Γρανίτσα Ευρυτανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
διωρθωσα το προηγουμενο
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 24: Γραμμή 24:
Η Γρανίτσα υπάγεται στον [[Σχέδιο Καλλικράτης|καλλικρατικό]] [[Δήμος Αγράφων|δήμο Αγράφων]] ενώ μέχρι το [[2010]] αποτελούσε την έδρα του [[Πρόγραμμα Καποδίστριας|καποδιστριακού]] [[Δήμος Απεραντίων|δήμου Απεραντίων]]. Παλαιότερα ανήκε, όπως και ολόκληρη η Ευρυτανία, εντός των ορίων του [[Νομός Αιτωλοακαρνανίας|νομού Αιτωλοακαρνανίας]]<ref name=Elef>''Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη'', τόμος 7ος. σελ. 129.</ref>.
Η Γρανίτσα υπάγεται στον [[Σχέδιο Καλλικράτης|καλλικρατικό]] [[Δήμος Αγράφων|δήμο Αγράφων]] ενώ μέχρι το [[2010]] αποτελούσε την έδρα του [[Πρόγραμμα Καποδίστριας|καποδιστριακού]] [[Δήμος Απεραντίων|δήμου Απεραντίων]]. Παλαιότερα ανήκε, όπως και ολόκληρη η Ευρυτανία, εντός των ορίων του [[Νομός Αιτωλοακαρνανίας|νομού Αιτωλοακαρνανίας]]<ref name=Elef>''Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη'', τόμος 7ος. σελ. 129.</ref>.


Απέχει 83 [[Χιλιόμετρο|χλμ]] ΒΔ του [[Καρπενήσι|Καρπενησίου]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας"/> και είναι πατρίδα του λογοτέχνη [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249</ref>, του δημοσιογράφου, λογογράφου και πολιτικού [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236</ref><ref name=Elef></ref>, του Δημοσθένη Γούλα,του Νικολαου Κατσιαδα που φοιτα στο πειραματικο γυμνασιο αγιων αναργυρων, του [[Μιχάλης Σταφυλάς|Μιχάλη Σταφυλά]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253</ref> και του νεομάρτυρα [[Μιχαήλ Μαυρουδής|Μιχαήλ Μαυρουδή]], που μαρτύρησε το [[1544]] στη [[Θεσσαλονίκη]]<ref>Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης</ref>. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν καταστραφεί.
Απέχει 83 [[Χιλιόμετρο|χλμ]] ΒΔ του [[Καρπενήσι|Καρπενησίου]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας"/> και είναι πατρίδα του λογοτέχνη [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249</ref>, του δημοσιογράφου, λογογράφου και πολιτικού [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236</ref><ref name=Elef></ref>, του Δημοσθένη Γούλα, του [[Μιχάλης Σταφυλάς|Μιχάλη Σταφυλά]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253</ref> και του νεομάρτυρα [[Μιχαήλ Μαυρουδής|Μιχαήλ Μαυρουδή]], που μαρτύρησε το [[1544]] στη [[Θεσσαλονίκη]]<ref>Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης</ref>. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν καταστραφεί.


Στο χωριό υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Γρανίτσας. Στεγάζεται σε κτίριο που παραχώρησε η Αδελφότητα Γρανιτσιωτών Ευρυτανίας “Ο Νεομάρτυς Μιχαήλ”. Εκεί εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, [[αργαλειός]], τοπικές ενδυμασίες, όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην επανάσταση του 1821<ref name="Νομός Ευρυτανίας2">Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233</ref>, προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]] και [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]], πίνακες των ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και [[Λευτέρης Θεοδώρου|Λευτέρη Θεοδώρου]] ( λειτουργεί και προσωπικό μουσείο για τον συγκεκριμένο ) καθώς και η προσωπική βιβλιοθήκη του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Παπαντωνίου]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας2"/>.
Στο χωριό υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Γρανίτσας. Στεγάζεται σε κτίριο που παραχώρησε η Αδελφότητα Γρανιτσιωτών Ευρυτανίας “Ο Νεομάρτυς Μιχαήλ”. Εκεί εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, [[αργαλειός]], τοπικές ενδυμασίες, όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην επανάσταση του 1821<ref name="Νομός Ευρυτανίας2">Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233</ref>, προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]] και [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]], πίνακες των ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και [[Λευτέρης Θεοδώρου|Λευτέρη Θεοδώρου]] ( λειτουργεί και προσωπικό μουσείο για τον συγκεκριμένο ) καθώς και η προσωπική βιβλιοθήκη του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Παπαντωνίου]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας2"/>.

Έκδοση από την 10:09, 11 Δεκεμβρίου 2018

Συντεταγμένες: 39°6′6″N 21°30′35″E / 39.10167°N 21.50972°E / 39.10167; 21.50972

Γρανίτσα
Γρανίτσα is located in Greece
Γρανίτσα
Γρανίτσα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
ΔήμοςΑγράφων
Δημοτική ΕνότηταΑπεραντίων
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΣτερεάς Ελλάδας
ΝομόςΕυρυτανίας
Υψόμετρο850
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας36072
Τηλ. κωδικός+30 22370
δεδομένα

Η Γρανίτσα Ευρυτανίας είναι ένα ορεινό χωριό της Ευρυτανίας, χτισμένο σε ύψος 850 μέτρων[1] σε κατάφυτη τοποθεσία στην περιοχή του όρους Λιάκουρα, δίπλα στο μικρό ποταμό Γρανιτσιώτη.

Γενικά στοιχεία

Η Γρανίτσα υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Αγράφων ενώ μέχρι το 2010 αποτελούσε την έδρα του καποδιστριακού δήμου Απεραντίων. Παλαιότερα ανήκε, όπως και ολόκληρη η Ευρυτανία, εντός των ορίων του νομού Αιτωλοακαρνανίας[2].

Απέχει 83 χλμ ΒΔ του Καρπενησίου[1] και είναι πατρίδα του λογοτέχνη Ζαχαρία Παπαντωνίου[3], του δημοσιογράφου, λογογράφου και πολιτικού Στέφανου Γρανίτσα[4][2], του Δημοσθένη Γούλα, του Μιχάλη Σταφυλά[5] και του νεομάρτυρα Μιχαήλ Μαυρουδή, που μαρτύρησε το 1544 στη Θεσσαλονίκη[6]. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν καταστραφεί.

Στο χωριό υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Γρανίτσας. Στεγάζεται σε κτίριο που παραχώρησε η Αδελφότητα Γρανιτσιωτών Ευρυτανίας “Ο Νεομάρτυς Μιχαήλ”. Εκεί εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, αργαλειός, τοπικές ενδυμασίες, όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην επανάσταση του 1821[7], προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των Ζαχαρία Παπαντωνίου και Στέφανου Γρανίτσα, πίνακες των ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και Λευτέρη Θεοδώρου ( λειτουργεί και προσωπικό μουσείο για τον συγκεκριμένο ) καθώς και η προσωπική βιβλιοθήκη του Παπαντωνίου[7].

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι δέκα εκκλησίες του χωριού, χτισμένες σε διάφορες χρονικές περιόδους.

Πληθυσμός

Κατά την Απογραφή του 2011 το χωριό απαριθμούσε 371 κατοίκους. Η διακύμανση του πληθυσμού του χωριού είναι η εξής:

Έτος 1889 1900 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθ. 908[8] 1027[8] 840[9] 876[9] 478[9] 275[9] 345[9] 406[9] 360[8] 474[8] 371[10]

Βιβλιογραφία

  • Συλλογικό έργο, 2006, Νομός Ευρυτανίας, τόμος 13, σειρά ΕΛΛΑΔΑ, Αθήνα, Εκδόσεις Δομή
  • Τάκης Ντάσιος, 1999, Στ' Άγραφα, Αθήνα, Εκδόσεις Μίλητος, ISBN 960-8460-13-1
  • Γρανίτσα: Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Δυτικής Ευρυτανίας (Σάββατο, 1 Αυγούστου 2009). Πρακτικά ημερίδας 2010, Αθήνα, Εκδόση Πανευρυτανικής Ένωσης

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 119
  2. ↑ 2,0 2,1 Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος 7ος. σελ. 129.
  3. ↑ Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249
  4. ↑ Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236
  5. ↑ Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253
  6. ↑ Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης
  7. ↑ 7,0 7,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Ντάσιος, σελ. 258
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Σταματελάτος Μιχαήλ - Βαμβά Σταματελάτου Φωτεινή, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 175.
  10. ↑ Απογραφή Πληθυσμού-Κατοικιών 2011

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γρανίτσα_Ευρυτανίας&oldid=7326510"