Γεώργιος ντε Λενκάστρε της Κοΐμπρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 7: | Γραμμή 7: | ||
==Οικογένεια== |
==Οικογένεια== |
||
Νυμφεύτηκε το 1500 |
Νυμφεύτηκε το 1500 την εη εξαδέλφη του Βεατρίκη των Μπραγκάνσα, κόρη τού [[Άλβαρο της Μπραγκάνσα|Άλβαρο]] 4ου γιου τού δούκα της Μπραγκάνσα και είχε τέκνα: |
||
* [[Ιωάννης ντε Λενκάστρε του Αβέιρο|Ιωάννης ντε Λενκάστρε]] 1501-1571, 1ος δούκας τού Αβέιρο. |
* [[Ιωάννης ντε Λενκάστρε του Αβέιρο|Ιωάννης ντε Λενκάστρε]] 1501-1571, 1ος δούκας τού Αβέιρο. |
||
* Αλφόνσος, αρχι-διοικητής (comendador-mor) τού Σαο Τιάγκο. Γιος του ήταν ο: |
* Αλφόνσος, αρχι-διοικητής (comendador-mor) τού Σαο Τιάγκο. Γιος του ήταν ο: |
Έκδοση από την 08:45, 30 Σεπτεμβρίου 2018
Ο Γεώργιος ντε Λενκάστρε, πορτογαλ. Jorge de Lencastre (21 Αυγούστου 1481 - 22 Ιουλίου 1550) από τον Οίκο των Αβίς ήταν 2ος δούκας της Κοΐμπρα (1495-1550), μάγιστρος τού Τάγματος τού Σαντιάγκο και διοικητής τού Τάγματος τού Αβίς.
Βιογραφία
Ήταν νόθος γιος τού Ιωάννη Β΄ της Πορτογαλίας και της ερωμένης του Άννα ντε Μεντόσα, υπηρέτριας της Ιωάννας των Τραστάμαρα, εξαδέλφης του και μητριάς του. Γεννήθηκε στο Αμπράντες και ανατράφηκε από την αδελφή τού Ιωάννη Β΄, την Ιωάννα, δομινικανή μοναχή, στη μονή τού Ιησού στο Αβέιρο. Το 1490 απεβίωσε η Ιωάννα και ο Γεώργιος ήλθε στην Αυλή, όπου τέθηκε υπό την επίβλεψη τού αρχι-κυνηγού (monteiro-mor) Ντιόγκο Φερνάνντες ντε Αλμέιντα.
Οικογένεια
Νυμφεύτηκε το 1500 την εη εξαδέλφη του Βεατρίκη των Μπραγκάνσα, κόρη τού Άλβαρο 4ου γιου τού δούκα της Μπραγκάνσα και είχε τέκνα:
- Ιωάννης ντε Λενκάστρε 1501-1571, 1ος δούκας τού Αβέιρο.
- Αλφόνσος, αρχι-διοικητής (comendador-mor) τού Σαο Τιάγκο. Γιος του ήταν ο:
- Άλβαρο 1540-1626, 3ος δούκας τού Αβέιρο.
- Λουδοβίκος, αρχι-διοικητής τού Αβίς.
- Ιάκωβος, βοηθός ηγούμενος τού Σαο Πέντρο ντε Τόρρες Βέρντας, 1ος Ιεροεξεταστής τού βασιλείου.
- Ελένη, προϊσταμένη της βασιλικής μονής τού Σάντος.
- Μαρία, εσωτερική στη μονή τού Αγ. Ιωάννη στο Σετούμπαλ.
- Φιλίππα, βοηθός ηγουμένη στη μονή του Αγ. Ιωάννη στο Σετούμπαλ.
- Ισαβέλλα, εσωτερική στη μονή τού Αγ. Ιωάννη στο Σετούμπαλ και μετά στη βασιλική μονή τού Σάντος.
Πηγές
- Zúquete, A. (1989). Nobreza de Portugal e do Brasil. Vol. I. Lisbon: Zairol. pp. 342, 347.
- Subrahmanyam, S. (1997). The Career and Legend of Vasco da Gama. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-47072-2.
Από μη νόμιμες σχέσεις είχε αρκετά φυσικά τέκνα.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Jorge de Lencastre, Duke of Coimbra της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
|