Παλάτι του Αλεξάνδρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 32: Γραμμή 32:


== Ύπο τον Νικολάο Β' ==
== Ύπο τον Νικολάο Β' ==
Το παλάτι είναι πιο φημισμένο και για το ρόλο που διαδραμάτισε κατά τη βασιλεία του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας, Νικολάου Β'.
Ο ίδιος και η σύζυγός του Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα πάντα αγαπούσαν το παλάτι και αποφάσισαν να το κάνουν την μόνιμη κατοικία τους μετά τα γεγονότα της [[Ματωμένης Κυριακής]], η οποία είχε κάνει τα Χειμερινά Ανάκτορα επικίνδυνα γι 'αυτούς.
Είναι ανακαινισμένη η πρώην αίθουσα χορού και η αίθουσα της Μελέτης και πρόσθεσαν δωμάτια για τα παιδιά τους στο πιο πάνω όροφο.
Η Αλεξάνδρα και ο αρχιτέκτονας της Μέλτζερ, επέλεξαν ένα τότε μοντέρνο στυλ διακόσμησης και θεωρείται από την αριστοκρατία να είναι «μεσαίας τάξης» και λιγότερο από το «Αυτοκρατορικό» .
Ένα από αυτά τα διάσημα δωμάτια είναι το Μωβ Δωμάτιο Αλεξάνδρας.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Νικολάου Β', το παλάτι ηλεκτρόδοτηθηκε και εγκαταστάθηκε ένα τηλεφωνικό σύστημα. Το [[1899]], ένας υδραυλικός ανελκυστήρας εγκαταστάθηκε για να συνδέσει το δωμάτιο της αυτοκράτειρας με τα δωμάτια των παιδιών στον δεύτερο όροφο.
Επιπλέον, με την έλευση του κινηματογράφου, δημιουργήθηκε σην ημικυκλική αίθουσα ένα δωμάτιο για την προβολή ταινιών.


<!-- Το λήμμα τελειώνει εδώ -->
<!-- Το λήμμα τελειώνει εδώ -->

Έκδοση από την 18:33, 5 Σεπτεμβρίου 2018


Το Παλάτι του Αλεξάνδρου (Ρωσικά:Александровс ки й дворец), είναι η πρώην αυτοκρατορική κατοικία στο Τσάρσκογιε Σελό, σε ένα οροπέδιο περίπου 30 λεπτά με το τρένο από την Αγία Πετρούπολη. Είναι γνωστό ως η αγαπημένη κατοικία του τελευταίου Ρώσου αυτοκράτορα, Νικολάου Β και της οικογένειας του, και ως η αρχική θέση φυλάκισης τους μετά την επανάσταση που ανέτρεψε τη δυναστεία των Ρομανόφ στις αρχές του 1917. Το Παλάτι του Αλεξάνδρου βρίσκεται στο Αλεξάντερ Παρκ και δεν μακριά από το μεγαλύτερο Παλάτι της Αικατερίνης. Σήμερα είναι ένα υπό ανακαίνιση μουσείο και στεγάζει τα λείψανα της πρώην αυτοκρατορικής δυναστείας.

Ιστορία

Το Παλάτι του Αλεξάνδρου κατασκευάστηκε στο αυτοκρατορικό Τσάρσκογιε Σελό, από την Μεγάλη Αικατερίνη (1762-1796) για τον αγαπημένο εγγονό της, τον Μεγάλο Δούκα Αλέξανδρο Πάβλοβιτς, και μελλοντικό αυτοκράτορα ως ο Αλέξανδρος Α' της Ρωσίας, με την ευκαιρία του γάμου του με την Μεγάλη Δούκισσα Ελισάβετ Αλεξέεβνα, που γεννήθηκε ως πριγκίπισσα Λουίζα Μαρία Αουγκούστα της Βάδης.

Το Νεοκλασσικό οικοδόμημα σχεδιάστηκε από τον Τζιακόμο Κουαρέντζι και χτίστηκε μεταξύ 1792 και 1796. Επίσης ο αρχιτέκτονας ο ίδιος είχε διακριθεί για τη δημιουργία ενός ακόμη αριστούργηματος.

Ο Αλέξανδρος χρησιμοποίησε το παλάτι ως θερινή κατοικία για οσο διάστημα βασιλεύε η γιαγιά του και ο πατέρας του, Παύλος. Όταν έγινε αυτοκράτορας, όμως, επέλεξε να παραμείνει στο πολύ μεγαλύτερο και κοντινό Παλάτι της Αικατερίνης.

Ύπο τον Νικολάο Α'

Ο Αλέξανδρος έδωσε το Παλάτι στον αδερφό του Νικολάο Α΄, για θερινή χρήση. Από εκείνη τη στιγμή, ήταν η θερινή κατοικία του διαδόχου του θρόνου. Από το 1830 έως το 1850, η εκτεταμένη ανακαίνιση πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τα σχέδια των D.Cerfolio, A.Thon, D.Yefimov, A. Stakenschneider και άλλων. Ο Νικολάος και η οικογένειά του ζούσαν στο παλάτι από τις αρχές της άνοιξης μέχρι το τέλος Μαΐου και μετά από μια σύντομη περίοδο στο Τσάρσκογιε Σελό, κατά τη διάρκεια διαλειμμάτων επέστρεφαν στο παλάτι για να περνούν το χρόνο τους εκεί μέχρι το τέλος του φθινοπώρου. To 1842, το αυτοκρατορικό ζευγάρι γιόρτασε την ασημένια επέτειο του γάμου τους με μια σειρά από εκδηλώσεις. Δύο χρόνια αργότερα, η οικογένεια θρήνησε το θάνατο της κόρης του Νικολάου, Μεγάλης Δούκισσας Αλεξάνδρας (1825- 1844), η οποία γεννήθηκε στο παλάτι και έζησε τους τελευταίους μήνες της ζωής της εκεί. Στις 19 Οκτωβρίου, 1860, η αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα, επίσης, πέθανε στο παλάτι.

Ύπο τον Αλέξανδρο Γ' και Μαρία Φιόντοροβνα

Ο Αλέξανδρος Γ' γεννημένος στη Δανία, και η σύζυγός του Μαρία Φιόντοροβνα είχαν τα διαμερίσματά τους στη δυτική πτέρυγα του Ανακτόρου κοντά στους κήπους. Πριν από την ένταξή τους στον αυτοκρατορικό θρόνο, η Μαρία γέννησε το πρωτότοκο παιδί τους, τον μέλλοντικό Τσάρο Νικολάο τον Β', στο παλάτι του Αλεξάνδρου. Στο ημερολόγιό του, ο τότε διαδόχος Αλέξανδρος κατέγραψε το κοσμοϊστορικό γεγονός της γέννησης του πρώτου παιδιού του.

Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου του Γ', η Μαρία Φιόντοροβνα θα μείνει στο παλάτι στα δωμάτιά τους, και επισκέπτονταν το γιο της, Τσάρο Νικόλαο Β' και την νύφη της Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα. Καθώς η αποξένωση με την Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα έγινε πιο εμφανής, οι επισκέψεις της μητέρας του Τσάρου έγιναν λιγότερες.

Ύπο τον Νικολάο Β'

Το παλάτι είναι πιο φημισμένο και για το ρόλο που διαδραμάτισε κατά τη βασιλεία του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας, Νικολάου Β'. Ο ίδιος και η σύζυγός του Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα πάντα αγαπούσαν το παλάτι και αποφάσισαν να το κάνουν την μόνιμη κατοικία τους μετά τα γεγονότα της Ματωμένης Κυριακής, η οποία είχε κάνει τα Χειμερινά Ανάκτορα επικίνδυνα γι 'αυτούς. Είναι ανακαινισμένη η πρώην αίθουσα χορού και η αίθουσα της Μελέτης και πρόσθεσαν δωμάτια για τα παιδιά τους στο πιο πάνω όροφο. Η Αλεξάνδρα και ο αρχιτέκτονας της Μέλτζερ, επέλεξαν ένα τότε μοντέρνο στυλ διακόσμησης και θεωρείται από την αριστοκρατία να είναι «μεσαίας τάξης» και λιγότερο από το «Αυτοκρατορικό» . Ένα από αυτά τα διάσημα δωμάτια είναι το Μωβ Δωμάτιο Αλεξάνδρας.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Νικολάου Β', το παλάτι ηλεκτρόδοτηθηκε και εγκαταστάθηκε ένα τηλεφωνικό σύστημα. Το 1899, ένας υδραυλικός ανελκυστήρας εγκαταστάθηκε για να συνδέσει το δωμάτιο της αυτοκράτειρας με τα δωμάτια των παιδιών στον δεύτερο όροφο. Επιπλέον, με την έλευση του κινηματογράφου, δημιουργήθηκε σην ημικυκλική αίθουσα ένα δωμάτιο για την προβολή ταινιών.


Δείτε επίσης

Παραπομπές


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[[Κατηγορία:]]

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Alexander palace της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).