Γεωγραφική Υφήγησις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Επιμέλεια
Γραμμή 22: Γραμμή 22:


==Ιστορική αναδρομή==
==Ιστορική αναδρομή==
Η '''''Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις''''' βασίζεται στο έργο προγενέστερων γεωγράφων, του [[Μαρίνος Τύρου|Μαρίνου]] και άλλων Ρωμαίων και Περσών γεωγραφικών λεξικογράφων.<ref>J. L. Berggren, Alexander Jones; ''Ptolemy's Geography By Ptolemy'', Princeton University Press, 2001 ISBN 0691092591</ref> Το βιβλίο εκδόθηκε σε έξι τόμους. Στον πρώτο τόμο ο Πτολεμαίος αναλύει την ύλη και περιγράφει την επιστημονική μέθοδο της προσέγγισης. Στους υπόλοιπους τόμους Β΄-Στ΄ παραθέτει τις γεωγραφικές πληροφορίες και παραθέτει λεπτομερούς χάρτες. Το κείμενο του βιβλίου διασώθηκε από βιβλιογράφους που το αντέγραψαν ανά τους αιώνες μέχρι την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Οι πολύτιμοι χάρτες όμως χάθηκαν, γιατί ήταν δύσκολοι και οι βιβλιογράφοι απέφευγαν να τους αντιγράψουν. Λόγιοι του μεσαίωνα που ασχολήθηκαν με το κείμενο βασίστηκαν στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο έργο του και ξανά σχεδίασαν τον χάρτη, που έκτοτε ξανά προστέθηκε στο κείμενο. Άραβες μελετητές αναφέρουν ότι ο χάρτης περιείχε 4.530 πόλεις και πάνω από 200 όρη και οροσειρές. Ο βυζαντινός μοναχός [[Μάξιμος Πλανούδης]] ανακάλυψε ένα αντίγραφο το 1295 και από μόνος του σχεδίασε το χάρτη που έλειπε, βασισμένος στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο κείμενο. Το 1379 ο Ιταλός [[Πάλλα Στρότσι]] στη Φλωρεντία έλαβε ένα αντίγραφο από τον Έλληνα λόγιο [[Εμμανουήλ Χρυσολωράς|Εμμανουήλ Χρυσολωρά]]. Τα κείμενα του Πτολεμαίου μεταδόθηκαν από το Βυζάντιο στην Ιταλία από τον 15ο αιώνα. Η πρώτη τυπογραφική έκδοση του έργου πιθανόν να έγινε το 1477 στην [[Μπολόνια]], και ήταν το πρώτο βιβλίο με ενσωματωμένες εικόνες. Έκτοτε εκδόθηκε πολλές φορές με χρήση της τέχνης της ξυλογραφίας.<ref>David Landau & Peter Parshall, The Renaissance Print, pp 241-2, Yale, 1996, ISBN 0300068832</ref> Η ιστορική έκδοση της Ουλμ του 1482 ήταν η πρώτη που τυπώθηκε βόρεια των Άλπεων. Το 1482 ακολούθησε η έκδοση του [[Φρανσέσκο Μπερλινγκιέρι]] στα Ιταλικά. Το αρχαιότερο αντίγραφο που σώζεται σήμερα χρονολογείται στον 13ο αιώνα και βρέθηκε στο [[Τοπ Καπί|ανάκτορο του σουλτάνου]] στην Κωνσταντινούπολη, επανεκδόθηκε το 2006<ref> Alfred Stückelberger, Gerd Graßhoff, et al. (eds.), ''Ptolemaios Handbuch der Geographie (Griechisch-Deutsch)'' (2006), ISBN 3-7965-2148-7</ref> και μελετήθηκε από Γερμανούς επιστήμονες του Πολυτεχνείου του Βερολίνου, οι οποίοι δημοσίευσαν το πόρισμά τους ως προς την γεωγραφική θέση των Ρωμαϊκών επαρχιών της [[Μεγάλη Γερμανία|Μεγάλης Γερμανίας]], [[Βελγική Γαλατία|Βελγικής Γαλατίας]], [[Ραιτία|Ραιτίας]] και [[Νορικία|Νορικίας]] το 2010.<ref>Andreas Kleineberg, Christian Marx, Eberhard Knobloch, Dieter Lelgemann (eds.), ''Germania und die Insel Thule. Die Entschlüsselung von Ptolemaios´ „Atlas der Oikumene“'' Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt, 2010, ISBN 978-3-534-23757-9.
Η '''''Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις''''' βασίζεται στο έργο προγενέστερων γεωγράφων, του [[Μαρίνος Τύρου|Μαρίνου]] και άλλων Ρωμαίων και Περσών γεωγραφικών λεξικογράφων.<ref>{{cite book|author1=J. L. Berggren |author2=Alexander Jones |title=Ptolemy's Geography By Ptolemy |publisher=Princeton University Press |year=2001 |isbn= 0691092591}}</ref> Το βιβλίο εκδόθηκε σε έξι τόμους. Στον πρώτο τόμο ο Πτολεμαίος αναλύει την ύλη και περιγράφει την επιστημονική μέθοδο της προσέγγισης. Στους υπόλοιπους τόμους Β΄-Στ΄ παραθέτει τις γεωγραφικές πληροφορίες και παραθέτει λεπτομερούς χάρτες. Το κείμενο του βιβλίου διασώθηκε από βιβλιογράφους που το αντέγραψαν ανά τους αιώνες μέχρι την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Οι πολύτιμοι χάρτες όμως χάθηκαν, γιατί ήταν δύσκολοι και οι βιβλιογράφοι απέφευγαν να τους αντιγράψουν. Λόγιοι του μεσαίωνα που ασχολήθηκαν με το κείμενο βασίστηκαν στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο έργο του και ξανά σχεδίασαν τον χάρτη, που έκτοτε ξανά προστέθηκε στο κείμενο. Άραβες μελετητές αναφέρουν ότι ο χάρτης περιείχε 4.530 πόλεις και πάνω από 200 όρη και οροσειρές. Ο βυζαντινός μοναχός [[Μάξιμος Πλανούδης]] ανακάλυψε ένα αντίγραφο το 1295 και από μόνος του σχεδίασε το χάρτη που έλειπε, βασισμένος στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο κείμενο. Το 1379 ο Ιταλός [[Πάλλα Στρότσι]] στη Φλωρεντία έλαβε ένα αντίγραφο από τον Έλληνα λόγιο [[Εμμανουήλ Χρυσολωράς|Εμμανουήλ Χρυσολωρά]]. Τα κείμενα του Πτολεμαίου μεταδόθηκαν από το Βυζάντιο στην Ιταλία από τον 15ο αιώνα. Η πρώτη τυπογραφική έκδοση του έργου πιθανόν να έγινε το 1477 στην [[Μπολόνια]], και ήταν το πρώτο βιβλίο με ενσωματωμένες εικόνες. Έκτοτε εκδόθηκε πολλές φορές με χρήση της τέχνης της ξυλογραφίας.<ref>{{cite book|author1=David Landau |author2=Peter Parshall |title=The Renaissance Print |pages=241-242 |location=Yale |year=1996 |isbn=0300068832}}</ref> Η ιστορική έκδοση της Ουλμ του 1482 ήταν η πρώτη που τυπώθηκε βόρεια των Άλπεων. Το 1482 ακολούθησε η έκδοση του [[Φρανσέσκο Μπερλινγκιέρι]] στα Ιταλικά. Το αρχαιότερο αντίγραφο που σώζεται σήμερα χρονολογείται στον 13ο αιώνα και βρέθηκε στο [[Τοπ Καπί|ανάκτορο του σουλτάνου]] στην Κωνσταντινούπολη, επανεκδόθηκε το 2006<ref> {{cite book|author1=Alfred Stückelberger |author2=Gerd Graßhoff |title=Ptolemaios Handbuch der Geographie (Griechisch-Deutsch) |year=2006 |isbn= 3-7965-2148-7}}</ref> και μελετήθηκε από Γερμανούς επιστήμονες του Πολυτεχνείου του Βερολίνου, οι οποίοι δημοσίευσαν το πόρισμά τους ως προς την γεωγραφική θέση των Ρωμαϊκών επαρχιών της [[Μεγάλη Γερμανία|Μεγάλης Γερμανίας]], [[Βελγική Γαλατία|Βελγικής Γαλατίας]], [[Ραιτία|Ραιτίας]] και [[Νορικία|Νορικίας]] το 2010.<ref>{{cite book|editor1=Andreas Kleineberg |editor2=Christian Marx |editor3=Eberhard Knobloch |editor4=Dieter Lelgemann |title=Germania und die Insel Thule. Die Entschlüsselung von Ptolemaios´ „Atlas der Oikumene“ |publisher=Wissenschaftliche Buchgesellschaft |location=Darmstadt |year=2010 |isbn= 978-3-534-23757-9}}
</ref> Άλλες μελέτες βάθους γίνονται επίσης από το 1998 από την ομάδα χαρτογραφίας του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης]].<ref>[http://www.e-perimetron.org e-Perimetron]</ref>
</ref> Άλλες μελέτες βάθους γίνονται επίσης από το 1998 από την ομάδα χαρτογραφίας του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης]].<ref>[http://www.e-perimetron.org e-Perimetron]</ref>


Γραμμή 31: Γραμμή 31:


==Επίδραση του έργου στην μεταγενέστερη επιστήμη==
==Επίδραση του έργου στην μεταγενέστερη επιστήμη==
Το έργο του Πτολεμαίου μελετήθηκε συστηματικά και με μεγάλο ζήλο σε όλους του κατοπινούς αιώνες. Οι Άραβες χαρτογράφοι του 9ου αιώνα επωφελήθηκαν από την μελέτη του, χωρίς όμως να βγάλουν δικά τους συμπεράσματα.<ref>{{cite book|title=Medieval views of the cosmos|year=2004|publisher=Bodleian Library, University of Oxford|location=Oxford|isbn=1851241841|coauthors=Evelyn Edson, Emilie Savage-Smith|editor=Emilie Savage-Smith|pages=61–62}}</ref> Την εποχή του μεσαίωνα όμως ανακαλύφθηκε από τους Ισπανούς και Πορτογάλους, και ζωπύρωσε την εξερευνητική διάθεση των Ευρωπαίων. Ο [[Κολόμβος]] ανέλυσε το έργο και με δικούς του υπολογισμούς που έκανε, αποφάσισε να ανακαλύψει νέους ορίζοντες.
Το έργο του Πτολεμαίου μελετήθηκε συστηματικά και με μεγάλο ζήλο σε όλους του κατοπινούς αιώνες. Οι Άραβες χαρτογράφοι του 9ου αιώνα επωφελήθηκαν από την μελέτη του, χωρίς όμως να βγάλουν δικά τους συμπεράσματα.<ref>{{cite book|title=Medieval views of the cosmos|year=2004|publisher=Bodleian Library, University of Oxford|location=Oxford|isbn=1851241841|author1=Evelyn Edson |author2=Emilie Savage-Smith|editor=Emilie Savage-Smith|pages=61–62}}</ref> Την εποχή του μεσαίωνα όμως ανακαλύφθηκε από τους Ισπανούς και Πορτογάλους, και ζωπύρωσε την εξερευνητική διάθεση των Ευρωπαίων. Ο [[Κολόμβος]] ανέλυσε το έργο και με δικούς του υπολογισμούς που έκανε, αποφάσισε να ανακαλύψει νέους ορίζοντες.


==Πηγές==
==Πηγές==
*Berggren, J. Lennart and Jones, Alexander. 2000. ''Ptolemy's'' Geography: ''An Annotated Translation of the Theoretical Chapters''. Princeton University Press. Princeton and Oxford. ISBN 0-691-01042-0.
*{{cite book|author1=J. Lennart Berggren |author2= Alexander Jones |year=2000 |title=Ptolemy's Geography: An Annotated Translation of the Theoretical Chapters |publisher=Princeton University Press |location=Princeton and Oxford |isbn= 0-691-01042-0}}
*Cosgrove, Dennis. 2003. ''Apollo's Eye: A Cartographic Genealogy of the Earth in the Western Imagination''. Johns Hopkins University Press. Baltimore and London.
*Cosgrove, Dennis. 2003. ''Apollo's Eye: A Cartographic Genealogy of the Earth in the Western Imagination''. Johns Hopkins University Press. Baltimore and London.
*Stevenson, Edward Luther. Trans. and ed. 1932. ''Claudius Ptolemy: The Geography''. New York Public Library. Reprint: Dover, 1991. This is the only complete English translation of Ptolemy's most famous work. Unfortunately, it is marred by numerous mistakes (see Diller) and the place names are given in Latinised forms, rather than in the original Greek.
*Stevenson, Edward Luther. Trans. and ed. 1932. ''Claudius Ptolemy: The Geography''. New York Public Library. Reprint: Dover, 1991. This is the only complete English translation of Ptolemy's most famous work. Unfortunately, it is marred by numerous mistakes (see Diller) and the place names are given in Latinised forms, rather than in the original Greek.
Γραμμή 54: Γραμμή 54:
==Ψηφιακές εκδόσεις==
==Ψηφιακές εκδόσεις==
* {{Cite book
* {{Cite book
| author = [[Κλαύδιος Πτολεμαίος]]
| author = Κλαύδιος Πτολεμαίος
|authorlink = Κλαύδιος Πτολεμαίος
| editor = [[Καρλ Φρίντριχ Άουγκουστ Νόμπε]]
| editor = Καρλ Φρίντριχ Άουγκουστ Νόμπε
⚫
|editorlink = Καρλ Φρίντριχ Άουγκουστ Νόμπε
| title = Γεωγραφία, Τόμος Α'
| title = Γεωγραφία, Τόμος Α'
| publisher = Sumptibus et typis Caroli Tauchnitii
| publisher = Sumptibus et typis Caroli Tauchnitii
| location = [[Λειψία]]
| location = [[Λειψία]]
| year = επανέκδοση του 1843
| year = 1843
| pages =
| pages =
| language =
| language =
Γραμμή 67: Γραμμή 69:
}}
}}
* {{Cite book
* {{Cite book
| author = [[Κλαύδιος Πτολεμαίος]]
| author = Κλαύδιος Πτολεμαίος
|authorlink = Κλαύδιος Πτολεμαίος
⚫
| editor = [[Καρλ Φρίντριχ Άουγκουστ Νόμπε]]
⚫
| editor = Καρλ Φρίντριχ Άουγκουστ Νόμπε
|editorlink = Καρλ Φρίντριχ Άουγκουστ Νόμπε
| title = Γεωγραφία, Τόμος Β'
| title = Γεωγραφία, Τόμος Β'
| publisher = Sumptibus et typis Caroli Tauchnitii
| publisher = Sumptibus et typis Caroli Tauchnitii
| location = [[Λειψία]]
| location = [[Λειψία]]
| year = επανέκδοση του 1845
| year = 1845
| pages =
| pages =
| language =
| language =
Γραμμή 80: Γραμμή 84:
}}
}}
* {{Cite book
* {{Cite book
| author = [[Κλαύδιος Πτολεμαίος]]
| author = Κλαύδιος Πτολεμαίος
|authorlink = Κλαύδιος Πτολεμαίος
⚫
| editor = [[Καρλ Φρίντριχ Άουγκουστ Νόμπε]]
| editor = Καρλ Φρίντριχ Άουγκουστ Νόμπε
|editorlink = Καρλ Φρίντριχ Άουγκουστ Νόμπε
| title = Γεωγραφία, Τόμος Γ'
| title = Γεωγραφία, Τόμος Γ'
| publisher = Sumptibus et typis Caroli Tauchnitii
| publisher = Sumptibus et typis Caroli Tauchnitii
| location = [[Λειψία]]
| location = [[Λειψία]]
| year = επανέκδοση του 1845
| year = 1845
| pages =
| pages =
| language =
| language =

Έκδοση από την 02:28, 18 Σεπτεμβρίου 2019

Γεωγραφική Υφήγησις
εξώφυλλο επανέκδοσης του έτους 1535
ΣυγγραφέαςΚλαύδιος Πτολεμαίος
ΤίτλοςΓεωγραφικὴ Ὑφήγησις
ΓλώσσαΕλληνικά
Ημερομηνία δημιουργίαςΔεκαετία του 150
ΜορφήΓεωγραφία
Θέμαγεωγραφία
χαρτογραφία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις είναι εξάτομο έργο του Έλληνα γεωγράφου και αστρονόμου Κλαύδιου Πτολεμαίου που γράφτηκε το έτος 150.

Ιστορική αναδρομή

Η Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις βασίζεται στο έργο προγενέστερων γεωγράφων, του Μαρίνου και άλλων Ρωμαίων και Περσών γεωγραφικών λεξικογράφων.[1] Το βιβλίο εκδόθηκε σε έξι τόμους. Στον πρώτο τόμο ο Πτολεμαίος αναλύει την ύλη και περιγράφει την επιστημονική μέθοδο της προσέγγισης. Στους υπόλοιπους τόμους Β΄-Στ΄ παραθέτει τις γεωγραφικές πληροφορίες και παραθέτει λεπτομερούς χάρτες. Το κείμενο του βιβλίου διασώθηκε από βιβλιογράφους που το αντέγραψαν ανά τους αιώνες μέχρι την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Οι πολύτιμοι χάρτες όμως χάθηκαν, γιατί ήταν δύσκολοι και οι βιβλιογράφοι απέφευγαν να τους αντιγράψουν. Λόγιοι του μεσαίωνα που ασχολήθηκαν με το κείμενο βασίστηκαν στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο έργο του και ξανά σχεδίασαν τον χάρτη, που έκτοτε ξανά προστέθηκε στο κείμενο. Άραβες μελετητές αναφέρουν ότι ο χάρτης περιείχε 4.530 πόλεις και πάνω από 200 όρη και οροσειρές. Ο βυζαντινός μοναχός Μάξιμος Πλανούδης ανακάλυψε ένα αντίγραφο το 1295 και από μόνος του σχεδίασε το χάρτη που έλειπε, βασισμένος στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο κείμενο. Το 1379 ο Ιταλός Πάλλα Στρότσι στη Φλωρεντία έλαβε ένα αντίγραφο από τον Έλληνα λόγιο Εμμανουήλ Χρυσολωρά. Τα κείμενα του Πτολεμαίου μεταδόθηκαν από το Βυζάντιο στην Ιταλία από τον 15ο αιώνα. Η πρώτη τυπογραφική έκδοση του έργου πιθανόν να έγινε το 1477 στην Μπολόνια, και ήταν το πρώτο βιβλίο με ενσωματωμένες εικόνες. Έκτοτε εκδόθηκε πολλές φορές με χρήση της τέχνης της ξυλογραφίας.[2] Η ιστορική έκδοση της Ουλμ του 1482 ήταν η πρώτη που τυπώθηκε βόρεια των Άλπεων. Το 1482 ακολούθησε η έκδοση του Φρανσέσκο Μπερλινγκιέρι στα Ιταλικά. Το αρχαιότερο αντίγραφο που σώζεται σήμερα χρονολογείται στον 13ο αιώνα και βρέθηκε στο ανάκτορο του σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη, επανεκδόθηκε το 2006[3] και μελετήθηκε από Γερμανούς επιστήμονες του Πολυτεχνείου του Βερολίνου, οι οποίοι δημοσίευσαν το πόρισμά τους ως προς την γεωγραφική θέση των Ρωμαϊκών επαρχιών της Μεγάλης Γερμανίας, Βελγικής Γαλατίας, Ραιτίας και Νορικίας το 2010.[4] Άλλες μελέτες βάθους γίνονται επίσης από το 1998 από την ομάδα χαρτογραφίας του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης.[5]

Γεωδαιτική μέθοδος

Ο παγκόσμιος χάρτης του Πτολεμαίου (Ευρώπη, Αφρική και Ασία)
Η Σκανδιναβία όπως την ανασύνθεσε βιβλιογράφος του 1467 σύμφωνα με τις αναφορές του Πτολεμαίου

Ο Πτολεμαίος εφάρμοσε την μέθοδο της Αλμαγέστης, συνθέτοντας όλα τα στοιχεία που είχε στην διάθεσή του. Πρόσθεσε γεωγραφικές συντεταγμένες σε όλα τα γεωγραφικά σημεία που ανέφερε. Χρησιμοποίησε ως σημείο αναφοράς για το γεωγραφικό πλάτος τον Ισημερινό όπως κάνουν και οι σύγχρονοι γεωδαίτες, και τοποθέτησε τον μεσημβρινό στο δυτικότερο γνωστό όριο της εποχής του, τις Καναρίους νήσους. Σήμερα ο Μεσημβρινός τοποθετείται πιο δυτικά, στο Γκρίνουιτς. Σύμφωνα με την ορολογία της εποχής του, η οικουμένη είχε πλάτος 180 μοιρών και επεκτείνονταν από τις Καναρίους νήσους ως την Καθαία (Κίνα), και είχε μήκος 80 μοιρών από την Αρκτική μέχρι την μέση Αφρική. Ο Πτολεμαίος γνώρισε όμως ότι η περιοχή που περιέγραφε κάλυπτε μόνο το εν τέταρτο της Γης, αφού ήξερε ότι ο Ερατοσθένης είχε είδη υπολογίσει τις διαστάσεις της σφαιρικής Γης.

Επίδραση του έργου στην μεταγενέστερη επιστήμη

Το έργο του Πτολεμαίου μελετήθηκε συστηματικά και με μεγάλο ζήλο σε όλους του κατοπινούς αιώνες. Οι Άραβες χαρτογράφοι του 9ου αιώνα επωφελήθηκαν από την μελέτη του, χωρίς όμως να βγάλουν δικά τους συμπεράσματα.[6] Την εποχή του μεσαίωνα όμως ανακαλύφθηκε από τους Ισπανούς και Πορτογάλους, και ζωπύρωσε την εξερευνητική διάθεση των Ευρωπαίων. Ο Κολόμβος ανέλυσε το έργο και με δικούς του υπολογισμούς που έκανε, αποφάσισε να ανακαλύψει νέους ορίζοντες.

Πηγές

Δείτε επίσης

Ψηφιακές εκδόσεις

Παραπομπές

  1. ↑ J. L. Berggren· Alexander Jones (2001). Ptolemy's Geography By Ptolemy. Princeton University Press. ISBN 0691092591. 
  2. ↑ David Landau· Peter Parshall (1996). The Renaissance Print. Yale. σελίδες 241–242. ISBN 0300068832. 
  3. ↑ Alfred Stückelberger· Gerd Graßhoff (2006). Ptolemaios Handbuch der Geographie (Griechisch-Deutsch). ISBN 3-7965-2148-7. 
  4. ↑ Andreas Kleineberg· Christian Marx· Eberhard Knobloch· Dieter Lelgemann, επιμ. (2010). Germania und die Insel Thule. Die Entschlüsselung von Ptolemaios´ „Atlas der Oikumene“. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft. ISBN 978-3-534-23757-9. 
  5. ↑ e-Perimetron
  6. ↑ Evelyn Edson· Emilie Savage-Smith (2004). Emilie Savage-Smith, επιμ. Medieval views of the cosmos. Oxford: Bodleian Library, University of Oxford. σελίδες 61–62. ISBN 1851241841. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γεωγραφική_Υφήγησις&oldid=7731833"