Αστική γεωργία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
'''Αστική γεωργία''', '''αστική καλλιέργεια''', ή '''αστική κηπουρική''' είναι η απασχόληση με την καλλιέργεια και την παραγωγή οπωροκηπευτικών προϊόντων εντός του αστικού ιστού ή στις παρυφές της πόλης. Οι αστικοί λαχανόκηποι καλλιεργούνται από τους κατοίκους της πόλης σε μικρές εκτάσεις είτε ιδιωτικά σε μπαλκόνια, κήπους και ταράτσες πολυκατοικιών, είτε συλλογικά σε δημόσιες ή ιδιωτικές εκτάσεις.<ref>{{Cite book|title=|first=Μάριος|last=Κουτσούκος|isbn=|year=χ.χ|location=|page=10}}</ref> Δημιουργούνται από κινήσεις πολιτών που καταλαμβάνουν εγκαταλελειμμένους ή αχρησιμοποίητους δημόσιους χώρους ζωντανεύοντας τους και λειτουργώντας τους αυτόνομα με συλλογικές διαδικασίες<ref>{{Cite news|url=http://www.athenssocialatlas.gr/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF/%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7/|title=Το χωράφι στην πόλη - Athens Social Atlas|work=Athens Social Atlas|language=el-GR|accessdate=2018-05-27}}</ref>. Μία δεύτερη προσπάθεια ξεκινάει από πάνω, υποστηριζόμενη από δημοτικές, κοινοτικές ή άλλες θεσμικές οντότητες.
'''Αστική γεωργία''', '''αστική καλλιέργεια''', ή '''αστική κηπουρική''' είναι η απασχόληση με την καλλιέργεια και την παραγωγή οπωροκηπευτικών προϊόντων εντός του αστικού ιστού ή στις παρυφές της πόλης. Οι αστικοί λαχανόκηποι καλλιεργούνται από τους κατοίκους της πόλης σε μικρές εκτάσεις είτε ιδιωτικά σε μπαλκόνια, κήπους και ταράτσες πολυκατοικιών, είτε συλλογικά σε δημόσιες ή ιδιωτικές εκτάσεις.<ref>{{Cite book|title=|first=Μάριος|last=Κουτσούκος|isbn=|year=χ.χ|location=|page=10}}</ref> Δημιουργούνται από κινήσεις πολιτών που καταλαμβάνουν εγκαταλελειμμένους ή αχρησιμοποίητους δημόσιους χώρους ζωντανεύοντας τους και λειτουργώντας τους αυτόνομα με συλλογικές διαδικασίες<ref>{{Cite news|url=http://www.athenssocialatlas.gr/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF/%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7/|title=Το χωράφι στην πόλη - Athens Social Atlas|work=Athens Social Atlas|language=el-GR|accessdate=2018-05-27}}</ref>. Μία δεύτερη προσπάθεια ξεκινάει από πάνω, υποστηριζόμενη από δημοτικές, κοινοτικές ή άλλες θεσμικές οντότητες.


Στις σύγχρονες κοινωνίες των αναπτυγμένων χωρών η αστική κηπουρική αντιπροσωπεύει διαφορές ιδεολογικές προσεγγίσεις που έχουν στον πυρήνα τους νέες μορφές κοινωνικών κινημάτων<ref>{{Cite news|url=https://oikotrives.wordpress.com/2013/12/01/astiki-georgia/|title=αστική γεωργία και βιώσιμη πόλη|work=Οικοτριβές|date=2013-12-01|language=el-GR|accessdate=2018-05-27}}</ref> και συλλογικής δράσης. Δραστηριοποιούνται στην κατεύθυνση δημιουργίας βιώσιμων κοινοτήτων υπεράσπισης ή/ και επανάκτησης του δημόσιου χώρου, επαναπροσδιορισμού της σχέσης με την τροφή και την κατανάλωση, βελτίωσης της ζωής στα αστικά κέντρα, διαχείρισης των [[Κοινά|κοινών]]. Η κάλυψη μέρος των διατροφικών αναγκών, η δημιουργική απασχόληση και η σωματική άσκηση στον ελεύθερο χρόνο τους αποτελούν επίσης σημαντικά κίνητρα των σπερματοζωαριων.
Στις σύγχρονες κοινωνίες των αναπτυγμένων χωρών η αστική κηπουρική αντιπροσωπεύει διαφορές ιδεολογικές προσεγγίσεις που έχουν στον πυρήνα τους νέες μορφές κοινωνικών κινημάτων<ref>{{Cite news|url=https://oikotrives.wordpress.com/2013/12/01/astiki-georgia/|title=αστική γεωργία και βιώσιμη πόλη|work=Οικοτριβές|date=2013-12-01|language=el-GR|accessdate=2018-05-27}}</ref> και συλλογικής δράσης. Δραστηριοποιούνται στην κατεύθυνση δημιουργίας βιώσιμων κοινοτήτων υπεράσπισης ή/ και επανάκτησης του δημόσιου χώρου, επαναπροσδιορισμού της σχέσης με την τροφή και την κατανάλωση, βελτίωσης της ζωής στα αστικά κέντρα, διαχείρισης των [[Κοινά|κοινών]]. Η κάλυψη μέρος των διατροφικών αναγκών, η δημιουργική απασχόληση και η σωματική άσκηση στον ελεύθερο χρόνο τους αποτελούν επίσης σημαντικά κίνητρα των καλλιεργητών.
[[Αρχείο:Peppers on the balcony.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Πιπεριές και ντοματιές σε μπαλκόνι στην Θεσσαλονίκη|330x330εσ]]
[[Αρχείο:Peppers on the balcony.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Πιπεριές και ντοματιές σε μπαλκόνι στην Θεσσαλονίκη|330x330εσ]]
<s></s>
<s></s>

Έκδοση από την 15:27, 8 Μαΐου 2019

Καλλιέργεια φυτών ντομάτας σε μπαλκόνι στην Θεσσαλονίκη

Αστική γεωργία, αστική καλλιέργεια, ή αστική κηπουρική είναι η απασχόληση με την καλλιέργεια και την παραγωγή οπωροκηπευτικών προϊόντων εντός του αστικού ιστού ή στις παρυφές της πόλης. Οι αστικοί λαχανόκηποι καλλιεργούνται από τους κατοίκους της πόλης σε μικρές εκτάσεις είτε ιδιωτικά σε μπαλκόνια, κήπους και ταράτσες πολυκατοικιών, είτε συλλογικά σε δημόσιες ή ιδιωτικές εκτάσεις.[1] Δημιουργούνται από κινήσεις πολιτών που καταλαμβάνουν εγκαταλελειμμένους ή αχρησιμοποίητους δημόσιους χώρους ζωντανεύοντας τους και λειτουργώντας τους αυτόνομα με συλλογικές διαδικασίες[2]. Μία δεύτερη προσπάθεια ξεκινάει από πάνω, υποστηριζόμενη από δημοτικές, κοινοτικές ή άλλες θεσμικές οντότητες.

Στις σύγχρονες κοινωνίες των αναπτυγμένων χωρών η αστική κηπουρική αντιπροσωπεύει διαφορές ιδεολογικές προσεγγίσεις που έχουν στον πυρήνα τους νέες μορφές κοινωνικών κινημάτων[3] και συλλογικής δράσης. Δραστηριοποιούνται στην κατεύθυνση δημιουργίας βιώσιμων κοινοτήτων υπεράσπισης ή/ και επανάκτησης του δημόσιου χώρου, επαναπροσδιορισμού της σχέσης με την τροφή και την κατανάλωση, βελτίωσης της ζωής στα αστικά κέντρα, διαχείρισης των κοινών. Η κάλυψη μέρος των διατροφικών αναγκών, η δημιουργική απασχόληση και η σωματική άσκηση στον ελεύθερο χρόνο τους αποτελούν επίσης σημαντικά κίνητρα των καλλιεργητών.

Πιπεριές και ντοματιές σε μπαλκόνι στην Θεσσαλονίκη

Ιστορία

Η αστική γεωργία δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Συναντάται ως πρακτική σε πολλά αστικά κέντρα της αρχαιότητας, στην Αίγυπτο, στο Μάτσου Πίτσου στο Περού, στην αρχαία Αθήνα, στην Βαβυλωνία και αλλού. Στον 20ο αιώνα, των δύο παγκοσμίων πολέμων και της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης του 1929, η αστική γεωργία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιβίωση των κατοίκων των αστικών κέντρων. Σημειώνεται ότι όταν οι κρίσεις υποχωρούσαν, μετά από λίγο η αστική καλλιέργεια υποχωρούσε και αυτή.

Συγκομιδή από καλλιέργεια οπωροκηπευτικών σε μπαλκόνι

Στα μέσα του 1970 ένα διαφορετικό κίνημα γεννήθηκε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης στις Η.Π.Α. που έριχνε σπόρους σε άδεια οικόπεδα και όπου αλλού θα μπορούσε να αναπτυχθούν φυτά. Έγινε γνωστό ως το κίνημα της «αντάρτικης κηπουρικής»[4]. Ο πρώτος αστικός λαχανόκηπος δημιουργήθηκε λίγο αργότερα από τους ίδιους σε ένα μεγάλο εγκαταλελειμμένο οικόπεδο. Η δράση τους συνεχίζει μέχρι σήμερα και η επιρροή των ιδεών τους για τους αστικούς λαχανόκηπους εξελίχθηκε με παραλλαγές σε παγκόσμιο κίνημα. Ενεργοί πολίτες αυτό-οργανώνονται σε ομάδες και στη βάση του εθελοντισμού, της αλληλεγγύης και της άμεσης δημοκρατίας καλλιεργούν απαξιωμένες και παρατηρημένες εκτάσεις μέσα ή στα όρια του αστικού ιστού, διεκδικώντας την (επαν)οικειοποίηση της αστικής γης, του δημόσιου χώρου και της επανασύνδεσης με τη φύση, καλύπτοντας παράλληλα μέρος των διατροφικών τους αναγκών.

Οι Κήποι του Τμήματος Γεωπονίας στο Αγρόκτημα (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) στην Θέρμη

Στην Ελλάδα

Οι πρώτες απόπειρες δημιουργίας αστικών λαχανόκηπων στην Ελλάδα αποτελούν σχετικά πρόσφατο φαινόμενο και συνδέονται έντονα με την κρίση, ακολουθώντας όμως τις τάσεις των κινημάτων σε διεθνές επίπεδο. Οι πρώτες ομάδες εμφανίστηκαν το 2011 από κινήματα πολιτών που δημιούργησαν και λειτουργούν λαχανόκηπους σε ιδιωτικούς ή δημόσιους χώρους που ήταν παρατημένοι και αναξιοποίητοι (π.χ. ομάδα αστικών και περιαστικών καλλιεργητών ΠΕΡ.ΚΑ[5] στην Θεσσαλονίκη, αυτό – διαχειριζόμενος αγρός Ελληνικού[6] στην Αθήνα). Μετά από λίγο καιρό ακολούθησαν οι δήμοι και άλλοι φορείς (π.χ. Λαχανόκηποι Α.Π.Θ.) που οργάνωσαν εκτάσεις με κατάλληλες υποδομές και τις διέθεσαν στους πολίτες προσφέροντας τους τη δυνατότητα να καλλιεργήσουν μία μικρή έκταση άλλοτε δωρεάν και με κοινωνικά κριτήρια και άλλοτε με συμβολική ετήσια πληρωμή.

Οφέλη

Ηλιοβασίλεμα στους περιαστικούς κήπους του Τμήματος Γεωπονίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στην Θέρμη

Τα οφέλη από την αστική κηπουρική είναι πολλά. Σε κοινωνικό επίπεδο, η καλλιέργεια εντός του αστικού τοπίου από μικρο-καλλιεργητές ενισχύει τη συνοχή της κοινότητας, τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, ενισχύει την κοινωνική δικτύωση, την ευαισθητοποίηση και την αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών. Η επαφή με τη φύση και η καλλιέργεια της γης αποτελεί σωματική άσκηση με ευεργετικά αποτελέσματα σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο βελτιώνοντας την ποιότητα της υγείας όσων ασχολούνται με αυτήν. Η διατροφή των καλλιεργητών εμπλουτίζεται με περισσότερα και καλύτερης ποιότητας φρέσκα φρούτα και λαχανικά παραγωγής τους.[7] Παράλληλα, η οικολογική τους συνείδηση αναπτύσσεται, ενώ ωφελούνται και οικονομικά περιορίζοντας τα έξοδα διατροφής τους, καλύπτοντας μέρος των αναγκών τους από την παραγωγή τους.

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. Κουτσούκος, Μάριος (χ.χ). σελ. 10.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια); Missing or empty |title= (βοήθεια)
  2. «Το χωράφι στην πόλη - Athens Social Atlas». Athens Social Atlas. http://www.athenssocialatlas.gr/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF/%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7/. Ανακτήθηκε στις 2018-05-27. 
  3. «αστική γεωργία και βιώσιμη πόλη». Οικοτριβές. 2013-12-01. https://oikotrives.wordpress.com/2013/12/01/astiki-georgia/. Ανακτήθηκε στις 2018-05-27. 
  4. «Green Guerillas». 
  5. «Δικτυακός τόπος Περιαστικών Καλλιεργητών Στρατοπέδου Καρατάσου στην Θεσσαλονίκη». 
  6. «Πρωτοβουλία για έναν αυτοδιαχειριζόμενο αγρό στο Ελληνικό». 
  7. Μπάτζιου, Βαρβάρα (χ.χ). σελ. 47-48.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια); Missing or empty |title= (βοήθεια)

Βιβλιογραφικές πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι