Πέτρος των Μεδίκων, ο Άτυχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πέτρος Β΄
	Ο Πέτρος Β΄ σε προσωπογραφία του Άνιολο Μπροντσίνο
κυβερνήτης της Φλωρεντίας
Περίοδος	1492 - 1494
Προκάτοχος	Λαυρέντιος ο Μεγαλοπρεπής
Διάδοχος	Σαβοναρόλα, μετά Τζοβάνι
Γέννηση	15 Φεβρουαρίου 1472
Θάνατος	28 Δεκεμβρίου 1503 (31 ετών)
Σύζυγος	Αλφονσίνα Ορσίνι
Επίγονοι	Λαυρέντιος, δούκας του Ουρμπίνο; Κλαρίτσε
Οίκος	Μεδίκων
Πατέρας	Λαυρέντιος ο Μεγαλοπρεπής
Μητέρα	Κλαρίτσε Ορσίνι
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 07:18, 26 Απριλίου 2019

O Πέτρος Β΄ των Μεδίκων ο επιλεγόμενος και Άτυχος, ιταλ. Piero II il sfortunato, (15 Φεβρουαρίου 1472 - 28 Δεκεμβρίου 1503)^[1] από τον Οίκο των Μεδίκων, ήταν κυβερνήτης της Φλωρεντίας (1492-1494), ώσπου εξορίστηκε. Το προσωνύμιο "Άτυχος" αποτελεί ευφημισμό, που διατύπωσαν διπλωματικά όσοι δεν ήθελαν να πουν αποτυχημένος, αφού η αναποτελεσματική δίχρονη εξουσία του οδήγησε στην παράδοση πόλεων της Τοσκάνης στους Γάλλους και την καταστροφική τετραετία αναρχίας του φανατικού Δομινικανού ιερέα Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα.

Βιογραφία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Λαρέντιου του Mεγαλοπρεπούς και της Κλαρίτσε Ορσίνι, κόρης του Τζάκοπο του Μοντεροτόντο και του Μπρατσιάνο. Τον αποκαλούσαν και Πέτρο του Λαυρέντιου (Piero di Lorenzo) ή ανόητο (il fatuo). Μικρότεροί του αδελφοί ήταν ο Τζιοβάνι και ο Τζουλιάνο.^[1]

Εκπαιδεύτηκε, ώστε να διαδεχθεί τον πατέρα του ως αρχηγός της οικογένειας των Μεδίκων και ως de facto κυβερνήτης της Φλωρεντίας, με σπουδαίους διδασκάλους όπως ο Άντζελο Πολιτσιάνο. Ωστόσο ο αδύναμος, αλαζονικός και απείθαρχος χαρακτήρας του αποδείχθηκε ακατάλληλος για να αναλάβει μία τέτοια θέση.

Όταν απεβίωσε ο πατέρας του στις 8 Απριλίου 1492 κι ο ίδιος ήταν μόλις 20 ετών, τέθηκε ως ενδεχόμενο να τον διαδεχθεί. Το αρμόδιο συμβούλιο των εβδομήντα της πόλης, διχάστηκε. Απ' τη μια ο πατέρας του δεν ήταν de jure άρχοντας, κι ο Πέτρος δεν είχε συμπληρώσει την απαιτούμενη ηλικία. Απ' την άλλη, αναγνώρισε οτι η οικογένεια των Μεδίκων είχε την ουσιαστική στήριξη κι αγάπη του λαού. Το επιχείρημα αυτό υπερίσχυσε και ψηφίστηκαν οι διατάξεις που επέτρεψαν στον Πέτρο να οριστεί Accoppiatore με σχεδόν απεριόριστες διοικητικές και οικονομικές εξουσίες.

Στην αρχή υπήρχε μία σύντομη περίοδος ειρήνης, αλλά η εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των ιταλικών κρατών που είχε με κόπο κατασκευαστεί από τον πατέρα του, κατέρρευσε το 1494, όταν ο γαλλικός στρατός του Κάρολου Η΄ κλήθηκε από τον άρχοντα του Μιλάνου Λουδοβίκο Σφόρτσα να περάσει τις Άλπεις για να τον αποκαταστήσει στην εξουσία του Μιλάνου. Ωστόσο ο Κάρολος δεν αρκέστηκε σ' αυτό. Προβάλλοντας κληρονομικά δικαιώματα, διεκδίκησε και το βασίλειο της Νάπολης που τότε ήλεγχαν οι Ισπανοί βασιλείς της Αραγωνίας. Το Σφόρτσα είχε εκτοπίσει ο ανιψιός του Τζαν Γκαλεάτσο Σφόρτσα. Πράγματι ο Κάρολος Η΄ τον αποκατέστησε στο Μιλάνο.

Ο βασιλιάς της Γαλλίας ζήτησε να διασχίσει την Τοσκάνη για να πάει στη Νάπολη και ο Πέτρος Β΄ αρχικά δήλωσε ουδετερότητα. Αυτό δεν έγινε δεκτό τον Κάρολο Η΄, που ήθελε να εξασφαλίσει γραμμές επικοινωνίας με το Μιλάνο και ξεκίνησε να εισβάλλει στην Τοσκάνη. Ο Πέτρος Β΄ προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά οι αξιωματούχοι της πόλης, που είχαν επηρεαστεί από τα κηρύγματα του φανατικού Δομινικανού ιερέα Σαβοναρόλα, δεν τον υποστήριξαν καθόλου. Ακόμη και τα εξαδέλφια του αυτομόλησαν στον βασιλιά της Γαλλίας. Ο Πέτρος Β΄ έχασε τον έλεγχο και παρέδωσε στον Κάρολο Η΄, που ο στρατός του πλησίαζε στη Φλωρεντία, ό,τι του ζήτησε: τα κυριότερα φρούρια της Τοσκάνης και το λιμάνι του Λιβόρνο. Από την κακή διαχείριση της υπόθεσης και την αποτυχία του να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους, δημιουργήθηκαν βίαιες αναταραχές στην πόλη και οι Μέδικοι εκδιώχθηκαν. Μανιασμένος όχλος λεηλάτησε το παλάτσο Μέντιτσι και επεκράτησε αναρχία. Οι Μέδικοι εξορίστηκαν επίσημα· για τα επόμενα 18 έτη θα ζούσαν μακριά από τη Φλωρεντία. Με τη βοήθεια του Φιλίππε ντε Κομίνες κατέφυγαν στη Βενετία.

Το 1503 η Γάλλοι πολέμησαν με τους Ισπανούς στη Γκαέτα (στόμιο του ποταμού Καριλιάνο) για την κυριαρχία στο βασίλειο της Νάπολης. Ο Πέτρος συμμετείχε στη μάχη στο πλευρό των Γάλλων, που ηττήθηκαν. Στην προσπάθειά του να διαφύγει στις 28 Δεκεμβρίου, πνίγηκε στον ποταμό Καριλιάνο, σε ηλικία 31 ετών.

Οικογένεια

Το 1486 νυμφεύτηκε την Αλφονσίνα Ορσίνι κόρη του Ρομπέρτο κόμη του Ταλιακότσο, ένα γάμο που είχε ρυθμίσει ο θείος του Μπερνάρντο Ρουτσελάι. Ο γάμος έγινε με τη νύφη και αντιπρόσωπο του Πέτρου, τον θείο του.^[2] Οι δύο τους συναντήθηκαν το 1488. Είχαν τέκνα:

Λαυρέντιος 1492-1519, κυβερνήτης της Φλωρεντίας, δούκας του Ουρμπίνο.^[1]
Κλαρίτσε 1493-1528, παντρεύτηκε τον Φιλίππο Στρότσι το νεότερο.^[1]

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Tomas 2003, σελ. 7.
↑ Gilbert 1949, σελ. 105.

Πηγές

Gilbert, Felix (1949). «Bernardo Rucellai and the Orti Oricellari: A Study on the Origin of Modern Political Thought». Journal of the Warburg and Courtauld Institutes (Warburg Institute) 12: 101–131. doi:10.2307/750259.
Tomas, Natalie R. (2003). The Medici Women: Gender and Power in Renaissance Florence. Aldershot: Ashgate. ISBN 0754607771.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Piero the Unfortunate της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

[FOOTNOTETomas20037-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Tomas 2003, σελ. 7.

[FOOTNOTEGilbert1949105-2] Gilbert 1949, σελ. 105.

[1]

[2]

@@ Γραμμή 24: / Γραμμή 24: @@
 |θρησκεία          =
 }}
-O '''Πέτρος Β΄ των Μεδίκων''' ο επιλεγόμενος και ''Άτυχος'', ιταλ. ''Piero II il sfortunato'', ([[15 Φεβρουαρίου]] [[1472]] - [[28 Δεκεμβρίου]] [[1503]]){{sfn|Tomas|2003|p=7}} από τον [[Οίκος των Μεδίκων|Οίκο των Μεδίκων]], ήταν κυβερνήτης της Φλωρεντίας (1492-1494), ώσπου εξορίστηκε.
+O '''Πέτρος Β΄ των Μεδίκων''' ο επιλεγόμενος και ''Άτυχος'', ιταλ. ''Piero II il sfortunato'', ([[15 Φεβρουαρίου]] [[1472]] - [[28 Δεκεμβρίου]] [[1503]]){{sfn|Tomas|2003|p=7}} από τον [[Οίκος των Μεδίκων|Οίκο των Μεδίκων]], ήταν κυβερνήτης της Φλωρεντίας (1492-1494), ώσπου εξορίστηκε. Το προσωνύμιο "Άτυχος" αποτελεί ευφημισμό, που διατύπωσαν διπλωματικά όσοι δεν ήθελαν να πουν αποτυχημένος, αφού η αναποτελεσματική δίχρονη εξουσία του οδήγησε στην παράδοση πόλεων της Τοσκάνης στους Γάλλους και την καταστροφική τετραετία αναρχίας του φανατικού Δομινικανού ιερέα [[Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα]].
 ==Βιογραφία==
@@ Γραμμή 35: / Γραμμή 35: @@
 Στην αρχή υπήρχε μία σύντομη περίοδος ειρήνης, αλλά η εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των ιταλικών κρατών που είχε με κόπο κατασκευαστεί από τον πατέρα του, κατέρρευσε το 1494, όταν ο γαλλικός στρατός του [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας|Κάρολου Η΄]]  κλήθηκε από τον άρχοντα του Μιλάνου [[Λουδοβίκος Σφόρτσα|Λουδοβίκο Σφόρτσα]]  να περάσει τις Άλπεις για να τον αποκαταστήσει στην εξουσία του Μιλάνου. Ωστόσο ο Κάρολος δεν αρκέστηκε σ' αυτό. Προβάλλοντας κληρονομικά δικαιώματα, διεκδίκησε και το βασίλειο της Νάπολης που τότε ήλεγχαν οι Ισπανοί βασιλείς της Αραγωνίας. Το Σφόρτσα είχε εκτοπίσει ο ανιψιός του [[Τζαν Γκαλεάτσο Σφόρτσα]]. Πράγματι ο Κάρολος Η΄ τον αποκατέστησε στο Μιλάνο.
-Ο βασιλιάς της Γαλλίας ζήτησε να διασχίσει την Τοσκάνη για να πάει στη Νάπολη και ο Πέτρος Β΄ αρχικά δήλωσε ουδετερότητα. Αυτό δεν έγινε δεκτό τον Κάρολο Η΄, που ήθελε να εξασφαλίσει γραμμές επικοινωνίας με το Μιλάνο και ξεκίνησε να εισβάλλει στην Τοσκάνη. Ο Πέτρος Β΄ προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά οι αξιωματούχοι της πόλης, που είχαν επηρεαστεί από τα κηρύγματα του φανατικού Δομινικανού ιερέα [[Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα|Σαβοναρόλα]], δεν τον υποστήριξαν καθόλου. Ακόμη και τα εξαδέλφια του αυτομόλησαν στον βασιλιά της Γαλλίας. Ο Πέτρος Β΄ σε σύγχυση παρέδωσε στον Κάρολο Η΄, που ο στρατός του πλησίαζε στη Φλωρεντία, τα κυριότερα φρούρια της Τοσκάνης και το λιμάνι του Λιβόρνο, του έδωσε ό,τι άλλο ζήτησε. Από την κακή διαχείριση της υπόθεσης και την αποτυχία του να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους, δημιουργήθηκαν βίαιες αναταραχές στην πόλη και οι Μέδικοι εκδιώχθηκαν. Μανιασμένος όχλος λεηλάτησε το παλάτσο Μέντιτσι και επεκράτησε αναρχία. Οι Μέδικοι εξορίστηκαν επίσημα· για τα επόμενα 18 έτη θα ζούσαν μακριά από τη Φλωρεντία. Με τη βοήθεια του Φιλίππε ντε Κομίνες κατέφυγαν στη Βενετία.
+Ο βασιλιάς της Γαλλίας ζήτησε να διασχίσει την Τοσκάνη για να πάει στη Νάπολη και ο Πέτρος Β΄ αρχικά δήλωσε ουδετερότητα. Αυτό δεν έγινε δεκτό τον Κάρολο Η΄, που ήθελε να εξασφαλίσει γραμμές επικοινωνίας με το Μιλάνο και ξεκίνησε να εισβάλλει στην Τοσκάνη. Ο Πέτρος Β΄ προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά οι αξιωματούχοι της πόλης, που είχαν επηρεαστεί από τα κηρύγματα του φανατικού Δομινικανού ιερέα [[Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα|Σαβοναρόλα]], δεν τον υποστήριξαν καθόλου. Ακόμη και τα εξαδέλφια του αυτομόλησαν στον βασιλιά της Γαλλίας. Ο Πέτρος Β΄ έχασε τον έλεγχο και παρέδωσε στον Κάρολο Η΄, που ο στρατός του πλησίαζε στη Φλωρεντία, ό,τι του ζήτησε: τα κυριότερα φρούρια της Τοσκάνης και το λιμάνι του Λιβόρνο. Από την κακή διαχείριση της υπόθεσης και την αποτυχία του να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους, δημιουργήθηκαν βίαιες αναταραχές στην πόλη και οι Μέδικοι εκδιώχθηκαν. Μανιασμένος όχλος λεηλάτησε το παλάτσο Μέντιτσι και επεκράτησε αναρχία. Οι Μέδικοι εξορίστηκαν επίσημα· για τα επόμενα 18 έτη θα ζούσαν μακριά από τη Φλωρεντία. Με τη βοήθεια του Φιλίππε ντε Κομίνες κατέφυγαν στη Βενετία.
 Το 1503 η Γάλλοι πολέμησαν με τους Ισπανούς στη Γκαέτα (στόμιο του ποταμού Καριλιάνο) για την κυριαρχία στο βασίλειο της Νάπολης. Ο Πέτρος συμμετείχε στη μάχη στο πλευρό των Γάλλων, που ηττήθηκαν. Στην προσπάθειά του να διαφύγει στις 28 Δεκεμβρίου, πνίγηκε στον ποταμό Καριλιάνο, σε ηλικία 31 ετών.