Ταπούτι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σήμανση για έλλειψη παραπομπών
Προσθήκη παραπομπών και αφαίρεση προτύπου
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|02|02|2020}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Ταπούτι''', γνωστή και ως '''Ταπούτι - Μπελατεκαλίμ''', ήταν μία γυναίκα που έζησε στην [[Μεσοποταμία]] την εποχή της [[Βαβυλωνία|Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας]] και θεωρείται ο πρώτος γνωστός [[χημικός]] της αρχαιότητας. Η λέξη "μπελατεκαλίμ" που συνοδεύει το όνομά της σημαίνει "βασιλικός οικονόμος" και γι΄ αυτό γνωρίζουμε ότι ζούσε στο παλάτι έχοντας την γενική επίβλεψή του. Μαζί της εργαζόταν και μία άλλη γυναίκα, η (-)νινού (δεν διασώζεται το πρώτο τμήμα από το όνομά της). Μαζί αυτές οι δύο γυναίκες ασχολήθηκαν με την αρωματοποιία εφευρίσκοντας και εφαρμόζοντας μεθόδους δικής τους επινόησης. Στην αρχαία Βαβυλωνία η αρωματοποιία ήταν εξαιρετικά σημαντική καθώς τα αρώματα χρησιμοποιούνταν εκτεταμένα για θρησκευτικούς και άλλους τελετουργικούς σκοπούς καθώς και στην ιατρική αλλά και τον καλλωπισμό. Το γεγονός ότι οι πρώτοι γνωστοί χημικοί της αρχαιότητας είναι γυναίκες δεν είναι τυχαίο καθώς οι διδικασίες και τα σκεύη που απαιτούνταν για την απόσταξη και την δημιουργία αρωμάτων έμοιαζαν και συχνά ταυτίζονταν με εκείνα που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες στην μαγειρική και το νοικοκυριό.
Η '''Ταπούτι''', γνωστή και ως '''Ταπούτι - Μπελατεκαλίμ''', ήταν μία γυναίκα που έζησε στην [[Μεσοποταμία]] την εποχή της [[Βαβυλωνία|Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας]] και θεωρείται ο πρώτος γνωστός [[χημικός]] της αρχαιότητας.<ref>{{Cite book|title=Women of science : righting the record|first=Kass-Simon|last=G. (Gabriele)|last2=Farnes|publisher=Indiana University Press|isbn=0-253-20813-0|year=1990|date=|edition=1st Midland book ed|location=Bloomington|page=301|url=https://www.worldcat.org/oclc/28112853|id=28112853|quote=}}</ref> Η λέξη "μπελατεκαλίμ" που συνοδεύει το όνομά της σημαίνει "βασιλικός οικονόμος" και γι΄ αυτό γνωρίζουμε ότι ζούσε στο παλάτι έχοντας την γενική επίβλεψή του.<ref>{{Cite journal|title=Women in chemistry before 1900|url=https://doi.org/10.1021/ed052p362|journal=Journal of Chemical Education|date=1975-06-01|issn=0021-9584|pages=362|volume=52|issue=6|doi=10.1021/ed052p362|first=Sherida|last=Houlihan|first2=John H.|last2=Wotiz}}</ref> Μαζί της εργαζόταν και μία άλλη γυναίκα, η (-)νινού (δεν διασώζεται το πρώτο τμήμα από το όνομά της).<ref>{{Cite book|title=Women in chemistry : their changing roles from alchemical times to the mid-twentieth century|last=Rayner-Canham, Marelene F.|publisher=American Chemical Society|isbn=0-8412-3522-8|date=1998|location=Washington, DC|url=https://www.worldcat.org/oclc/38886653|id=38886653}}</ref> Μαζί αυτές οι δύο γυναίκες ασχολήθηκαν με την αρωματοποιία εφευρίσκοντας και εφαρμόζοντας μεθόδους δικής τους επινόησης.<ref>{{Cite book|title=Early Arabic pharmacology. An introduction based on ancient and medieval sources.|last=Levey, Martin.|publisher=Brill|isbn=90-04-03796-9|date=1973|location=Leiden,|url=https://www.worldcat.org/oclc/980493|id=980493}}</ref><ref name=":0">{{Cite book|title=Hypatia's heritage : a history of women in science from antiquity through the nineteenth century|last=Alic, Margaret.|publisher=Beacon Press|isbn=0-8070-6731-8|date=1986|location=Boston|url=https://www.worldcat.org/oclc/13947403|id=13947403}}</ref> Στην αρχαία Βαβυλωνία η αρωματοποιία ήταν εξαιρετικά σημαντική καθώς τα αρώματα χρησιμοποιούνταν εκτεταμένα για θρησκευτικούς και άλλους τελετουργικούς σκοπούς καθώς και στην ιατρική αλλά και τον καλλωπισμό.<ref name=":0" /> Το γεγονός ότι οι πρώτοι γνωστοί χημικοί της αρχαιότητας είναι γυναίκες δεν είναι τυχαίο καθώς οι διδικασίες και τα σκεύη που απαιτούνταν για την απόσταξη και την δημιουργία αρωμάτων έμοιαζαν και συχνά ταυτίζονταν με εκείνα που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες στην μαγειρική και το νοικοκυριό.<ref>{{Cite book|title=Forgotten Women: The scientists|first=Tsjeng|last=Zing,|publisher=Hachette|isbn=978-1-84403-983-8|year=2018|location=London|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/1063612645|id=1063612645|quote=}}</ref><ref name=":0" />


== Δείτε επίσης ==
== Δείτε επίσης ==
Γραμμή 11: Γραμμή 10:
* Rayner-Canham, Marelene F. (2001). ''Women in Chemistry: Their Changing Roles from Alchemical Times to the Mid-twentieth Century''. Chemical Heritage Foundation. [[Διεθνής πρότυπος αριθμός βιβλίου|ISBN]] [[%CE%95%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%3A%CE%A0%CE%B7%CE%B3%CE%AD%CF%82%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CF%89%CE%BD/0941901270|0941901270]].
* Rayner-Canham, Marelene F. (2001). ''Women in Chemistry: Their Changing Roles from Alchemical Times to the Mid-twentieth Century''. Chemical Heritage Foundation. [[Διεθνής πρότυπος αριθμός βιβλίου|ISBN]] [[%CE%95%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%3A%CE%A0%CE%B7%CE%B3%CE%AD%CF%82%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CF%89%CE%BD/0941901270|0941901270]].


== Παραπομπές ==
<references />
[[Κατηγορία:Αλχημίστριες]]
[[Κατηγορία:Αλχημίστριες]]
[[Κατηγορία:Χημικοί]]
[[Κατηγορία:Χημικοί]]

Έκδοση από την 22:12, 3 Φεβρουαρίου 2020

Ταπούτι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12ος αιώνας π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησηςΒαβυλωνία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχημικός
αρωματοποιός
Περίοδος ακμής13ος αιώνας π.Χ.[1]

Η Ταπούτι, γνωστή και ως Ταπούτι - Μπελατεκαλίμ, ήταν μία γυναίκα που έζησε στην Μεσοποταμία την εποχή της Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας και θεωρείται ο πρώτος γνωστός χημικός της αρχαιότητας.[2] Η λέξη "μπελατεκαλίμ" που συνοδεύει το όνομά της σημαίνει "βασιλικός οικονόμος" και γι΄ αυτό γνωρίζουμε ότι ζούσε στο παλάτι έχοντας την γενική επίβλεψή του.[3] Μαζί της εργαζόταν και μία άλλη γυναίκα, η (-)νινού (δεν διασώζεται το πρώτο τμήμα από το όνομά της).[4] Μαζί αυτές οι δύο γυναίκες ασχολήθηκαν με την αρωματοποιία εφευρίσκοντας και εφαρμόζοντας μεθόδους δικής τους επινόησης.[5][6] Στην αρχαία Βαβυλωνία η αρωματοποιία ήταν εξαιρετικά σημαντική καθώς τα αρώματα χρησιμοποιούνταν εκτεταμένα για θρησκευτικούς και άλλους τελετουργικούς σκοπούς καθώς και στην ιατρική αλλά και τον καλλωπισμό.[6] Το γεγονός ότι οι πρώτοι γνωστοί χημικοί της αρχαιότητας είναι γυναίκες δεν είναι τυχαίο καθώς οι διδικασίες και τα σκεύη που απαιτούνταν για την απόσταξη και την δημιουργία αρωμάτων έμοιαζαν και συχνά ταυτίζονταν με εκείνα που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες στην μαγειρική και το νοικοκυριό.[7][6]

Δείτε επίσης

Πηγές

  • Alic, Margaret (1986). Hypatia's Heritage. Beacon Press. ISBN 0807067318.
  • Rayner-Canham, Marelene F. (2001). Women in Chemistry: Their Changing Roles from Alchemical Times to the Mid-twentieth Century. Chemical Heritage Foundation. ISBN 0941901270.

Παραπομπές

  1. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουνίου 2021.
  2. G. (Gabriele), Kass-Simon· Farnes (1990). Women of science : righting the record (1st Midland book ed έκδοση). Bloomington: Indiana University Press. σελ. 301. ISBN 0-253-20813-0. 28112853. CS1 maint: Extra text (link)
  3. Houlihan, Sherida; Wotiz, John H. (1975-06-01). «Women in chemistry before 1900». Journal of Chemical Education 52 (6): 362. doi:10.1021/ed052p362. ISSN 0021-9584. https://doi.org/10.1021/ed052p362. 
  4. Rayner-Canham, Marelene F. (1998). Women in chemistry : their changing roles from alchemical times to the mid-twentieth century. Washington, DC: American Chemical Society. ISBN 0-8412-3522-8. 38886653. 
  5. Levey, Martin. (1973). Early Arabic pharmacology. An introduction based on ancient and medieval sources. Leiden,: Brill. ISBN 90-04-03796-9. 980493. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Alic, Margaret. (1986). Hypatia's heritage : a history of women in science from antiquity through the nineteenth century. Boston: Beacon Press. ISBN 0-8070-6731-8. 13947403. 
  7. Zing,, Tsjeng (2018). Forgotten Women: The scientists. London: Hachette. ISBN 978-1-84403-983-8. 1063612645.