Δημήτριος ο Φαληρεύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Δημήτριος ο Φαληρεύς
Δημήτριος ο Φαληρεύς
	Ανδριάντας του Δημήτριου στην είσοδο της Νέας Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας
Πολιτικός και περιπατητικός φιλόσοφος της αρχαίας Αθήνας
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	345 π.Χ.
Θάνατος	283 π.Χ.; Άνω Αίγυπτο
Υπηκοότητα	Αρχαία Αθήνα
Επάγγελμα	πολιτικός; φιλόσοφος; βιβλιοθηκονόμος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 01:51, 5 Νοεμβρίου 2018

Ο Δημήτριος ο Φαληρεύς (περ. 345 π.Χ. - περ. 280 π.Χ.) ήταν πολιτικός και περιπατητικός φιλόσοφος της αρχαίας Αθήνας. Ο Δημήτριος συνέγραψε πολλά συγγράμματα, που όμως δεν διασώθηκαν. Ως ρήτορας εισήγαγε στη ρητορική τέχνη το ασιανό ύφος μαζί με τον Ηγησία τον Μάγνη.

Γεννήθηκε γύρω στο 345 π.Χ.. Ήταν μαθητής του Θεόφραστου της Ερέσου. Ο αδερφός του ο Ιμεραίος είχε εκτελεστεί το 322 π.Χ. κατά την διάρκεια του λαμιακού πολέμου ως μέλος της αντιμακεδονικής παράταξης, ο Δημήτριος όμως είχε διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις και λόγω της ρητορικής του ικανότητας απόκτησε στην Αθήνα τόσο μεγάλη επιρροή, που διορίσθηκε από τον βασιλιά Κάσσανδρο ως «επιστάτης» των Αθηναίων. Κυβέρνησε για δέκα ολόκληρα χρόνια (317-307 π.Χ.). Στο διάστημα αυτό υπηρέτησε επάξια, αυξάνοντας τα έσοδα της Αθήνας και αλλάζοντάς της μορφή με τις καλαίσθητες διακοσμήσεις του. Οι Αθηναίοι για να τον ευχαριστήσουν έστησαν προς τιμήν του 360 ανδριάντες, έναν για κάθε μέρα του έτους. Το 307 π.Χ. και μετά την κατάληψη της Αθήνας από τον Δημήτριο Α' τον Πολιορκητή έφυγε για την Αλεξάνδρεια για να γλυτώσει από την θανατική ποινή που του επέβαλαν οι Αθηναίοι. Εκεί τον υποδέχτηκε ο Πτολεμαίος Α' με μεγάλες τιμές και του ανέθεσε την ίδρυση της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. Έθεσε τα θεμέλια της γραμματικής και της κριτικής φιλολογίας, βοήθησε με τις συμβουλές του στη μετάφραση των ιερογλυφικών χρονικών της Αιγύπτου και των απόκρυφων ιουδαϊκών βιβλίων. Εξορίστηκε από τον Πτολεμαίο Β' (διάδοχος του Πτολεμαίου Α') και κατέφυγε στην Άνω Αίγυπτο, όπου και πέθανε το 283 π.Χ. από τσίμπημα φιδιού.

Βιβλιογραφία

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Δημήτριος ο Φαληρεύς

Erich Bayer: Demetrios Phalereus, der Athener. Stuttgart/Berlin 1942 [Nachdruck Darmstadt 1969].

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Demetrios von Phaleron της Γερμανικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το αντίστοιχο λήμμα της LivePedia.

Η εισαγωγή του κειμένου της LivePedia στη Βικιπαίδεια έγινε πριν την 1η Νοεμβρίου 2008, συνεπώς ισχύει η διπλή αδειοδότηση υπό την άδεια CC-BY-SA 3.0 και την GFDL.

Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Αρχαίο Αθηναίο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

@@ Γραμμή 13: / Γραμμή 13: @@
 Ο '''Δημήτριος ο Φαληρεύς''' (περ. [[345 π.Χ.]] - περ. [[280 π.Χ.]]) ήταν πολιτικός και περιπατητικός φιλόσοφος της αρχαίας [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνας]]. Ο Δημήτριος συνέγραψε πολλά συγγράμματα, που όμως δεν διασώθηκαν. Ως ρήτορας εισήγαγε στη ρητορική τέχνη το [[ασιανό ύφος]] μαζί με τον [[Ηγησίας ο Μάγνης|Ηγησία τον Μάγνη]].
-Γεννήθηκε γύρω στο [[345 π.Χ.]]. Ήταν μαθητής του [[Θεόφραστος|Θεόφραστου της Ερέσου]]. Λόγω της ρητορικής του ικανότητας απόκτησε στην Αθήνα τόσο μεγάλη επιρροή, που διορίσθηκε από τον βασιλιά [[Κάσσανδρος|Κάσσανδρο]] ως «''επιστάτης''» των Αθηναίων. Κυβέρνησε για δέκα ολόκληρα χρόνια (317-307 π.Χ.). Στο διάστημα αυτό υπηρέτησε επάξια, αυξάνοντας τα έσοδα της Αθήνας και αλλάζοντάς της μορφή με τις καλαίσθητες διακοσμήσεις του. Οι Αθηναίοι για να τον ευχαριστήσουν έστησαν προς τιμήν του 360 ανδριάντες, έναν για κάθε μέρα του έτους. Το [[307 π.Χ.]] και μετά την κατάληψη της Αθήνας από τον [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριο Α' τον Πολιορκητή]] έφυγε για την [[Αλεξάνδρεια]] για να γλυτώσει από την θανατική ποινή που του επέβαλαν οι Αθηναίοι. Εκεί τον υποδέχτηκε ο [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίος Α']] με μεγάλες τιμές και του ανέθεσε την ίδρυση της [[Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας|Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας]]. Έθεσε τα θεμέλια της γραμματικής και της κριτικής φιλολογίας, βοήθησε με τις συμβουλές του στη μετάφραση των ιερογλυφικών χρονικών της [[Αρχαία Αίγυπτος|Αιγύπτου]] και των απόκρυφων ιουδαϊκών βιβλίων. Εξορίστηκε από τον [[Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος|Πτολεμαίο Β']] (διάδοχος του Πτολεμαίου Α') και κατέφυγε στην Άνω Αίγυπτο, όπου και πέθανε το [[283 π.Χ.]] από τσίμπημα φιδιού.
+Γεννήθηκε γύρω στο [[345 π.Χ.]]. Ήταν μαθητής του [[Θεόφραστος|Θεόφραστου της Ερέσου]]. Ο αδερφός του ο [[Ιμεραίος ο Φαληρέας|Ιμεραίος]] είχε εκτελεστεί το 322 π.Χ. κατά την διάρκεια του [[Λαμιακός Πόλεμος|λαμιακού πολέμου]] ως μέλος της αντιμακεδονικής παράταξης, ο Δημήτριος όμως είχε διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις και λόγω της ρητορικής του ικανότητας απόκτησε στην Αθήνα τόσο μεγάλη επιρροή, που διορίσθηκε από τον βασιλιά [[Κάσσανδρος|Κάσσανδρο]] ως «''επιστάτης''» των Αθηναίων. Κυβέρνησε για δέκα ολόκληρα χρόνια (317-307 π.Χ.). Στο διάστημα αυτό υπηρέτησε επάξια, αυξάνοντας τα έσοδα της Αθήνας και αλλάζοντάς της μορφή με τις καλαίσθητες διακοσμήσεις του. Οι Αθηναίοι για να τον ευχαριστήσουν έστησαν προς τιμήν του 360 ανδριάντες, έναν για κάθε μέρα του έτους. Το [[307 π.Χ.]] και μετά την κατάληψη της Αθήνας από τον [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριο Α' τον Πολιορκητή]] έφυγε για την [[Αλεξάνδρεια]] για να γλυτώσει από την θανατική ποινή που του επέβαλαν οι Αθηναίοι. Εκεί τον υποδέχτηκε ο [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίος Α']] με μεγάλες τιμές και του ανέθεσε την ίδρυση της [[Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας|Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας]]. Έθεσε τα θεμέλια της γραμματικής και της κριτικής φιλολογίας, βοήθησε με τις συμβουλές του στη μετάφραση των ιερογλυφικών χρονικών της [[Αρχαία Αίγυπτος|Αιγύπτου]] και των απόκρυφων ιουδαϊκών βιβλίων. Εξορίστηκε από τον [[Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος|Πτολεμαίο Β']] (διάδοχος του Πτολεμαίου Α') και κατέφυγε στην Άνω Αίγυπτο, όπου και πέθανε το [[283 π.Χ.]] από τσίμπημα φιδιού.
 == Βιβλιογραφία ==