Αντώνης Κ. Λάβδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
AAAL (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Προσθήκη παραπομπής
AAAL (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10: Γραμμή 10:
Η σχέση του με τη [[Ραδιόφωνο στην Ελλάδα|Ραδιοφωνία]] ξεκίνησε το 1949. Υπήρξε από τους βασικούς συντελεστές της λεγόμενης «χρυσής» εποχής της, όταν το πρόγραμμα ήταν αποτέλεσμα θεωρητικού προβληματισμού και σχεδιασμού σχετικά με το ρόλο και την αποστολή της Ραδιοφωνίας<ref>{{Cite book|title=Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση|first=Γιώργος|last=Κάρτερ|isbn=960-03-3664-4|year=2004|location=Αθήνα|page=125-126}}</ref>. Διετέλεσε Προϊστάμενος Μουσικού Τµήµατος και Συντονιστής Προγράμματος του Κεντρικού Ραδιο­φωνικού Σταθµού Ενόπλων Δυνάμεων (1949-52), Προϊστάμενος Τµηµάτων και Υπηρεσίας Μουσικών Εκπομπών τού [[Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας|ΕΙΡ]]/[[Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεοράσεως|ΕΙΡΤ]]/[[Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση|ΕΡΤ]] (1954-77)<ref>{{Cite book|title=Ω, άγιε αιθέρα (Ιστορία τής Ελληνικής Ραδιοφωνίας)|first=Γεώργιος|last=Χατζηδάκις|isbn=978-960-6829-64-2|year=2015|location=Αθήνα|page=242}}</ref>. Είχε συνθέσει το πρώτο ηχητικό σήμα τής [[Τηλεόραση στην Ελλάδα|τηλεόρασης]] τού ΕΙΡ, διασκευάζοντας τον ύμνο του [[Πίνδαρος|Πινδάρου]]<ref>{{Cite book|title=Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση|first=Γιώργος|last=Κάρτερ|isbn=960-03-3664-4|year=2004|location=Αθήνα|page=26}}</ref>. Το 1954 πραγματοποίησε την πρώτη τεχνολόγηση της διαστηματικής τάξης τραγουδιών της βορείου Ηπείρου, που ανακοινώθηκε με [https://antklavdas.files.wordpress.com/2018/06/ecf80ceb9cf83cf84cebfcebbceae-cf80cf81cebfcf82-choir-moledet.pdf επιστολή] του μέσω τού ΕΙΡ προς την Choir Moledet τού [[Τελ Αβίβ]], σε απάντηση ερωτημάτων για την Ελληνική μουσική παράδοση. Αργότερα τα ευρήματα <ref>{{Cite web|url=http://polyphonicoepirou.blogspot.com/p/blog-page_6449.html|title=ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΗΠΕΙΡΟΥ-Β. ΚΩΤΣΟΥ: Πολυφωνικό Τραγούδι|website=ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΗΠΕΙΡΟΥ-Β. ΚΩΤΣΟΥ|accessdate=2019-05-19}}</ref>αυτά δημοσιεύονται στο άρθρο «''Πεντάφθογγοι κλίµακες εν τη δηµώδει μουσική της Ηπείρου''» στην Ηπειρωτική Εστία, το 1958<ref name=":0">{{Cite journal|url=|title=Πεντάφθογγοι κλίμακες εν τη δημώδει μουσική της Ηπείρου|last=Λάβδας|first=Αντώνης Κ|date=1958|journal=Ηπειρωτική Εστία, Τόμος Ζ}}</ref>.
Η σχέση του με τη [[Ραδιόφωνο στην Ελλάδα|Ραδιοφωνία]] ξεκίνησε το 1949. Υπήρξε από τους βασικούς συντελεστές της λεγόμενης «χρυσής» εποχής της, όταν το πρόγραμμα ήταν αποτέλεσμα θεωρητικού προβληματισμού και σχεδιασμού σχετικά με το ρόλο και την αποστολή της Ραδιοφωνίας<ref>{{Cite book|title=Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση|first=Γιώργος|last=Κάρτερ|isbn=960-03-3664-4|year=2004|location=Αθήνα|page=125-126}}</ref>. Διετέλεσε Προϊστάμενος Μουσικού Τµήµατος και Συντονιστής Προγράμματος του Κεντρικού Ραδιο­φωνικού Σταθµού Ενόπλων Δυνάμεων (1949-52), Προϊστάμενος Τµηµάτων και Υπηρεσίας Μουσικών Εκπομπών τού [[Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας|ΕΙΡ]]/[[Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεοράσεως|ΕΙΡΤ]]/[[Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση|ΕΡΤ]] (1954-77)<ref>{{Cite book|title=Ω, άγιε αιθέρα (Ιστορία τής Ελληνικής Ραδιοφωνίας)|first=Γεώργιος|last=Χατζηδάκις|isbn=978-960-6829-64-2|year=2015|location=Αθήνα|page=242}}</ref>. Είχε συνθέσει το πρώτο ηχητικό σήμα τής [[Τηλεόραση στην Ελλάδα|τηλεόρασης]] τού ΕΙΡ, διασκευάζοντας τον ύμνο του [[Πίνδαρος|Πινδάρου]]<ref>{{Cite book|title=Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση|first=Γιώργος|last=Κάρτερ|isbn=960-03-3664-4|year=2004|location=Αθήνα|page=26}}</ref>. Το 1954 πραγματοποίησε την πρώτη τεχνολόγηση της διαστηματικής τάξης τραγουδιών της βορείου Ηπείρου, που ανακοινώθηκε με [https://antklavdas.files.wordpress.com/2018/06/ecf80ceb9cf83cf84cebfcebbceae-cf80cf81cebfcf82-choir-moledet.pdf επιστολή] του μέσω τού ΕΙΡ προς την Choir Moledet τού [[Τελ Αβίβ]], σε απάντηση ερωτημάτων για την Ελληνική μουσική παράδοση. Αργότερα τα ευρήματα <ref>{{Cite web|url=http://polyphonicoepirou.blogspot.com/p/blog-page_6449.html|title=ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΗΠΕΙΡΟΥ-Β. ΚΩΤΣΟΥ: Πολυφωνικό Τραγούδι|website=ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΗΠΕΙΡΟΥ-Β. ΚΩΤΣΟΥ|accessdate=2019-05-19}}</ref>αυτά δημοσιεύονται στο άρθρο «''Πεντάφθογγοι κλίµακες εν τη δηµώδει μουσική της Ηπείρου''» στην Ηπειρωτική Εστία, το 1958<ref name=":0">{{Cite journal|url=|title=Πεντάφθογγοι κλίμακες εν τη δημώδει μουσική της Ηπείρου|last=Λάβδας|first=Αντώνης Κ|date=1958|journal=Ηπειρωτική Εστία, Τόμος Ζ}}</ref>.


Την ίδια εποχή, διηύθυνε τη «Μικρή Ορχήστρα» ΕΙΡ, σε εκπομπές προκλασικής μουσικής (1955-57). Ασχολήθηκε με την κριτική Μουσικής από το 1958 στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, και έγινε µέλος της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών το 1987.  Συνέγραψε μεγάλο αριθμό μελετών και κριτικών μουσικής, και στον ιστότοπο της [http://www.greekcriticsunion.gr/ Ένωσης Κριτικών] απαντούν περισσότερα από 200 κριτικά κείμενά του. Επίσης, έγραψε αναλύσεις έργων για συναυλίες της [[Κρατική Ορχήστρα Αθηνών|Κρατικής Ορχήστρα]]<nowiki/>ς και τού [[Φεστιβάλ Αθηνών]]. Μετέφρασε αρχαία ελληνική Ποίηση στα νέα ελληνικά («Νέα Εστία», τ. 104), συνεισέφερε πλήθος άρθρων στο «Συμπλήρωμα» της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας» και συνέταξε το µουσικό λημματολόγιο τού «Λεξικού του Νεοελληνικού Έθνους» (Ελευθερουδάκη). Το 1962, ήταν υπεύθυνος για την πρώτη ανακατασκευή αρχαίας Ελληνικής κιθάρας στη σύγχρονη εποχή, τα σχέδια της οποίας έκανε βασιζόμενος σε παραστάσεις σε αρχαία αγγεία. Την εργασία έφεραν εις πέρας οι έμπειροι οργανοποιοί αδελφοί Γ. και Β. Παναγή, ακολουθώντας τις οδηγίες του. Η κιθάρα χρησιμοποιήθηκε για [https://www.ntng.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=2&production=2360 παραστάσεις στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος,] για τις οποίες είχε γράψει τη μουσική υπόκρουση ([[Προμηθεύς Δεσμώτης|Προμηθέας Δεσμώτης]], 1962) και, αργότερα, για ηχογραφήσεις μελοποιημένων ποιημάτων της [[Σαπφώ|Σαπφού]]<nowiki/>ς, που τραγούδησε η [[Γιοβάννα]].
Την ίδια εποχή, διηύθυνε τη «Μικρή Ορχήστρα» ΕΙΡ, σε εκπομπές προκλασικής μουσικής (1955-57). Ασχολήθηκε με την κριτική Μουσικής από το 1958 στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, και έγινε µέλος της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών το 1987.  Συνέγραψε μεγάλο αριθμό μελετών και κριτικών μουσικής, και στον ιστότοπο της [http://www.greekcriticsunion.gr/ Ένωσης Κριτικών] απαντούν περισσότερα από 200 κριτικά κείμενά του. Επίσης, έγραψε αναλύσεις έργων για συναυλίες της [[Κρατική Ορχήστρα Αθηνών|Κρατικής Ορχήστρα]]<nowiki/>ς και τού [[Φεστιβάλ Αθηνών]]. Μετέφρασε αρχαία ελληνική Ποίηση στα νέα ελληνικά («Νέα Εστία», τ. 104), συνεισέφερε πλήθος άρθρων στο «Συμπλήρωμα» της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας» και συνέταξε το µουσικό λημματολόγιο τού «Λεξικού του Νεοελληνικού Έθνους» (Ελευθερουδάκη). Το 1962, ήταν υπεύθυνος για την πρώτη [https://antklavdas.files.wordpress.com/2018/09/mikron-apologhtikon-ths-mousikhs-19621.pdf ανακατασκευή αρχαίας Ελληνικής κιθάρας] στη σύγχρονη εποχή, τα σχέδια της οποίας έκανε βασιζόμενος σε παραστάσεις σε αρχαία αγγεία. Την εργασία έφεραν εις πέρας οι έμπειροι οργανοποιοί αδελφοί Γ. και Β. Παναγή, ακολουθώντας τις οδηγίες του. Η κιθάρα χρησιμοποιήθηκε για [https://www.ntng.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=2&production=2360 παραστάσεις στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος,] για τις οποίες είχε γράψει τη μουσική υπόκρουση ([[Προμηθεύς Δεσμώτης|Προμηθέας Δεσμώτης]], 1962) και, αργότερα, για ηχογραφήσεις μελοποιημένων ποιημάτων της [[Σαπφώ|Σαπφού]]<nowiki/>ς, που τραγούδησε η [[Γιοβάννα]].




Συνεργάστηκε με το Γ Πρόγραμμα του [[BBC|B.B.C]]. σε εκπομπές για την αρχαία Ελληνική ποίηση και μουσική. H ενασχόληση του Αντ. Κ Λάβδα με τον αρχαίο Ελληνικό λόγο επεκτάθηκε και στη μελέτη των μουσικών στοιχείων του. Η έρευνά του πάνω στο θέμα, κατέληξε στην εμπεριστατωμένη εργασία του Η Μουσική και ο Λόγος στην αρχαία Ελλάδα. Η μελέτη αυτή μεταδόθηκε σε σειρά εκπομπών από το ΕΙΡ το 1967, ενώ διάφορα στοιχεία και περιλήψεις της έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς<ref>{{Cite journal|url=|title=Μουσική και Αρχαίος Ελληνικός Λόγος|last=Λάβδας|first=Αντώνης Κ|date=1985|journal=Αρχαιολογία, τεύχος 14, Φεβ. 1985}}</ref>. Για την εργασία αυτή, που έτυχε αναγνώρισης από πολλούς ειδικούς διεθνώς<ref>{{Cite web|url=http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=117149|title=Υστερόγραφο 2009|website=Ελευθεροτυπία|accessdate=2019-05-19}}</ref>, τιμήθηκε από το Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
Συνεργάστηκε με το Γ Πρόγραμμα του [[BBC|B.B.C]]. σε εκπομπές για την αρχαία Ελληνική ποίηση και μουσική. H ενασχόληση του Αντ. Κ Λάβδα με τον αρχαίο Ελληνικό λόγο επεκτάθηκε και στη μελέτη των μουσικών στοιχείων του. Η έρευνά του πάνω στο θέμα, κατέληξε στην εμπεριστατωμένη εργασία του Η Μουσική και ο Λόγος στην αρχαία Ελλάδα. Η μελέτη αυτή μεταδόθηκε σε σειρά εκπομπών από το ΕΙΡ το 1967, ενώ διάφορα στοιχεία και περιλήψεις της έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς<ref>{{Cite journal|url=|title=Μουσική και Αρχαίος Ελληνικός Λόγος|last=Λάβδας|first=Αντώνης Κ|date=1985|journal=Αρχαιολογία, τεύχος 14, Φεβ. 1985}}</ref>. Για την εργασία αυτή, που έτυχε αναγνώρισης από πολλούς ειδικούς διεθνώς<ref>{{Cite web|url=http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=117149|title=Υστερόγραφο 2009|website=Ελευθεροτυπία|accessdate=2019-05-19}}</ref>, τιμήθηκε από το Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης

Έκδοση από την 16:29, 19 Μαΐου 2019

Αντ. Κ. Λάβδας, δεκαετία '70

Ο Αντώνης Κ. Λάβδας (Αθήνα 26 Απριλίου1926 - Αθήνα 6 Μαϊου 2009) ήταν Έλληνας συνθέτης, μουσικολόγος, μουσικοκριτικός και στέλεχος τού ΕΙΡ/ΕΙΡΤ/ΕΡΤ

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 10 Απριλίου του 1926, και ήταν γιος του Κωνσταντίνου Λάβδα, ναυτικού από την Άνδρο, και της Αλεξάνδρας Παπαϊωάννου, με καταγωγή από το Σούλι Ηπείρου.

Η μουσική του εκπαίδευση άρχισε το 1935 στην περίφημη «Αθηναϊκή Μανδολινάτα», που τελούσε υπό τη διεύθυνση του θείου του  Νικολάου Λάβδα . Οι σπουδές του συνεχίστηκαν µε τον Μάριο Βάρβογλη (αρµονία) και αργότερα στο Ελληνι­κό Ωδείο, µε καθηγητές τους Μιλτιάδη Κουτούγκο (αρµονία, ενορχήστρωση, διεύθυνση µανδολινά­τας), Αντίοχο Ευαγγελάτο (µορφολογία), Μάριο Βάρβογλη (ιστορία της µουσικής) καθώς και, ιδιω­τικά, µε τον Αλέκο Κόντη (πρακτικές εφαρμογές αρμονίας – αντίστιξη και φούγκα). Από τη δεκαετία του ’40, και κατά τις επόμενες δεκαετίες, συνέθεσε έργα μουσικής δωματίου, έργα για σόλο πιάνο και βιολί, χορωδιακά, καθώς και μουσική για το θέατρο και το ραδιόφωνο.

Η σχέση του με τη Ραδιοφωνία ξεκίνησε το 1949. Υπήρξε από τους βασικούς συντελεστές της λεγόμενης «χρυσής» εποχής της, όταν το πρόγραμμα ήταν αποτέλεσμα θεωρητικού προβληματισμού και σχεδιασμού σχετικά με το ρόλο και την αποστολή της Ραδιοφωνίας[1]. Διετέλεσε Προϊστάμενος Μουσικού Τµήµατος και Συντονιστής Προγράμματος του Κεντρικού Ραδιο­φωνικού Σταθµού Ενόπλων Δυνάμεων (1949-52), Προϊστάμενος Τµηµάτων και Υπηρεσίας Μουσικών Εκπομπών τού ΕΙΡ/ΕΙΡΤ/ΕΡΤ (1954-77)[2]. Είχε συνθέσει το πρώτο ηχητικό σήμα τής τηλεόρασης τού ΕΙΡ, διασκευάζοντας τον ύμνο του Πινδάρου[3]. Το 1954 πραγματοποίησε την πρώτη τεχνολόγηση της διαστηματικής τάξης τραγουδιών της βορείου Ηπείρου, που ανακοινώθηκε με επιστολή του μέσω τού ΕΙΡ προς την Choir Moledet τού Τελ Αβίβ, σε απάντηση ερωτημάτων για την Ελληνική μουσική παράδοση. Αργότερα τα ευρήματα [4]αυτά δημοσιεύονται στο άρθρο «Πεντάφθογγοι κλίµακες εν τη δηµώδει μουσική της Ηπείρου» στην Ηπειρωτική Εστία, το 1958[5].

Την ίδια εποχή, διηύθυνε τη «Μικρή Ορχήστρα» ΕΙΡ, σε εκπομπές προκλασικής μουσικής (1955-57). Ασχολήθηκε με την κριτική Μουσικής από το 1958 στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, και έγινε µέλος της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών το 1987.  Συνέγραψε μεγάλο αριθμό μελετών και κριτικών μουσικής, και στον ιστότοπο της Ένωσης Κριτικών απαντούν περισσότερα από 200 κριτικά κείμενά του. Επίσης, έγραψε αναλύσεις έργων για συναυλίες της Κρατικής Ορχήστρας και τού Φεστιβάλ Αθηνών. Μετέφρασε αρχαία ελληνική Ποίηση στα νέα ελληνικά («Νέα Εστία», τ. 104), συνεισέφερε πλήθος άρθρων στο «Συμπλήρωμα» της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας» και συνέταξε το µουσικό λημματολόγιο τού «Λεξικού του Νεοελληνικού Έθνους» (Ελευθερουδάκη). Το 1962, ήταν υπεύθυνος για την πρώτη ανακατασκευή αρχαίας Ελληνικής κιθάρας στη σύγχρονη εποχή, τα σχέδια της οποίας έκανε βασιζόμενος σε παραστάσεις σε αρχαία αγγεία. Την εργασία έφεραν εις πέρας οι έμπειροι οργανοποιοί αδελφοί Γ. και Β. Παναγή, ακολουθώντας τις οδηγίες του. Η κιθάρα χρησιμοποιήθηκε για παραστάσεις στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, για τις οποίες είχε γράψει τη μουσική υπόκρουση (Προμηθέας Δεσμώτης, 1962) και, αργότερα, για ηχογραφήσεις μελοποιημένων ποιημάτων της Σαπφούς, που τραγούδησε η Γιοβάννα.


Συνεργάστηκε με το Γ Πρόγραμμα του B.B.C. σε εκπομπές για την αρχαία Ελληνική ποίηση και μουσική. H ενασχόληση του Αντ. Κ Λάβδα με τον αρχαίο Ελληνικό λόγο επεκτάθηκε και στη μελέτη των μουσικών στοιχείων του. Η έρευνά του πάνω στο θέμα, κατέληξε στην εμπεριστατωμένη εργασία του Η Μουσική και ο Λόγος στην αρχαία Ελλάδα. Η μελέτη αυτή μεταδόθηκε σε σειρά εκπομπών από το ΕΙΡ το 1967, ενώ διάφορα στοιχεία και περιλήψεις της έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς[6]. Για την εργασία αυτή, που έτυχε αναγνώρισης από πολλούς ειδικούς διεθνώς[7], τιμήθηκε από το Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης [8][9]

Έργο

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

  • Φθινοπωρινό τραγούδι, για βιολί και πιάνο (1942-43)
  • Κουαρτέτο για έγχορδα (1951, αναθ.1981)
  • Ρομάντσα, για δύο τρομπόνια

ΣΟΛΟ

  • Βραδινό λιµάνι, κοµµάτι για πιάνο (1958)
  • Μινιατούρες σε µια κασετίνα του παλιού καιρού, μικρή Σουίτα για πιάνο (1942-58)
  • Σονάτα για βιολί σόλο (π. 1981-85)

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

  • Τρία τραγούδια, σε ποίηση Τ. Άγρα, για φωνή και πιάνο: Ι. Των ψυχών (1947) Π. Πάλι ο δρόµος (1952) ΙΙΙ Λιµάνι αχνό (1963)
  • Επινίκιος, σε κείμενο Πινδάρου, για φωνή και αρχαία  ελληνική κιθάρα (1968, παραγγελία Γ προγράμματος τού BBC)
  • Τρία ποιήματα τής Σαπφούς, µελοποιηµένα σε αρχαίους ελληνικούς τρόπους και κατά προσέγγιση τής αρχαίας ελληνικής προφοράς, για φωνή και αρχαία ελληνική κιθάρα (1970, παραγγελία Γ προγράμματος του BBC) : Φαίνεται μοι κήνος, απόσπασμα 94,  Ποικιλόθρον’ αθανατ’ Αφροδίτα

ΧΟΡΩΔΙΑΚΑ

  • Αµάξι στη βροχή, σε ποίηση Τ. ‘Αγρα, για τρίφωνη παιδική χορωδία
  • Η τρελή ροδιά, σε ποίηση Ο. Ελύτη, µαδριγάλι για έξι φωνές
  • Οι ξενιτεμένοι, σε ποίηση Μ. Στασινόπουλου, για τετράφωνη μεικτή χορωδία

ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ

ΣΚΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

ΔΙΑΦΟΡΑ

  • Ενορχήστρωση  δηµοτικού τραγουδιού σε εναρμόνιση Σκαλκώτα: Λαφίνα
  • Impromptu για ορχήστρα
  • Εναρµόνιση τριών δηµοτικών τραγουδιών της Ηπείρου: Ι Τρεις κοπέλες Π. Καραγκούνα ΠΙ Βασιλικός θα γίνω
  • Ενορχήστρωση δηµοτικών τραγουδιών, σε εναρμόνιση Ν. Λάβδα: Ι Βασιλική προστάζει ΙΙ Ζαχαρούλα ΙΙΙ Κείνο τ’ αστέρι το λαµπρό ΙV Σήμω λυγερή

V Αφήνω γεια στις όμορφες

ΓΡΑΠΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

  • «Πεντάφθογγοι κλίµακες εν τη δηµώδει µουσική της Ηπείρου»   (Ηπειρωτική Εστία, 1958[5]). Η πρώτη τεχνολόγηση τής διαστηματικής τάξεως τραγουδιών τής βορείου Ηπείρου που ανακοινώθηκε με επιστολή του δια τού ΕΙΡ προς το Choir Moledet του Τελ Αβίβ, σε απάντηση ερωτημάτων για την Ελληνική μουσική παράδοση  (1954). Η τεχνολόγηση αυτή έγινε τότε αποδεκτή, μεταξύ άλλων, και από τον Καθηγητή τής Μουσικής Επιστήμης στα Πανεπιστήμια τής Χαϊδελβέργης και του Μονάχου, Θρασύβουλο Γεωργιάδη.

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ


Παραπομπές

  1. Κάρτερ, Γιώργος (2004). Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση. Αθήνα. σελ. 125-126. ISBN 960-03-3664-4. 
  2. Χατζηδάκις, Γεώργιος (2015). Ω, άγιε αιθέρα (Ιστορία τής Ελληνικής Ραδιοφωνίας). Αθήνα. σελ. 242. ISBN 978-960-6829-64-2. 
  3. Κάρτερ, Γιώργος (2004). Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση. Αθήνα. σελ. 26. ISBN 960-03-3664-4. 
  4. «ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΗΠΕΙΡΟΥ-Β. ΚΩΤΣΟΥ: Πολυφωνικό Τραγούδι». ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΗΠΕΙΡΟΥ-Β. ΚΩΤΣΟΥ. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2019. 
  5. 5,0 5,1 Λάβδας, Αντώνης Κ (1958). «Πεντάφθογγοι κλίμακες εν τη δημώδει μουσική της Ηπείρου». Ηπειρωτική Εστία, Τόμος Ζ. 
  6. Λάβδας, Αντώνης Κ (1985). «Μουσική και Αρχαίος Ελληνικός Λόγος». Αρχαιολογία, τεύχος 14, Φεβ. 1985. 
  7. «Υστερόγραφο 2009». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2019. 
  8. "Αντ. Κ. Λάβδας, μια ζωή μουσική δημιουργία, κριτική και έρευνα", άρθρο από την εφημερίδα "Η Καθημερινή"
  9. «Τα βραβεία τού "Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης"». Συνεργασία, τεύχος 38, Μηνιαία Έκδοσις της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος. Φεβρουάριος 1973. 

Πηγές