Όνομα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
ιταλικα ονοματα |
Italika onomata |
||
Γραμμή 459: | Γραμμή 459: | ||
Μαριάννα = Marianna |
Μαριάννα = Marianna |
||
Μαριάννος /Μαριάνος = Marianno / Mariano |
|||
Μανταλένα = Maddalena |
Μανταλένα = Maddalena |
Έκδοση από την 08:04, 31 Οκτωβρίου 2018
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
Τα ονόματα ανέκαθεν είχαν σπουδαία σημασία για την ανθρώπινη επικοινωνία και κατανόηση, δεδομένου ότι έπαιζαν το ρόλο των στοιχείων εκείνων με τα οποία γινόταν γνωστή η δήλωση προσώπων, ζώων και αντικειμένων.
Το όνομα γρήγορα εξελίχθηκε σε μέσο με το οποίο δηλώνεται κάποιο πρόσωπο ή πράγμα. Αν αυτό έχει σημασία για το φυτικό και ζωικό κόσμο, πόσο μάλλον για τον άνθρωπο, στον οποίο είναι εντονότερος ο προσωπικός χαρακτήρας, τα δε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εμφανίζονται σε διαφορετικούς ανθρώπους με τρόπο διάφορο και ανεπανάληπτο. Το όνομα και η ονοματοδοσία δεν εξελίχθηκαν άσχετα προς τον ιστορικό βίο και τις περιπέτειες των λαών. Μέσω των ονομάτων μπορεί να παρακολουθήσουμε την ιστορική πορεία ενός ολόκληρου έθνους.
Συχνά τα ονόματα ασκούν επάνω μας γοητεία και δύναμη, ενώ άλλα αποστροφή. Αυτό συμβαίνει επειδή τα φέροντα τα ονόματα αυτά πρόσωπα συνδέονται με καλές αναμνήσεις του παρελθόντος στην πρώτη περίπτωση και με αρνητικές εμπειρίες και καταστάσεις στη δεύτερη. Συχνά τα ονόματα είναι διακριτικά του θρησκεύματος του φέροντος προσώπου και συνδέονται με τις φιλοσοφικές ή κοινωνικές πεποιθήσεις των ανθρώπων.
Το όνομα στους Αρχαίους Έλληνες
Οι Έλληνες διακρίθηκαν περισσότερο από κάθε άλλο λαό για τον πλούτο των προσωπικών ονομάτων. Η χαρά και η υπερηφάνεια των Ελλήνων ήταν το προσωπικό τους όνομα, ποτέ το επάγγελμα ή ο τίτλος. Η έλλειψη ονομάτων και ονοματοδοσίας από κάποιο λαό θεωρούνταν ανέκαθεν έλλειψη πολιτισμού. Αντίθετα μ' αυτό που συνέβαινε στους πρωτόγονους λαούς, στους πολιτισμένους οι άνθρωποι φέρουν προσωπικά ονόματα, τα οποία και λαμβάνουν με πράξη ονοματοδοσίας . Στους Αρχαίους Έλληνες το όνομα δινόταν στο βρέφος ή κατά τη γέννησή του ή κατά την όγδοη ημέρα από τη γέννηση.
Το όνομα στην Παλαιά Διαθήκη
Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε πως ο άνθρωπος, ως το τελειότερο των δημιουργημάτων, από την πρώτη στιγμή φέρει ιδιαίτερο όνομα, δηλωτικό της ατομικότητας και μοναδικότητάς του, και μ' αυτό διακρίνεται από τα άλλα πρόσωπα που βρίσκονται μαζί του. Ο Δημιουργός καλεί τον πρωτόπλαστο ΑΔΑΜ με το όνομά του, ενώ εκείνος δίνει ονόματα στα ζώα και στη γυναίκα του.
Οι Ιουδαίοι έδιναν το όνομα στο βρέφος αμέσως με τη γέννησή του, ενώ αργότερα κατά την όγδοη ημέρα από τη γέννηση. Μάλιστα η κατά την όγδοη ημέρα ονοματοδοσία συνδέθηκε με την περιτομή. Η πράξη αυτή ήταν σε χρήση την αρχαιότητα στους Αιγύπτιους και Αιθίοπες . Απ' αυτούς την παρέλαβαν οι Εβραίοι. Η περιτομή είναι θρησκευτική πράξη που διατάχθηκε από τον ίδιο το Θεό, για ν' αποτελεί εμφανές σημείο καθενός που ανήκει στο Θεό, καθώς και της διαθήκης που συνήψε ο Θεός με τον Αβραάμ. Η σύνδεση της ιουδαϊκής περιτομής με την ονοματοδοσία φανερώνει ίσως τη μεγάλη σπουδαιότητα που και οι Ιουδαίοι προσέδιδαν στο όνομα και τη σημασία του για τη ζωή του ανθρώπου.
Το όνομα στη χριστιανική διδασκαλία
Τη σημασία του ανθρωπίνου ονόματος παρέλαβε και ο Χριστιανισμός, ο οποίος την ανέδειξε και την προήγαγε, καθώς την απεγκλώβισε από τα ασφυκτικά χωροχρονικά δεσμά του παρόντος κόσμου τοποθετώντας την στην εσχατολογική διάσταση.
Πότε δίνεται το όνομα;
Το όνομα, κατά την τάξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δίνεται την όγδοη ημέρα από την γέννηση του βρέφους. Γιατί; Στην βιβλική αποκάλυψη ο αριθμός «επτά» είναι το σύμβολο του κόσμου που δημιούργησε ο Θεός « καόν λίαν», του κόσμου που είχε φθαρεί από την αμαρτία και παραδόθηκε στο θάνατο. Η εβδόμη είναι η ημέρα κατά την οποία ο Δημιουργός αναπαύθηκε και την ευλόγησε, είναι η ημέρα που εκφράζει τη χαρά και ευφροσύνη του ανθρώπου για τη δημιουργία ως κοινωνίας με το Θεό. Όμως η ημέρα αυτή είναι μια διακοπή εργασίας, όχι το πραγματικό τέλος της. Είναι η ημέρα της προσδοκίας, της ελπίδας του κόσμου και του ανθρώπου για λύτρωση, για την ημέρα που είναι πέρα από το «επτά», πέρα από τη διαρκή επανάληψη του χρόνου. Το αδιέξοδο αυτό ήλθε να καταβάλει η καινούργια ημέρα, που εγκαινίασε ο Χριστός με την Ανάστασή Του. Από «τη μια Σαββάτων» άρχισε ένας καινούργιος χρόνος, ο οποίος αν και εξωτερικά παραμένει μέσα στον παλαιό χρόνο αυτού του κόσμου και μετριέται σε σχέση με τον αριθμό «επτά», ο πιστός νιώθει πως είναι καινούργιος. Το «οκτώ» γίνεται πλέον σύμβολο του νέου αυτού χρόνου.
Γιατί δίνεται το όνομα κατά την όγδοη ημέρα;
Η Εκκλησία τοποθετώντας την ονοματοδοσία κατά την όγδοη ημέρα θέλει να καταστήσει το αρτιγέννητο παιδί μέτοχο και κοινωνό αυτής της νέας πραγματικότητας και να καταδείξει σ' αυτό τη δυναμική πορεία της καταξιωμένης ανθρώπινης ζωής, κατάληξη της οποίας είναι η Βασιλεία των Ουρανών. Βλέπουμε εδώ ότι η Εκκλησία θεωρεί το βρέφος που μόλις γεννήθηκε ως ολοκληρωμένο ήδη άνθρωπο, το αντιμετωπίζει με την ίδια πρόνοια που αντιμετωπίζει τον κάθε άνθρωπο. Το όνομα του ανθρώπου του δίνει ταυτότητα ως πρόσωπο και διαβεβαιώνει τη μοναδικότητά του. Γι' αυτό και φροντίζει πλέον να του δώσει όνομα. Δεν θεωρεί το βρέφος απλά άνθρωπο, γενικά και αόριστα, ούτε σαν φορέα μιάς αφηρημένης κι απρόσωπης φύσης.Είναι πράγματι συγκλονιστικό το γεγονός ότι πολύ πριν αναγνωρισθούν στα παιδιά τα ανθρώπινα δικαιώματα, πριν ακόμη ιδρυθούν οι παγκόσμιες οργανώσεις για την προστασία των παιδιών, η Εκκλησία εφαρμόζοντας εδώ κι αιώνες τη φιλάνθρωπη , όσο κι αγνοημένη, πρακτική της προς όλους τους ανθρώπους με την ευχή της ονοματοδοσίας ομολογεί τη μοναδικότητα του συγκεκριμένου παιδιού κι αναγνωρίζει το θεϊκό δώρο της προσωπικότητάς του. Η ευχή της ονοματοδοσίας
Η Ευχή ονομάζεται έτσι επειδή με την ευλογία που παρέχει στο παιδί η Εκκλησία, οκτώ ημέρες μετά τη γέννησή του, το προσφωνεί για πρώτη φορά με το δικό του προσωπικό όνομα. Αυτό συμβαίνει όχι επειδή είναι η πρώτη φορά που η Εκκλησία το ευλογεί και του εύχεται- ήδη κάτι τέτοιο συνέβη την πρώτη ημέρα-, αλλά επειδή οι ευχές της πρώτης ημέρας απευθύνονται κυρίως στη μητέρα και δευτερευόντως στο παιδί. Αυτό το όνομα θα φέρει σ' όλη του τη ζωή και μ' αυτό το όνομα θα εισέλθει τελικά στην αναμενόμενη Βασιλεία του Θεού, προτύπωση της οποίας είναι η ημέρα αυτή της λήψεώς του.
Εκείνο που κάνει η ευχή είναι να καταδείξει το σκοπό του ανθρώπου, που είναι η ένωσή του με το Θεό. Γι' αυτό και δεν παραλείπει να εκφράσει το αίτημα της συνάψεώς του στην Εκκλησία και της τελειώσεώς του με τα άγια Μυστήρια του Χριστού. Μόνο, ως μέλος της Εκκλησίας, που θα γίνει με το Βάπτισμα, το παιδί θα ξεπεράσει τη διάσπαση της αμαρτίας. Έτσι γίνεται φανερό ότι η ευχή της ονοματοδοσίας στοχεύει στα Μυστήρια του Βαπτίσματος και του Χρίσματος και τη συμμετοχή του ανθρώπου στη Θεία Ευχαριστία. Η Ακολουθία της ονοματοδοσίας
Η ευχή εντάσσεται μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της Ακολουθίας της ονοματοδοσίας , που τελείται στο ναό ή στο σπίτι. Το παιδί υποδέχεται ο ιερέας όχι μέσα στο Ναό, αλλά στον πρόναο. Εκεί τελεί και την Ακολουθία. Η καταβολή της διάταξης αυτής είναι δυνατό να αναζητηθεί στην πράξη της Αρχαίας Εκκλησίας, κατά την οποία οι προβαπτισματικές τελετές γίνονταν όχι στον κυρίως Ναό αλλά στο προαύλιο του βαπτιστηρίου . Μετά την ανάγνωση της ευχής της ονοματοδοσίας που εξετάσαμε ο ιερέας ευλογεί το στόμα, το μέτωπο και την καρδιά του παιδιού. Αυτό γίνεται όχι απλά και μόνο γιά να ευλογηθούν τα συγκεκριμένα μέρη του σώματος, αλλά κυρίως οι αντίστοιχες λειτουργίες τους: η λογική (στόμα), η νοητική(μέτωπο) και η ζωοποιητική ( καρδία ). Έτσι το παιδί, ως σύνολο ψυχοσωματικής οντότητας, παραδίδεται στην κυριολεξία στο Χριστό. Αυτός είναι ο λόγος που στη συνέχεια ψάλλεται και το απολυτίκιο της εορτής της Υπαπαντής « Χαίρε Κεχαριτωμένη , Θεοτόκε Παρθένε».
Σήμερα, πολλές φορές, από διάφορους λόγους, όπως η άγνοια, η μη έγκαιρη απόφαση των γονέων για το όνομα που πρόκειται να δοθεί στο παιδί, και άλλες πρακτικά αίτια, η ονοματοδοσία συνδέθηκε με την Ακολουθία του Βαπτίσματος.
Το όνομά σου στα Ιταλικά
Α
Αβραάμ = Abramo
Αχιλλέας = Achille
Αγάπη = Agape
Αγαθή = Agata
Αδάμ = Adamo
Αδαμαντία = Adama
Άδμητος = Admeto
Άδωνις = Adone
Αδριανός = Adriano
Αγαμέμνονας = Agamennone
Αγάθωνας = Agatone
Αγησίλαος = Agesilao
Αθηνά = Atena / Minerva
Αιμίλιος = Emilio, Emiliano
Αιμιλία = Emilia, Emiliana
Αίγλη = Egle
Αλβέρτος = Alberto
Αλίκη = Alice
Άλκηστη = Alceste
Αλκιβιάδης = Alcibiade
Αλκμήνη = Alcmena
Αλέξανδρος = Alessandro
Αλεξάνδρα = Alessandra
Αλέξιος = Alessio
Αλεξία = Alessia
Ανδρέας = Αndrea (Andreano, Andrietto)
Ανδριάννα = Adriana
Ανδρόνικος = Andronico
Ασπασία = Aspasia
Άγγελος = Angelo (Angioletto, Angiolino)
Αγγελική = Angela (Angelina, Angiolina)
Αντώνης = Antonio
Αντωνία = Antonia
Αποστόλης = Apostolo
Αλίνα = Alina
Αριάννα = Arianna
Αριστείδης = Aristide
Αριστόδημος = Aristodimo
Αριστοτέλης = Aristotele
Αναστασία = Anastasia
Αρλέτα = Arletta
Αρτέμης = Artemio
Άρια = Aria
Αργύρης = Silvano / Silverio
Αργυρώ = Silvia
Άρτεμις = Artemide / Diana
Αρθούρος = Arturo
Αμαλία = Amalia
Αμαρρυλίς = Amarillide
Ανθούλα = Flora / Fiorilda
Άννα = Anna
Αντιγόνη = Antigone
Αυγή = Alba / Aurora
Αθανάσιος = Attanasio
Αφροδίτη = Afrodite
Αγνή = Chiara
Β
Βαγγέλης = Evangelo
Βαρβάρα = Barbara
Βαρθολομαίος = Bartolomeo
Βασίλειος / Βασίλης = Basilio
Βασιλεία = Basilia
Βασιλική = Basilica
Βασίλισσα = Basilissa
Βεατρίκη = Beatrice
Βερόνικα = Veronica
Βίβιαν = Vivianna
Γ
Γαβριήλ = Gabriele
Γαλάτεια = Galatea
Γεράσιμος = Gerasimo
Γιώργος = Giorgio
Γεωργία = Giorgia
Γιάννης = Giovanni / Gianni
Γιάννα = Giovanna / Gianna
Γιούλη = Giulia / Giuliana
Γιολάντα = Iolanda
Γκαμπριέλα = Gabriella
Γρηγόρης = Gregorio
Γλυκερία = Gliceria
Δ
Δαμιανός = Damiano
Δανιήλ = Daniele
Δάφνη = Dafne
Δαβίδ = Davide
Δημήτρης = Demetrio
Δημοσθένης = Demostene
Διαμαντής = Diamante
Δήμος = Dimo
Διονύσης = Dionisio
Διονυσία = Deonisia, Dionisia
Διογένης = Diogene
Διομήδης = Diomede
Δώρα = Doriana / Dora
Δωροθέα = Dorotea
Ε
Ελένη = Elena
Ειρήνη = Irene
Έλσα = Elsa
Ελευθέριος = Eleuterio
Ερρίκος = Enrico
Έρρικα = Erica
Ελεάννα = Eleana
Ελεονώρα = Eleonora
Επαμεινώνδας = Epaminonda
Ελβίρα = Elvira
Ερμής = Ermes / Mercurio
Ελίνα = Elina
Έκτορας = Ettore
Ελισάβετ = Elisabetta
Ευγένιος = Eugenio
Ευγενία = Eugenia
Ευριπίδης = Euripide
Ευριδίκη = Euridice
Ευτύχης = Eutichio / Eutizio
Ευάγγελος = Evangelo
Εμμανουέλα = Emanuela / Emma
Εύα = Eva
Ευτέρπη = Euterpe
Εβελίνα = Evelina
Ελπίδα = Speranza
Ευτύχης = Fortunato
Ευτυχία = Feliciana
Ζ
Ζαχαρίας = Zaccaria
Ζήνωνας = Zenone
Ζωή = Zoe
Ζαφείρης = Zaffiro
Η
Ηλίας = Elia
Ηλιόδωρος = Eliodoro
Ηλιάννα = Eliana / Iliana
Ήρα = Era
Ηρώ = Ero
Θ
Θεόδωρος = Diodoro / Teodoro
Θεοδώρα = Doriana / Dora / Teodora
Θάνος = Tano
Θάνια = Tania
Θεμιστοκλής = Temistocle
Θέκλα = Tecla
Θέμις = Temide
Θεοδόσιος = Teodosio
Θεοδοσία = Teodosia
Θεόφιλος = Teofilo
Θησέας = Teseo
Θωμάς = Tommaso
Θωμαΐς = Tommasina
Ι
Ιωσήφ = Giuseppe
Ισαβέλλα = Isabella
Ιάκωβος = Iacopo / Giacomo
Ιορδάνης = Giordano
Ιωάννα = Giovanna / Gianna
Ιδομενέας = Idomeneo
Ιουλία = Giulia
Ιωσηφίνα = Giuseppina
Ιερεμίας = Geremia
Ίρις = Iride
Ιφιγένεια = Ifigenia
Ίκαρος = Icaro
Ιππολύτη = Ippolita
Ιγνάτιος = Ignazio
Κ
Κωνσταντίνος = Dino / Costantino
Κωνσταντίνα = Dina / Costantina
Κυριάκος = Domenico
Kυριακή = Domenica
Κάρολος = Carlo
Καρολίνα = Carolina
Καλλιόπη = Calliope
Καίσαρας = Cesare
Κλαύδιος = Claudio
Κλεοπάτρα = Cleopatra
Κασσιανή = Cassiana
Κασσάνδρα = Cassandra
Κλεάνθης = Cleante
Κορνήλιος = Cornelio
Κλειώ = Clio
Κατερίνα = Caterina
Κοσμάς = Cosma
Κλέλια = Clelia
Κορνηλία = Cornelia
Λ
Λαμπρινή = Brillantina
Λουδοβίκος = Lodovico
Λαέρτης = Laerte
Λιάνα = Liana
Λάουρα = Laura
Λύσσανδρος = Lisandro
Λάζαρος = Lazzaro
Λυδία = Lidia
Λευτέρης = Letterio
Λεωνίδας = Leonida
Λίζα = Lisa
Λεώνη = Leona
Λίλιαν = Liliana
Λυκούργος = Licurgo
Λουίζα = Luisa / Luisiana
Λίνος = Lino
Λουκάς = Luca / Lucano
Λουκρητία = Lucrezia
Μ
Μανόλης = Emanuele
Μανουέλα = Emanuela
Μάρκος = Marco
Μαρκέλλα = Marcella
Μιχάλης = Michele
Μαργαρίτα = Margherita
Μάριος = Mario
Μαρία = Maria
Μαριάννα = Marianna
Μαριάννος /Μαριάνος = Marianno / Mariano
Μανταλένα = Maddalena
Μπέλλα = Bella
Ματθαίος = Matteo / Mattia
Μαρίνος = Marino
Μαρίνα = Marina
Μαλβίνα = Malvina
Μεθόδιος = Metodio
Μόνικα = Monica
Μιλτιάδης = Milziade
Μαρίζα = Marisa
Μάρθα = Marta / Martina
Μύρων = Mirone
Μερόπη = Merope
Μιρέλλα = Mirella
Μύριαμ = Miriam
Ν
Ναταλία = Natalia
Νατάσα = Natascia
Ναπολέων = Napoleone
Ντάλια = Dalia
Ναυσικά = Nausicaa
Νέστορας = Nestore
Νικηφόρος = Niceforo
Νάντια = Nadia
Ντανιέλα = Daniela
Νικόδημος = Nicodemo
Νίκος = Nicola
Νικολέτα = Nicoletta
Νόρα = Nora
Ξ
Ξανθούλα = Bionda
Ξένια = Xenia
Ξενοφώντας = Senofonte
Ο
Όμηρος = Omero
Ουρανία = Urania
Ούρσουλα = Ursula
Ονήσιμος = Onesimo
Οφηλία = Ofelia
Ονούφριος = Onofrio
Οράτιος = Orazio
Όλγα = Olga
Όλια = Olia
Ορέστης = Oreste
Ορφέας = Orfeo
Ολίβια = Olivia
Ολυμπία = Olimpia
Οδυσσέας = Ulisse
Π
Πάμελα = Pamela
Πυθαγόρας = Pitagora
Πλούταρχος = Plutarco
Παυλίνα = Paola / Paolina
Παύλος = Paolo
Πασχάλης = Pasquale
Πατρίτσια = Patrizia
Πολύκαρπος = Policarpo
Προμηθέας = Prometeo
Πηνελόπη = Penelope
Πέτρος = Piero / Pietro
Πολυξένη = Polissena
Πάρης = Paride
Πάτροκλος = Patroclo
Περικλής = Pericle
Παρασκευή = Vivianna
Ρ
Ρενάτα = Renata
Ραφαήλ = Raffaele
Ραφαέλα = Raffaela, Raffaelina
Ραχήλ = Rachele
Ρέα = Rea
Ρεμπέκα = Rebecca
Ρεγγίνα = Regina
Ρένα = Rena
Ρίτα = Rita
Ροδούλα = Rosa
Ρομίνα = Romina
Ροζάνα = Rosana
Ρωξάνη = Rossana
Σ
Σωτήρης = Salvatore / Salverio
Σωτηρία = Salvatorina / Salverina
Στάθης = Eustachio / Eustasio
Στέλλα = Estella / Stella
Στέλιος = Stelio
Σταύρος = Croce / Cruciano
Σταυρούλα = Croce
Σίλια = Celia
Σίνθια = Cinzia
Σέργιος = Sergio
Συμεών = Simeone
Σμαράγδα = Esmeralda
Σοφία = Sofia
Σωκράτης = Socrate
Σοφοκλής = Sofocle
Σουζάνα = Susanna
Σπύρος = Spiridione
Σάντρα = Sandra
Σόνια = Sonia
Στέφανος = Stefano
Στεφανία = Stefania
Τ
Τερέζα = Teresa
Τηλέμαχος = Telemaco
Τιμόθεος = Timoteo
Τάνια = Tania
Τατιάνα = Tatiana
Τίτος = Tito
Τίνα = Tina
Τρύφωνας = Trifone
Υ
Υάκινθος = Giacinto
Υακίνθη = Giacinta
Φ
Φάνης = Fanino
Φωτεινή = Illuminata
Φιλομένη = Filomena
Φρειδερίκος = Federico
Φίλιππος = Filippo
Φρύνη = Frine
Φραγκίσκος = Francesco / Franco
Φραντζέσκα = Francesca / Franca
Φεβρωνία = Febronia
Φώτης = Luciano / Lucio
Φωτεινή = Luciana / Lucia
Χ
Χάρης = Graziano / Donato
Χαρά = Allegra / Gioia
Χάρις = Grazia
Χριστιάννα = Cristiana
Χρυσόστομος = Crisostomo
Χρύσανθος = Crisante
Χριστίνα = Cristina
Χρήστος = Cristo
Χριστόφορος = Cristoforo / Cristofano
Χλόη = Cloe
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Η αρχική έκδοση του παρόντος λήμματος βασίστηκε σε κείμενο δημοσιευμένο από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Δημοσιεύεται στη Βικιπαίδεια κατόπιν άδειας.