Γιάκοπο Τιέπολο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Glorious 93 μετακίνησε τη σελίδα Τζάκοπο Τιέπολο στην Γιάκοπο Τιέπολο: "J" όχι "Gi"
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Τζάκοπο Τιέπολο''' (Ιταλικά : ''Jacopo Tiepolo'', πέθανε στις [[19 Ιουλίου]] [[1249]]) ήταν [[Δόγηδες της Βενετίας|Δόγης της Βενετίας]] ([[1229]] - [[1249]]). Είχε υπηρετήσει την [[Δημοκρατία της Βενετίας]] σαν πρώτος Βενετός Δούκας της Κρήτης και δυο φορές σαν Ποντέστα στην [[Κωνσταντινούπολη]] (1218 - 1220 και 1224 - 1227). Η πρώτη φορά συνδέθηκε με την σύλληψη και τον μυστηριώδη θάνατο του Λατίνου αυτοκράτορα [[Πέτρος Β΄ του Κουρτεναί|Πέτρου Β΄ του Κουρτεναί]], την ίδια εποχή ο Τζιάκοπο ήταν ο πραγματικός κυβερνήτης στην [[Λατινική Αυτοκρατορία]] και έκλεισε όλες τις συνθήκες με την Αίγυπτο και τους [[Σελτζούκοι|Σελτζούκους]].<ref>Donald M. Nicol, Byzantium and Venice: A study in diplomatic and cultural relations (Cambridge: University Press, 1988), pp. 162-164</ref>
Ο '''Γιάκοπο Τιέπολο''' (Ιταλικά : ''Jacopo Tiepolo'', πέθανε στις [[19 Ιουλίου]] [[1249]]) ήταν [[Δόγηδες της Βενετίας|Δόγης της Βενετίας]] ([[1229]] - [[1249]]). Είχε υπηρετήσει την [[Δημοκρατία της Βενετίας]] σαν πρώτος Βενετός Δούκας της Κρήτης και δυο φορές σαν Ποντέστα στην [[Κωνσταντινούπολη]] (1218 - 1220 και 1224 - 1227). Η πρώτη φορά συνδέθηκε με την σύλληψη και τον μυστηριώδη θάνατο του Λατίνου αυτοκράτορα [[Πέτρος Β΄ του Κουρτεναί|Πέτρου Β΄ του Κουρτεναί]], την ίδια εποχή ο Τζιάκοπο ήταν ο πραγματικός κυβερνήτης στην [[Λατινική Αυτοκρατορία]] και έκλεισε όλες τις συνθήκες με την Αίγυπτο και τους [[Σελτζούκοι|Σελτζούκους]].<ref>Donald M. Nicol, Byzantium and Venice: A study in diplomatic and cultural relations (Cambridge: University Press, 1988), pp. 162-164</ref>


==Δούκας της Κρήτης==
==Δούκας της Κρήτης==
Γραμμή 8: Γραμμή 8:
==Δόγης της Βενετίας==
==Δόγης της Βενετίας==


Ο Τζάκοπο Τιέπολο εξελέγη δόγης της Βενετίας (6 Μαρτίου 1229) έναν μήνα μετά την παραίτηση του προκατόχου του [[Πιέτρο Τζιάνι]]. Στην διαδικασία εκλογής του δημιουργήθηκε πρόβλημα όταν ισοψήφησε με 20 ψήφους με τον αντίπαλο του [[Μαρίνο Ντάντολο]] ανιψιό του [[Ενρίκο Ντάντολο]] και Άρχοντα της [[Άνδρος|Άνδρου]]. Το πρόβλημα λύθηκε τελικά με κλήρωση που εξέλεξε τον Τζάκοπο, ο τρόπος εκλογής του τον έφερε σε σκληρή σύγκρουση με την Οικογένεια [[Δάνδολος]] που ήταν από τις ισχυρότερες και πιο πλούσιες στην [[Βενετία]].<ref>John Jeffries Martin and Dennis Romano, Venice Reconsidered: The History and Civilization of an Italian City-state, p. 77-81</ref> Ο Τζάκοπο αποφάσισε να αποτρέψει παρόμοια περιστατικά στο μέλλον, ανέβασε τους εκλέκτορες σε 41 ώστε να μην δημιουργηθεί ξανά πρόβλημα ισοψηφίας, πριν την άνοδο του υπέγραψε διάταγμα που περιόριζε σημαντικά τις εξουσίες του.<ref>John Julius Norwich A History of Venice (London: Penguin Books), p. 151</ref>
Ο Γιάκοπο Τιέπολο εξελέγη δόγης της Βενετίας (6 Μαρτίου 1229) έναν μήνα μετά την παραίτηση του προκατόχου του [[Πιέτρο Τζιάνι]]. Στην διαδικασία εκλογής του δημιουργήθηκε πρόβλημα όταν ισοψήφησε με 20 ψήφους με τον αντίπαλο του [[Μαρίνο Ντάντολο]] ανιψιό του [[Ενρίκο Ντάντολο]] και Άρχοντα της [[Άνδρος|Άνδρου]]. Το πρόβλημα λύθηκε τελικά με κλήρωση που εξέλεξε τον Γιάκοπο, ο τρόπος εκλογής του τον έφερε σε σκληρή σύγκρουση με την Οικογένεια [[Ντάντολο]] που ήταν από τις ισχυρότερες και πιο πλούσιες στην [[Βενετία]].<ref>John Jeffries Martin and Dennis Romano, Venice Reconsidered: The History and Civilization of an Italian City-state, p. 77-81</ref> Ο Γιάκοπο αποφάσισε να αποτρέψει παρόμοια περιστατικά στο μέλλον, ανέβασε τους εκλέκτορες σε 41 ώστε να μην δημιουργηθεί ξανά πρόβλημα ισοψηφίας, πριν την άνοδο του υπέγραψε διάταγμα που περιόριζε σημαντικά τις εξουσίες του.<ref>John Julius Norwich A History of Venice (London: Penguin Books), p. 151</ref>


==Σύγκρουση με τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄==
==Σύγκρουση με τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄==
Γραμμή 17: Γραμμή 17:


Ο Τζάκοπο Τιέπολο προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές στην Βενετία, κωδικοποίησε την νομοθεσία σε πέντε τόμους εργασία που είχε ξεκινήσει ο Ενρίκο Ντάντολο πριν από 50 χρόνια. Ο Τιέπολο δώρισε επίσης γη στο [[Τάγμα των Δομινικανών]] και στο [[Τάγμα των Φραγκισκανών]] (1234) στην οποία ανεγέρθησαν δυο νέες εκκλησίες : ο Ναός Αγίων Ιωάννου και Παύλου και η Σάντα Μαρία Γκλοριόζα ντέι Φράρι.
Ο Τζάκοπο Τιέπολο προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές στην Βενετία, κωδικοποίησε την νομοθεσία σε πέντε τόμους εργασία που είχε ξεκινήσει ο Ενρίκο Ντάντολο πριν από 50 χρόνια. Ο Τιέπολο δώρισε επίσης γη στο [[Τάγμα των Δομινικανών]] και στο [[Τάγμα των Φραγκισκανών]] (1234) στην οποία ανεγέρθησαν δυο νέες εκκλησίες : ο Ναός Αγίων Ιωάννου και Παύλου και η Σάντα Μαρία Γκλοριόζα ντέι Φράρι.
Ο Τζάκοπο Τιέπολο παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στην κύρια κατοικία του στο Σαντ'Αγκοστίνο, τα Βενετικά Χρονικά του Ανδρέα Δάνδολο καταγράφουν ότι τα ανάκτορα των Δόγηδων έμειναν κλειστά από την παραίτηση του δόγη στις 2 Μαρτίου μέχρι τον θάνατο του στις 19 Ιουλίου. Τάφηκε στον Ναό Αγίων Ιωάννου και Παύλου.
Ο Γιάκοπο Τιέπολο παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στην κύρια κατοικία του στο Σαντ'Αγκοστίνο, τα Βενετικά Χρονικά του Αντρέα Ντάντολο καταγράφουν ότι τα ανάκτορα των Δόγηδων έμειναν κλειστά από την παραίτηση του δόγη στις 2 Μαρτίου μέχρι τον θάνατο του στις 19 Ιουλίου. Τάφηκε στον Ναό Αγίων Ιωάννου και Παύλου.


==Οικογένεια==
==Οικογένεια==
Γραμμή 23: Γραμμή 23:
Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την Μαρία Στορλάτο με την οποία απέκτησε :
Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την Μαρία Στορλάτο με την οποία απέκτησε :


*[[Λορέντζο Τιέπολο (δόγης)|Λορέντζο Τιέπολο]], δόγης της Βενετίας (1268 - 1275)
*[[Λορέντσο Τιέπολο (δόγης)|Λορέντσο Τιέπολο]], δόγης της Βενετίας (1268 - 1275)
*Πιέτρο Τιέπολο, ποντέστα στην [[Πάντοβα]] που θανατώθηκε από τον αυτοκράτορα.
*Πιέτρο Τιέπολο, ποδεστάς της [[Πάντοβα]] που θανατώθηκε από τον αυτοκράτορα.
*Τζοβάννι
*Τζιοβάνι


Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο μετά τον θάνατο της Μαρίας (1240) την [[Βαλντράντα της Σικελίας]] κόρη του [[Ταγκρέδος της Σικελίας|Ταγκρέδου της Σικελίας]] με την οποία απέκτησε δυο παιδιά άγνωστης ταυτότητας που πέθαναν περίπου μαζί με τον πατέρα τους. Η Βαλντράντα πέθανε τρία χρόνια μετά τον σύζυγο της.<ref>Edgcumbe Staley The Dogaressas of Venice: The Wives of the Doges (London: T. W. Laurie, 1910), pp. 97-99</ref>
Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο μετά τον θάνατο της Μαρίας (1240) την [[Βαλντράντα της Σικελίας]] κόρη του [[Ταγκρέδος της Σικελίας|Ταγκρέδου της Σικελίας]] με την οποία απέκτησε δυο παιδιά άγνωστης ταυτότητας που πέθαναν περίπου μαζί με τον πατέρα τους. Η Βαλντράντα πέθανε τρία χρόνια μετά τον σύζυγο της.<ref>Edgcumbe Staley The Dogaressas of Venice: The Wives of the Doges (London: T. W. Laurie, 1910), σσ. 97-99</ref>


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
Γραμμή 54: Γραμμή 54:
{{Δόγηδες της Βενετίας}}
{{Δόγηδες της Βενετίας}}


{{DEFAULTSORT:Τιεπολο, Γιακοπο}}
[[Κατηγορία:Δόγηδες της Βενετίας]]
[[Κατηγορία:Βενετοί]]
[[Κατηγορία:Ιταλοί του 13ου αιώνα]]
[[Κατηγορία:Δόγηδες της Βενετίας του 13ου αιώνα]]
[[Κατηγορία:Πρόσωπα της Λατινικής Αυτοκρατορίας]]
[[Κατηγορία:Δούκες της Κρήτης]]

Έκδοση από την 10:12, 17 Δεκεμβρίου 2018

Γιάκοπο Τιέπολο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jacopo Tiepolo (Ιταλικά)
ΓέννησηΔεκαετία του 1160
Βενετία
Θάνατος19  Ιουλίου 1249
Βενετία
Τόπος ταφήςΣάντι Τζοβάνι ε Πάολο
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
πολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΒαλντράντα της Σικελίας[1]
ΤέκναΛορέντσο Τιέπολο
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΔόγης της Βενετίας (1229–1249)
Ποδεστάς του Τρεβίζο (1221–1222)
Ποντεστά της Κωνσταντινούπολης (1218–1220)
Ποδεστάς του Τρεβίζο (1227–1228)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιάκοπο Τιέπολο (Ιταλικά : Jacopo Tiepolo, πέθανε στις 19 Ιουλίου 1249) ήταν Δόγης της Βενετίας (1229 - 1249). Είχε υπηρετήσει την Δημοκρατία της Βενετίας σαν πρώτος Βενετός Δούκας της Κρήτης και δυο φορές σαν Ποντέστα στην Κωνσταντινούπολη (1218 - 1220 και 1224 - 1227). Η πρώτη φορά συνδέθηκε με την σύλληψη και τον μυστηριώδη θάνατο του Λατίνου αυτοκράτορα Πέτρου Β΄ του Κουρτεναί, την ίδια εποχή ο Τζιάκοπο ήταν ο πραγματικός κυβερνήτης στην Λατινική Αυτοκρατορία και έκλεισε όλες τις συνθήκες με την Αίγυπτο και τους Σελτζούκους.[2]

Δούκας της Κρήτης

Γεννημένος το δεύτερο μισό του 12ου αιώνα διεκδίκησε την θέση του δούκα της Κρήτης (1212) ή Δούκα της Κανδίας κατά την Ιταλική ορολογία. Την περίοδο που κυβέρνησε αμφισβητήθηκε σκληρά από τους Έλληνες υπηκόους του με αποκορύφωμα την ανατροπή και την σύλληψη του από τον Βενετό Δούκα του Αρχιπελάγους Μάρκο Α΄ Σανούδο. Η επιτυχία του ωστόσο ήταν σύντομη, ο στόλος της Βενετίας έφτασε και ανακατέλαβε το νησί.

Δόγης της Βενετίας

Ο Γιάκοπο Τιέπολο εξελέγη δόγης της Βενετίας (6 Μαρτίου 1229) έναν μήνα μετά την παραίτηση του προκατόχου του Πιέτρο Τζιάνι. Στην διαδικασία εκλογής του δημιουργήθηκε πρόβλημα όταν ισοψήφησε με 20 ψήφους με τον αντίπαλο του Μαρίνο Ντάντολο ανιψιό του Ενρίκο Ντάντολο και Άρχοντα της Άνδρου. Το πρόβλημα λύθηκε τελικά με κλήρωση που εξέλεξε τον Γιάκοπο, ο τρόπος εκλογής του τον έφερε σε σκληρή σύγκρουση με την Οικογένεια Ντάντολο που ήταν από τις ισχυρότερες και πιο πλούσιες στην Βενετία.[3] Ο Γιάκοπο αποφάσισε να αποτρέψει παρόμοια περιστατικά στο μέλλον, ανέβασε τους εκλέκτορες σε 41 ώστε να μην δημιουργηθεί ξανά πρόβλημα ισοψηφίας, πριν την άνοδο του υπέγραψε διάταγμα που περιόριζε σημαντικά τις εξουσίες του.[4]

Σύγκρουση με τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄

Παρά την εγκάρδια υποδοχή του αυτοκράτορα Φρειδερίκου Β΄ στην Βενετία (1232) οι σχέσεις της Βενετίας με την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χειροτέρευσαν επικίνδυνα (1239), η Βενετία ενώθηκε με την Λομβαρδική Λίγκα και πολέμησε τον σύμμαχο του αυτοκράτορα Εντζελίνο Γ΄ ντα Ρομανό. Στις μάχες που ακολούθησαν ο γιος του δόγη Πιέτρο Τιέπολο συνελήφθη αιχμάλωτος στην μάχη του Κορτενουόβα (27 Νοεμβρίου 1237), μεταφέρθηκε στο κάστρο του αυτοκράτορα στο Τρανί και κρεμάστηκε χειροτερεύοντας περισσότερο τις σχέσεις τους.

Κυβέρνηση

Ο Τζάκοπο Τιέπολο προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές στην Βενετία, κωδικοποίησε την νομοθεσία σε πέντε τόμους εργασία που είχε ξεκινήσει ο Ενρίκο Ντάντολο πριν από 50 χρόνια. Ο Τιέπολο δώρισε επίσης γη στο Τάγμα των Δομινικανών και στο Τάγμα των Φραγκισκανών (1234) στην οποία ανεγέρθησαν δυο νέες εκκλησίες : ο Ναός Αγίων Ιωάννου και Παύλου και η Σάντα Μαρία Γκλοριόζα ντέι Φράρι. Ο Γιάκοπο Τιέπολο παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στην κύρια κατοικία του στο Σαντ'Αγκοστίνο, τα Βενετικά Χρονικά του Αντρέα Ντάντολο καταγράφουν ότι τα ανάκτορα των Δόγηδων έμειναν κλειστά από την παραίτηση του δόγη στις 2 Μαρτίου μέχρι τον θάνατο του στις 19 Ιουλίου. Τάφηκε στον Ναό Αγίων Ιωάννου και Παύλου.

Οικογένεια

Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την Μαρία Στορλάτο με την οποία απέκτησε :

  • Λορέντσο Τιέπολο, δόγης της Βενετίας (1268 - 1275)
  • Πιέτρο Τιέπολο, ποδεστάς της Πάντοβα που θανατώθηκε από τον αυτοκράτορα.
  • Τζοβάννι

Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο μετά τον θάνατο της Μαρίας (1240) την Βαλντράντα της Σικελίας κόρη του Ταγκρέδου της Σικελίας με την οποία απέκτησε δυο παιδιά άγνωστης ταυτότητας που πέθαναν περίπου μαζί με τον πατέρα τους. Η Βαλντράντα πέθανε τρία χρόνια μετά τον σύζυγο της.[5]

Παραπομπές

  1. p70429.htm#i704288. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. Donald M. Nicol, Byzantium and Venice: A study in diplomatic and cultural relations (Cambridge: University Press, 1988), pp. 162-164
  3. John Jeffries Martin and Dennis Romano, Venice Reconsidered: The History and Civilization of an Italian City-state, p. 77-81
  4. John Julius Norwich A History of Venice (London: Penguin Books), p. 151
  5. Edgcumbe Staley The Dogaressas of Venice: The Wives of the Doges (London: T. W. Laurie, 1910), σσ. 97-99

Πηγές

  • Donald M. Nicol, Byzantium and Venice: A study in diplomatic and cultural relations (Cambridge: University Press, 1988)
  • Edgcumbe Staley The Dogaressas of Venice: The Wives of the Doges (London: T. W. Laurie, 1910)
  • John Jeffries Martin and Dennis Romano, Venice Reconsidered: The History and Civilization of an Italian City-state
  • John Julius Norwich A History of Venice (London: Penguin Books)
Γιάκοπο Τιέπολο
 Θάνατος: 19 Ιουλίου 1249
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Πιέτρο Τζιάνι
Δόγης της Βενετίας

1229 - 1249
Διάδοχος
Μαρίνο Μοροζίνι

Δείτε επίσης