Αρκαδισμός (καλλιτεχνικό ρεύμα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 4: Γραμμή 4:


== Αρκαδία και Αρκαδισμός στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία ==
== Αρκαδία και Αρκαδισμός στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία ==
Ο Αρκαδισμός στη λογοτεχνία επιδίωξε την φυσική απλότητα του ύφους έχοντας ως βάση την Ελληνική και Ρωμαϊκή βουκολική ποίηση. Λειτούργησε ακόμη ως αντίλογος στο σύνθετο, υπερφορτωμένο και εξεζητημένο ύφος του μπαρόκ.<ref name=":1">{{Cite web|url=http://conference.arcadians.gr/index.php?itemid=32|website=conference.arcadians.gr|accessdate=2019-03-19}}</ref> Με αναφορά τους κλασσικούς χρόνους, η Αρκαδία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ειδυλλιακή φύση, αλλά ταυτόχρονα και με τις θεμελειώδεις αρχές του ανθρωπισμού. Με τη συνέχεια των αιώνων και πιο ειδικά κατά τον Διαφωτισμό και την Αναγγένηση η ευρωπαϊκή κουλτούρα επηρεάστηκε σημαντικά από τον Αρκαδικό Μύθο, γεννώντας φιλοσοφικά, λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά ρεύματα που συγκροτούν τη βάση του ευρωπαϊκού πνεύματος και πολιτισμού. Στην αρχαιότητα η Αρκαδία γνωστή ως μια ορεινή και άβατη χώρα, κατοικίσιμη στην πλειονότητά της από βοσκούς προβάτων και αιγών, συνδέθηκε ως τοπικός πολιτισμός με τα τοπικά παραδοσιακά τραγούδια, όπως και με το παίξιμο του αυλού, συνήθεια που οι Αρκάδες υιοθέτησαν κατά τη διάρκεια της βοσκής. Ο Ντόπιος θεός Πάνας έδωσε πνοή στη ροπή αυτή, καθώς ήταν αυτός που σύμφωνα με τη μυθολογία ανακάλυψε τον ομώνυμο αυλό, που τον αποτελούσαν επτά μη ισομήκη καλάμια ενωμένα  με κερί και σπάγκο.
Ο Αρκαδισμός στη λογοτεχνία επιδίωξε την φυσική απλότητα του ύφους έχοντας ως βάση την Ελληνική και Ρωμαϊκή βουκολική ποίηση. Λειτούργησε ακόμη ως αντίλογος στο σύνθετο, υπερφορτωμένο και εξεζητημένο ύφος του μπαρόκ.<ref name=":1">{{Cite web|url=http://conference.arcadians.gr/index.php?itemid=32|website=conference.arcadians.gr|accessdate=2019-03-19}}</ref> Με αναφορά τους κλασσικούς χρόνους, η Αρκαδία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ειδυλλιακή φύση, αλλά ταυτόχρονα και με τις θεμελειώδεις αρχές του ανθρωπισμού. Με τη συνέχεια των αιώνων και πιο ειδικά κατά τον Διαφωτισμό και την Αναγγένηση η ευρωπαϊκή κουλτούρα επηρεάστηκε σημαντικά από τον Αρκαδικό Μύθο, γεννώντας φιλοσοφικά, λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά ρεύματα που συγκροτούν τη βάση του ευρωπαϊκού πνεύματος και πολιτισμού. Στην αρχαιότητα η Αρκαδία γνωστή ως μια ορεινή και άβατη χώρα, κατοικίσιμη στην πλειονότητά της από βοσκούς προβάτων και αιγών, συνδέθηκε ως τοπικός πολιτισμός με τα τοπικά παραδοσιακά τραγούδια, όπως και με το παίξιμο του αυλού, συνήθεια που οι Αρκάδες υιοθέτησαν κατά τη διάρκεια της βοσκής. Ο Ντόπιος θεός Πάνας έδωσε πνοή στη ροπή αυτή, καθώς ήταν αυτός που σύμφωνα με τη μυθολογία ανακάλυψε τον ομώνυμο αυλό, ο οποίος αποτελούνταν από επτά μη ισομήκη καλάμια ενωμένα με κερί και σπάγκο. Η άμεση, ευρεία απήχηση της βουκολικής (ποιμενικής) ποίησης και μουσικής στον Ελληνικό κόσμο, άρχισε να εμπνέει σημαντικούς ποιητές της εποχής, μουσική ανοιχτή και εγκάρδια που επινοήθηκε από τον Πάνα και τους ποιμένες Αρκάδες. Οι τελευταίοι τραγουδούσαν στίχους των ποιητών και αντάλλασσαν τραγούδια μέσα σ' ένα όμορφο, γαλήνιο και γνήσιο φυσικό τοπίο, απαλλαγμένο από κάθε επικίνδυνη εξωτερική παρέμβαση.


== Αρκαδία ==
== Αρκαδία ==

Έκδοση από την 11:13, 26 Μαρτίου 2019


Αρκαδισμός (καλλιτεχνικό ρεύμα): Πρόκειται για λογοτεχνικό και ευρύτερο καλλιτεχνικό ρεύμα. Με αφαιτηρία την Αναγέννηση χαρακτηρίστηκε από την διάκριση της Ελληνικής Αρκαδίας ως ιδεατού τόπου. Τα καταπράσινα βουνά, τα πλούσια νερά, οι μυθικές τοποθεσίες, οι εκθαμβωτικές κοιλάδες έκαναν τους ανθρώπους να πιστεύουν ήδη από την αρχαιότητα ότι η Αρκαδία ήταν ένας ονειρικός τόπος. Η εμφάνιση του Πάνα στην Ελληνική Μυθολογία ανάγεται στον 7ο αιώνα π.Χ. σύμφωνα με την οποία γεννήθηκε στο Λύκαιον όρος της Αρκαδίας. Ποιητές όπως ο Θεόκριτος και ο Βιργίλιος έπλασαν ουσιαστικά μια ουτοπική χώρα, όπου οι βοσκοί διατηρούσαν τα αγνά ήθη τους και επικρατούσε η γοητεία της ανέμελης ζωής. Αργότερα, ο Αρκαδισμός απέκτησε νέο ερέθισμα σε μια ενέργεια της περιγραφής της Αρκαδίας από τον Δάντη (θεία κωμωδία).[1]

Αρκαδία και Αρκαδισμός στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία

Ο Αρκαδισμός στη λογοτεχνία επιδίωξε την φυσική απλότητα του ύφους έχοντας ως βάση την Ελληνική και Ρωμαϊκή βουκολική ποίηση. Λειτούργησε ακόμη ως αντίλογος στο σύνθετο, υπερφορτωμένο και εξεζητημένο ύφος του μπαρόκ.[2] Με αναφορά τους κλασσικούς χρόνους, η Αρκαδία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ειδυλλιακή φύση, αλλά ταυτόχρονα και με τις θεμελειώδεις αρχές του ανθρωπισμού. Με τη συνέχεια των αιώνων και πιο ειδικά κατά τον Διαφωτισμό και την Αναγγένηση η ευρωπαϊκή κουλτούρα επηρεάστηκε σημαντικά από τον Αρκαδικό Μύθο, γεννώντας φιλοσοφικά, λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά ρεύματα που συγκροτούν τη βάση του ευρωπαϊκού πνεύματος και πολιτισμού. Στην αρχαιότητα η Αρκαδία γνωστή ως μια ορεινή και άβατη χώρα, κατοικίσιμη στην πλειονότητά της από βοσκούς προβάτων και αιγών, συνδέθηκε ως τοπικός πολιτισμός με τα τοπικά παραδοσιακά τραγούδια, όπως και με το παίξιμο του αυλού, συνήθεια που οι Αρκάδες υιοθέτησαν κατά τη διάρκεια της βοσκής. Ο Ντόπιος θεός Πάνας έδωσε πνοή στη ροπή αυτή, καθώς ήταν αυτός που σύμφωνα με τη μυθολογία ανακάλυψε τον ομώνυμο αυλό, ο οποίος αποτελούνταν από επτά μη ισομήκη καλάμια ενωμένα με κερί και σπάγκο. Η άμεση, ευρεία απήχηση της βουκολικής (ποιμενικής) ποίησης και μουσικής στον Ελληνικό κόσμο, άρχισε να εμπνέει σημαντικούς ποιητές της εποχής, μουσική ανοιχτή και εγκάρδια που επινοήθηκε από τον Πάνα και τους ποιμένες Αρκάδες. Οι τελευταίοι τραγουδούσαν στίχους των ποιητών και αντάλλασσαν τραγούδια μέσα σ' ένα όμορφο, γαλήνιο και γνήσιο φυσικό τοπίο, απαλλαγμένο από κάθε επικίνδυνη εξωτερική παρέμβαση.

Αρκαδία

Περιοχή η οποία κατά την αρχαιότητα έγινε στην τέχνη το σύμβολο της βουκολικής λιτότητας, της ευημερίας, της ανεμελιάς και του έρωτα κοντά στη φύση. Για να δείξουν την άφθαστη αγγαλίαση πολλοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν την έκφραση "et in Arcadia ego" ("ήμουν και εγώ στην Αρκαδία").[2]

Αρκαδικό ιδεώδες

Πρόκειται για μια αναπόληση της αθώας ζωής, του ποιμενικού παραδείσου στην πιο κοινότυπη μορφή του. Είναι μια νοσταλγία για τα αγνά ήθη και πρότυπα της φυσικής ζωής, για την παράδοση στον χρόνο. Καθίσταται ένας φόρος τιμής στην αρκαδική αυτοσυγκράτηση που δεν επιτρέπει στην ανθρώπινη υπόσταση να επιβληθεί στη φύση. Το αρκαδικό ιδεώδες είναι ένας κόσμος Δύναμης και Γνώσης.[3]

Ακαδημία της Αρκαδίας (Accademia dell' Arcadia)

Το 1960 ιδρύεται στη Ρώμη η φιλολογική Ακαδημία της Αρκαδίας (Accademia dell' Arcadia) η δράση της οποίας ήταν επηρεασμένη από τα ιδεώδη του κλασικισμού και του ορθολογισμού.[1]

Τίτλος ενότητας

κείμενο



Δείτε επίσης

Σημειώσεις


Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Vasilis (Τρίτη, 17 Ιουνίου 2014). «Το Λεξικό της Κολλίνας : Et in Arcadia ego». Το Λεξικό της Κολλίνας. Ανακτήθηκε στις 2019-03-19.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |ημερομηνία= (βοήθεια)
  2. 2,0 2,1 conference.arcadians.gr http://conference.arcadians.gr/index.php?itemid=32. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2019.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  3. «Αρκαδικό ιδεώδες – ένα μυστικό διατρέχει τους αιώνες | Travel Tripolis». www.traveltripolis.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2019. 

Βιβλιογραφικές πηγές

  • τίτλος. 
  • τίτλος. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι