Κάρολος των Βουρβόνων (1788-1855): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
Ο '''Ινφάντης δον Κάρλος Μαρία''' (''Carlos María Isidro de Borbón'', [[29 Μαρτίου]] [[1788]] - [[10 Μαρτίου]] [[1855]]), ή ελληνικότερα Κάρολος Μάριος, ήταν ο δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Ισπανίας [[Κάρολος Δ' της Ισπανίας|Καρόλου Δ']] και της [[Μαρία Λουίζα της Πάρμας|Μαρίας Λουίζας της Πάρμας]], ο πρώτος από τους [[Καρλιστές]] διεκδικητές του ισπανικού Στέμματος. Το [[1808]] ο αυτοκράτορας της Γαλλίας [[Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης|Ναπολέων Α']] έπεισε τον πατέρα του Κάρλος, Κάρολο Δ', και τον πρωτότοκο αδελφό του, [[Φερδινάνδος Ζ' της Ισπανίας|Φερδινάνδο Ζ']], να απαρνηθούν τα δικαιώματα τους στο ισπανικό Στέμμα. Ο απολυταρχικού χαρακτήρα όμως Κάρλος αρνήθηκε να το κάνει, πιστεύοντας ότι η βασιλεία του είναι απεσταλμένη από τον [[Θεός|Θεό]].
Ο '''Ινφάντης δον Κάρλος Μαρία''' (''Carlos María Isidro de Borbón'', [[29 Μαρτίου]] [[1788]] - [[10 Μαρτίου]] [[1855]]), ή ελληνικότερα Κάρολος Μάριος, ήταν ο δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Ισπανίας [[Κάρολος Δ' της Ισπανίας|Καρόλου Δ']] και της [[Μαρία Λουίζα της Πάρμας|Μαρίας Λουίζας της Πάρμας]], ο πρώτος από τους [[Καρλιστές]] διεκδικητές του ισπανικού Στέμματος. Το [[1808]] ο αυτοκράτορας της Γαλλίας [[Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης|Ναπολέων Α']] έπεισε τον πατέρα του Κάρλος, Κάρολο Δ', και τον πρωτότοκο αδελφό του, [[Φερδινάνδος Ζ' της Ισπανίας|Φερδινάνδο Ζ']], να απαρνηθούν τα δικαιώματα τους στο ισπανικό Στέμμα. Ο απολυταρχικού χαρακτήρα όμως Κάρλος αρνήθηκε να το κάνει, πιστεύοντας ότι η βασιλεία του είναι απεσταλμένη από τον [[Θεός|Θεό]].


Παρέμεινε αιχμάλωτος των Γάλλων ([[1788]] - [[1814]]) μαζί με ολόκληρη την οικογένεια του. Επέστρεψαν στην [[Μαδρίτη]] ([[1814]]) και ο Κάρλος παντρεύτηκε την [[Πορτογαλία|Πορτογαλίδα]] ινφάντα και ανιψιά του, [[Μαρία Φραγκίσκη της Μπραγκάνζα]] ([[1800]] - [[1834]]) (κόρη του βασιλιά [[Ιωάννης ΣΤ' της Πορτογαλίας|Ιωάννη ΣΤ']] και της αδελφής του, [[Καρλόττα της Ισπανίας|Καρλόττας]].
Παρέμεινε αιχμάλωτος των Γάλλων ([[1788]] - [[1814]]) μαζί με ολόκληρη την οικογένεια του. Επέστρεψαν στην [[Μαδρίτη]] ([[1814]]) και ο Κάρλος παντρεύτηκε την [[Πορτογαλία|Πορτογαλίδα]] ινφάντα και ανιψιά του, [[Μαρία Φραγκίσκη της Μπραγκάνσα]] ([[1800]] - [[1834]]) (κόρη του βασιλιά [[Ιωάννης ΣΤ' της Πορτογαλίας|Ιωάννη ΣΤ']] και της αδελφής του, [[Καρλόττα της Ισπανίας|Καρλόττας]].


==Απώλεια των νόμιμων δικαιωμάτων του στον θρόνο==
==Απώλεια των νόμιμων δικαιωμάτων του στον θρόνο==
Γραμμή 30: Γραμμή 30:
==Κληρονόμοι==
==Κληρονόμοι==


Με την πρώτη σύζυγο του [[Μαρία Φραγκίσκη της Μπραγκάνζα]] απέκτησε 3 γιους :
Με την πρώτη σύζυγο του [[Μαρία Φραγκίσκη της Μπραγκάνσα]] απέκτησε 3 γιους :


* [[Κάρολος Λουδοβίκος του Μοντεμολί|Κάρολος]] 1818-1861, κόμης του Μοντεμολίν.
* [[Κάρολος Λουδοβίκος του Μοντεμολί|Κάρολος]] 1818-1861, κόμης του Μοντεμολίν.
Γραμμή 36: Γραμμή 36:
* [[Φερδινάνδος των Βουρβόνων-Ισπανίας|Φερδινάνδος]] 1824-1861.
* [[Φερδινάνδος των Βουρβόνων-Ισπανίας|Φερδινάνδος]] 1824-1861.


Το [[1838]] παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την μεγαλύτερη αδελφή της πρώτης συζύγου του [[Μαρία Τερέζα της Μπραγκάνζα]] χωρίς να κάνει παιδιά λόγω της μεγάλης ηλικίας της.
Το [[1838]] παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την μεγαλύτερη αδελφή της πρώτης συζύγου του [[Μαρία Τερέζα της Μπραγκάνσα]] χωρίς να κάνει παιδιά λόγω της μεγάλης ηλικίας της.


==Πηγές==
==Πηγές==

Έκδοση από την 08:22, 28 Σεπτεμβρίου 2018

Βασιλική Υψηλότητα
Κάρολος των Βουρβόνων
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση29  Μαρτίου 1788[1][2][3]
Aranjuez
Θάνατος10  Μαρτίου 1855[1][2][3]
Τεργέστη
Τόπος ταφήςTrieste Cathedral
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία Φραγκίσκη της Μπραγκάνσα (από 1816)[5]
Μαρία Τερέζα της Μπραγκάνσα (από 1838)[5]
ΤέκναΧουάν Κάρλος των Βουρβόνων
Φερδινάνδος των Βουρβόνων-Ισπανίας
Κάρολος των Βουρβόνων[6]
ΓονείςΚάρολος Δ΄ της Ισπανίας[4] και Μαρία Λουίζα της Πάρμας[4]
ΑδέλφιαΙνφάντα Μαρία Αμαλία της Ισπανίας
Μαρία Ισαβέλλα της Ισπανίας
Μαρία Λουΐζα της Ισπανίας
Καρλόττα της Ισπανίας
Φραγκίσκος δε Πάουλα του Κάδιθ
Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας
ΟικογένειαΟίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος
Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ
Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος
τάγμα του Αγίου Ανδρέα
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας[7]
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ινφάντης δον Κάρλος Μαρία (Carlos María Isidro de Borbón, 29 Μαρτίου 1788 - 10 Μαρτίου 1855), ή ελληνικότερα Κάρολος Μάριος, ήταν ο δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Ισπανίας Καρόλου Δ' και της Μαρίας Λουίζας της Πάρμας, ο πρώτος από τους Καρλιστές διεκδικητές του ισπανικού Στέμματος. Το 1808 ο αυτοκράτορας της Γαλλίας Ναπολέων Α' έπεισε τον πατέρα του Κάρλος, Κάρολο Δ', και τον πρωτότοκο αδελφό του, Φερδινάνδο Ζ', να απαρνηθούν τα δικαιώματα τους στο ισπανικό Στέμμα. Ο απολυταρχικού χαρακτήρα όμως Κάρλος αρνήθηκε να το κάνει, πιστεύοντας ότι η βασιλεία του είναι απεσταλμένη από τον Θεό.

Παρέμεινε αιχμάλωτος των Γάλλων (1788 - 1814) μαζί με ολόκληρη την οικογένεια του. Επέστρεψαν στην Μαδρίτη (1814) και ο Κάρλος παντρεύτηκε την Πορτογαλίδα ινφάντα και ανιψιά του, Μαρία Φραγκίσκη της Μπραγκάνσα (1800 - 1834) (κόρη του βασιλιά Ιωάννη ΣΤ' και της αδελφής του, Καρλόττας.

Απώλεια των νόμιμων δικαιωμάτων του στον θρόνο

Δεν πήρε αρχικά ενεργό μέρος στην διακυβέρνηση της χώρας και αυτό το εκμεταλλεύθηκε ο αδελφός του βασιλιάς Φερδινάνδος, ώστε αρχικά να παραχωρήσει Σύνταγμα στον λαό. Ο Κάρλος ήταν αμετάπειστος στο ότι η βασιλεία έχει θεία προέλευση και έπρεπε ο βασιλιάς να διοικεί απολυταρχικά έχοντας μόνος του όλες τις εξουσίες, ενώ υπήρχαν πολλοί συντηρητικοί που ήθελαν να τον δουν βασιλιά. Στις ταραχές που ξέσπασαν (1820 - 1823) απειλήθηκε σοβαρά αλλά δεν δέχθηκε επίθεση.

Τον Μάιο του 1830 ο Φερδινάνδος Ζ' δημοσίευσε το «αντίβαρο» του Σαλικού Νόμου, ένα διάταγμα με το οποίο θα μπορούσαν και κόρες με τον σύζυγο τους να διαδεχθούν τον βασιλιά στον θρόνο, κάτι που δεν κατοχυρώθηκε τελικά. Ο Κάρλος ήταν με τις προηγούμενες συνθήκες ο νόμιμος διάδοχος, αφού ο αδελφός του δεν είχε γιους. Οι οπαδοί του Κάρλος θεώρησαν την «Άδεια» αυτή προϊόν αρρωστημένης σκέψης και πίεζαν προκειμένου να τον ανεβάσουν στην εξουσία, αλλά αυτός δεν ικανοποιείτο μόνο με τα λόγια. Ο Φερδινάνδος για να απαλλαγεί από αυτόν τον έστειλε στην Πορτογαλία (Μάρτιος 1833) και σε έναν μήνα τον κάλεσε πίσω να δώσει όρκο πίστης και υποταγής στην κόρη του Ισαβέλλα, πριγκίπισσα των Αστουριών, που την ανακήρυξε διάδοχο του, κάτι που ο Κάρλος αμέσως αρνήθηκε.

Αναποτελεσματικές προσπάθειες να γίνει βασιλιάς

Ο δον Κάρλος κατά Isidoro Magués (1837)

Τον Σεπτέμβριο 1833 με τον θάνατο του Φερδινάνδου, η σύζυγος του, Χριστίνα, ανακηρύχθηκε αντιβασίλισσα για λογαριασμό της ανήλικης κόρης της Ισαβέλλας. Ο εξοργισμένος Κάρλος με δήλωση του αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ισπανίας σαν Κάρολος Ε' , και ο στρατός της Χριστίνας τον απείλησε ότι θα τον συλλάβει. Αυτός κατέφυγε τότε στην Πορτογαλία όπου κυριαρχούσε άλλος εμφύλιος, την ίδια στιγμή που στην Ισπανία οι Καρλικές δυνάμεις δημιουργούσαν τις πρώτες ταραχές.

Όταν η πλευρά του Μιχαήλ Α' της Πορτογαλίας ηττήθηκε στην Πορτογαλία ο Κάρλος δραπέτευσε στην Αγγλία. Η Αγγλική κυβέρνηση του πρόσφερε το τεράστιο ποσό των 30.000 λιρών προκειμένου να απαρνηθεί όλα τα δικαιώματα του στον Ισπανικό και Πορτογαλικό θρόνο, που όμως αρνήθηκε χωρίς συζήτηση. Πέρασε στην Γαλλία όπου συγκέντρωσε δυνάμεις στα Ανατολικά Πυρηναία.

Εν τω μεταξύ η νύφη του, Χριστίνα, τον αποκήρυξε από όλα τα δικαιώματα του στον Ισπανικό θρόνο ακόμα και από αυτό του ινφάντη, κάτι που επιβεβαιώθηκε και από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας (1837).

Ο Κάρολος έμεινε 5 χρόνια στην Ισπανία, περνώντας επικίνδυνες στιγμές, αφού εξαναγκαζόταν συχνά να καταφύγει στους λόφους για να γλυτώσει την ζωή του. Μερικοί υποστήριζαν τα βασιλικά προνόμια του Κάρλος λόγω του ότι ήθελαν περισσότερα προνόμια στις Βασκικές επαρχίες. Υπήρχαν στιγμές που ο Κάρλος έφτασε κοντά στην επιτυχία, με αποκορύφωμα το Καλοκαίρι του 1837, όταν ο στρατός του ενώθηκε με αυτόν της Ναβάρρας έξω από τα περίχωρα της Μαδρίτης. Ήλπιζε ότι θα καταλάβει την πόλη χωρίς αιματηρή σύγκρουση, κάτι που είδε τελικά ότι ήταν αδύνατο, οπότε και σε λίγες μέρες ο Κάρλος αποφάσισε να αποσυρθεί.

Ο Κάρλος διόρισε (Ιούνιο 1838) τον Ραφαήλ Μαρότο σαν αρχιστράτηγο. Τον Φεβρουάριο 1839 πυροβόλησε 4 Καρλιστές στρατηγούς, κάτι που έκανε τον Κάρλο να τον εκδιώξει από την θέση του. Ο Μαρότο τότε βάδισε στην Τουλούζη, όπου ζούσε ο Κάρλος, τον οποίο και αιχμαλώτισε. Ο Κάρολος αναγκάστηκε να ανακηρύξει ξανά τον Μαρότο αρχιστράτηγο κάτι που έφερε πολλές δυσαρέσκειες. Τελικά ο Μαρότο (1839) αφού συνεννοήθηκε με τον αρχιστράτηγο της Χριστίνας εγκατέλειψε τον Κάρολο και τέθηκε στην διάθεση της μεγάλης του αντιπάλου.

Το 1845 παραιτήθηκε από τα δικαιώματα του υπέρ του μεγαλύτερου γιου του, Καρόλου Λουδοβίκου.

Κληρονόμοι

Με την πρώτη σύζυγο του Μαρία Φραγκίσκη της Μπραγκάνσα απέκτησε 3 γιους :

Το 1838 παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την μεγαλύτερη αδελφή της πρώτης συζύγου του Μαρία Τερέζα της Μπραγκάνσα χωρίς να κάνει παιδιά λόγω της μεγάλης ηλικίας της.

Πηγές

  • First Carlist WarHolt, Edgar. The Carlist Wars in Spain. Chester Springs, Pennsylvania: Dufour Editions, 1967.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Infante Carlos, Count of Molina της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Carlos-Maria-Isidro-de-Borbon-conde-de-Molina. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10577.htm#i105766. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 www.cervantesvirtual.com/portales/reyes_y_reinas_espana_contemporanea/carlos_v_biografia/.
  5. 5,0 5,1 p10577.htm#i105766. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  7. Ανακτήθηκε στις 2  Φεβρουαρίου 2019.