Εμιράτο της Μπουχάρας

Εμιράτο της Μπουχάρας امارت بخارا
← 1785 – 1920 →
Σημαία
Τοποθεσία {{{κοινό_όνομα}}}
Πρωτεύουσα		Μπουχάρα
Γλώσσες		Περσική (επίσημη) Ουζμπεκική
Θρησκεία		Ισλαμισμός (Σουνιτικοί και Σιιτικοί πληθυσμοί) Ιουδαϊσμός (σημαντική εβραϊκή παροικία)
Πολίτευμα		Μοναρχία
Εμίρης
-	1785–1800	Μιρ Μασούμ Σαχ Μουράντ (πρώτος)
-	1911–1920	Σαΐντ Μιρ Μοχάμμεντ Αλίμ Χαν (τελευταίος)
Ιστορία
-	Ίδρυση	1785
-	Κατάλυση	1920

Το Εμιράτο της Μπουχάρας (περσικά: امارت بخارا) ήταν κράτος της Κεντρικής Ασίας, από το 1785 έως το 1920. Αποτελούσε στην ουσία το διάδοχο κράτος του Χανάτου της Μπουχάρας (1500-1785). Καταλάμβανε την περιοχή μεταξύ των ποταμών Αμού Ντάρια και Συρ Ντάρια, γνωστή παλαιότερα ως Υπερωξιανή. H καρδιά του εμιράτου βρισκόταν στην περιοχή κατά μήκος του κάτω ρου του ποταμού Ζαραφσάν, παραπόταμου του Αμού Ντάρια, ενώ αστικά κέντρα του ήταν οι αρχαίες πόλεις της Σαμαρκάνδης και η πρωτεύουσα Μπουχάρα. Στα δυτικά του, στη Χωρεσμία, βρισκόταν το Χανάτο της Χίβας, και στα ανατολικά του, στην κοιλάδα Φεργκάνα, το Χανάτο της Κοκάνδης. Σήμερα τα πάλαι ποτέ εδάφη του αποτελούν τμήμα του κράτους του Ουζμπεκιστάν.