Μαγδαληνή της Γαλλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
Ήταν η τέταρτη κόρη του [[Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας|Καρόλου Ζ΄]] της Γαλλίας και της [[Μαρία του Ανζού|Μαρίας των Βαλουά]], κόρης του [[Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού|Λουδοβίκου Β΄]] δούκα του Ανζού & βασιλιά της Νάπολης.
Ήταν η τέταρτη κόρη του [[Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας|Καρόλου Ζ΄]] της Γαλλίας και της [[Μαρία του Ανζού|Μαρίας των Βαλουά]], κόρης του [[Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού|Λουδοβίκου Β΄]] δούκα του Ανζού & βασιλιά της Νάπολης.


Γεννήθηκε στο Τουρ και αρχικά είχε μνηστευθεί με τον [[Λαδίσλαος Ε΄ της Ουγγαρίας|Λαδίσλαο Ε΄ των Αψβούργων]] βασιλιά της Ουγγαρίας, αλλά αυτός -ενώ προετοιμαζόταν για τον γάμο- απεβίωσε 17 ετών αιφνίδια. Τον 20ό αιώνα αποκαλύφθηκε ότι η αιτία του τέλους του ήταν η λευχαιμία, αλλά τότε διαδόθηκε η φήμη ότι τον δηλητηρίασαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Γεννήθηκε στο Τουρ και αρχικά είχε μνηστευθεί με τον [[Λαδίσλαος Ε΄ της Ουγγαρίας|Λαδίσλαο Ε΄ των Αψβούργων]] βασιλιά της Ουγγαρίας, αλλά αυτός -ενώ προετοιμαζόταν για τον γάμο- απεβίωσε 17 ετών αιφνίδια. Διαδόθηκε η φήμη ότι τον δηλητηρίασαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι,αλλά τον 20ό αιώνα αποκαλύφθηκε ότι η αιτία του τέλους του ήταν η λευχαιμία.


Τελικά παντρεύτηκε τον διάδοχο της Ναβάρρας, γιο της [[Ελεονώρα της Ναβάρρας|Ελεονώρα των Τραστάμαρα]] βασίλισσα της Ναβάρρας. Όμως ο σύζυγός της απεβίωσε το 1470, ο πεθερός της [[Γκαστόν Δ΄ του Φουά|Γκαστόν Δ΄]] κόμης του Φουά το 1472 και η πεθερά της το 1479. Έτσι ο γιος της Μαγδαληνής, ο Φραγκίσκος-Φοίβος, κληρονόμησε την κομητεία του Φουά όταν ήταν 5 ετών και μετά το βασίλειο της Ναβάρρας 12 ετών. Τότε η Μαγδαληνή ανέλαβε την αντιβασιλεία, ως το 1483 που ο γιος της απεβίωσε 17 ετών. Τον διαδέχθηκε η κόρη της Αικατερίνη, στην οποία η Μαγδαληνή συνέχισε να είναι αντιβασίλισσα, ως το 1484 που η Αικατερίνη έγινε 16 ετών και παντρεύτηκε. Κατά την αντιβασιλεία της πιέστηκε να πολεμήσει τον [[Ιωάννη του Ναρμπόν|Ιωάννη των Φουά]] υποκόμη του Ναρμπόν, αδελφό του άνδρα της, όταν διεκδίκησε τη Ναβάρρα ως ο άρρην κληρονόμος του Φραγκίσκου-Φοίβου. Το 1494 την πήρε όμηρο ο [[Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας]], γαμπρός του Ιωάννη. Η Μαγδαληνή απεβίωσε το 1495 και το τέλος της προκάλεσε νέες συγκρούσεις. Το 1498 απεβίωσε ο ανιψιός της [[Κάρολος της Γαλλίας]] και το 1522 η αδελφή του [[Άννα της Γαλλίας]]: οι τρεις τους ήταν οι τελευταίοι απόγονοι του κύριου κλάδου των Βαλουά. Τον Λουδοβίκο ΙΒ΄ της Γαλλίας (βασ. 1498-1515) διαδέχθηκε ο κλάδος των Βαλουά-Ανγκουλέμ και μετά ο Ερρίκος Δ΄, απόγονος της Μαγδαληνής.
Τελικά παντρεύτηκε τον διάδοχο της Ναβάρρας, γιο της [[Ελεονώρα της Ναβάρρας|Ελεονώρας των Τραστάμαρα]] βασίλισσα της Ναβάρρας. Όμως ο σύζυγός της απεβίωσε το 1470, ο πεθερός της [[Γκαστόν Δ΄ του Φουά|Γκαστόν Δ΄]] κόμης του Φουά το 1472 και η πεθερά της το 1479. Έτσι ο γιος της Μαγδαληνής, ο Φραγκίσκος-Φοίβος, κληρονόμησε την κομητεία του Φουά όταν ήταν 5 ετών και μετά το βασίλειο της Ναβάρρας 12 ετών. Τότε η Μαγδαληνή ανέλαβε την αντιβασιλεία, ως το 1483 που ο γιος της απεβίωσε 17 ετών. Τον διαδέχθηκε η κόρη της Αικατερίνη, στην οποία η Μαγδαληνή συνέχισε να είναι αντιβασίλισσα, ως το 1494. Κατά την αντιβασιλεία της πιέστηκε να πολεμήσει τον [[Ιωάννης του Ναρμπόν|Ιωάννη των Φουά]] υποκόμη του Ναρμπόν, αδελφό του άνδρα της, όταν διεκδίκησε τη Ναβάρρα ως ο άρρην κληρονόμος του Φραγκίσκου-Φοίβου. Το 1494 την πήρε όμηρο ο [[Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας]], γαμπρός του Ιωάννη.
Η Μαγδαληνή απεβίωσε το 1495 στην Παμπλόνα και το τέλος της προκάλεσε νέες συγκρούσεις. Το 1498 απεβίωσε ο ανιψιός της [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας]] και το 1522 η αδελφή του [[Άννα της Γαλλίας]]: οι τρεις τους ήταν οι τελευταίοι απόγονοι του κύριου κλάδου των Βαλουά. Τον Λουδοβίκο ΙΒ΄ της Γαλλίας (βασ. 1498-1515) διαδέχθηκε ο κλάδος των Βαλουά-Ανγκουλέμ και μετά ο Ερρίκος Δ΄, απόγονος της Μαγδαληνής.


==Οικογένεια==
==Οικογένεια==

Έκδοση από την 16:17, 14 Σεπτεμβρίου 2019

Η Μαγδαληνή, γαλλ. Magdaleine (1 Δεκεμβρίου 1443 - 21 Ιανουαριου 1495) από τον Οίκο των Βαλουά ήταν πριγκίπισσα της Γαλλίας και με τον γάμο της έγινε πριγκίπισσα της Βιάνα. Έγινε αντιβασίλισα της Ναβάρρας κατά την ανηλικιότητα των τέκνων της (1479-94).

Η Μαγδαληνή των Βαλουά, πριγκίπισσα της Γαλλίας.

Βιογραφία

Ήταν η τέταρτη κόρη του Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας και της Μαρίας των Βαλουά, κόρης του Λουδοβίκου Β΄ δούκα του Ανζού & βασιλιά της Νάπολης.

Γεννήθηκε στο Τουρ και αρχικά είχε μνηστευθεί με τον Λαδίσλαο Ε΄ των Αψβούργων βασιλιά της Ουγγαρίας, αλλά αυτός -ενώ προετοιμαζόταν για τον γάμο- απεβίωσε 17 ετών αιφνίδια. Διαδόθηκε η φήμη ότι τον δηλητηρίασαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι,αλλά τον 20ό αιώνα αποκαλύφθηκε ότι η αιτία του τέλους του ήταν η λευχαιμία.

Τελικά παντρεύτηκε τον διάδοχο της Ναβάρρας, γιο της Ελεονώρας των Τραστάμαρα βασίλισσα της Ναβάρρας. Όμως ο σύζυγός της απεβίωσε το 1470, ο πεθερός της Γκαστόν Δ΄ κόμης του Φουά το 1472 και η πεθερά της το 1479. Έτσι ο γιος της Μαγδαληνής, ο Φραγκίσκος-Φοίβος, κληρονόμησε την κομητεία του Φουά όταν ήταν 5 ετών και μετά το βασίλειο της Ναβάρρας 12 ετών. Τότε η Μαγδαληνή ανέλαβε την αντιβασιλεία, ως το 1483 που ο γιος της απεβίωσε 17 ετών. Τον διαδέχθηκε η κόρη της Αικατερίνη, στην οποία η Μαγδαληνή συνέχισε να είναι αντιβασίλισσα, ως το 1494. Κατά την αντιβασιλεία της πιέστηκε να πολεμήσει τον Ιωάννη των Φουά υποκόμη του Ναρμπόν, αδελφό του άνδρα της, όταν διεκδίκησε τη Ναβάρρα ως ο άρρην κληρονόμος του Φραγκίσκου-Φοίβου. Το 1494 την πήρε όμηρο ο Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας, γαμπρός του Ιωάννη.

Η Μαγδαληνή απεβίωσε το 1495 στην Παμπλόνα και το τέλος της προκάλεσε νέες συγκρούσεις. Το 1498 απεβίωσε ο ανιψιός της Κάρολος Η΄ της Γαλλίας και το 1522 η αδελφή του Άννα της Γαλλίας: οι τρεις τους ήταν οι τελευταίοι απόγονοι του κύριου κλάδου των Βαλουά. Τον Λουδοβίκο ΙΒ΄ της Γαλλίας (βασ. 1498-1515) διαδέχθηκε ο κλάδος των Βαλουά-Ανγκουλέμ και μετά ο Ερρίκος Δ΄, απόγονος της Μαγδαληνής.

Οικογένεια

Παντρεύτηκε το 1461 τον Γκαστόν των Φουά πρίγκιπα της Βιάνα και είχε τέκνα:

Πηγές

  • Fletcher, Stella (2013). The Longman Companion to Renaissance Europe, 1390-1530. Routledge.
  • Anthony, R. (1931). Identification et Étude des Ossements des Rois de Navarre inhumés dans la Cathédrale de Lescar [Identification and Study of the Bones of the Kings of Navarre buried in the Cathedral of Lescar] (PDF). Archives du Muséum, 6e series (in French). VII. Masson et Cie.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Magdalena of France της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).