Γεώργιος Ρωμαίος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
επιμέλεια, ημερομηνίες, αφαίρεση καθαρεύουσας |
|||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Γεώργιος Ρωμαίος''' |
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Γεώργιος Ρωμαίος''' του Θεοδώρου (14 Απριλίου 1934) είναι [[Έλληνας]] δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός. Διατέλεσε διευθυντής του «[[Το Βήμα|Βήματος]]», γενικός διευθυντής της [[ΕΡΤ]], βουλευτής, ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος του [[Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο|Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου]] και υπουργός με το [[ΠΑΣΟΚ]]. |
||
== Βιογραφικά στοιχεία == |
|||
== Δημοσιογραφική σταδιοδρομία== |
|||
Γεννήθηκε στους [[Πάγοι Κέρκυρας|Πάγους]] |
Γεννήθηκε στους [[Πάγοι Κέρκυρας|Πάγους]] της [[Κέρκυρα]]ς στις 14 Απριλίου του 1934. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην τότε [[Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών]] (ΑΣΟΕΕ, σήμερα [[Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών]]).<ref>Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.115</ref> Αποφοιτώντας ακολούθησε επαγγελματικά τη δημοσιογραφία στην εφημερίδα «[[Το Βήμα]]», στην οποία και ανέλαβε, διαδοχικά, συντάκτης Βουλής, πολιτικός συντάκτης, διευθυντής σύνταξης και τελικά διευθυντής, μέχρι το 1981. Ταξίδεψε επανειλημμένα, σε δημοσιογραφικές αποστολές, στην [[Κύπρος|Κύπρο]], την [[Ινδία]], την [[Ταϊλάνδη|Ταϋλάνδη]], το [[Χονγκ Κονγκ]], την [[Ανατολική Γερμανία]], την [[Σοβιετική Ένωση]] και τον [[Λίβανος|Λίβανο]]. |
||
Παρά ταύτα το επόμενο έτος (1972) ταξίδεψε επανειλημμένα σε αποστολές στην [[Κύπρος|Κύπρο]] καθώς και στην Ινδία, Ταϊλάνδη, και Χονγκ-Κονγκ. Μετά την μεταπολίτευση ταξίδεψε στην [[Ανατολική Γερμανία]] (1977), τη [[Σοβιετική Ένωση]] (1977) και στο Λίβανο (1978). Παράλληλα κατά την περίοδο 1976 - 1978 υπήρξε αντιπρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). |
|||
⚫ | Ο Γ. Ρωμαίος έγινε διάσημος με την υπόθεση δολοφονίας του [[Γρηγόρης Λαμπράκης|Γρηγόρη Λαμπράκη]] όταν τότε ως απεσταλμένος δημοσιογράφος του «Βήματος» και των «Νέων» στη Θεσσαλονίκη έκανε πολύ σημαντικές έρευνες που βοήθησαν στο ξεσκέπασμα του [[παρακράτος|παρακράτους]] και του [[Ξενοφών Γιοσμάς|Γιοσμά]] που δρούσε στη συμπρωτεύουσα. |
||
Επί [[Χούντα των Συνταγματαρχών|δικτατορίας των συνταγματαρχών]], το 1971, συνελήφθη και φυλακίστηκε για επτά μήνες (ένα μήνα στο [[ΕΑΤ-ΕΣΑ]] και έξι μήνες στις φυλακές Κορυδαλλού) για τη συμμετοχή του στο [[Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα|ΠΑΚ]] του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]]. |
|||
Κατά την περίοδο 1976 - 1978 υπήρξε αντιπρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). |
|||
== Πολιτική σταδιοδρομία == |
== Πολιτική σταδιοδρομία == |
||
Το 1981 με την εκλογή του [[ΠΑΣΟΚ]] διορίστηκε γενικός διευθυντής της [[ΕΡΤ]], θέση που διατήρησε μέχρι το 1984 όταν εκλέχθηκε [[Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο|ευρωβουλευτής]] του ΠΑΣΟΚ (επανεκλέχθηκε στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1989|ευρωεκλογές του 1989]]). Το 1984 ανέλαβε επίσης πρόεδρος της πρώτης Διοικούσας Επιτροπής του [[Ιόνιο Πανεπιστήμιο|Ιονίου Πανεπιστημίου]]. Την περίοδο 1987 - 1992 διατέλεσε αντιπρόεδρος του [[Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο|Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου]]. |
|||
Με την επιστροφή του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] στην εξουσία διορίστηκε υφυπουργός [[Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας|Εθνικής Οικονομίας]] (13 Οκτωβρίου 1993 - 4 Μαΐου 1994) και στη συνέχεια αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας (4 Μαΐου 1994 - 15 Σεπτεμβρίου 1995). Το 1994, στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος και στις 15 Σεπτεμβρίου του 1995 τοποθετήθηκε αναπληρωτής [[Υπουργείο Εξωτερικών (Ελλάδα)|υπουργός Εξωτερικών]] ως τον Ιανουάριο του 1996 και την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Στις εκλογές του 1996 εκλέχθηκε βουλευτής [[Α΄ Αθηνών]] και ανέλαβε [[Υπουργείο Δημόσιας Τάξης|υπουργός Δημόσιας Τάξης]], έως τον Οκτώβριο του 1998. Ως υπουργός Δημόσιας Τάξης αρχικά είχε επιτυχίες, αλλά η θητεία του έληξε με άσχημο τρόπο λόγω της [[υπόθεση Σορίν Ματέι|υπόθεσης Σορίν Ματέι]]. |
|||
⚫ | |||
Σύμφωνα με την τρίτη και τελευταία σύζυγο του Ανδρέα Παπανδρέου, [[Δήμητρα Λιάνη]], ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1993 είχε προσφέρει την θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου στον Γιώργο Ρωμαίο, την οποία ο Ρωμαίος αρνήθηκε.<ref>Δήμητρα Παπανδρέου, 10 χρόνια και 54 μέρες, σελ. 203, Εκδόσεις Λιβάνη, 1997</ref> |
|||
== Τιμές - ιδιωτική ζωή == |
|||
⚫ | |||
== Συγγραφικό έργο == |
== Συγγραφικό έργο == |
||
* |
* «Όταν τα έβλεπα απ' έξω» (Καστανιώτης, 1997) |
||
* |
* «Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα» (Πατάκης, 2011) |
||
* |
* «Η Ελλάδα των δανείων και των χρεοκοπιών» (Πατάκης, 2012) |
||
* |
* «Από τον ανήλικο Όθωνα στη καγκελάριο Μέρκελ» (Πατάκης, 2012) |
||
== Σημειώσεις == |
|||
⚫ | Ο Γ. Ρωμαίος έγινε διάσημος με την υπόθεση δολοφονίας του [[Γρηγόρης Λαμπράκης|Γρηγόρη Λαμπράκη]] όταν τότε ως απεσταλμένος δημοσιογράφος του «Βήματος» και των «Νέων» στη Θεσσαλονίκη έκανε πολύ σημαντικές έρευνες που βοήθησαν στο ξεσκέπασμα του [[παρακράτος|παρακράτους]] και του [[Ξενοφών Γιοσμάς|Γιοσμά]] που δρούσε στη συμπρωτεύουσα. |
||
==Παραπομπές== |
==Παραπομπές== |
||
<references /> |
<references /> |
Έκδοση από την 19:27, 5 Σεπτεμβρίου 2018
Γεώργιος Ρωμαίος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γεώργιος Ρωμαίος (Ελληνικά) |
Γέννηση | 14 Απριλίου 1934 Πάγοι Κέρκυρας ή Κέρκυρα |
Θάνατος | 24 Φεβρουαρίου 2023[1] Αθήνα |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός[2] δημοσιογράφος συγγραφέας |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθηνών) Υπουργός Δημοσίας Τάξεως της Ελλάδας Έλληνας υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας Έλληνας αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας Έλληνας αναπληρωτής υπουργός Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων Ευρωβουλευτής (1989–1993, Ελλάδα)[3] Ευρωβουλευτής (1984–1989, Ελλάδα)[3] |
Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Πολιτικής Αξίας της Ισπανίας (1998)[4] |
Ο Γεώργιος Ρωμαίος του Θεοδώρου (14 Απριλίου 1934) είναι Έλληνας δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός. Διατέλεσε διευθυντής του «Βήματος», γενικός διευθυντής της ΕΡΤ, βουλευτής, ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και υπουργός με το ΠΑΣΟΚ.
Δημοσιογραφική σταδιοδρομία
Γεννήθηκε στους Πάγους της Κέρκυρας στις 14 Απριλίου του 1934. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην τότε Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ, σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών).[5] Αποφοιτώντας ακολούθησε επαγγελματικά τη δημοσιογραφία στην εφημερίδα «Το Βήμα», στην οποία και ανέλαβε, διαδοχικά, συντάκτης Βουλής, πολιτικός συντάκτης, διευθυντής σύνταξης και τελικά διευθυντής, μέχρι το 1981. Ταξίδεψε επανειλημμένα, σε δημοσιογραφικές αποστολές, στην Κύπρο, την Ινδία, την Ταϋλάνδη, το Χονγκ Κονγκ, την Ανατολική Γερμανία, την Σοβιετική Ένωση και τον Λίβανο.
Ο Γ. Ρωμαίος έγινε διάσημος με την υπόθεση δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη όταν τότε ως απεσταλμένος δημοσιογράφος του «Βήματος» και των «Νέων» στη Θεσσαλονίκη έκανε πολύ σημαντικές έρευνες που βοήθησαν στο ξεσκέπασμα του παρακράτους και του Γιοσμά που δρούσε στη συμπρωτεύουσα.
Επί δικτατορίας των συνταγματαρχών, το 1971, συνελήφθη και φυλακίστηκε για επτά μήνες (ένα μήνα στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και έξι μήνες στις φυλακές Κορυδαλλού) για τη συμμετοχή του στο ΠΑΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Κατά την περίοδο 1976 - 1978 υπήρξε αντιπρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ).
Πολιτική σταδιοδρομία
Το 1981 με την εκλογή του ΠΑΣΟΚ διορίστηκε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ, θέση που διατήρησε μέχρι το 1984 όταν εκλέχθηκε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ (επανεκλέχθηκε στις ευρωεκλογές του 1989). Το 1984 ανέλαβε επίσης πρόεδρος της πρώτης Διοικούσας Επιτροπής του Ιονίου Πανεπιστημίου. Την περίοδο 1987 - 1992 διατέλεσε αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Με την επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία διορίστηκε υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας (13 Οκτωβρίου 1993 - 4 Μαΐου 1994) και στη συνέχεια αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας (4 Μαΐου 1994 - 15 Σεπτεμβρίου 1995). Το 1994, στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος και στις 15 Σεπτεμβρίου του 1995 τοποθετήθηκε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών ως τον Ιανουάριο του 1996 και την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Στις εκλογές του 1996 εκλέχθηκε βουλευτής Α΄ Αθηνών και ανέλαβε υπουργός Δημόσιας Τάξης, έως τον Οκτώβριο του 1998. Ως υπουργός Δημόσιας Τάξης αρχικά είχε επιτυχίες, αλλά η θητεία του έληξε με άσχημο τρόπο λόγω της υπόθεσης Σορίν Ματέι.
Ο Γεώργιος Ρωμαίος έχει τιμηθεί με το μετάλλιο της Διεθνούς Οργάνωσης Δημοσιογράφων (στην Πράγα το 1971), καθώς και με το χρυσό μετάλλιο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Είναι έγγαμος με την Μαρία Χατζοπούλου και είναι μόνιμος κάτοικος Αθήνας (Φιλοθέη).
Σύμφωνα με την τρίτη και τελευταία σύζυγο του Ανδρέα Παπανδρέου, Δήμητρα Λιάνη, ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1993 είχε προσφέρει την θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου στον Γιώργο Ρωμαίο, την οποία ο Ρωμαίος αρνήθηκε.[6]
Συγγραφικό έργο
- «Όταν τα έβλεπα απ' έξω» (Καστανιώτης, 1997)
- «Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα» (Πατάκης, 2011)
- «Η Ελλάδα των δανείων και των χρεοκοπιών» (Πατάκης, 2012)
- «Από τον ανήλικο Όθωνα στη καγκελάριο Μέρκελ» (Πατάκης, 2012)
Παραπομπές
- ↑ www
.aftodioikisi .gr /koinonia /pethane-o-giorgos-romaios /. - ↑ www.europarl.europa.eu. 1458. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 www
.europarl .europa .eu /meps /en /1458. - ↑ BOE-A-1998-12059.
- ↑ Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.115
- ↑ Δήμητρα Παπανδρέου, 10 χρόνια και 54 μέρες, σελ. 203, Εκδόσεις Λιβάνη, 1997
Πηγές
- Who's Who Αθήνα 1979 σελ.600.
- Γ. Βούλτεψης "Υπόθεση Λαμπράκη" Εκδ. Αλκυών Αθήνα 1998 σελ.293.
- Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.115
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Εκπομπή "Μονόγραμμα" ΝΕΡΙΤ 03/03/2015 [1]
- Ευρωβουλευτές εκλεγμένοι με το ΠΑΣΟΚ
- Βουλευτές Α' Αθηνών
- Βουλευτές εκλεγμένοι με το ΠΑΣΟΚ
- Έλληνες υπουργοί Δημοσίας Τάξεως
- Έλληνες υφυπουργοί Εθνικής Οικονομίας
- Έλληνες δημοσιογράφοι
- Έλληνες συγγραφείς
- Έλληνες αναπληρωτές υπουργοί Εθνικής Οικονομίας
- Έλληνες αναπληρωτές υπουργοί Εξωτερικών
- Μέλη του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος