La Fornarina: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|18|05|2016}}
{{χωρίς παραπομπές|18|05|2016}}
[[Αρχείο:La Fornarina by Raffaello (cropped).jpg|right|thumb|250 px|La Fornarina]]
[[Αρχείο:La Fornarina, por Rafael.jpg|right|thumb|250 px|La Fornarina]]


Ο [[Ραφαήλ]] φιλοτέχνησε το 1518-19 τον πίνακα με τίτλο «'''La Fornarina'''», μια ελαιογραφία σε ξύλο διαστάσεων 85 x 60 εκατοστών. Η προκλητική της απεικόνιση είχε οδηγήσει στο συμπέρασμα τον 18ο αιώνα ότι πρέπει να είναι η Margherita, μια κοπέλα την οποία είχε ερωτευτεί ο Ραφαήλ, κόρη κάποιου φούρναρη (fornaio) ονόματι Francesco Luti, που κατοικούσε στην περιοχή Αγία Δωροθέα, στο [[Τραστέβερε]].
Ο [[Ραφαήλ]] φιλοτέχνησε το 1518-19 τον πίνακα με τίτλο «'''La Fornarina'''», μια ελαιογραφία σε ξύλο διαστάσεων 85 x 60 εκατοστών. Η προκλητική της απεικόνιση είχε οδηγήσει στο συμπέρασμα τον 18ο αιώνα ότι πρέπει να είναι η Margherita, μια κοπέλα την οποία είχε ερωτευτεί ο Ραφαήλ, κόρη κάποιου φούρναρη (fornaio) ονόματι Francesco Luti, που κατοικούσε στην περιοχή Αγία Δωροθέα, στο [[Τραστέβερε]].

Έκδοση από την 15:05, 21 Φεβρουαρίου 2019

La Fornarina

Ο Ραφαήλ φιλοτέχνησε το 1518-19 τον πίνακα με τίτλο «La Fornarina», μια ελαιογραφία σε ξύλο διαστάσεων 85 x 60 εκατοστών. Η προκλητική της απεικόνιση είχε οδηγήσει στο συμπέρασμα τον 18ο αιώνα ότι πρέπει να είναι η Margherita, μια κοπέλα την οποία είχε ερωτευτεί ο Ραφαήλ, κόρη κάποιου φούρναρη (fornaio) ονόματι Francesco Luti, που κατοικούσε στην περιοχή Αγία Δωροθέα, στο Τραστέβερε. Δεν έχει απαντηθεί το ερώτημα πάντως με βεβαιότητα, αν τελικά η ερωμένη του ζωγράφου ήταν η Fornarina ή η κοπέλα που απεικονίζεται στον πίνακα La Velata.

Η κοπέλα φέρει στο αριστερό της μπράτσο ένα βραχιόλι, όπου υπάρχουν οι λέξεις «RAPHAEL URBINAS». Η σύγχρονη έρευνα έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο πίνακας έγινε δια χειρός Ραφαήλ και μόνο το πρόσωπο πιθανώς φιλοτεχνήθηκε από τον ικανότατο μαθητή του Τζούλιο Ρομάνο. Παλαιότερα πολλοί πίστευαν ότι ολόκληρο το έργο είναι του Ρομάνο. Επίσης, φοράει μεταξωτό ριγέ πράσινο τουρμπάνι, κρατάει με το δεξί της χέρι ένα πέπλο, κόκκινος μανδύας καλύπτει τα πόδια της και είναι στραμμένη κατά τα 3/4 προς τα αριστερά. Ως φόντο υπάρχει μια μυρτιά, φυτό που είναι αφιερωμένο στη θεά Αφροδίτη.

Η κόμησσα di Santafiora είχε τον πίνακα αυτό στα τέλη του 16ου αιώνα, στο σπίτι της στη Ρώμη, όπως αναφέρει ο αντικαγκελάριος Corasduz σε επιστολή του προς τον αυτοκράτορα Ροδόλφο Β΄ το 1595. Μετά το θάνατο της κόμισας, το 1605, ο πίνακας εντάχθηκε στη συλλογή Buoncompagni για να καταλήξει στην Galleria Nazionale d'Arte Antica, η οποία στεγάζεται στο Παλάτσο Μπαρμπερίνι, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Πηγή

  • «Οι μεγάλοι ζωγράφοι» (εκδόσεις Μέλισσα, 2ος τόμος)
  • Web Gallery of Art-Raffaello Sanzio