Κωνσταντίνος Δ΄ της Αρμενίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
συγχ
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|12|05|2017}}
{{πηγές|12|05|2017}}
{{Πληροφορίες προσώπου}}
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γκυ''' μετέπειτα '''Κωνσταντίνος Δ΄ ''' (απεβ. 17 Απριλίου 1344) από τον Οίκο των Πουατιέ-Λουζινιάν, ήταν ηγεμόνας της Μ. Αρμενίας (Κιλικίας) το διάστημα 1342-1344. Ως Κωνσταντίνος Β΄ ήταν βασιλιάς της Μ. Αρμενίας, διότι οι δύο πρώτοι με το όνομα αυτό ήταν πρίγκιπες της Μ. Αρμενίας.
Ο '''Γκυ''' μετέπειτα '''Κωνσταντίνος Δ΄ ''' κατά τις Βυζαντινές πηγές '''Συργής ντε Λουζινιάν ή Λεζιάνο'''<ref name=ikee/> ή και ''Συρμής Ντενελουζίαν''<ref name=ikee1>[https://books.google.gr/books?id=1gn-HIFhYWkC&pg=RA1-PA91&dq=Συργης&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwifjILphdvfAhXPDOwKHcrUDVoQ6AEIPTAD#v=onepage&q=%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B7%CF%82&f=false Joannis Cantacuzeni, eximperatoris, Historarium libri IV, graece et latine], VI Jean, σελ. 161, ανακτήθηκε 7 Ιανουαρίου 2019</ref>. (απεβ. 17 Απριλίου 1344) από τον [[Οίκος των Λουζινιάν|Οίκο των Λουζινιάν]], ήταν ηγεμόνας της Μ. Αρμενίας (Κιλικίας) το διάστημα 1342-1344. Ως Κωνσταντίνος Β΄ ήταν βασιλιάς της Μ. Αρμενίας, διότι οι δύο πρώτοι με το όνομα αυτό ήταν πρίγκιπες της Μ. Αρμενίας.


==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Ήταν γιος του [[Αμαλρίκ, κύριος της Τύρου|Αμαλρίκ]] κυρίου της Τύρου και της Ισαβέλλας των Χετουμιδών, κόρης του [[Λέων Γ΄ της Αρμενίας|Λέοντος Γ΄]] της Μ. Αρμενίας. Μικρότερα αδέλφια του ήταν ο [[Ιωάννης των Πουατιέ-Λουζινιάν|Ιωάννης]] κοντόσταβλος και αντιβασιλιάς της Μ. Αρμενίας και η Αγνή (Μαρία), σύζυγος του [[Λέων Ε΄ της Αρμενίας|Λέοντος Ε΄]] της Μ. Αρμενίας.
Ήταν γιος του "ρήγα" της Κύπρου<ref name=ikee1/> [[Αμαλρίκ, κύριος της Τύρου|Αμαλρίκ]] κυρίου της Τύρου και της [[Ισαβέλλα της Αρμενίας, πριγκίπισσα της Τύρου|Ισαβέλλας των Χετουμιδών]], κόρης του [[Λέων Γ΄ της Αρμενίας|Λέοντος Γ΄]] , αδελφή της [[Ρίτα της Αρμενίας]] σύζυγος του [[Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγος|Μανουήλ Θ΄]]. Μικρότερα αδέλφια του ήταν ο [[Ιωάννης των Πουατιέ-Λουζινιάν|Ιωάννης]] κοντόσταβλος και αντιβασιλιάς της Μ. Αρμενίας και η Αγνή (Μαρία), σύζυγος του [[Λέων Ε΄ της Αρμενίας|Λέοντος Ε΄]] της Μ. Αρμενίας. Ξάδελφος του ήταν ο μετέπειτα αυτοκράτορας [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικος Γ΄]]<ref name=ikee/>.


Αναφέρεται στις βυζαντινές πηγές ανιψιός του αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Β΄]] από την [[Κύπρος|Κύπρο]]<ref name=ikee>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/35044#page/180/mode/2up Αγορίτσας, Δημήτριος (2011, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Κωνσταντινούπολη: η πόλη και η κοινωνία της στα χρόνια των πρώτων Παλαιολόγων (1261-1328)], 2011, που διανέμεται με άδεια (CC BY-SA 4.0), σελ. 433, ανακτήθηκε 7 Ιανουαρίου 2019</ref>. Ο Συρμής έκανε στρατιωτική σταδιοδρομία στο Βυζάντιο και πήρε μέρος στον [[Βυζαντινός Εμφύλιος Πόλεμος (1341-47)|εμφύλιο πόλεμο]] μεταξύ [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Β΄]] και [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Γ΄]] υποστηρίζοντας τον Ανδρόνικο Γ΄<ref name=ikee/>.
Ήταν κυβερνήτης των Σερρών το διάστημα 1328-1341, όσο ο [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος]] ήταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων. Στη Μ. Αρμενία ο Λέων Δ΄/Ε΄ ήταν δυτικόφιλος και στην προσπάθειά του να έλθει βοήθεια από τη Δύση προωθούσε ένωση της Αρμενικής Εκκλησίας με την Καθολική, πράγμα που δυσαρέστησε τους βαρόνους. Το 1337 ο Κελαούν των Μαμελούκων της Αιγύπτου εισέβαλλε στη Μ. Αρμενία και ο βασιλιάς υπέγραψε μία ταπεινωτική συμφωνία. Το 1341 οι βαρόνοι δολοφόνησαν τον Λέοντα Δ΄/Ε΄ και πρότειναν το στέμμα στον Ιωάννη. Η μητέρα του και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του Ούγος και Ερρίκος είχαν δολοφονηθεί από τον αντιβασιλιά της Μ. Αρμενίας για να μην διεκδικήσουν το στέμμα. Ο Ιωάννης το παραχώρησε στον μεγαλύτερο Γκυ, που για τον ίδιο λόγο ήταν απρόθυμος, τελικά όμως το αποδέχθηκε με το όνομα Κωνσταντίνος Β΄.

Ο Συργής εγκαταστάθηκε στην [[Θεσσαλονίκη]] μετά από πρόσκληση της θεία του και αυτοκράτειρας, το 1328 διορίστηκε στρατηγός της εσπέρας<ref name=ikee/>, αργότερα μετατέθηκε στη θέση του ''άρχων'' των Σερρών<ref name="thesis"/>. Έπειτα εγκατέλειψε το Βυζάντιο και εγκαταστάθηκε στην Μικρά Αρμενία<ref name="thesis">[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/13542#page/140/mode/2up Ζαφειρίου, Γερακίνα (2000, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ)), Η νοτιοδυτική Θράκη κατά τους 13ο και 14ο αιώνες], σελ. 137]</ref>

Στη Μικρά Αρμενία ο Λέων Δ΄/Ε΄ ήταν δυτικόφιλος και στην προσπάθειά του να έλθει βοήθεια από τη Δύση προωθούσε ένωση της Αρμενικής Εκκλησίας με την Καθολική, πράγμα που δυσαρέστησε τους βαρόνους. Το 1337 ο Κελαούν των Μαμελούκων της Αιγύπτου εισέβαλλε στη Μ. Αρμενία και ο βασιλιάς υπέγραψε μία ταπεινωτική συμφωνία. Το 1341 οι βαρόνοι δολοφόνησαν τον Λέοντα Δ΄/Ε΄ και πρότειναν το στέμμα στον Ιωάννη. Η μητέρα του και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του Ούγος και Ερρίκος είχαν δολοφονηθεί από τον αντιβασιλιά της Μ. Αρμενίας για να μην διεκδικήσουν το στέμμα. Ο Ιωάννης το παραχώρησε στον μεγαλύτερο Γκυ, που για τον ίδιο λόγο ήταν απρόθυμος, τελικά όμως το αποδέχθηκε με το όνομα Κωνσταντίνος Β΄.


Το 1344 σκοτώθηκε σε μία εξέγερση και τον διαδέχθηκε ο γιος του εξαδέλφου του Βαλδουίνου, ο [[Κωνσταντίνος Γ΄ της Αρμενίας]].
Το 1344 σκοτώθηκε σε μία εξέγερση και τον διαδέχθηκε ο γιος του εξαδέλφου του Βαλδουίνου, ο [[Κωνσταντίνος Γ΄ της Αρμενίας]].

==Οικογένεια==
==Οικογένεια==
Νυμφεύτηκε πρώτα π. το 1318 στην Κωνσταντινούπολη την Καντακουζηνή, εξαδέλφη του [[Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ΄]]· δεν απέκτησε τέκνα.
Νυμφεύτηκε πρώτα π. το 1318 στην Κωνσταντινούπολη την Καντακουζηνή, εξαδέλφη του [[Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ΄]]· δεν απέκτησε τέκνα.
Γραμμή 34: Γραμμή 39:
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί του 14ου αιώνα]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί του 14ου αιώνα]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί διοικητές Θεμάτων]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί διοικητές Θεμάτων]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί στρατηγοί]]
[[Κατηγορία:Πρόσωπα του Βασιλείου της Κύπρου]]
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί στρατηγοί]]

Έκδοση από την 10:54, 19 Ιανουαρίου 2020

Κωνσταντίνος Δ΄ της Αρμενίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1300 ή 1297
Κύπρος
Θάνατος17  Νοεμβρίου 1344
Άδανα
Αιτία θανάτουδολοφονία χωρίς πρόθεση
Τόπος ταφήςΆδανα
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Κύπρου
Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Aρμενικά
λατινική γλώσσα
Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
άρχων
Περίοδος ακμής14ος αιώνας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΘεοδώρα Συργιάναινα της Αρμενίας
ΤέκναΙσαβέλλα (Ζαμπία) των Πουατιέ-Λουζινιάν
ΓονείςΑμωρί Β΄ της Κύπρου και Ισαβέλλα της Αρμενίας
ΑδέλφιαΜαρία του Λουζινιάν
Βοημούνδος του Λουζινιάν
Ιωάννης του Λουζινιάν
ΟικογένειαΟίκος του Λουζινιάν
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΓκαγκίκ Β΄ της Αρμενίας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γκυ μετέπειτα Κωνσταντίνος Δ΄ κατά τις Βυζαντινές πηγές Συργής ντε Λουζινιάν ή Λεζιάνο[1] ή και Συρμής Ντενελουζίαν[2]. (απεβ. 17 Απριλίου 1344) από τον Οίκο των Λουζινιάν, ήταν ηγεμόνας της Μ. Αρμενίας (Κιλικίας) το διάστημα 1342-1344. Ως Κωνσταντίνος Β΄ ήταν βασιλιάς της Μ. Αρμενίας, διότι οι δύο πρώτοι με το όνομα αυτό ήταν πρίγκιπες της Μ. Αρμενίας.

Βιογραφία

Ήταν γιος του "ρήγα" της Κύπρου[2] Αμαλρίκ κυρίου της Τύρου και της Ισαβέλλας των Χετουμιδών, κόρης του Λέοντος Γ΄ , αδελφή της Ρίτα της Αρμενίας σύζυγος του Μανουήλ Θ΄. Μικρότερα αδέλφια του ήταν ο Ιωάννης κοντόσταβλος και αντιβασιλιάς της Μ. Αρμενίας και η Αγνή (Μαρία), σύζυγος του Λέοντος Ε΄ της Μ. Αρμενίας. Ξάδελφος του ήταν ο μετέπειτα αυτοκράτορας Ανδρόνικος Γ΄[1].

Αναφέρεται στις βυζαντινές πηγές ανιψιός του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ από την Κύπρο[1]. Ο Συρμής έκανε στρατιωτική σταδιοδρομία στο Βυζάντιο και πήρε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Ανδρόνικου Β΄ και Ανδρόνικου Γ΄ υποστηρίζοντας τον Ανδρόνικο Γ΄[1].

Ο Συργής εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη μετά από πρόσκληση της θεία του και αυτοκράτειρας, το 1328 διορίστηκε στρατηγός της εσπέρας[1], αργότερα μετατέθηκε στη θέση του άρχων των Σερρών[3]. Έπειτα εγκατέλειψε το Βυζάντιο και εγκαταστάθηκε στην Μικρά Αρμενία[3]

Στη Μικρά Αρμενία ο Λέων Δ΄/Ε΄ ήταν δυτικόφιλος και στην προσπάθειά του να έλθει βοήθεια από τη Δύση προωθούσε ένωση της Αρμενικής Εκκλησίας με την Καθολική, πράγμα που δυσαρέστησε τους βαρόνους. Το 1337 ο Κελαούν των Μαμελούκων της Αιγύπτου εισέβαλλε στη Μ. Αρμενία και ο βασιλιάς υπέγραψε μία ταπεινωτική συμφωνία. Το 1341 οι βαρόνοι δολοφόνησαν τον Λέοντα Δ΄/Ε΄ και πρότειναν το στέμμα στον Ιωάννη. Η μητέρα του και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του Ούγος και Ερρίκος είχαν δολοφονηθεί από τον αντιβασιλιά της Μ. Αρμενίας για να μην διεκδικήσουν το στέμμα. Ο Ιωάννης το παραχώρησε στον μεγαλύτερο Γκυ, που για τον ίδιο λόγο ήταν απρόθυμος, τελικά όμως το αποδέχθηκε με το όνομα Κωνσταντίνος Β΄.

Το 1344 σκοτώθηκε σε μία εξέγερση και τον διαδέχθηκε ο γιος του εξαδέλφου του Βαλδουίνου, ο Κωνσταντίνος Γ΄ της Αρμενίας.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα π. το 1318 στην Κωνσταντινούπολη την Καντακουζηνή, εξαδέλφη του Ιωάννη ΣΤ΄· δεν απέκτησε τέκνα.

Το 1330-32 νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, με τη Θεοδώρα Συργιάνναινα, κόρη του στρατηγού Συργιάννη και της Ευγενίας Παλαιολογίνας (κόρης του Μιχαήλ Η΄) και είχε τέκνα:

  • Ισαβέλλα/Ζαμπία (Μαρία) π. μετά το 1333 - 1382-87, κυρία της Αραδίππου (πλησίον της Λάρνακας). Παντρεύτηκε τον Μανουήλ Καντακουζηνό δεσπότη του Μωρέως, γιο του Ιωάννη ΣΤ΄.

Πηγές

  • Boase, T. S. R. (1978). The Cilician Kingdom of Armenia. Edinburgh: Scottish Academic Press. ISBN 0-7073-0145-9. 
  • Ghazarian, Jacob G (2000). The Armenian Kingdom in Cilicia during the Crusades: The Integration of Cilician Armenians with the Latins (1080–1393). Abingdon: RoutledgeCurzon (Taylor & Francis Group). ISBN 0-7007-1418-9. 
Κωνσταντίνος Δ΄ της Αρμενίας
Γέννηση: περί το 1300 Θάνατος: 17 Απριλίου 1344
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Λέων Ε΄
Βασιλιάς του Αρμενικού βασιλείου της Κιλικίας

1342 - 1344
Διάδοχος
Κωνσταντίνος Ε΄
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Constantine II, King of Armenia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).