Καθαρτήριο

Η Παναγία του Όρους Κάρμηλος με αγγέλους και ψυχές στο Καθαρτήριο. Γλυπτό τεχνοτροπίας μπαρόκ από την Μπενιαχάν (Beniaján) της Ισπανίας.

Ο όρος Καθαρτήριο, στα λατινικά Purgatorium, αναφέρεται σε δόγμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, σύμφωνα με το οποίο όσοι πεθαίνουν σε κατάσταση θείας χάρης (δηλαδή οι ψυχές οι οποίες κέρδισαν τον ουράνιο Παράδεισο), πρέπει να περάσουν από μία κατάσταση κάθαρσης για να φθάσουν στην αγιότητα ή «τελική θέωση», την οποία απαιτεί η είσοδος στον Παράδεισο.

Ενώ ο Δάντης περιγράφει στη Θεία Κωμωδία το καθαρτήριο ως «προάστιο» ή «προθάλαμο» της Κολάσεως, ορθότερα θα μπορούσε να περιγραφεί ως «προθάλαμος του Παραδείσου». Στην πραγματικότητα, η κατάσταση ανυπομονησίας της ψυχής για την είσοδο στον Παράδεισο, πιθανόν να είναι η μόνη τιμωρία που υφίσταται η ψυχή. Οι ψυχές του Καθαρτηρίου μπορούν να ωφεληθούν από τις προσευχές των πιστών και την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Έτσι, βασικό ρόλο στο Ρωμαιοκαθολικό δόγμα του Καθαρτηρίου παίζει η προσευχή υπέρ των νεκρών.