε στην [[τοξοβολία]], καθώς η Κρήτη θεωρούταν πατρίδα δεινών τοξοτών στα ομηρικά χρόνια.
Στην ελληνική μυθολογία ο '''Μηριόνης''' ήταν ήρωας από την [[Κρήτη]], γιος του [[Μόλος|Μόλου]], που έλαβε μέρος στον [[Τρωικός Πόλεμος|Τρωικό Πόλεμο]]. Στην ''[[Ιλιάδα]]'', ο Μηριόνης παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη [[ραψωδία]] Β, ως φίλος του αρχηγού των Κρητών [[Ιδομενέας (μυθολογία)|Ιδομενέα]], ενώ στις ραψωδίες Ν και Ψ ο Όμηρος περιγράφει τα κατορθώματά του: Ο Μηριόνης σκότωσε πολλούς εχθρούς, ανάμεσα στους οποίους οι [[Φέρεκλος]], [[Αδάμας (μυθολογία)|Αδάμας]], [[Αθάμαντας]], [[Ακάμας (μυθολογία)|Ακάμαντας]], [[Αρπαλίωνας]], ο [[Λαόγονος]] και ο [[Ιπποτίωνας]]. Ακόμα, τραυμάτισε τον [[Δηίφοβος|Δηίφοβο]] και απέφυγε με ταχύτατες μετακινήσεις τα χτυπήματα του [[Αινείας|Αινεία]] ο οποίος τον αποκαλούσε σκωπτικά «ορχηστή», δηλαδή «χορευτή». Πήρε μέρος στη μάχη που έγινε γύρω από το σώμα του νεκρού [[Πάτροκλος|Πατρόκλου]] και στους ταφικούς αγώνες προς τιμή του, όπου αγωνίσθηκε σε τρία αθλήματα και πρώτευσε στην [[τοξοβολία]], καθώς η Κρήτη θεωρούταν πατρίδα δεινών τοξοτών στα ομηρικά χρόνια.

Έκδοση από την 20:44, 6 Φεβρουαρίου 2020


Μηριόνης
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΜόλος και Melphis
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλιάς της Κρήτης

Στην ελληνική μυθολογία ο Μηριόνης ήταν ήρωας από την Κρήτη, γιος του Μόλου, που έλαβε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο. Στην Ιλιάδα, ο Μηριόνης παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη ραψωδία Β, ως φίλος του αρχηγού των Κρητών Ιδομενέα, ενώ στις ραψωδίες Ν και Ψ ο Όμηρος περιγράφει τα κατορθώματά του: Ο Μηριόνης σκότωσε πολλούς εχθρούς, ανάμεσα στους οποίους οι Φέρεκλος, Αδάμας, Αθάμαντας, Ακάμαντας, Αρπαλίωνας, ο Λαόγονος και ο Ιπποτίωνας. Ακόμα, τραυμάτισε τον Δηίφοβο και απέφυγε με ταχύτατες μετακινήσεις τα χτυπήματα του Αινεία ο οποίος τον αποκαλούσε σκωπτικά «ορχηστή», δηλαδή «χορευτή». Πήρε μέρος στη μάχη που έγινε γύρω από το σώμα του νεκρού Πατρόκλου και στους ταφικούς αγώνες προς τιμή του, όπου αγωνίσθηκε σε τρία αθλήματα και πρώτευσε στην τοξοβολία, καθώς η Κρήτη θεωρούταν πατρίδα δεινών τοξοτών στα ομηρικά χρόνια.

Η προσωπικότητα του Μηριόνη διαφαίνεται από τα αποδιδόμενα σε αυτόν επίθετα στην Ιλιάδα: «ήρως», «δουρικλυτός», «δαΐφρων», «πεπνυμένος», ενώ για τη γενναιότητά του παρομοιάζεται με τον ίδιο τον θεό του πολέμου Άρη.
Μετά την άλωση της Τροίας, ο Μηριόνης με τον Ιδομενέα επέστρεψαν σώοι στην Κρήτη, όπου μετά τον θάνατό τους τιμήθηκαν από τους κατοίκους ως ήρωες. Στους πίνακες των βασιλέων της Κρήτης ο Μηριόνης φέρεται 17ος κατά σειρά.

Σύμφωνα με μια μεταγενέστερη παράδοση, ο Μηριόνης ταξίδεψε μετά και στη Σικελία, όπου τον υποδέχθηκαν οι εκεί Κρητικοί άποικοι στη Μινώα και στο Εγγύιον. Στο Εγγύιο αναφέρεται και λατρεία του ήρωα σε σωζόμενο ιερό όπου αποκαλύφθηκε κράνος με την επιγραφή «ΜΗΡΙΟΝΟΥ». Στον Μηριόνη αποδόθηκε και η ίδρυση της πόλεως Κρήσσα στην Παφλαγονία.

Δείτε επίσης

Πηγές

  • Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, τόμος 13ος, σελ. 502