Τρομώδες παραλήρημα

Τρομώδες παραλήρημα
Ειδικότητα	ψυχιατρική
Συμπτώματα	agrypnia excitata
Ταξινόμηση
ICD-10	F10.4
ICD-9	291.0
DiseasesDB	3543
eMedicine	med/524
MeSH	D000430

Το τρομώδες παραλήρημα είναι μια σοβαρή και δυνητικά απειλητική για τη ζωή κατάσταση που προκαλείται συνήθως από την απόσυρση από το αλκοόλ. Συνήθως απαντάται μόνο μετά από διακοπή ή ελάττωση της βαριάς χρήσης αλκοόλ σε ιατρικά εξασθενημένους ασθενείς με μακροχρόνιο ιστορικό εξάρτησης. Είναι σπανιότερο από τη μη επιπλεγμένη στέρηση αλκοόλ. Εκδηλώνεται στο 1 με 3% των εξαρτημένων από το αλκοόλ ασθενών.

Διάγνωση, σημεία και συμπτώματα

Τρομώδες παραλήρημα

Τα σημεία και συμπτώματα που θέτουν την διάγνωση του τρομώδους παραληρήματος είναι τα εξής:

• Διαταραχή του επιπέδου συνείδησης με διαταραχές προσανατολισμού, σύγχυση και διέγερση είναι το βασικό γνώρισμα του τρομώδους παραληρήματος.
• Έντονη υπερδραστηριότητα του αυτόνομου νευρικού συστήματος(ταχυκαρδία, εφίδρωση, πυρετός, άγχος ή αϋπνία).
• Συνοδές εκδηλώσεις-ζωντανές ψευδαισθήσεις, που μπορεί να είναι οπτικές, απτικές ή οσφρητικές, παραληρητικές ιδέες, τρόμος και επιληπτικές κρίσεις ή, όπως αποκαλούνται, <<σπασμοί από ρουμί>>.
• Το τρομώδες παραλήρημα μπορεί να επιπλακεί από ραβδομυόλυση, τραύμα, αρρυθμίες, αιμοδυναμική αστάθεια.

Ιατρικός έλεγχος

Ο ιατρικός έλεγχος περιλαμβάνει:

• Λήψη πλήρους ιστορικού και αντικειμενικής εξέτασης.
• Εργαστηριακές εξετάσεις-γενική αίματος, ηλεκτρολύτες, γενικός βιοχημικός έλεγχος, δοκιμασίες ηπατικής λειτουργίας, χολερυθρίνη, ουρία, κρεατινίνη, γλυκόζη νηστείας, χρόνος προθρομβίνης, αλβουμίνη ,ολικές πρωτεΐνες, βιταμίνες Β, φυλλικό οξύ, αμυλάση ορού, Mayer κοπράνων, γενική ούρων, μέτρηση φαρμάκων στα ούρα, ηλεκτροκαρδιογράφημα, ακτινογραφία θώρακος. Άλλες εξετάσεις που μπορούν να γίνουν: ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, οσφυονωτιαία παρακέντηση, αξονική τομογραφία εγκεφάλου, ακτινολογική διερεύνηση γαστρεντερικού σωλήνα.

Θεραπεία

Η φαρμακευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει:

• Χλωροδιαζεποξείδη (Librium): 25-100 mg απο το στόμα ανά 6ωρο (μπορεί εναλλακτικά να χορηγηθούν άλλα κατασταλτικά-υπναγωγά σε ισοδύναμες δόσεις).
• Θειαμίνη: 100 mg από το στόμα μία με τρεις φορές τη μέρα.
• Φυλλικό οξύ: 1 mg απο το στόμα ημερησίως.
• Θειικό μαγνήσιο: 1 g ανά 6ωρο για 2 μέρες (στους ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις μετά την διακοπή της χρήσης οινοπνεύματος).
• Αφού ο ασθενής σταθεροποιηθεί, σταδιακή μείωση της δόσης του χλωροδιαζεποξειδίου κατά 20% κάθε 5-7 μέρες.
• Χορήγηση υπναγωγών για να κοιμάται ο ασθενής επαρκώς.

Πηγές

• Kaplan & Sadock's,Εγχειρίδιο Κλινικής Ψυχιατρικής,Εκδ.Παρισιάνου,(Αθήνα 2004)