Γκράχαμ Γκρην: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γκράχαμ Γκρην
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Henry Green (Πολλαπλές γλώσσες)
Γέννηση	2 Οκτωβρίου 1904; Μπέρχαμστεντ
Θάνατος	3 Απριλίου 1991; Βεβέ
Αιτία θανάτου	λευχαιμία
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Corseaux
Κατοικία	Μπέρχαμστεντ
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένο Βασίλειο
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά
Σπουδές	Κολέγιο Μπέλιολ; Berkhamsted School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας; μυθιστοριογράφος; θεατρικός συγγραφέας; δημοσιογράφος; σεναριογράφος; αυτοβιογράφος; συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας; κατάσκοπος
Εργοδότης	Secret Intelligence Service
Αξιοσημείωτο έργο	Ένα όπλο για πούλημα; The Power and the Glory; The Third Man; The Quiet American
Επηρεάστηκε από	Ίβλιν Γουό; Ford Madox Ford; Φρανσουά Μωριάκ; Γκίλμπερτ Κιθ Τσέστερτον; Χένρυ Ράιντερ Χάγκαρντ; Χένρι Τζέιμς; Τζόζεφ Κόνραντ; Καρλ Στερν; Μαρσέλ Προυστ; Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα; Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον
Περίοδος ακμής	1925
Οικογένεια
Σύζυγος	Βίβιεν Γκριν (1927–1991)
Τέκνα	[Lucy] Caroline Greene; Francis Greene
Γονείς	Charles Henry Greene και Marion Raymond Greene
Αδέλφια	Χιου Γκριν; Elisabeth Katherine Greene; [William] Herbert Greene; Alice Marion Greene; Raymond Greene
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	βραβείο Τζέιμς Τέιτ Μπλακ Μεμόριαλ (1948); Hawthornden Prize (1941); Βραβείο Grand Master (1976); Shakespeare Prize (1968); Dos Passos Prize (1980); βραβείο Ιερουσαλήμ (1981); Εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας; Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (20 Οκτωβρίου 1983)
Ιστότοπος
	www.grahamgreenebt.org
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 01:05, 16 Μαΐου 2019

O Γκρέιαμ Γκριν (Henry Graham Greene, 2 Οκτωβρίου 1904 – 3 Απριλίου 1991) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός.

Γεννήθηκε στο Μπέρχαμστεντ του Χέρτφορντσιρ το 1904 και πέθανε στην Ελβετία το 1991. Οι εγκύκλιες σπουδές του ήταν στο σχολείο που διηύθυνε ο πατέρας του. Λόγω ψυχολογικών προβλημάτων υποβλήθηκε σε ψυχαναλυτική θεραπεία πριν φοιτήσει στην Οξφόρδη. Το 1926 προσχώρησε στον Ρωμαιοκαθολικισμό, η επήρεια του οποίου είναι εμφανής σε πολλά από τα έργα του. Την ίδια χρονιά προσλήφθηκε στους Times, αλλά ύστερα από δύο χρόνια, αμέσως μετά τη δημοσίευση του πρώτου του βιβλίου, παραιτήθηκε και αφοσιώθηκε στη συγγραφή και στην κριτική.

Ο Γκρέιαμ Γκριν προσελήφθη για κάποιο διάστημα σαν μυστικός πράκτορας της βρετανικής MI6 (Military Intelligence, Section 6), αφού στρατολογήθηκε από την αδερφή του Ελισάβετ, η οποία ήταν ήδη πράκτορας, και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου τοποθετήθηκε στη Σιέρα Λεόνε.^[1]

Συγγραφικό έργο

Τα πρώτα του τρία μυθιστορήματα που γράφτηκαν στο διάστημα από το 1929 έως το 1931, ("Man Within" (1929), "The Name of Action" (1930), Rumour at Nightfall (1931)), δεν επιδοκιμάστηκαν από το κοινό και τους κριτικούς και ίσως γι' αυτό ο Γκριν τα "αποκήρυξε", αρνούμενος οποιαδήποτε ανατύπωσή τους. Με το πέρασμα του χρόνου η γνώμη του άλλαξε για το "Man Within" (ελλ. τίτλος «Ο προδότης»). Αυτό το μυθιστόρημα είναι και το πρώτο στο οποίο διαφαίνεται ο ενθουσιασμός για τον καθολικισμό αλλά και η συγγραφική του ικανότητα. ^[2]. Σε αυτό το βιβλίο όπως και και στα "Brighton Rock" και "The Power and the Glory", η θρησκεία δίνει την έμπνευση της γραφής. «Ο προδότης» γυρίστηκε ταινία το 1947 με τον ίδιο τίτλο. Το διήγημά του "The Basement Room" που γράφτηκε το 1936 γυρίστηκε ταινία από τον Κάρολ Ριντ που κυκλοφόρησε το 1948, σε σενάριο του ίδιου του συγγραφέα και με τίτλο «Η πτώση ενός ειδώλου». Ο ίδιος ο Γκριν γράφει για την κινηματογραφική του μεταφορά: «Η ιστορία άλλαξε σιωπηρά, κι έτσι η πλοκή έπαψε ν' αφορά ένα αγοράκι που άθελά του πρόδωσε τον καλύτερό του φίλο στην αστυνομία, αλλά αντίθετα καταπιάστηκε μ' ένα αγοράκι που πίστεψε πως ο φίλος του ήταν δολοφόνος και σχεδόν προκάλεσε τη σύλληψή του λέγοντας ψέματα για να τον υπερασπιστεί. Νομίζω ότι αυτό, ειδικά με τους χειρισμούς του Ριντ, ήταν ένα καλό θέμα, αλλά ο αναγνώστης δεν πρέπει να εκπλαγεί μη βρίσκοντάς το στο επίκεντρο της αρχικής ιστορίας». ^[3] Το μυθιστόρημά του «Η δύναμις και η δόξα», θεωρείται το καλύτερό του και είναι αυτό που τον καθιέρωσε στον λογοτεχνικό κόσμο. "Θεωρείται κατά γενική ομολογία το αριστούργημά του, το βιβλίο του Γκριν που χαίρει της μεγαλύτερης εκτίμησης τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτικούς" έγραψε ο Τζον Άπνταϊκ.^[4]. Το έργο μάλιστα μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο το 1964 από τον Τζον Φορντ με πρωταγωνιστή τον Χένρι Φόντα.^[5] Επίσης, κέρδισε το βραβείο "Hawthornden Prize" για το 1941.
Το επόμενο μυθιστόρημά του, «Το υπουργείο του φόβου», μεταφέρθηκε και αυτό στον κινηματογράφο από τον Φριτς Λανγκ το 1944 και θεωρείται πλέον ένα κλασικό φιλμ νουάρ.
Το μυθιστόρημα "The Heart of the Matter" (ελλ. τίτλος «Ουσία και βάθος») τιμήθηκε το 1948 με το αγγλικό βραβείο "James Tait Black Memorial Prize".
Το επόμενο μυθιστόρημά του, το γνωστότερο ίσως, «Ο τρίτος άνθρωπος», μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σχεδόν αμέσως μετά την έκδοσή του, από τον Κάρολ Ριντ και μάλιστα τιμήθηκε με τον "Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών" το 1949.
«Το τέλος μιας σχέσης», εν μέρει αυτοβιογραφικό βιβλίο, ...Ένα από τα πιο αληθινά και συγκινητικά μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας σύμφωνα με τον Ουίλιαμ Φόκνερ, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και μάλιστα δύο φορές, το 1955 και το 1999.^[6]

Το μυθιστόρημά του «Ο ήσυχος Αμερικανός» που λαμβάνει χώρα στο Βιετνάμ τη δεκαετία του 1950, μεταφέρθηκε επίσης στον κινηματογράφο, την πρώτη φορά το 1958 και τη δεύτερη το 2001. Επειδή μάλιστα η δεύτερη φορά συνέπεσε με το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη το 2001, η ταινία προκάλεσε πολλές αντιδράσεις.^[7]
«Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα», μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Κάρολ Ριντ το 1959, με πρωταγωνιστή τον Άλεκ Γκίνες.

Εργογραφία

Μυθιστορήματα

1929: The Man Within
- μτφ. Ελένη Δεληγιάννη («Ο προδότης», εκδ. "Ζαχαρόπουλος Σ.Ι.", 1990)
1932: Stamboul Train
- μτφ. Γιάννα Μυράτ («Οριάν Εξπρές», εκδ. "Νεφέλη", 1987)
1934: It's a Battlefield
1935: England Made Me
1936: A Gun for Sale (Ένα όπλο για πούλημα)
- μτφ. Ελένη Μαύρου (εκδ. "Νεφέλη", 1986)
1936: The Basement Room, διήγημα
- μτφ. Άννα Παπασταύρου (Η πτώση ενός ειδώλου, εκδ. "Άγρα", 2011. Ο ελληνικός τίτλος οφείλεται σ’ αυτόν της κινηματογραφικής μεταφοράς του έργου από τον Κάρολ Ριντ ("The Fallen Idol"))
1938: Brighton Rock (Μπράιτον Ροκ)
- μτφ. Ελένη Δεληγιάννη (με τον τίτλο «Ανήλικος δολοφόνος», εκδ. "Ζαχαρόπουλος Σ.Ι.", 1988)
- μτφ. Ελένη Μαύρου (εκδ. "Σμίλη", 1990)
1939: The Confidential Agent (Ο έμπιστος πράκτορας)
- μτφ. Ελένη Δεληγιάννη (Ο πράκτορας, εκδ. "Ζαχαρόπουλος Σ.Ι.", 1989)
1940: The Power and the Glory (Η δύναμις και η δόξα)
- μτφ. Λένα Σακελλαρίου (εκδ. Πάπυρος-ΒΙΠΕΡ, 1972)
- μτφ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου (εκδ. "Πόλις", 2015)
- μτφ. Ελένη Δεληγιάννη (εκδ. " Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος", 1989)
1943: The Ministry of Fear (Το υπουργείο του φόβου)
- μτφ. Δημήτρης Καρέλλας και Στέλλα Μακρή (εκδ. "Ερατώ", 1998)
1948: The Heart of the Matter
- μτφ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου («Η καρδιά των πραγμάτων», εκδ. "Πόλις", ;)
- μτφ. Βαγγέλης Κατσάνης («Ουσία και βάθος», εκδ. "Ψυχογιός", 1983)
1949: The Third Man (Ο τρίτος άνθρωπος)
- μτφ. Ελένη Μαύρου (εκδ. "Αιγόκερως", 1987)
- μτφ. Δήμητρα Τσουκαλά (εκδ. "Άγκυρα", 1998)
1951: The End of the Affair
- μτφ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου ((Το τέλος μιας σχέσης, εκδ. "Μεταίχμιο', α΄ έκδ. 2009)
- μτφ. Μαρλένα Γεωργιάδη («Το τέλος μιας υπόθεσης», "Εκδόσεις των Φίλων", 1980)
1955: The Quiet American (Ο ήσυχος Αμερικανός)
- μτφ. Γιώργος Τσακνιάς (εκδ. "Πόλις", α΄ έκδ. 2003)
1955: Loser Takes All
1956: The Potting Shed
1958: Our Man in Havana (Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα)
- μτφ. Γ. Βιτιβίλιας (εκδ. "Φέξης", 1959)
- μτφ. Αντώνης Ιωάννου (εκδ. "Πόλις", α΄ έκδ. 2004)
1960: A Burnt-Out Case (Μια χαμένη υπόθεση)
- μτφ. Γιώργος Παπουτσάκης (εκδ. "Φέξης", 1962 και εκδ. "Καρανάσης", 1979)
1966: The Comedians (Οι θεατρίνοι)
- μτφ. Βαγγέλης Κατσάνης (εκδ. "Ψυχογιός", 1984)
- μτφ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ (εκδ. "Πόλις", ;)
1967: Can We Borrow Your Husband? And Other Comedies of the Sexual Life (Μπορείς να μας δανείσεις τον άντρα σου; Και άλλες ιστορίες της σεξουαλικής ζωής), συλλογή 12 διηγημάτων
- μτφ. Τερέζα Βεκιαρέλλη (εκδ. "Μεταίχμιο", 2003)
1969: Travels with My Aunt (Ταξίδια με τη θεία μου)
- μτφ. Βόδας Κοραής (εκδ. "ΦΛΙΠΠΕΡ", 1973)
- μτφ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου (εκδ. "Μεταίχμιο", 2006)
1973: The Honorary Consul (Ο επίτιμος πρόξενος)
- μτφ. Λουκάς Θεοδωρακόπουλος (εκδ. "Νεφέλη", 1988)
1978: The Human Factor (Ο ανθρώπινος παράγοντας)
- μτφ. Μάριος Βερέττας (εκδ. "Ψυχογιός", 1989)
1980: Doctor Fischer of Geneva or The Bomb Party
1982: Monsignor Quixote (Μονσινιόρ Κιχώτης)
- μτφ. Γιάννης Κωστόπουλος (εκδ. "Ψυχογιός", 1983)
1985: The Tenth Man (Ο δέκατος άνθρωπος)
- μτφ. Γιάννης Κωστόπουλος (εκδ. "Ψυχογιός", 1985)
1988: The Captain and the Enemy (Ο καπετάνιος κι ο εχθρός)
- μτφ. Μαρία Χριστοφόρου (εκδ. "Ψυχογιός", 1991)

Θεατρικά

1953: The Living Room. Το έργο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τον Νίκο Γκάτσο.

Wikiquote logo

Στα Βικιφθέγματα υπάρχει υλικό σχετικό με το λήμμα:
Γκράχαμ Γκρην

Παραπομπές

↑ http://fractalart.gr/henry-graham-greene/
↑ http://fractalart.gr/prodotis/
↑ http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/06/2011&id=283091
↑ http://www.biblionet.gr/book/201535/Greene,_Graham,_1904-1991/%CE%97_%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B7_%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1
↑ Παρουσίαση και κριτική του βιβλίου εδώ: http://bookworm-sue.blogspot.gr/2016/06/graham-greene-penguin.html
↑ βιβλιοπαρουσίαση εδώ: http://fractalart.gr/greene-graham/
↑ Βιβλιοπαρουσίαση εδώ:http://lou-read100.blogspot.gr/2014/01/blog-post_10.html

[1] ttp://fractalart.gr/henry-graham-greene/

[2] ttp://fractalart.gr/prodotis/

[3] ttp://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/06/2011&id=283091

[4] ttp://www.biblionet.gr/book/201535/Greene,_Graham,_1904-1991/%CE%97_%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B7_%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1

[5] Παρουσίαση και κριτική του βιβλίου εδώ: http://bookworm-sue.blogspot.gr/2016/06/graham-greene-penguin.html

[6] βιβλιοπαρουσίαση εδώ: http://fractalart.gr/greene-graham/

[7] Βιβλιοπαρουσίαση εδώ:http://lou-read100.blogspot.gr/2014/01/blog-post_10.html

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{πληροφορίες προσώπου|noref=true}}
-O '''Γκράχαμ Γκρην''' (''Henry Graham Greene'', [[2 Οκτωβρίου]] [[1904]] – [[3 Απριλίου]] [[1991]]) ήταν [[Αγγλία|Άγγλος]] μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός.
+O '''Γκρέιαμ Γκριν''' (''Henry Graham Greene'', [[2 Οκτωβρίου]] [[1904]] – [[3 Απριλίου]] [[1991]]) ήταν [[Αγγλία|Άγγλος]] μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός.
-Γεννήθηκε στο [[Μπέρχαμστεντ]] του [[Χέρτφορντσιρ]] το 1904 και πέθανε στην Ελβετία το 1991.  Οι εγκύκλιες σπουδές του ήταν στο σχολείο που διηύθυνε ο πατέρας του. Λόγω ψυχολογικών προβλημάτων υποβλήθηκε σε [[ψυχαναλυτική θεραπεία]] πριν φοιτήσει στην [[Οξφόρδη]]. Το [[1926]] προσχώρησε στον [[Ρωμαιοκαθολικισμός|Ρωμαιοκαθολικισμό]], η επήρεια του οποίου είναι εμφανής σε πολλά από τα έργα του. Την ίδια χρονιά προσλήφθηκε στους ''[[The Times|Times]]'', αλλά ύστερα από δύο χρόνια, αμέσως μετά τη δημοσίευση του πρώτου του βιβλίου, παραιτήθηκε και αφοσιώθηκε στη συγγραφή και στην κριτική.
+Γεννήθηκε στο [[Μπέρχαμστεντ]] του [[Χέρτφορντσιρ]] το 1904 και πέθανε στην Ελβετία το 1991.  Οι εγκύκλιες σπουδές του ήταν στο σχολείο που διηύθυνε ο πατέρας του. Λόγω ψυχολογικών προβλημάτων υποβλήθηκε σε [[ψυχαναλυτική θεραπεία]] πριν φοιτήσει στην [[Οξφόρδη]]. Το 1926 προσχώρησε στον [[Ρωμαιοκαθολικισμός|Ρωμαιοκαθολικισμό]], η επήρεια του οποίου είναι εμφανής σε πολλά από τα έργα του. Την ίδια χρονιά προσλήφθηκε στους ''[[The Times|Times]]'', αλλά ύστερα από δύο χρόνια, αμέσως μετά τη δημοσίευση του πρώτου του βιβλίου, παραιτήθηκε και αφοσιώθηκε στη συγγραφή και στην κριτική.
-Ο Γκράχαμ Γκρην προσελήφθη για κάποιο διάστημα σαν μυστικός πράκτορας της βρεττανικής MI6 (Military Intelligence, Section 6), αφού στρατολογήθηκε από την αδερφή του Ελισάβετ, η οποία ήταν ήδη πράκτορας, και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου τοποθετήθηκε στη Σιέρρα Λεόνε.<ref>http://fractalart.gr/henry-graham-greene/</ref>
+Ο Γκρέιαμ Γκριν προσελήφθη για κάποιο διάστημα σαν μυστικός πράκτορας της βρετανικής MI6 (Military Intelligence, Section 6), αφού στρατολογήθηκε από την αδερφή του Ελισάβετ, η οποία ήταν ήδη πράκτορας, και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου τοποθετήθηκε στη [[Σιέρα Λεόνε]].<ref>http://fractalart.gr/henry-graham-greene/</ref>
 ===Συγγραφικό έργο===
-Τα πρώτα του τρία μυθιστορήματα που γράφτηκαν στο διάστημα από το 1929 έως το 1931, ("Man Within" (1929), "The Name of Action" (1930),  Rumour at Nightfall (1931)), δεν επιδοκιμάστηκαν από το κοινό και τους κριτικούς και ίσως γι' αυτό ο Γκρην τα "αποκήρυξε", αρνούμενος οποιαδήποτε ανατύπωσή τους. Με το πέρασμα του χρόνου η γνώμη του άλλαξε για το "Man Within" (ελλ. τίτλος «Ο προδότης»). Αυτό το μυθιστόρημα είναι και το πρώτο στο οποίο διαφαίνεται ο ενθουσιασμός για τον καθολικισμό αλλά και η συγγραφική του ικανότητα. <ref>http://fractalart.gr/prodotis/</ref>. Σε αυτό το βιβλίο όπως και και στα "Brighton Rock" και "The Power and the Glory", η θρησκεία δίνει την έμπνευση της γραφής. «Ο προδότης» γυρίστηκε ταινία το 1947 με τον ίδιο τίτλο.
+Τα πρώτα του τρία μυθιστορήματα που γράφτηκαν στο διάστημα από το 1929 έως το 1931, ("Man Within" (1929), "The Name of Action" (1930),  Rumour at Nightfall (1931)), δεν επιδοκιμάστηκαν από το κοινό και τους κριτικούς και ίσως γι' αυτό ο Γκριν τα "αποκήρυξε", αρνούμενος οποιαδήποτε ανατύπωσή τους. Με το πέρασμα του χρόνου η γνώμη του άλλαξε για το "Man Within" (ελλ. τίτλος «Ο προδότης»). Αυτό το μυθιστόρημα είναι και το πρώτο στο οποίο διαφαίνεται ο ενθουσιασμός για τον καθολικισμό αλλά και η συγγραφική του ικανότητα. <ref>http://fractalart.gr/prodotis/</ref>. Σε αυτό το βιβλίο όπως και και στα "Brighton Rock" και "The Power and the Glory", η θρησκεία δίνει την έμπνευση της γραφής. «Ο προδότης» γυρίστηκε ταινία το 1947 με τον ίδιο τίτλο.
-Το διήγημά του "The Basement Room" που γράφτηκε το 1936 γυρίστηκε ταινία από τον Κάρολ Ριντ που κυκλοφόρησε το 1948, σε σενάριο του ίδιου του συγγραφέα και με τίτλο «Η πτώση ενός ειδώλου». Ο ίδιος ο Γκρην γράφει για την κινηματογραφική του μεταφορά:'' «Η ιστορία άλλαξε σιωπηρά, κι έτσι η πλοκή έπαψε ν' αφορά ένα αγοράκι που άθελά του πρόδωσε τον καλύτερό του φίλο στην αστυνομία, αλλά αντίθετα καταπιάστηκε μ' ένα αγοράκι που πίστεψε πως ο φίλος του ήταν δολοφόνος και σχεδόν προκάλεσε τη σύλληψή του λέγοντας ψέματα για να τον υπερασπιστεί. Νομίζω ότι αυτό, ειδικά με τους χειρισμούς του Ριντ, ήταν ένα καλό θέμα, αλλά ο αναγνώστης δεν πρέπει να εκπλαγεί μη βρίσκοντάς το στο επίκεντρο της αρχικής ιστορίας»''. <ref>http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/06/2011&id=283091</ref>
+Το διήγημά του "The Basement Room" που γράφτηκε το 1936 γυρίστηκε ταινία από τον Κάρολ Ριντ που κυκλοφόρησε το 1948, σε σενάριο του ίδιου του συγγραφέα και με τίτλο «Η πτώση ενός ειδώλου». Ο ίδιος ο Γκριν γράφει για την κινηματογραφική του μεταφορά:'' «Η ιστορία άλλαξε σιωπηρά, κι έτσι η πλοκή έπαψε ν' αφορά ένα αγοράκι που άθελά του πρόδωσε τον καλύτερό του φίλο στην αστυνομία, αλλά αντίθετα καταπιάστηκε μ' ένα αγοράκι που πίστεψε πως ο φίλος του ήταν δολοφόνος και σχεδόν προκάλεσε τη σύλληψή του λέγοντας ψέματα για να τον υπερασπιστεί. Νομίζω ότι αυτό, ειδικά με τους χειρισμούς του Ριντ, ήταν ένα καλό θέμα, αλλά ο αναγνώστης δεν πρέπει να εκπλαγεί μη βρίσκοντάς το στο επίκεντρο της αρχικής ιστορίας»''. <ref>http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/06/2011&id=283091</ref>
-Το μυθιστόρημά του «[[Η δύναμις και η δόξα]]», θεωρείται το καλύτερό του και είναι αυτό που τον καθιέρωσε στον λογοτεχνικό κόσμο. "Θεωρείται κατά γενική ομολογία το αριστούργημά του, το βιβλίο του Γκρην που χαίρει της μεγαλύτερης εκτίμησης τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτικούς" έγραψε ο [[Τζον Άπνταϊκ]].<ref>http://www.biblionet.gr/book/201535/Greene,_Graham,_1904-1991/%CE%97_%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B7_%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1</ref>. Το έργο μάλιστα μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο το 1964 από τον [[Τζον Φορντ]] με πρωταγωνιστή τον [[Χένρυ Φόντα]]. <ref>Παρουσίαση και κριτική του βιβλίου εδώ: http://bookworm-sue.blogspot.gr/2016/06/graham-greene-penguin.html</ref> Επίσης, κέρδισε το βραβείο "Hawthornden Prize" για το 1941.<br />
+Το μυθιστόρημά του «[[Η δύναμις και η δόξα]]», θεωρείται το καλύτερό του και είναι αυτό που τον καθιέρωσε στον λογοτεχνικό κόσμο. "Θεωρείται κατά γενική ομολογία το αριστούργημά του, το βιβλίο του Γκριν που χαίρει της μεγαλύτερης εκτίμησης τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτικούς" έγραψε ο [[Τζον Άπνταϊκ]].<ref>http://www.biblionet.gr/book/201535/Greene,_Graham,_1904-1991/%CE%97_%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B7_%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1</ref>. Το έργο μάλιστα μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο το 1964 από τον [[Τζον Φορντ]] με πρωταγωνιστή τον [[Χένρι Φόντα]].<ref>Παρουσίαση και κριτική του βιβλίου εδώ: http://bookworm-sue.blogspot.gr/2016/06/graham-greene-penguin.html</ref> Επίσης, κέρδισε το βραβείο "Hawthornden Prize" για το 1941.<br />
-Το επόμενο μυθιστόρημά του, «Το υπουργείο του φόβου» μεταφέρθηκε και αυτό στον κινηματογράφο από τον [[Φριτς Λανγκ]] το [[1944]], και θεωρείται πλέον ένα κλασικό φιλμ νουάρ.<br />
+Το επόμενο μυθιστόρημά του, «Το υπουργείο του φόβου», μεταφέρθηκε και αυτό στον κινηματογράφο από τον [[Φριτς Λανγκ]] το 1944 και θεωρείται πλέον ένα κλασικό φιλμ νουάρ.<br />
-Το επόμενο μυθιστόρημα, "The Heart of the Matter" ''(ελλ. τίτλος «Ουσία και βάθος»)'' τιμήθηκε το 1948 με το αγγλικό βραβείο "James Tait Black Memorial Prize".''<br />''
+Το μυθιστόρημα "The Heart of the Matter" ''(ελλ. τίτλος «Ουσία και βάθος»)'' τιμήθηκε το 1948 με το αγγλικό βραβείο "James Tait Black Memorial Prize".''<br />''
-Και το επόμενο μυθιστόρημά του, το γνωστότερο ίσως, «Ο τρίτος άνθρωπος», μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σχεδόν αμέσως μετά την έκδοσή του, από τον [[Κάρολ Ριντ]] και μάλιστα τιμήθηκε με τον "[[Χρυσός Φοίνικας|Χρυσό Φοίνικα]] του [[Φεστιβάλ Καννών]]" το [[1949]].<br />
+Το επόμενο μυθιστόρημά του, το γνωστότερο ίσως, «Ο τρίτος άνθρωπος», μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σχεδόν αμέσως μετά την έκδοσή του, από τον [[Κάρολ Ριντ]] και μάλιστα τιμήθηκε με τον "[[Χρυσός Φοίνικας|Χρυσό Φοίνικα]] του [[Φεστιβάλ Καννών]]" το 1949.<br />
 «Το τέλος μιας σχέσης», εν μέρει αυτοβιογραφικό βιβλίο, ''...Ένα από τα πιο αληθινά και συγκινητικά μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας'' σύμφωνα  με τον [[Ουίλιαμ Φόκνερ]], μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και μάλιστα δύο φορές, το 1955 και το 1999.<ref>βιβλιοπαρουσίαση εδώ: http://fractalart.gr/greene-graham/</ref><br />
 [[File:Graham Greene grave in Corseaux.JPG|thumb|left|Ο τάφος του συγγραφέα στην Ελβετία]]
-Και το μυθιστόρημά του «Ο ήσυχος Αμερικανός» που λαμβάνει χώρα στο [[Βιετνάμ]] τη δεκαετία του 1950, μεταφέρθηκε στο κινηματογράφο. Την πρώτη φορά το 1958 και τη δεύτερη το 2001. Επειδή μάλιστα η δεύτερη φορά συνέπεσε με το χτύπημα στους [[Δίδυμοι Πύργοι|Δίδυμους Πύργους]] στη Νέα Υόρκη το 2001, η ταινία προκάλεσε πολλές αντιδράσεις.<ref>Βιβλιοπαρουσίαση εδώ:http://lou-read100.blogspot.gr/2014/01/blog-post_10.html</ref><br />
+Το μυθιστόρημά του «Ο ήσυχος Αμερικανός» που λαμβάνει χώρα στο [[Βιετνάμ]] τη δεκαετία του 1950, μεταφέρθηκε επίσης στον κινηματογράφο, την πρώτη φορά το 1958 και τη δεύτερη το 2001. Επειδή μάλιστα η δεύτερη φορά συνέπεσε με το χτύπημα στους [[Δίδυμοι Πύργοι|Δίδυμους Πύργους]] στη Νέα Υόρκη το 2001, η ταινία προκάλεσε πολλές αντιδράσεις.<ref>Βιβλιοπαρουσίαση εδώ:http://lou-read100.blogspot.gr/2014/01/blog-post_10.html</ref><br />
 «Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα», μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Κάρολ Ριντ το 1959, με πρωταγωνιστή τον [[Άλεκ Γκίνες]].
 ===Εργογραφία===
 ;Μυθιστορήματα
-* [[1929]]: ''The Man Within''
+* 1929: ''The Man Within''
 **μτφ. Ελένη Δεληγιάννη («Ο προδότης», εκδ. "Ζαχαρόπουλος Σ.Ι.", 1990)
-* [[1932]]: ''Stamboul Train''
+* 1932: ''Stamboul Train''
 **μτφ. Γιάννα Μυράτ («Οριάν Εξπρές», εκδ. "Νεφέλη", 1987)
-* [[1934]]: ''It's a Battlefield''
+* 1934: ''It's a Battlefield''
-* [[1935]]: ''England Made Me''
+* 1935: ''England Made Me''
-* [[1936]]: ''A Gun for Sale'' (Ένα όπλο για πούλημα)
+* 1936: ''A Gun for Sale'' (Ένα όπλο για πούλημα)
 **μτφ. Ελένη Μαύρου (εκδ. "Νεφέλη", 1986)
-* [[1936]]: ''The Basement Room'', διήγημα
+* 1936: ''The Basement Room'', διήγημα
 **μτφ. Άννα Παπασταύρου (Η πτώση ενός ειδώλου, εκδ. "Άγρα", 2011. Ο ελληνικός τίτλος οφείλεται σ’ αυτόν της κινηματογραφικής μεταφοράς του έργου από τον [[Κάρολ Ριντ]]  ("The Fallen Idol"))
-* [[1938]]: ''Brighton Rock'' (Μπράιτον Ροκ)
+* 1938: ''Brighton Rock'' (Μπράιτον Ροκ)
 **μτφ. Ελένη Δεληγιάννη (με τον τίτλο «Ανήλικος δολοφόνος», εκδ. "Ζαχαρόπουλος Σ.Ι.", 1988)
 **μτφ. Ελένη Μαύρου (εκδ. "Σμίλη", 1990)
-* [[1939]]:  ''The Confidential Agent'' (Ο έμπιστος πράκτορας)
+* 1939:  ''The Confidential Agent'' (Ο έμπιστος πράκτορας)
 **μτφ. Ελένη Δεληγιάννη (Ο πράκτορας, εκδ. "Ζαχαρόπουλος Σ.Ι.", 1989)
-* [[1940]]: ''The Power and the Glory'' ([[Η δύναμις και η δόξα]])
+* 1940: ''The Power and the Glory'' ([[Η δύναμις και η δόξα]])
 **μτφ. Λένα Σακελλαρίου (εκδ. Πάπυρος-ΒΙΠΕΡ, 1972)
 **μτφ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου (εκδ. "Πόλις", 2015)
 **μτφ. Ελένη Δεληγιάννη (εκδ. " Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος", 1989)
-* [[1943]]: ''The Ministry of Fear'' (Το υπουργείο του φόβου)
+* 1943: ''The Ministry of Fear'' (Το υπουργείο του φόβου)
 **μτφ. Δημήτρης Καρέλλας και Στέλλα Μακρή (εκδ. "Ερατώ", 1998)
-* [[1948]]: ''The Heart of the Matter''
+* 1948: ''The Heart of the Matter''
 **μτφ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου («Η καρδιά των πραγμάτων», εκδ. "Πόλις", ;)
 **μτφ. Βαγγέλης Κατσάνης («Ουσία και βάθος», εκδ. "Ψυχογιός", 1983)
-* [[1949]]: ''The Third Man'' ([[Ο τρίτος άνθρωπος (βιβλίο)|Ο τρίτος άνθρωπος]])
+* 1949: ''The Third Man'' ([[Ο τρίτος άνθρωπος (βιβλίο)|Ο τρίτος άνθρωπος]])
 **μτφ. Ελένη Μαύρου (εκδ. "Αιγόκερως", 1987)
 **μτφ. Δήμητρα Τσουκαλά (εκδ. "Άγκυρα", 1998)
-* [[1951]]: ''The End of the Affair''
+* 1951: ''The End of the Affair''
 **μτφ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου (([[Το τέλος μιας σχέσης]], εκδ. "Μεταίχμιο', α΄ έκδ. 2009)
 **μτφ. Μαρλένα Γεωργιάδη («Το τέλος μιας υπόθεσης», "Εκδόσεις των Φίλων", 1980)
-* [[1955]]: ''The Quiet American'' (Ο ήσυχος Αμερικανός)
+* 1955: ''The Quiet American'' (Ο ήσυχος Αμερικανός)
 **μτφ. Γιώργος Τσακνιάς (εκδ. "Πόλις", α΄ έκδ. 2003)
-* [[1955]]: ''Loser Takes All''
+* 1955: ''Loser Takes All''
-* [[1956]]: ''The Potting Shed''
+* 1956: ''The Potting Shed''
-* [[1958]]: ''Our Man in Havana'' (Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα)
+* 1958: ''Our Man in Havana'' (Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα)
-**μτφ. Γ.Βιτιβίλιας (εκδ. "Φέξης", 1959)
+**μτφ. Γ. Βιτιβίλιας (εκδ. "Φέξης", 1959)
 **μτφ. Αντώνης Ιωάννου (εκδ. "Πόλις", α΄ έκδ. 2004)
-* [[1960]]: ''A Burnt-Out Case'' (Μια χαμένη υπόθεση)
+* 1960: ''A Burnt-Out Case'' (Μια χαμένη υπόθεση)
 **μτφ. Γιώργος Παπουτσάκης (εκδ. "Φέξης", 1962 και εκδ. "Καρανάσης", 1979)
-* [[1966]]: ''The Comedians'' (Οι θεατρίνοι)
+* 1966: ''The Comedians'' (Οι θεατρίνοι)
-**μτφ. 2014- Βαγγέλης Κατσάνης (εκδ. "Ψυχογιός", 1984)
+**μτφ. Βαγγέλης Κατσάνης (εκδ. "Ψυχογιός", 1984)
 **μτφ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ (εκδ. "Πόλις", ;)
-* [[1967]]: ''Can We Borrow Your Husband? And Other Comedies of the Sexual Life'' (Μπορείς να μας δανείσεις τον άντρα σου; Και άλλες ιστορίες της σεξουαλικής ζωής), συλλογή 12 διηγημάτων
+* 1967: ''Can We Borrow Your Husband? And Other Comedies of the Sexual Life'' (Μπορείς να μας δανείσεις τον άντρα σου; Και άλλες ιστορίες της σεξουαλικής ζωής), συλλογή 12 διηγημάτων
 **μτφ. Τερέζα Βεκιαρέλλη (εκδ. "Μεταίχμιο", 2003)
-* [[1969]]: ''Travels with My Aunt'' ([[Ταξίδια με τη θεία μου]])
+* 1969: ''Travels with My Aunt'' ([[Ταξίδια με τη θεία μου]])
 **μτφ. Βόδας Κοραής (εκδ. "ΦΛΙΠΠΕΡ", 1973)
 **μτφ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου (εκδ. "Μεταίχμιο", 2006)
-* [[1973]]: ''The Honorary Consul'' (Ο επίτιμος πρόξενος)
+* 1973: ''The Honorary Consul'' (Ο επίτιμος πρόξενος)
 **μτφ. [[Λουκάς Θεοδωρακόπουλος]] (εκδ. "Νεφέλη", 1988)
-* [[1978]]: ''The Human Factor'' (Ο ανθρώπινος παράγοντας)
+* 1978: ''The Human Factor'' (Ο ανθρώπινος παράγοντας)
 **μτφ. [[Μάριος Βερέττας]] (εκδ. "Ψυχογιός", 1989)
-* [[1980]]: ''Doctor Fischer of Geneva or The Bomb Party''
+* 1980: ''Doctor Fischer of Geneva or The Bomb Party''
-* [[1982]]: ''Monsignor Quixote'' (Μονσινιόρ Κιχώτης)
+* 1982: ''Monsignor Quixote'' (Μονσινιόρ Κιχώτης)
 **μτφ. Γιάννης Κωστόπουλος (εκδ. "Ψυχογιός", 1983)
-* [[1985]]: ''The Tenth Man'' (Ο δέκατος άνθρωπος)
+* 1985: ''The Tenth Man'' (Ο δέκατος άνθρωπος)
 **μτφ. Γιάννης Κωστόπουλος (εκδ. "Ψυχογιός", 1985)
-* [[1988]]: ''The Captain and the Enemy'' (Ο καπετάνιος κι ο εχθρός)
+* 1988: ''The Captain and the Enemy'' (Ο καπετάνιος κι ο εχθρός)
 **μτφ. Μαρία Χριστοφόρου (εκδ. "Ψυχογιός", 1991)
 ;Θεατρικά
-*[[1953]]: The Living Room. Το έργο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τον [[Νίκος Γκάτσος|Νίκο Γκάτσο]].
+* 1953: The Living Room. Το έργο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τον [[Νίκος Γκάτσος|Νίκο Γκάτσο]].
 {{βικιφθέγματα}}
@@ Γραμμή 90: / Γραμμή 90: @@
-{{DEFAULTSORT:Γκρην Γκραχαμ}}
+{{DEFAULTSORT:Γκριν Γκρειαμ}}
 [[Κατηγορία:Συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας|Γ]]
 [[Κατηγορία:Άγγλοι μυθιστοριογράφοι]]