Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1897: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 27: | Γραμμή 27: | ||
Η '''Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1897''' ([[Απρίλιος]] - [[Σεπτέμβριος]] [[1897]]), σχηματίστηκε ύστερα από πρωτοβουλία του βασιλιά Γεωργίου, με σκοπό να αντικαταστήσει την κυβέρνηση Δηλιγιάννη, που είχε χάσει πλέον την εμπιστοσύνη του.<br /> |
Η '''Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1897''' ([[Απρίλιος]] - [[Σεπτέμβριος]] [[1897]]), σχηματίστηκε ύστερα από πρωτοβουλία του βασιλιά Γεωργίου, με σκοπό να αντικαταστήσει την κυβέρνηση Δηλιγιάννη, που είχε χάσει πλέον την εμπιστοσύνη του.<br /> |
||
Ενώ ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος, άρχισε να παίρνει δυσάρεστη για τους Έλληνες τροπή, και η Αθήνα κατακλυζόταν από διαμαρτυρίες θυμωμένων για τις στρατιωτικές εξελίξεις πολιτών, ο βασιλιάς Γεώργιος κάλεσε τον Δηλιγιάννη και του ζήτησε την παραίτησή του. Ο Δηλιγιάννης αρνήθηκε, εξηγώντας πως είχε ακόμα την |
Ενώ ο [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|Ελληνοτουρκικός πόλεμος]], άρχισε να παίρνει δυσάρεστη για τους Έλληνες τροπή, και η Αθήνα κατακλυζόταν από διαμαρτυρίες θυμωμένων για τις στρατιωτικές εξελίξεις πολιτών, ο βασιλιάς Γεώργιος κάλεσε τον Δηλιγιάννη και του ζήτησε την παραίτησή του. Ο Δηλιγιάννης αρνήθηκε, εξηγώντας πως είχε ακόμα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και άρα δεν υπήρχε λόγος παραιτήσεως του. Ο Γεώργιος όμως, που τον θεωρούσε συν-υπεύθυνο για την κακή εξέλιξη του πολέμου, συγκάλεσε σύσκεψη με τους σημαντικότερους πολιτικούς της περιόδου προκειμένου να βρουν από κοινού μια ''άλλη'' κυβερνητική λύση. Στην σύσκεψη συμμετείχαν οι [[Δημήτριος Ράλλης]] ([[Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης|αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης]]), [[Στέφανος Σκουλούδης]] (βουλευτής του «Τρικουπικού κόμματος»), [[Σωτήριος Σωτηρόπουλος]] (βουλευτής του «Ραλλικού κόμματος»), [[Λεωνίδας Δεληγιώργης]] (αρχηγός μικρής ομάδας βουλευτών), [[Κωνσταντίνος Καραπάνος]] (αρχηγός του «Προοδευτικού κόμματος», που κατείχε 8 έδρες στη Βουλή) και [[Ανάργυρος Σιμόπουλος]] (βουλευτής του «Τρικουπικού κόμματος»), οι οποίοι και πρότειναν να υπάρξει κοινοβουλευτική συζήτηση και ψηφοφορία για την αλλαγή ή όχι της κυβέρνησης. Ο Δηλιγιάννης, όμως δεν εμφανίστηκε στις δυο συνεδριάσεις που κανονίστηκαν για αυτό το σκοπό και έτσι ο βασιλιάς προχώρησε στον σχηματισμό νέας κυβέρνησης.<br /> |
||
Η κυβέρνηση, εμφανίστηκε στη Βουλή στις [[19 Απριλίου]] και πήρε «ψήφο ανοχής» από το Σώμα, που συνταγματικά ισοδυναμεί με «ψήφο εμπιστοσύνης»<ref>Ανδρέας Δημητρόπουλος, σελ. 50</ref> |
Η κυβέρνηση, εμφανίστηκε στη Βουλή στις [[19 Απριλίου]] και πήρε «ψήφο ανοχής» από το Σώμα, που συνταγματικά ισοδυναμεί με «ψήφο εμπιστοσύνης»<ref>Ανδρέας Δημητρόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», σελ. 50</ref> |
||
Το κυβερνητικό έργο, στράφηκε καθ' ολοκληρίαν σχεδόν στο θέμα του πολέμου και ειδικώτερα στην σύναψη ανακωχής με την Οθωμανική αυτοκρατορία, λόγω του φόβου για μεγαλύτερη διείσδυση του Οθωμανικού στρατού στα ελληνικά εδάφη. Τελικά, η ανακωχή υπογράφηκε στις 7 Μαΐου του 1897.<br /> |
|||
Τους επόμενους μήνες η κυβέρνηση θα αποδυθεί στην προσπάθεια υπογραφής της επίσημης συνθήκης ειρήνης με την Τουρκία, προσπάθεια που θα χρειαστεί μεγάλο διπλωματικό αγώνα, και θα τελεσφορήσει στις [[20 Σεπτεμβρίου]] [[1897]], με την υπογραφή μιας συνθήκης με ιδιαίτερα δυσβάστακτους - για την Ελλάδα- όρους [[(βλέπε, [[Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος της Ελλάδας 1898]]).<ref>Γεώργιος Ασπρέας: «Ελληνική πολιτική ιστορία», εκδ. «Γ. Σιδέρη»</ref><br /> |
|||
Το κείμενο της συνθήκης εγκρίθηκε από την Ελληνική βουλή στις 18 Σεπτεμβρίου του 1897, αλλά η κυβέρνηση Ράλλη έχασε πλέον την ανοχή του σώματος και παραιτήθηκε. |
|||
==Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου== |
==Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου== |
||
<ref>ΦΕΚ Α67/1897</ref> |
<ref>ΦΕΚ Α67/1897</ref> |
||
Έκδοση από την 16:35, 25 Ιουνίου 2019
.svg) | |
| Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
 | |
| Ημερομηνία σχηματισμού | 18 Απριλίου 1897 |
|---|---|
| Ημερομηνία διάλυσης | 21 Σεπτεμβρίου 1897 |
| Πρόσωπα και δομές | |
| Αρχηγός Κράτους | Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας |
| Πρόεδρος Κυβέρνησης | Δημήτριος Ράλλης |
| Συνολικός αριθμός Μελών | 7 |
| Συμμετέχοντα κόμματα | «Τρίτο κόμμα» «Κόμμα Χαρίλαου Τρικούπη» |
| Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | κυβέρνηση ανοχής[1] |
| Ιστορία | |
| Θητεία νομοθετικού σώματος | 15 Μαΐου 1895 - 23 Ιανουαρίου 1898 (ΙΔ' κοινοβουλευτική περίοδος) |
| Προηγούμενη | Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1895 |
| Διάδοχη | Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1897 |
Η Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1897 (Απρίλιος - Σεπτέμβριος 1897), σχηματίστηκε ύστερα από πρωτοβουλία του βασιλιά Γεωργίου, με σκοπό να αντικαταστήσει την κυβέρνηση Δηλιγιάννη, που είχε χάσει πλέον την εμπιστοσύνη του.
Ενώ ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος, άρχισε να παίρνει δυσάρεστη για τους Έλληνες τροπή, και η Αθήνα κατακλυζόταν από διαμαρτυρίες θυμωμένων για τις στρατιωτικές εξελίξεις πολιτών, ο βασιλιάς Γεώργιος κάλεσε τον Δηλιγιάννη και του ζήτησε την παραίτησή του. Ο Δηλιγιάννης αρνήθηκε, εξηγώντας πως είχε ακόμα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και άρα δεν υπήρχε λόγος παραιτήσεως του. Ο Γεώργιος όμως, που τον θεωρούσε συν-υπεύθυνο για την κακή εξέλιξη του πολέμου, συγκάλεσε σύσκεψη με τους σημαντικότερους πολιτικούς της περιόδου προκειμένου να βρουν από κοινού μια άλλη κυβερνητική λύση. Στην σύσκεψη συμμετείχαν οι Δημήτριος Ράλλης (αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης), Στέφανος Σκουλούδης (βουλευτής του «Τρικουπικού κόμματος»), Σωτήριος Σωτηρόπουλος (βουλευτής του «Ραλλικού κόμματος»), Λεωνίδας Δεληγιώργης (αρχηγός μικρής ομάδας βουλευτών), Κωνσταντίνος Καραπάνος (αρχηγός του «Προοδευτικού κόμματος», που κατείχε 8 έδρες στη Βουλή) και Ανάργυρος Σιμόπουλος (βουλευτής του «Τρικουπικού κόμματος»), οι οποίοι και πρότειναν να υπάρξει κοινοβουλευτική συζήτηση και ψηφοφορία για την αλλαγή ή όχι της κυβέρνησης. Ο Δηλιγιάννης, όμως δεν εμφανίστηκε στις δυο συνεδριάσεις που κανονίστηκαν για αυτό το σκοπό και έτσι ο βασιλιάς προχώρησε στον σχηματισμό νέας κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση, εμφανίστηκε στη Βουλή στις 19 Απριλίου και πήρε «ψήφο ανοχής» από το Σώμα, που συνταγματικά ισοδυναμεί με «ψήφο εμπιστοσύνης»[2]
Το κυβερνητικό έργο, στράφηκε καθ' ολοκληρίαν σχεδόν στο θέμα του πολέμου και ειδικώτερα στην σύναψη ανακωχής με την Οθωμανική αυτοκρατορία, λόγω του φόβου για μεγαλύτερη διείσδυση του Οθωμανικού στρατού στα ελληνικά εδάφη. Τελικά, η ανακωχή υπογράφηκε στις 7 Μαΐου του 1897.
Τους επόμενους μήνες η κυβέρνηση θα αποδυθεί στην προσπάθεια υπογραφής της επίσημης συνθήκης ειρήνης με την Τουρκία, προσπάθεια που θα χρειαστεί μεγάλο διπλωματικό αγώνα, και θα τελεσφορήσει στις 20 Σεπτεμβρίου 1897, με την υπογραφή μιας συνθήκης με ιδιαίτερα δυσβάστακτους - για την Ελλάδα- όρους [[(βλέπε, Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος της Ελλάδας 1898).[3]
Το κείμενο της συνθήκης εγκρίθηκε από την Ελληνική βουλή στις 18 Σεπτεμβρίου του 1897, αλλά η κυβέρνηση Ράλλη έχασε πλέον την ανοχή του σώματος και παραιτήθηκε.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
- «Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου» («Πρωθυπουργός»): Δημήτριος Ράλλης
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Στέφανος Σκουλούδης
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Γεώργιος Θεοτόκης
- «Επί των Οικονομικών υπουργός»: Ανάργυρος Σιμόπουλος
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: ο συνταγματάρχης, Νικόλαος Τσαμαδός
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Νικόλαος Τριανταφυλλάκος
- «Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»: Αθανάσιος Ευταξίας
- «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Δημήτριος Ράλλης
Η κυβέρνηση Ράλλη, ανέλαβε την εξουσία στις 18 Απριλίου κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 ο οποίος είχε αρχίσει λίγες ημέρες πριν στις 6 Απριλίου και έληξε στις 7 Μαΐου. Στις 6 Σεπτεμβρίου, η κυβέρνηση υπέγραψε τους όρους της συνθηκολόγησης με την Τουρκία με υποχρέωση πληρωμής σημαντικών πολεμικών αποζημιώσεων. Μετά την υπογραφή της συνθήκης, η κυβέρνηση συγκάλεσε τη Βουλή στις 18 Σεπτεμβρίου και στις 21 Σεπτεμβρίου η κυβέρνηση έπεσε και αντικαταστάθηκε από την Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1897.
Παραπομπές
- ↑ Έτσι χαρακτήρισε την εποχή εκείνη την κυβέρνηση ο βουλευτής Γεώργιος Φιλάρετος. Πρακτικά κοινοβουλευτικών συνεδριάσεων, περίοδος ΙΔ, έκτακτη σύνοδος, σ. 1266.-
- ↑ Ανδρέας Δημητρόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», σελ. 50
- ↑ Γεώργιος Ασπρέας: «Ελληνική πολιτική ιστορία», εκδ. «Γ. Σιδέρη»
- ↑ ΦΕΚ Α67/1897
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με μια Κυβέρνηση χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |