Δολοφονία του Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου της Αυστρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 7237699 από τον Κάλλιστος (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Μην γράφεις την ιστορία όπως θέλεις...Μπολσεβίκε, συγγνώμη για τον χαρακτηρισμό
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 56: Γραμμή 56:
[[Κατηγορία:Ιστορία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης]]
[[Κατηγορία:Ιστορία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης]]
[[Κατηγορία:Α' Παγκόσμιος Πόλεμος]]
[[Κατηγορία:Α' Παγκόσμιος Πόλεμος]]
[[Κατηγορία:Έγκλημα στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη]]
[[Κατηγορία:Μάχες]]
[[Κατηγορία:Μάχες Σερβικού στρατού]]

Έκδοση από την 18:50, 1 Οκτωβρίου 2018

Δολοφονία του Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου της Αυστρίας και Σοφίας Χόχενμπεργκ
Η δολοφονία όπως απεικονίστηκε στην ιταλική εφημερίδα Domenica del Corriere, 12 Ιουλίου 1914 από τον Ατσίλε Μπελτράμε
Ημερομηνία28 Ιουνίου 1914 (1914-06-28)
ΤοποθεσίαΣαράγιεβο (43°51′29″N 18°25′44″E / 43.857917°N 18.42875°E / 43.857917; 18.42875)
ΈκβασηΘάνατος του Αρχιδούκα, της γυναίκας του Σοφίας και κήρυξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου

Στις 28 Ιουνίου 1914, ο Αρχιδούκας Φραγκίσκος Φερδινάνδος της Αυστρίας, διάδοχος του θρόνου της Αυστροουγγαρίας και η γυναίκα του Σοφία, Δούκισσα του Χόχενμπεργκ, δολοφονήθηκαν με πυροβολισμό στο Σεράγιεβο, από τον Γκαβρίλο Πρίντσιπ, έναν από την ομάδα των έξι Σερβοβόσνιων δολοφόνων που συντονίζονταν από τον Ντανίλο Ίλιτς. Ο πολιτικός στόχος της δολοφονίας ήταν η απόσπαση των νότιων σλαβικών επαρχιών της Αυστροουγγαρίας έτσι ώστε να μπορέσουν να αποτελέσουν τμήμα της Μεγάλης Σερβίας ή της Γιουγκοσλαβίας. Τα κίνητρα των δολοφόνων σχετίζονταν με το κίνημα που αργότερα έγινε γνωστό ως Νέα Βοσνία. Σέρβοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι βρίσκονταν πίσω από την επίθεση.

Στην κορυφή αυτών των Σέρβων στρατιωτικών συνωμοτών ήταν ο Στρατιωτικής Μυστικής Υπηρεσίας της Σερβίας Ντραγκούτιν Ντιμιτρίεβιτς, ενώ το δεξί του χέρι ήταν ο Ταγματάρχης Βόισλαβ Τάνκοσιτς, και ο Αρχικατάσκοπος Ράντε Μαλόμπαμπιτς. Ο Ταγματάρχης Τάνκοσιτς εξόπλισε τους δολοφόνους με βόμβες και πιστόλια και τους εκπαίδευσε. Επίσης του έδωσε πρόσβαση στο ίδιο μυστικό τούνελ από κρυψώνες και πράκτορες που ο Ράντε Μαλόμπαμπιτς χρησιμοποιούσε για την διείσδυση όπλων και ανθρώπων μέσα στην Αυστροουγγαρία.

Οι δολοφόνοι, τα βασικά μέλη του παράνομου δικτύου, και οι κύριοι Σέρβοι στρατιωτικοί συνωμότες που ήσαν ακόμα ζωντανοί συνελήφθησαν, δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και τιμωρήθηκαν. Αυτοί που συνελήφθησαν στην Βοσνία δικάστηκαν στο Σεράγιεβο τον Οκτώβριο του 1914. Οι άλλοι συνωμότες συνελήφθησαν και δικάστηκαν πριν από τη Σερβική δίκη παρωδία στο ελεγχόμενο από τους Γάλλους μέτωπο της Θεσσαλονίκης το 1916–1917 με άσχετες και λάθος κατηγορίες. Η Σερβία εκτέλεσε τρεις από τους κορυφαίους συνωμότες στρατιωτικούς. Τα περισσότερα απ'αυτά που είναι γνωστά σχετικά με τις δολοφονίες προέρχονται από αυτές τις δύο δίκες και τα σχετικά αρχεία.

Η απόδοση ευθυνών για τις βόμβες και τις δολοφονίες της 28ης Ιουνίου είναι σε μεγάλο βαθμό αμφιλεγόμενη επειδή η επίθεση οδήγησε στο ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου ένα μήνα αργότερα.

Προϊστορία

Σύμφωνα με την Συνθήκη του Βερολίνου του 1878, η Αυστροουγγαρία έλαβε την εντολή να καταλάβει και να διοικήσει το Οθωμανικό Βιλαέτι της Βοσνίας ενόσω η Οθωμανική Αυτοκρατορία διακρατούσε ακόμα επίσημα την κυριαρχία επί της περιοχής. Υπό αυτή την ίδια συνθήκη, οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αυστρία-Ουγγαρία, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Οθωμανική Αυτοκρατορία και Ρωσική Αυτοκρατορία) έδωσαν επίσημη αναγνώριση στο Πριγκιπάτο της Σερβίας ως πλήρως κυρίαρχο κράτος, το οποίο τέσσερα χρόνια αργότερα μεταμορφώθηκε σε βασίλειο υπό τον Μίλαν Ομπρένοβιτς IV που έτσι έγινε Βασιλιάς Μίλαν Ομπρένοβιτς ο Πρώτος. Οι μονάρχες της Σερβίας εκείνη της εποχή από τον βασιλικό Οίκο των Ομπρένοβιτς που διατηρούσαν στενές σχέσεις με την Αυστροουγγαρία ήταν ικανοποιημένοι να διοικούν τη χώρα τους εντός των συνόρων που είχαν τεθεί από τη συνθήκη.[1]

Εικόνες


Παραπομπές

  1. MacKenzie σελ. 9-10

Πηγές

  • Albertini, Luigi. 1953. Origins of the War of 1914 (Vol II). Oxford University Press: London. OCLC 168712
  • Albertini, Luigi. 2005. Origins of the War of 1914 – Vol. 1, Enigma Books, New York. ISBN 1-929631-31-6
  • Belfield, Richard. The Assassination Business: A History of State-Sponsored Murder, Carroll & Graf Publishers: New York. ISBN 0-7867-1343-7
  • Dedijer, Vladimir. The Road to Sarajevo, Simon and Schuster. New York, 1966 OCLC 400010
  • MacKenzie, David. Black Hand On Trial: Salonika 1917, Eastern European Monographs, 1995. ISBN 978-0-88033-320-7
  • Magrini, Luciano. Il Dramma Di Seraievo. Origini e responsabilita della guerra europea, Milan, 1929 OCLC 8018932
  • Owings, W.A. Dolph. The Sarajevo Trial, Documentary Publications, Chapel Hill, NC, 1984. ISBN 0-89712-122-8
  • de Schelking, Eugene. Recollections of a Russian Diplomat, The Suicide of Monarchies, McMillan Co, New York, 1918 OCLC 1890657
  • Strachan, Hew. 2001 The First World War Volume 1: To Arms. Oxford University Press: Oxford. ISBN 978-0-19-926191-8
  • Taylor, A.J.P. 1963. The First World War: An Illustrated History. Penguin Books: London. ISBN 0-14-002481-6
  • Trydar-Burzinski, Louis. Le Crépuscule d’une Autocratie, Florence, 1926 OCLC 473403651

Βιβλιογραφία

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Assassination of Archduke Franz Ferdinand of Austria της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).