Αντώνιος Τόκκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
| Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
==Καταγωγή== |
==Καταγωγή== |
||
| ⚫ | Ήταν δευτερότοκος γιος του [[Κάρολος Β΄ Τόκκος|Καρόλου Β' Τόκκου]][[Παλατινοί Κόμητες|Παλατινού Κόμητος]] [[Κεφαλονιά|Κεφαλληνίας]] και [[Ζάκυνθος|Ζακύνθου]], Δεσπότη Άρτας και Δούκα Λευκάδας<ref>Foundation for Medieval Genealogy. Profile of ANTONIO TOCCO.</ref>. και της Ραμοντίνας Βεντιμίλια (Ramondina Ventimiglia) θυγατέρας του κόμητος Ιωάννου Βεντιμίλια. |
||
Ήταν δευτερότοκος γιός του [[Κάρολος Β΄ Τόκκος|Καρόλου Β' Τόκκου]] |
|||
| ⚫ | |||
==Υπό την σκιά του μεγάλου αδελφού== |
==Υπό την σκιά του μεγάλου αδελφού== |
||
Ο Αντώνιος ήταν ανήλικος όταν πέθανε ο πατέρας του το 1448. Στην ιστορία αναφέρεται για πρώτη φορά σαν |
Ο Αντώνιος ήταν ανήλικος όταν πέθανε ο πατέρας του το 1448. Στην ιστορία αναφέρεται για πρώτη φορά σαν Κυβερνήτης της Γαλέρας που έστειλε ο μεγαλύτερος αδελφός του [[Λεονάρδος Γ΄ Τόκκος|Λεονάρδος Γ']], Παλατινός κόμης Κεφαλληνίας και Ζακύνθου στο Νεγκρεπόντε (σημερινή Εύβοια) για να βοηθήσει τους Βενετούς στον αγώνα τους ενάντια στους Τούρκους κατά την διάρκεια του Βενετο-Τουρκικού πολέμου το 1470<ref>Foundation for Medieval Genealogy. Profile of ANTONIO TOCCO.</ref>. |
||
==Κατάλυση της Παλατινής Κομητείας Κεφαλληνίας και Ζακύνθου== |
==Κατάλυση της Παλατινής Κομητείας Κεφαλληνίας και Ζακύνθου== |
||
Όταν ο Σουλτάνος αποφάσισε να κατακτήσει και το τελευταίο [[Λατινοκρατία|Λατινικό]] κρατίδιο στον Ελλαδικό χώρο, την [[Παλατινή Κομητεία της |
Όταν ο Σουλτάνος αποφάσισε να κατακτήσει και το τελευταίο [[Λατινοκρατία|Λατινικό]] κρατίδιο στον Ελλαδικό χώρο, την [[Παλατινή Κομητεία της Κεφαλλονιάς και της Ζακύνθου|Παλατινή Κομητεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου]], έστειλε το 1479 στο [[Ιόνιο Πέλαγος|Ιόνιο]] τον τουρκικό στόλο υπό την αρχηγία του Γκεντίκ Αχμέτ Πασσά. Ο Λεονάρδος Γ' Τόκκος αφού πούλησε διάφορα κτήματά του σε πλούσιους Βενετούς έναντι 70.000 δουκάτων, έφυγε μαζί με την οικογένειά του και τους αδελφούς του Αντώνιο και Ιωάννη με βενετικό πλοίο για τον [[Τάραντας|Τάραντα]] της Ιταλίας. Οι Τούρκοι κυρίεψαν τα δύο νησιά για τρία περίπου χρόνια προξενώντας τεράστιες καταστροφές ερημώνοντας τον τόπο και αιχμαλωτίζοντας και φονεύοντας πολλούς από τους εναπομείναντες κατοίκους. Έτσι έληξε η κυριαρχία των Τόκκων και η Παλατινή Κομητεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου έπαψε να υπάρχει ύστερα από 300 περίπου χρόνια από την σύστασή της.<ref>ΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΟΜΟΣ. ΖΑΚΥΝΘΟΣ, ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ (1478-1978) Τόμος τρίτος: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Τεύχος Α' 1478 – 1800) σελ.23</ref>. |
||
==Προσπάθειες των Τόκκων να ανακτήσουν την Κομητεία == |
==Προσπάθειες των Τόκκων να ανακτήσουν την Κομητεία == |
||
Έκδοση από την 11:09, 9 Δεκεμβρίου 2018
Ο Αντώνιος Τόκκος ήταν Παλατινός Κόμης Κεφαλλονιάς και Ζακύνθου.
Καταγωγή
Ήταν δευτερότοκος γιος του Καρόλου Β' ΤόκκουΠαλατινού Κόμητος Κεφαλληνίας και Ζακύνθου, Δεσπότη Άρτας και Δούκα Λευκάδας[1]. και της Ραμοντίνας Βεντιμίλια (Ramondina Ventimiglia) θυγατέρας του κόμητος Ιωάννου Βεντιμίλια.
Υπό την σκιά του μεγάλου αδελφού
Ο Αντώνιος ήταν ανήλικος όταν πέθανε ο πατέρας του το 1448. Στην ιστορία αναφέρεται για πρώτη φορά σαν Κυβερνήτης της Γαλέρας που έστειλε ο μεγαλύτερος αδελφός του Λεονάρδος Γ', Παλατινός κόμης Κεφαλληνίας και Ζακύνθου στο Νεγκρεπόντε (σημερινή Εύβοια) για να βοηθήσει τους Βενετούς στον αγώνα τους ενάντια στους Τούρκους κατά την διάρκεια του Βενετο-Τουρκικού πολέμου το 1470[2].
Κατάλυση της Παλατινής Κομητείας Κεφαλληνίας και Ζακύνθου
Όταν ο Σουλτάνος αποφάσισε να κατακτήσει και το τελευταίο Λατινικό κρατίδιο στον Ελλαδικό χώρο, την Παλατινή Κομητεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου, έστειλε το 1479 στο Ιόνιο τον τουρκικό στόλο υπό την αρχηγία του Γκεντίκ Αχμέτ Πασσά. Ο Λεονάρδος Γ' Τόκκος αφού πούλησε διάφορα κτήματά του σε πλούσιους Βενετούς έναντι 70.000 δουκάτων, έφυγε μαζί με την οικογένειά του και τους αδελφούς του Αντώνιο και Ιωάννη με βενετικό πλοίο για τον Τάραντα της Ιταλίας. Οι Τούρκοι κυρίεψαν τα δύο νησιά για τρία περίπου χρόνια προξενώντας τεράστιες καταστροφές ερημώνοντας τον τόπο και αιχμαλωτίζοντας και φονεύοντας πολλούς από τους εναπομείναντες κατοίκους. Έτσι έληξε η κυριαρχία των Τόκκων και η Παλατινή Κομητεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου έπαψε να υπάρχει ύστερα από 300 περίπου χρόνια από την σύστασή της.[3].
Προσπάθειες των Τόκκων να ανακτήσουν την Κομητεία
Ο Λεονάρδος Γ' προσέφυγε στον Πάπα Σίξτο Δ', ζητώντας βοήθεια για να ανακαταλάβει την Κεφαλονιά και την Ζάκυνθο. Αφού πέτυχε να λάβει από αυτόν χρηματική επιχορήγηση, επέστρεψε στην Νεάπολη όπου με την συνδρομή του βασιλιά Φερδινάνδου Α' προετοίμασε στόλο.[4]. Την άνοιξη του 1481 ο στόλος του Λεονάρδου με ναύαρχο τόν Bernardo Villamarin ξεκίνησε για την κατάληψη των δύο νησιών έχοντας τήν εντολή νά τα κυριεύσουν χωρίς πόλεμο. Η προσπάθεια όμως αυτή απέτυχε. Σε λίγους μήνες, ο Βασιλιάς της Νεάπολης Φερδινάνδος Α΄ διόρισε αρχηγό αρμάδας μέ Καταλανούς μισθοφόρους, τον 'Αντώνιο Τόκκο[5].
Ανακατάληψη της Κεφαλονιάς και της Ζάκυνθου
Ο Αντώνιος Τόκκος κυρίευσε τα δύο νησιά το 1482 σχετικά εύκολα διότι στην μεν Κεφαλονιά η φρουρά τών Τούρκων ήταν ανίσχυρη και δεν αντέταξε σοβαρή άμυνα στην δύναμη των Καταλανών, στην δε Ζάκυνθο εγκατάλειψε το νησί πριν άπό τήν αποβίβασή τους.[6]. Εγκαταστάθηκε αμέσως στο Κάστρο του Αγίου Γεωργίου της Κεφαλονιάς και προσπάθησε να ανασυγκροτήσει την διοίκηση της χαμένης Παλατινής Κομητείας συνεχίζοντας όμως να καταπιέζει τον ελληνικό πληθυσμό. Παράλληλα άφησε ασύδοτους τους πειρατές να κυριαρχούν σε όλα τα λιμάνια της Κεφαλονιάς προκαλώντας την οργή της Βενετίας.Το 1482 διατάσσεται ο Βενετός προβλεπτής τής Μεθώνης να στείλει στρατό και να κυριεύσει την Ζάκυνθο όπου ο Αντώνιος είχε αφήσει μια μικρή φρουρά Καταλανών.[7].
Δολοφονία του Αντωνίου και η Βενετο-Τουρκική Συνθήκη του 1484
Οι κάτοικοι της Κεφαλονιάς άρχισαν να ξεσηκώνονται ενάντια στις καταπιέσεις του Αντωνίου. Το 1483 ό αρχηγός τών «στρατιωτών» της Ζακύνθου Θεόδωρος Παλαιολόγος ειδοποιεί τήν γερουσία της Γαληνοτάτης ότι οι υποτελείς του Αντωνίου Τόκκου προτιμούν να κυβερνούνται από την Βενετία. Έτσι αποφασίστηκε η αποστολή του Βενετικού στόλου με αρχηγό τον Χριστόφορο Δουόδο για να απαιτήσει την παράδοση της Κεφαλονιάς. Ό 'Αντώνιος απόρριψε τις προτάσεις των Βενετών και αποφάσισε να τους αντιμετωπίσει πολεμώντας από το κάστρο του Αγίου Γεωργίου. Ύστερα όμως άπό συνωμοσία τών Καταλανών, ό Αντώνιος σκοτώνεται από έναν μισθοφόρο και η φρουρά άνοιξε τις πύλες του κάστρου στούς Βενετούς το 1483. Ή βενετική γερουσία δικαιολογούμενη στον Σουλτάνο για την κατάληψη των δύο νησιών υποστήριξε ότι η πράξη αυτή είχε σκοπό να σταματήσει την πειρατεία προς όφελος και των δύο μερών, ενώ ζήτησε αμέσως διαπραγματεύσεις με την Πύλη για να σώσει το εμπόριο με την ανατολή. Αποτέλεσμα ήταν να υπογραφεί στην Κωνσταντινούπολη συνθήκη στις 22 'Απριλίου 1484 όπου αποφασίσθηκε οι μεν Τούρκοι νά πάρουν τήν Κεφαλονιά (η οποία πέρασε τελικά στην κυριαρχία της Βενετίας το 1500) οί δε Βενετοί νά κρατήσουν τή Ζάκυνθο πληρώνοντας στόν Σουλτάνο πεντακόσια δουκάτα σαν φόρο υποτελείας.[8].
Παραπομπές
- ↑ Foundation for Medieval Genealogy. Profile of ANTONIO TOCCO.
- ↑ Foundation for Medieval Genealogy. Profile of ANTONIO TOCCO.
- ↑ ΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΟΜΟΣ. ΖΑΚΥΝΘΟΣ, ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ (1478-1978) Τόμος τρίτος: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Τεύχος Α' 1478 – 1800) σελ.23
- ↑ ΛΕΟΝΙΔΑ ΖΩΗ. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ. Αθήνα 1955, σελ.110
- ↑ ΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΟΜΟΣ. ΖΑΚΥΝΘΟΣ, ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ (1478-1978) Τόμος τρίτος: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Τεύχος Α' 1478 – 1800) σελ.23
- ↑ WILLIAM MILLER. Μετάφραση ΣΠΥΡ. ΛΑΜΠΡΟΥ. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΡΑΓΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΤΟΜ. Β' σελ. 225
- ↑ ΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΟΜΟΣ. ΖΑΚΥΝΘΟΣ, ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ (1478-1978) Τόμος τρίτος: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Τεύχος Α' 1478 – 1800) σελ.23
- ↑ ΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΟΜΟΣ. ΖΑΚΥΝΘΟΣ, ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ (1478-1978) Τόμος τρίτος: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Τεύχος Α' 1478 – 1800) σελ.24-25
Βιβλιογραφία
- Foundation for Medieval Genealogy. Profile of ANTONIO Tocco
- ΛΕΟΝΙΔΑ ΖΩΗ. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ. Αθήνα 1955
- ΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΟΜΟΣ. ΖΑΚΥΝΘΟΣ, ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ (1478-1978) Τόμος τρίτος: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Τεύχος Α' 1478 – 1800)
- WILLIAM MILLER. Μετάφραση ΣΠΥΡ. ΛΑΜΠΡΟΥ. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΡΑΓΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΤΟΜ. Β'