Θεόδωρος Πάγκαλος (πολιτικός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 56: Γραμμή 56:
|σύζυγος = Χριστίνα Χριστοφάκη
|σύζυγος = Χριστίνα Χριστοφάκη
|παιδιά = 5
|παιδιά = 5
|τόπος διαμονής =
|θρησκεία=|πίστη=[[Αθεϊσμός]]|τόπος διαμονής =[[Αθήναι]]
|επάγγελμα = Νομικός
|υπηκοότητα=|επάγγελμα = Νομικός
|ιστοσελίδα = [http://www.pangalos.gr/portal/ www.pangalos.gr]
|ιστοσελίδα = [http://www.pangalos.gr/portal/ www.pangalos.gr]
}}
}}

Έκδοση από την 18:57, 12 Νοεμβρίου 2019

Θεόδωρος Πάγκαλος
Αντιπρόεδρος Ελληνικής Κυβέρνησης
Περίοδος
6 Οκτωβρίου 2009 – 17 Μαΐου 2012
Μαζί μεΕυάγγελος Βενιζέλος
ΠρωθυπουργόςΓιώργος Παπανδρέου Λουκάς Παπαδήμος
Υπουργείο Πολιτισμού
Περίοδος
Απρίλιος 2000 – Νοέμβριος 2000
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Σημίτης
Υπουργός Εξωτερικών
Περίοδος
25 Σεπτεμβρίου 1996 – 19 Φεβρουαρίου 1999
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Σημίτης
Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών
Περίοδος
8 Ιουλίου 1994 – 15 Σεπτεμβρίου 1994
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών
Περίοδος
13 Οκτωβρίου 1993 – 8 Ιουλίου 1994
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών
Περίοδος
5 Ιουνίου 1985 – 26 Ιουλίου 1985
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Υφυπουργός Εξωτερικών
Περίοδος
17 Ιανουαρίου 1984 – 5 Ιουνίου 1985
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Υφυπουργός Εμπορίου
Περίοδος
5 Ιουλίου 1982 – 17 Ιανουαρίου 1984
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
18 Οκτωβρίου 1981 – 11 Απριλίου 2012
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση17 Αυγούστου 1938 (1938-08-17) (85 ετών), Ελευσίνα
ΕθνότηταΕλληνική
Πολιτικό κόμμαΠΑΣΟΚ
ΣύζυγοςΧριστίνα Χριστοφάκη
Παιδιά5
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Παντεόν-Σορμπόν (1965–1969)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1956–2023)
Βαρβάκειος Σχολή
ΕπάγγελμαΝομικός
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (1998)[1]
Υπογραφή
Ιστοσελίδαwww.pangalos.gr
Στρατιωτική υπηρεσία
ΠίστηΑθεϊσμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος (γενν. 17 Αυγούστου 1938)[2] είναι Έλληνας πολιτικός, πρώην βουλευτής και υπουργός, πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου (7 Οκτωβρίου 2009 – 17 Μαΐου 2012) και αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ελλάδας την ίδια περίοδο, ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο μετείχε από την ίδρυσή του.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 17 Αυγούστου 1938 και είναι γιος του Αντιπτέραρχου της Πολεμικής Αεροπορίας Γεωργίου Πάγκαλου, που διετέλεσε Υπαρχηγός ΓΕΑ. Από την πλευρά του πατέρα του είναι ανιψιός του Αντιναυάρχου του Πολεμικού Ναυτικού Θησέα Παγκάλου και εγγονός του ομώνυμου στρατηγού και δικτάτορα Θεόδωρου Δ. Πάγκαλου. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο Αθηνών. Σπούδασε Νομική και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης ανακηρύσσεται το 1973 διδάκτορας των Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Παρισιού 1 (Πάνθεον-Σορβόννη). Από το 1969 ως το 1978 εργάστηκε ως ερευνητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο και κατόπιν ορίστηκε Διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου. Συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα και το 1968 το δικτατορικό καθεστώς του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια, την οποία επανέκτησε μετά τη Μεταπολίτευση.

Είναι παντρεμένος με τη Χριστίνα Χριστοφάκη και πατέρας πέντε παιδιών. Η κόρη του Αριάδνη είναι λυρική τραγουδίστρια στη χορωδία του Δήμου Αθηναίων[3].

Πολιτική παρουσία

Σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τον φοιτητικό συνδικαλισμό, συμμετέχοντας σε διάφορες φοιτητικές ομάδες. Υπήρξε μέλος της ομάδας που προχώρησε στην αναγραφή του συνθήματος «1 1 4» σε τοίχους δημοσίων κτιρίων (που εν συνεχεία καθιερώθηκε ως κυρίαρχο στις φοιτητικές διαδηλώσεις της δεκαετίας του 1960).[4] Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Κίνησης Νέων «Γρηγόρης Λαμπράκης», που μετονομάστηκε σε Νεολαία «Γρηγόρης Λαμπράκης», καθώς και της αριστερής οργάνωσης «Δημοκρατική Αντίσταση Σπουδαστών».[4]

Το 1977 έβαλε υποψηφιότητα για Δήμαρχος στην Ελευσίνα και κατετάγη τρίτος. Επίσης σε νεαρή ηλικία είχε δραστηριοποιηθεί και στο ΚΚΕ. Στη διάρκεια της μεταπολίτευσης υπήρξε ηγετικό στέλεχος της ευρύτερης κεντροαριστερής παράταξης με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.

Εξελέγη Βουλευτής Αττικής για πρώτη φορά το 1981 με το ΠΑΣΟΚ και έκτοτε εξελέγη σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που έθεσε υποψηφιότητα. Διετέλεσε:

1982–84 Υφυπουργός Εμπορίου
1984–85 Υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για θέματα Ευρωπαϊκής Κοινότητας
1985–89 Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών
1989–93 Αντιπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης
1993–94 Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών
1994–96 Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών
1996–99 Υπουργός Εξωτερικών
2000 (Απρίλιος–Νοέμβριος) Υπουργός Πολιτισμού
2009–12 Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης

Η θητεία του Θ. Πάγκαλου ως Υπουργoύ Εξωτερικών έληξε με την παραίτησή του, τον Φεβρουάριο του 1999, λόγω των χειρισμών που έγιναν στην Υπόθεση Οτσαλάν, του Κούρδου ηγέτη που κατέφυγε στην Ελλάδα και φυγαδεύθηκε στην Ελληνική Πρεσβεία στην Κένυα, όπου και συνελήφθη καθ' οδόν προς το αεροδρόμιο από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και παραδόθηκε στις αναμένουσες εκεί τουρκικές αρχές.

Τον Μάρτιο του 2004 επανεκλέγεται Βουλευτής Αττικής. Ορίστηκε υπεύθυνος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ στον Τομέα Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Πολιτικής Καταναλωτών και Αγροτικής Ανάπτυξης, καθώς και εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στη Συνταγματική Αναθεώρηση. Μετέχει στην αντιπροσωπεία της Ελληνικής Βουλής στο Συμβούλιο της Ευρώπης και τη Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση. Μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 2009 στις εκλογές, ορίστηκε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ελλάδας, θέση που διατήρησε και στους δύο ανασχηματισμούς της Κυβέρνησης Παπανδρέου. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης παρέμεινε και κατά τη θητεία της μεταβατικής Κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου 2011.

Αποχώρησε από την ενεργό πολιτική δράση πριν τις εκλογές του Μαΐου του 2012.[5]

Παραπομπές

  1. ↑ BOE-A-1998-12054.
  2. ↑ pangalos.gr
  3. ↑ «Πάγκαλος: «Η κόρη μου προσελήφθη νομίμως»». mandata.gr. 2010-07-06. http://www.madata.gr/epikairotita/politics/68875.html. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Μωραϊτίδης Μιχάλης, Το φοιτητικό κίνημα στην Ελλάδα, Πολιτική ριζοσπαστικοποίηση και συλλογική δράση (1956-1964), διδακτορική διατριβή, Βόλος 2015, σσ. 109, 123, 142
  5. ↑ «Αποχωρεί από την Πολιτική ο Θεόδωρος Πάγκαλος - Parapolitiki.com». www.parapolitiki.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2016. 

Πηγές


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Θεόδωρος_Πάγκαλος_(πολιτικός)&oldid=7877131"