Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1863: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ προστέθηκε η Κατηγορία:1863 (με το HotCat)
Γραμμή 83: Γραμμή 83:


[[Κατηγορία:Ελληνικές κυβερνήσεις|1863 04]]
[[Κατηγορία:Ελληνικές κυβερνήσεις|1863 04]]
[[Κατηγορία:1863]]

Έκδοση από την 16:35, 25 Μαρτίου 2019

Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου
Προσωρινή κυβέρνηση του Βασιλείου της Ελλάδας
Ημερομηνία σχηματισμούΑπρίλιος 1863
Ημερομηνία διάλυσηςΟκτώβριος 1863
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΕθνοσυνέλευση των Ελλήνων
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΜπενιζέλος Ρούφος
Συνολικός αριθμός Μελών7
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμακυβέρνηση διορισμένη από την Εθνοσυνέλευση («κυβερνώσα Βουλή»)
Ιστορία
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Διομήδη Κυριακού 1863

Η κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου ή «Υπουργείον Ρούφου» (Απρίλιος - Οκτώβριος 1863), της οποίας η διακυβέρνηση μπορεί να χωριστεί σε δυο περιόδους, από 29 Απριλίου έως 19 Ιουνίου και από 21 Ιουνίου έως 18 Οκτωβρίου 1863 ήταν η τελευταία κυβέρνηση της Εθνοσυνέλευσης, με το σύστημα της «κυβερνώσας Βουλής», καθώς στις 18 Οκτωβρίου του 1863 τελειώνει το διάστημα της Μεσοβασιλείας, με την ανάληψη της ηγεσίας της χώρας από τον βασιλιά Γεώργιο Α'.

Α' περίοδος (29 Απριλίου - 19 Ιουνίου)

Μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Κυριακού στην Εθνοσυνέλευση τέθηκε ζήτημα αλλαγής της μορφής της διακυβερνήσεως. Αρκετοί βουλευτές θεώρησαν ανίσχυρη την κυβέρνηση έτσι όπως σχηματιζόταν από πληρεξούσιους και των τριών παρατάξεων («ορεινών», «πεδινών», και «εκλεκτικών»[1]) να παράξει έργο, καθώς την έλειπε η ομοιογένεια στόχων και η σύμπνοια των μελών της, και έτσι τέθηκε ζήτημα αλλαγής της μορφής του κυβερνητικού σχήματος. Όταν η πρόταση αυτή τέθηκε σε ψηφοφορία, καταψηφίστηκε από την πλειοψηφία των μελών και έτσι έγινε ακόμα μια αλλαγή προσώπων.

Στις 29 Απριλίου σχηματίστηκε το παρακάτω υπουργικό συμβούλιο:

- αντικαταστάθηκε στις 17 - 6 - 1863 από τον Πάνο Κορωναίο

Στη συνεδρίαση της 15ης Ιουνίου, ο Θρασύβουλος Ζαΐμης πρότεινε και η Εθνοσυνέλευση δέχτηκε την κήρυξη του βασιλιά Γεωργίου ως ενήλικα, προκειμένου να αποφευχθεί περίοδος της Αντιβασιλείας.
Στις 19 Ιουνίου όταν ξέσπασαν οι ταραχές που έμειναν γνωστές με το όνομα Ιουνιανά, η Εθνοσυνέλευση θεώρησε απαραίτητο να διαλύσει την κυβέρνηση Ρούφου και να δώσει την αρμοδιότητα στον πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης (εκείνη την περίοδο ήταν ο Διομήδης Κυριακός).

Β' περίοδος (21 Ιουνίου - 18 Οκτωβρίου)

Στις 21 Ιουνίου, υπό το βάρος των γεγονότων και σε συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στις 11 το βράδυ, η Εθνοσυνέλευση για να εκτονώσει την κατάσταση, απομάκρυνε τον στρατό από την Αθήνα, ενώ έδωσε στην Εθνοφυλακή την αρμοδιότητα να φρουρεί την πρωτεύουσα, αφού την υπήγαγε όμως στην δικαιοδοσία του υπουργείου Εσωτερικών. Με αυτήν την αλλαγή, αρχηγοί της Εθνοφυλακής διορίστηκαν οι δήμαρχοι Αθήνας και Πειραιώς αντίστοιχα, ενώ καταργήθηκε το αρχηγείο της Χωροφυλακής καθώς και το στρατιωτικό διοικητήριο των Αθηνών. Τέλος, σχημάτισε το παρακάτω υπουργικό συμβούλιο :[2]

Αυτήν την κυβέρνηση, η οποία περιείχε στις τάξεις της «ορεινούς» και «πεδινούς» πληρεξούσιους, οι σατυρικές εφημερίδες ονόμασαν σκωπτικά «κυβέρνηση οροπεδίου».


Σημειώσεις και Παραπομπές

  1. Με την διαφωνία και αποχώρηση του Κανάρη (λόγω της αντίθεσής στους προτεινόμενους υπουργούς αλλά και της υποψίας του ότι ο Βούλγαρης κινείται προς την κατεύθυνση εγκαθίδρυσης δικτατορίας) από την τριμελή επιτροπή, άρχισαν να διαμορφώνονται δυο αντίθετα πολιτικά ρεύματα, που τους επόμενους μήνες πήραν τις ονομασίες «Ορεινοί» και «Πεδινοί» (κατ΄απομίμηση των αντίστοιχων παρατάξεων της Γαλλικής Επαναστατικής Βουλής). Οι «Ορεινοί» ήταν οπαδοί του Κων. Κανάρη ενώ οι «Πεδινοί» του Δημ. Βούλγαρη. Ανδρέας Δημητρόπουλος, «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004» σημείωση αριθμ. 74 http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842
  2. ΦΕΚ Α25 /1863

Πηγές