Μαρωνιτική Εκκλησία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
ορθογραφικό λάθος στο 'παραμένει'
Γραμμή 21: Γραμμή 21:
Η '''Συριακή Μαρωνιτική Εκκλησία της Αντιοχείας''' ([[αραμαϊκά]]: ܥܕܬܐ ܣܘܪܝܝܬܐ ܡܪܘܢܝܬܐ ܕܐܢܛܝܘܟܝܐ, [[αραβικά]]:الكنيسة الأنطاكية السريانية المارونية, [[λατινικά]]: ''Ecclesia Maronitarum'') είναι [[Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες|Ανατολική Καθολική Εκκλησία]] σε πλήρη κοινωνία με την [[Αγία Έδρα]] της Ρώμης. Τα ίχνη της κληρονομιάς της ανάγονται στην κοινότητα που ιδρύθηκε από των [[Άγιος Μάρωνας|Μάρωνα]], έναν Σύρο μοναχό του 4ου αιώνα που τιμάται ως άγιος. Ο πρώτος [[Πατριάρχης Μαρωνιτών]], [[Ιωάννης Μάρωνας|Άγιος Ιωάννης Μάρωνας]], εξελέγη στα τέλη του 7ου αιώνα.
Η '''Συριακή Μαρωνιτική Εκκλησία της Αντιοχείας''' ([[αραμαϊκά]]: ܥܕܬܐ ܣܘܪܝܝܬܐ ܡܪܘܢܝܬܐ ܕܐܢܛܝܘܟܝܐ, [[αραβικά]]:الكنيسة الأنطاكية السريانية المارونية, [[λατινικά]]: ''Ecclesia Maronitarum'') είναι [[Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες|Ανατολική Καθολική Εκκλησία]] σε πλήρη κοινωνία με την [[Αγία Έδρα]] της Ρώμης. Τα ίχνη της κληρονομιάς της ανάγονται στην κοινότητα που ιδρύθηκε από των [[Άγιος Μάρωνας|Μάρωνα]], έναν Σύρο μοναχό του 4ου αιώνα που τιμάται ως άγιος. Ο πρώτος [[Πατριάρχης Μαρωνιτών]], [[Ιωάννης Μάρωνας|Άγιος Ιωάννης Μάρωνας]], εξελέγη στα τέλη του 7ου αιώνα.


Αν και έχουν μειωθεί σε αριθμό σήμερα, οι [[Μαρωνίτες]] παραμένουν μία από τα κύριες εθνοθρησκευτικές ομάδες στο [[Λίβανος|Λίβανο]]. Η Μαρωνιτική Εκκλησία ισχυρίζεται ότι από την ίδρυσή της έχει παρέμεινε πάντα πιστή στην [[Αγία Έδρα|Εκκλησία της Ρώμης]] και τον [[Πάπας|Πάπα]].<ref>{{cite web|url=http://www.maryourmother.net/Eastern.html|title=The Eastern Catholic Churches}}</ref> Τον Νοέμβριο του 2012, ο Πάπας Βενέδικτος διόρισε Πατριάρχη Μαρωνιτών τον [[Μπεσάρα Μπούτρος Αλ Ράι]] ως καρδινάλιο.<ref>http://press.catholica.va/news_services/bulletin/news/29888.php?index=29888&lang=ge</ref>
Αν και έχουν μειωθεί σε αριθμό σήμερα, οι [[Μαρωνίτες]] παραμένουν μία από τα κύριες εθνοθρησκευτικές ομάδες στο [[Λίβανος|Λίβανο]]. Η Μαρωνιτική Εκκλησία ισχυρίζεται ότι από την ίδρυσή της έχει παραμείνει πάντα πιστή στην [[Αγία Έδρα|Εκκλησία της Ρώμης]] και τον [[Πάπας|Πάπα]].<ref>{{cite web|url=http://www.maryourmother.net/Eastern.html|title=The Eastern Catholic Churches}}</ref> Τον Νοέμβριο του 2012, ο Πάπας Βενέδικτος διόρισε Πατριάρχη Μαρωνιτών τον [[Μπεσάρα Μπούτρος Αλ Ράι]] ως καρδινάλιο.<ref>http://press.catholica.va/news_services/bulletin/news/29888.php?index=29888&lang=ge</ref>


Πριν από την κατάκτηση των Αράβων μουσουλμάνων που έφτασαν στο Λίβανο, ο λιβανέζικος λαός, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που θα γίνονταν [[Εξισλαμισμός|μουσουλμάνοι]] και της πλειοψηφίας που θα παρέμεναν χριστιανοί, μιλούσε μία διάλεκτο των [[Αραμαϊκά|Αραμαϊκών]].<ref>{{cite web|url=http://www.walidphares.com/artman/publish/article_58.shtml |title=Review of Phares Book |publisher=Walidphares.com |date= |accessdate=2009-03-31}}</ref><ref>The Precarious Republic: Political Modernization in Lebanon. By Michael C. Hudson, 1968</ref><ref>[http://books.google.com/books?id=ugpIAAAAMAAJ&q=%22maronites+spoke&dq=%22maronites+spoke&pgis=1 Lebanon: Its Stand in History Among the Near East Countries] By Salim Wakim, 1996.</ref> Τα [[Συριακή γλώσσα|συριακά]] (χριστιανικά αραμαϊκά), εξακολουθούν να παραμένουν η λειτουργική γλώσσα της Μαρωνιτικής Εκκλησίας.<ref>{{cite web|url=http://www.stgeorgesa.org/ |title=St. George Maronite Church |publisher=Stgeorgesa.org |date= |accessdate=2009-03-31}}</ref> Τα μέλη της Μαρωνιτικής Εκκλησίας είναι μέρος του λιβανικού λαού, οι οποίοι είναι οι σημερινοί απόγονοι των [[Φοίνικες|Φοινίκων]]. Η πολιτιστική και γλωσσική κληρονομιά του λιβανικού λαού είναι ένα μίγμα των ιθαγενών στοιχείων με τις ξένες κουλτούρες που κυβέρνησαν τη γη και τους ανθρώπους της, κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών. Σε μια συνέντευξη του 2013, ο επικεφαλής της έρευνας, Πιερ Ζαλουά, επεσήμανε ότι η γενετική παραλλαγή προηγήθηκε της θρησκευτικής εκδοχής και των διαιρέσεων: «ο Λίβανος είχε ήδη καλά διαφοροποιημένες κοινότητες με τις δικές τους γενετικές ιδιαιτερότητες, αλλά όχι σημαντικές διαφορές, και θρησκείες ήρθαν ως στρώματα χρώματος στην κορυφή. Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ του τρόπου που δείχνει ότι μια κοινότητα φέρει σημαντικά περισσότερα [[Φοίνικες|Φοινικικά]] στοιχεία ότι κάποια άλλη».<ref>{{cite web|last=Maroon|first=Habib|title=A geneticist with a unifying message|url=http://www.nature.com/nmiddleeast/2013/130331/full/nmiddleeast.2013.46.html|publisher=Nature|accessdate=3 October 2013|date=31 March 2013}}</ref> Ένας αριθμός Μαρωνιτών ιστορικών υποστηρίζουν ότι ο λαός τους, μαζί με τους μη χριστιανούς συμπατριώτες τους, είναι απόγονοι των [[Αραμαίοι|Αραμαίων]], των [[Γκασανίδες|Γκασανιδών]], των [[Ασσυρία|Ασσύριων]] και των [[Μαρδαΐτες|Μαρδαϊτών]], αν και με την πάροδο του χρόνου, αναπτύχθηκε ένας διακριτικός χαρακτήρας των Μαρωνιτών, αυτό δεν επισκιάζει την [[Πατριάρχης της Αντιόχειας|αντιοχειανή]] και [[Συριακός χριστιανισμός|συριακή χριστιανική]] καταγωγή τους.<ref>{{cite web|url=http://www.bkerkelb.org/english/index.php?option=com_content&view=article&id=143:-introduction&catid=35:maronite-identity-&Itemid=55 |title=Identity of the Maronite Church}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.bkerkelb.org/english/index.php?option=com_content&view=article&id=142:-identity-of-the-maronite-church-a-syriac-antiochene-church-with-a-special-liturgical-heritage&catid=35:maronite-identity-&Itemid=55 |title=Identity of the Maronite Church - A Syriac Antiochene Church with a Special Lit. Heritage}}</ref>
Πριν από την κατάκτηση των Αράβων μουσουλμάνων που έφτασαν στο Λίβανο, ο λιβανέζικος λαός, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που θα γίνονταν [[Εξισλαμισμός|μουσουλμάνοι]] και της πλειοψηφίας που θα παρέμεναν χριστιανοί, μιλούσε μία διάλεκτο των [[Αραμαϊκά|Αραμαϊκών]].<ref>{{cite web|url=http://www.walidphares.com/artman/publish/article_58.shtml |title=Review of Phares Book |publisher=Walidphares.com |date= |accessdate=2009-03-31}}</ref><ref>The Precarious Republic: Political Modernization in Lebanon. By Michael C. Hudson, 1968</ref><ref>[http://books.google.com/books?id=ugpIAAAAMAAJ&q=%22maronites+spoke&dq=%22maronites+spoke&pgis=1 Lebanon: Its Stand in History Among the Near East Countries] By Salim Wakim, 1996.</ref> Τα [[Συριακή γλώσσα|συριακά]] (χριστιανικά αραμαϊκά), εξακολουθούν να παραμένουν η λειτουργική γλώσσα της Μαρωνιτικής Εκκλησίας.<ref>{{cite web|url=http://www.stgeorgesa.org/ |title=St. George Maronite Church |publisher=Stgeorgesa.org |date= |accessdate=2009-03-31}}</ref> Τα μέλη της Μαρωνιτικής Εκκλησίας είναι μέρος του λιβανικού λαού, οι οποίοι είναι οι σημερινοί απόγονοι των [[Φοίνικες|Φοινίκων]]. Η πολιτιστική και γλωσσική κληρονομιά του λιβανικού λαού είναι ένα μίγμα των ιθαγενών στοιχείων με τις ξένες κουλτούρες που κυβέρνησαν τη γη και τους ανθρώπους της, κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών. Σε μια συνέντευξη του 2013, ο επικεφαλής της έρευνας, Πιερ Ζαλουά, επεσήμανε ότι η γενετική παραλλαγή προηγήθηκε της θρησκευτικής εκδοχής και των διαιρέσεων: «ο Λίβανος είχε ήδη καλά διαφοροποιημένες κοινότητες με τις δικές τους γενετικές ιδιαιτερότητες, αλλά όχι σημαντικές διαφορές, και θρησκείες ήρθαν ως στρώματα χρώματος στην κορυφή. Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ του τρόπου που δείχνει ότι μια κοινότητα φέρει σημαντικά περισσότερα [[Φοίνικες|Φοινικικά]] στοιχεία ότι κάποια άλλη».<ref>{{cite web|last=Maroon|first=Habib|title=A geneticist with a unifying message|url=http://www.nature.com/nmiddleeast/2013/130331/full/nmiddleeast.2013.46.html|publisher=Nature|accessdate=3 October 2013|date=31 March 2013}}</ref> Ένας αριθμός Μαρωνιτών ιστορικών υποστηρίζουν ότι ο λαός τους, μαζί με τους μη χριστιανούς συμπατριώτες τους, είναι απόγονοι των [[Αραμαίοι|Αραμαίων]], των [[Γκασανίδες|Γκασανιδών]], των [[Ασσυρία|Ασσύριων]] και των [[Μαρδαΐτες|Μαρδαϊτών]], αν και με την πάροδο του χρόνου, αναπτύχθηκε ένας διακριτικός χαρακτήρας των Μαρωνιτών, αυτό δεν επισκιάζει την [[Πατριάρχης της Αντιόχειας|αντιοχειανή]] και [[Συριακός χριστιανισμός|συριακή χριστιανική]] καταγωγή τους.<ref>{{cite web|url=http://www.bkerkelb.org/english/index.php?option=com_content&view=article&id=143:-introduction&catid=35:maronite-identity-&Itemid=55 |title=Identity of the Maronite Church}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.bkerkelb.org/english/index.php?option=com_content&view=article&id=142:-identity-of-the-maronite-church-a-syriac-antiochene-church-with-a-special-liturgical-heritage&catid=35:maronite-identity-&Itemid=55 |title=Identity of the Maronite Church - A Syriac Antiochene Church with a Special Lit. Heritage}}</ref>

Έκδοση από την 14:18, 29 Ιουλίου 2019

Συριακή Μαρωνιτική Εκκλησία
Έμβλημα του Πατριαρχείου Μαρωνιτών
ΙδρυτήςΜάρων, 410 μ.Χ.
Ιωάννης Μάρωνας, 7ος αιώνας
ΑναγνώρισηΚαθολική Εκκλησία, Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες
ΠροκαθήμενοςΜπεσάρα Μπούτρος Αλ Ράι
ΈδραΜπκερκέ, Λίβανος
ΕπικράτειαΛίβανος, Συρία, Κύπρος, Καναδάς, ΗΠΑ, Ισραήλ, Αυστραλία, Αργεντινή, Βραζιλία
ΚυριότητεςΠερίπου το ένα τρίτο του εδάφους του Λιβάνου
ΓλώσσαΑραβικά (λιβανική, κυπριακή μαρωνιτική)
λειτουργική: αραμαϊκά (συριακά)
Πιστοί3.198.600[1]
Δικτυακός τόποςbkerki.org

Η Συριακή Μαρωνιτική Εκκλησία της Αντιοχείας (αραμαϊκά: ܥܕܬܐ ܣܘܪܝܝܬܐ ܡܪܘܢܝܬܐ ܕܐܢܛܝܘܟܝܐ, αραβικά:الكنيسة الأنطاكية السريانية المارونية, λατινικά: Ecclesia Maronitarum) είναι Ανατολική Καθολική Εκκλησία σε πλήρη κοινωνία με την Αγία Έδρα της Ρώμης. Τα ίχνη της κληρονομιάς της ανάγονται στην κοινότητα που ιδρύθηκε από των Μάρωνα, έναν Σύρο μοναχό του 4ου αιώνα που τιμάται ως άγιος. Ο πρώτος Πατριάρχης Μαρωνιτών, Άγιος Ιωάννης Μάρωνας, εξελέγη στα τέλη του 7ου αιώνα.

Αν και έχουν μειωθεί σε αριθμό σήμερα, οι Μαρωνίτες παραμένουν μία από τα κύριες εθνοθρησκευτικές ομάδες στο Λίβανο. Η Μαρωνιτική Εκκλησία ισχυρίζεται ότι από την ίδρυσή της έχει παραμείνει πάντα πιστή στην Εκκλησία της Ρώμης και τον Πάπα.[2] Τον Νοέμβριο του 2012, ο Πάπας Βενέδικτος διόρισε Πατριάρχη Μαρωνιτών τον Μπεσάρα Μπούτρος Αλ Ράι ως καρδινάλιο.[3]

Πριν από την κατάκτηση των Αράβων μουσουλμάνων που έφτασαν στο Λίβανο, ο λιβανέζικος λαός, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που θα γίνονταν μουσουλμάνοι και της πλειοψηφίας που θα παρέμεναν χριστιανοί, μιλούσε μία διάλεκτο των Αραμαϊκών.[4][5][6] Τα συριακά (χριστιανικά αραμαϊκά), εξακολουθούν να παραμένουν η λειτουργική γλώσσα της Μαρωνιτικής Εκκλησίας.[7] Τα μέλη της Μαρωνιτικής Εκκλησίας είναι μέρος του λιβανικού λαού, οι οποίοι είναι οι σημερινοί απόγονοι των Φοινίκων. Η πολιτιστική και γλωσσική κληρονομιά του λιβανικού λαού είναι ένα μίγμα των ιθαγενών στοιχείων με τις ξένες κουλτούρες που κυβέρνησαν τη γη και τους ανθρώπους της, κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών. Σε μια συνέντευξη του 2013, ο επικεφαλής της έρευνας, Πιερ Ζαλουά, επεσήμανε ότι η γενετική παραλλαγή προηγήθηκε της θρησκευτικής εκδοχής και των διαιρέσεων: «ο Λίβανος είχε ήδη καλά διαφοροποιημένες κοινότητες με τις δικές τους γενετικές ιδιαιτερότητες, αλλά όχι σημαντικές διαφορές, και θρησκείες ήρθαν ως στρώματα χρώματος στην κορυφή. Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ του τρόπου που δείχνει ότι μια κοινότητα φέρει σημαντικά περισσότερα Φοινικικά στοιχεία ότι κάποια άλλη».[8] Ένας αριθμός Μαρωνιτών ιστορικών υποστηρίζουν ότι ο λαός τους, μαζί με τους μη χριστιανούς συμπατριώτες τους, είναι απόγονοι των Αραμαίων, των Γκασανιδών, των Ασσύριων και των Μαρδαϊτών, αν και με την πάροδο του χρόνου, αναπτύχθηκε ένας διακριτικός χαρακτήρας των Μαρωνιτών, αυτό δεν επισκιάζει την αντιοχειανή και συριακή χριστιανική καταγωγή τους.[9][10]

Παραπομπές

  1. ↑ «There are 3,198,600 Maronites in the World». Maronite-heritage.com. 3 Ιανουαρίου 1994. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2015. 
  2. ↑ «The Eastern Catholic Churches». 
  3. ↑ http://press.catholica.va/news_services/bulletin/news/29888.php?index=29888&lang=ge
  4. ↑ «Review of Phares Book». Walidphares.com. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2009. 
  5. ↑ The Precarious Republic: Political Modernization in Lebanon. By Michael C. Hudson, 1968
  6. ↑ Lebanon: Its Stand in History Among the Near East Countries By Salim Wakim, 1996.
  7. ↑ «St. George Maronite Church». Stgeorgesa.org. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2009. 
  8. ↑ Maroon, Habib (31 Μαρτίου 2013). «A geneticist with a unifying message». Nature. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2013. 
  9. ↑ «Identity of the Maronite Church». 
  10. ↑ «Identity of the Maronite Church - A Syriac Antiochene Church with a Special Lit. Heritage». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Maronite Church της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαρωνιτική_Εκκλησία&oldid=7645153"