Σημείο στίξης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Μεταφέρω 1 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:q10617810
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22: Γραμμή 22:
[[Κατηγορία:Γραμματική]]
[[Κατηγορία:Γραμματική]]
[[Κατηγορία:Σύμβολα]]
[[Κατηγορία:Σύμβολα]]

[[ar:ترقيم]]
[[bg:Пунктуация]]
[[ca:Puntuació]]
[[eo:Interpunkcio]]
[[fa:نشانه‌های سجاوندی]]
[[fr:Ponctuation]]
[[he:פיסוק]]
[[hi:विराम (चिन्ह)]]
[[hr:Razgodak]]
[[io:Puntizo]]
[[it:Punteggiatura]]
[[ka:პუნქტუაცია]]
[[kn:ವಿರಾಮ ಚಿಹ್ನೆ]]
[[ku:Xalbendî]]
[[lt:Skyryba]]
[[lv:Interpunkcija]]
[[mg:Mari-piatoana]]
[[ml:ചിഹ്നനം]]
[[mr:विरामचिन्हे]]
[[no:Tegnsetting]]
[[pl:Interpunkcja]]
[[pt:Pontuação]]
[[ro:Punctuație]]
[[rue:Пунктуація]]
[[sh:Interpunkcija]]
[[simple:Punctuation]]
[[sk:Interpunkcia]]
[[sl:Ločilo]]
[[ta:நிறுத்தக்குறிகள் (தமிழ் நடை)]]
[[te:విరామ చిహ్నములు]]
[[th:เครื่องหมายวรรคตอน]]
[[ur:تنقیط]]
[[xal:Цегләр]]

Έκδοση από την 06:22, 2 Δεκεμβρίου 2019

Σημεία στίξης λέμε τα σύμβολα-σημάδια που βάζουμε ανάμεσα στις λέξεις και μας διευκολύνουν στην ανάγνωση. Δείχνουν δηλαδή πώς διαβάζεται ένα κείμενο (επιτονισμός), πού και πόσο γίνεται διακοπή κάθε φορά, τι αίσθημα εκφράζεται και τι ακριβώς θέλει να πει ο γράφων.

Σημεία στίξης στην ελληνική γλώσσα

Τα σημεία στίξης στην ελληνική γλώσσα είναι έντεκα:

  • τελεία. Μπαίνει στο τέλος μιας φράσης που έχει ολοκληρωμένο νόημα για να σταματήσει η φωνή μας.
  • άνω τελεία. Χρησιμεύει για να χωρίσει μέσα στη φράση δύο μέρη, από τα οποία το δεύτερο επεξηγεί το πρώτο.
  • κόμμα. Δείχνει πού να κάνουμε μικρή παύση.
  • ερωτηματικό. Μπαίνει στο τέλος μιας ερωτηματικής πρότασης.
  • θαυμαστικό. Μπαίνει μετά από επιφωνήματα ή φράσεις που εκφράζουν χαρά, λύπη, θαυμασμό, φόβο, πόνο κ.λπ.
  • διπλή τελεία (ή «άνω και κάτω τελεία»). Μπαίνει όταν παρατίθενται τα λόγια κάποιου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά, όταν απαριθμούνται πράγματα ή όταν θέλουμε να εξηγήσουμε κάτι.
  • παρένθεση. Σημειώνεται για να κλειστεί μέσα της μια λέξη ή φράση που εξηγεί το νόημα της πρότασης είτε μπαίνει στο τέλος μιας φράσης έχοντας το όνομα αυτού που το είπε.
  • αποσιωπητικά. Χρησιμοποιούνται όταν θέλουμε να αποσιωπήσουμε κάτι ή να δηλώσουμε ότι η φράση μένει κομμένη, ατέλειωτη.
  • παύλα. Χρησιμοποιείται εντός διαλόγου, ώστε να φανεί ότι αλλάζει πρόσωπο.
  • διπλή παύλα. Χρησιμοποιείται όπως και η παρένθεση, αλλά σ' αυτή την περίπτωση η πληροφορία θεωρείται πιο σημαντική.
  • εισαγωγικά. Χρησιμοποιούνται όταν επιθυμούμε να παραθέσουμε τα λόγια κάποιου τρίτου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά ή όταν αναφέρονται τίτλοι βιβλίων, έργων κ.λπ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι