Ματθαίος ντε Περάλτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
εσωτ συνδ |
||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
* Μίλλερ, Ουΐλλιαμ μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, 1909-1910, «[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/d/a/3/metadata-449-0000017.tkl?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&search_coll%5Bmetadata%5D=1&&stored_cclquery=&skin=&rss=0&lang=el&ioffset=1&offset=1 Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566)]» μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Τόμος Α΄. Εν Αθήναις: Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία. |
* Μίλλερ, Ουΐλλιαμ μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, 1909-1910, «[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/d/a/3/metadata-449-0000017.tkl?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&search_coll%5Bmetadata%5D=1&&stored_cclquery=&skin=&rss=0&lang=el&ioffset=1&offset=1 Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566)]» μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Τόμος Α΄. Εν Αθήναις: Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία. |
||
*(Αγγλικά) Miller, W. (1908) ''"[http://www.levantineheritage.com/pdf/Latins-in-the-Levant.pdf The Latins in the Levant. A History of Frankish Greece (1204-1566)]''" (Cambridge and New York). [https://web.archive.org/web/20180617070646/http://www.levantineheritage.com/pdf/Latins-in-the-Levant.pdf Αρχειοθετήθηκε] 10/11/2017. Ανακτήθηκε 17/06/2017. |
*(Αγγλικά) Miller, W. (1908) ''"[http://www.levantineheritage.com/pdf/Latins-in-the-Levant.pdf The Latins in the Levant. A History of Frankish Greece (1204-1566)]''" (Cambridge and New York). [https://web.archive.org/web/20180617070646/http://www.levantineheritage.com/pdf/Latins-in-the-Levant.pdf Αρχειοθετήθηκε] 10/11/2017. Ανακτήθηκε 17/06/2017. |
||
* (Αγγλικά) Setton, Kenneth M. (1975) "[[iarchive:AHistoryOfTheCrusades14th15thC|Volume III: The fourteenth and fifteenth centuries]]", Edited by Harry W. Hazzard, Ανακτήθηκε 21/06/2018. |
* (Αγγλικά) [[Κέννεθ Σέττον|Setton, Kenneth M.]] (1975) "[[iarchive:AHistoryOfTheCrusades14th15thC|Volume III: The fourteenth and fifteenth centuries]]", Edited by Harry W. Hazzard, Ανακτήθηκε 21/06/2018. |
||
{{authority control}} |
{{authority control}} |
||
Έκδοση από την 08:35, 12 Νοεμβρίου 2018
Ο Ματθαίος ντε Περάλτα (Αγγλικά: Matthew of Peralta) (1370 - 1374)[1][2] υπήρξε γενικός επίτροπος και φρούραρχος της Ακρόπολης των Αθηνών, τα έτη από 1370 έως τέλη 1374, όταν το δουκάτο των Αθηνών βρισκόταν υπό ηγεσία των Καταλανών και κατ'επέκταση της Εταιρείας των Ναβαρραίων .
Καταγόταν από τον οίκο των Περάλτα, που ήταν κόμητες της Καλταμπελότα στη Σικελία.[2] Ήταν συγγενής της συζύγου του βασιλιά της Σικελίας Φρειδερίκου του Γ΄. Γιαυτό το λόγο, μετά τον θάνατο του Ρογήρου Α΄ ντε Λούρια, τέλη του 1369 ή πιθανότερα αρχές του 1370,[3][4] ο βασιλιάς διόρισε, στις 31 Μαΐου του 1370,[4][5] τον Ματθαίο ντε Περάλτα γενικό επίτροπο και φρούραρχο στην Ακρόπολη των Αθηνών.
Οι Καταλανοί της Αθήνας, δεν τον είχαν αποδεχτεί γιατί τον θεωρούσαν ξένο, δεδομένου ότι αυτοί κατείχαν το δουκάτο επί δύο γενιές και θεωρούσαν την αποικία κάπως ανεξάρτητη από την Σικελία. Προτιμούσαν οι διορισμοί να γίνονται για μικρά χρονικά διαστήματα και εκ περιτροπής, ώστε να ικανοποιούνται όλοι.[3] Ήταν ένας από τους λόγους δημιουργίας εσωτερικών προστριβών, που αποδυνάμωναν το δουκάτο.[6]
Σύμφωνα με τον Αμερικανό ιστορικό Setton Kenneth ο Ματθαίος ντε Περάλτα, πέθανε τέλη του 1374. Η τελευταία επιστολή προς το πρόσωπό του, από το βασιλιά, έχει ημερομηνία 18 Ιανουαρίου 1374.[4] Ο θάνατός του ήταν αιτία να ξεσπάσουν νέες ταραχές, που έδωσαν την ευκαιρία στον Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι να επιτεθεί και να καταλάβει τα Μέγαρα που κατείχαν σημαντική θέση για τα επεκτατικά του σχέδια. Η αποδιοργάνωση στο δουκάτο δεν τους επέτρεψε να πραγματοποιήσουν αντεπίθεση στον Νέριο.[7][1]
Χωρίς να περιμένουν διαταγή από Σικελία εκλέγουν ομόφωνα διάδοχο τον Λουδοβίκο Φαδρίκ κόμη των Σαλώνων. Παρά την παρατυπία ο Φρειδερίκος Γ΄ επικυρώνει την εκλογή του, γιατί τον θεωρούσε ικανό λόγω του ότι κατά το παρελθόν είχε αποκαταστήσει την τάξη σε ελληνικές αποικίες.[7]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Setton, Kenneth M. (1975), βλ. πηγές σελ. 211
- ↑ 2,0 2,1 Setton, Kenneth M. (1975), βλ. πηγές σελ. 199
- ↑ 3,0 3,1 Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 427.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Setton, Kenneth M. (1975), βλ. πηγές σελ. 208
- ↑ Miller, W. (1908), βλ. πηγές σελ. 299
- ↑ Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 433.
- ↑ 7,0 7,1 Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 434.
Πηγές
- Μίλλερ, Ουΐλλιαμ μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, 1909-1910, «Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566)» μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Τόμος Α΄. Εν Αθήναις: Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία.
- (Αγγλικά) Miller, W. (1908) "The Latins in the Levant. A History of Frankish Greece (1204-1566)" (Cambridge and New York). Αρχειοθετήθηκε 10/11/2017. Ανακτήθηκε 17/06/2017.
- (Αγγλικά) Setton, Kenneth M. (1975) "Volume III: The fourteenth and fifteenth centuries", Edited by Harry W. Hazzard, Ανακτήθηκε 21/06/2018.