Κορράδος Β΄ της Βοημίας

Κορράδος Β΄ του Ζνόιμο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Konrád II. Ota (Τσεχικά) και Konrad III. Otto (Γερμανικά)
Γέννηση	1136 Ζνότζμο
Θάνατος	9  Σεπτεμβρίου 1191 ή 1191 Νάπολη
Αιτία θανάτου	πανώλη
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός Αγίου Βίτου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Hellicha of Wittelsbach
Γονείς	Κορράδος Β΄ του Ζνόιμο και Μαρία της Ράσκας, δούκισσα του Ζνόιμο
Αδέλφια	Ελένη του Ζνόιμο
Οικογένεια	Οίκος των Πρεμυσλιδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Duke of Bohemia (Ιουλίου 1182 – Σεπτέμβριος 1182) Duke of Bohemia (1189–1191)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Κορράδος Β΄ Όθων, τσεχ. Konrád II Ota (π. 1136 - 9 Σεπτεμβρίου 1191) από τον Οίκο των Πρεμυσλιδών ήταν δούκας της Βοημίας (1189-91) και, ως Κορράδος Γ΄, πρίγκιπας τού Ζνόιμο στη Μοραβία (1182-89).

Βιογραφία

Ήταν ο μόνος γιος τού Κορράδου Β΄ πρίγκιπα τού Ζνόιμο και της Μαρίας των Βουκάνοβιτς, κόρης τού Ούρος Α΄ μεγάλου πρίγκιπα (veliki župan) της Ράσκας (Σερβίας). Η αδελφή του Ελένη ήταν σύζυγος τού Καζιμίρ Β΄ των Πιαστ υψηλού δούκα της Πολωνίας.

Το 1161 διαδέχθηκε τον πατέρα του ως πρίγκιπας τού Ζνόιμο. Το 1173 κατέλαβε το Μπρνο (που ήταν το ήμισυ της Μοραβίας). Όταν ο Σομπιέσλαφ Β΄ περιήλθε σε ρήξη με τον Φρειδερίκο, γιο τού εξαδέλφου του, ο Κορράδος Β΄ εισέβαλε το 1176 βόρεια τού Δούναβη, περιοχή που ανήκε στον Σομπιέσλαφ Β΄. Επιτέθηκε σε ναούς και μονές, με αποτέλεσμα ο πάπας Αλέξανδρος Γ΄ να τον αφορίσει.

Ο Φρειδερίκος απέκτησε πάλι την υποστήριξη τού Φρειδερίκου Α΄ των Χοενστάουφεν και τότε τον ακολούθησαν ο Κορράδος Β΄ και ο Λεοπόλδος Ε΄ των Μπάμπενμπερκ δούκας της Αυστρίας. Η εκστρατεία κατέλαβε την Πράγα το 1178 και ο Φρειδερίκος εγκαταστάθηκε πάλι ως δούκας της Βοημίας, ωστόσο ο Κορράδος Β΄ δεν έλαβε το Ολομόουτς, που επιθυμούσε ως αμοιβή και δυσαρεστήθηκε.

Ο Κορράδος Β΄ εξεγέρθηκε εναντίον του αντιδημοφιλούς Φρειδερίκου το 1182 και ο δούκας αναγκάστηκε να διαφύγει από την Πράγα. Μόνο με την παρέμβαση τού Φρειδερίκου Α΄ μπόρεσε να διατηρήσει τον θρόνο του. Ταυτόχρονα ο βασιλιάς της Γερμανίας εξασθένισε την εξουσία τού Φρειδερίκου, όταν στη Συνέλευση (λατιν. Dieta) στο Ρέγκενσμπουρκ όρισε τον Κορράδο Β΄ μάργραβο της Μοραβίας (ενοποιώντας τα πριγκιπάτα Μπρνο, Ζνόιμο και Ολομόουτς).

Εσκεμμένα ή όχι, αυτό ήγειρε έριδα μεταξύ των Πρεμυσλιδών, που κορυφώθηκε με την αιματηρή μάχη τού Λοντιενίτσε το 1185. Έπειτα ο Κορράδος Β΄ και ο Φρειδερίκος συναντήθηκαν στο Κνιν για διαπραγματεύσεις ειρήνης: ο Κορράδος Β΄ αναγνώρισε την επικυριαρχία τού Φρειδερίκου, ο οποίος σε αντιστάθμισμα τον αναγνώριζε ως μάργραβο της Μοραβίας και ως διάδοχό του στη Βοημία.

Πράγματι το 1189 απεβίωσε ο Φρειδερίκος και ο Κορράδος Β΄ έγινε δούκας με τον ομόψυχη υποστήριξη των ευγενών. Ένωσε τη Μοραβία με τη Βοημία και έλαβε την έγκριση τού βασιλιά της Γερμανίας το ίδιο έτος. Έγινε ο διαιτητής στην αμφιλεγόμενη διαδοχή τού Όθωνα Β΄ των Βέττιν μαργράβου τού Μάισσεν.

Ήταν ευγνώμων προς τους ευγενείς: αποδέχθηκε ένα σύνολο προνομίων στο Θέσπισμα τού Κορράδου (Iura Conradi), τον πρώτο Κώδικα νόμων της Βοημίας, που εκδόθηκε το 1189 στη Σάτσκα.

Το 1190 ίδρυσε με τη μητέρα του Μαρία το αββαείο των Λευκών Ιερέων του Πρεμοντρέ στο Λούκα τού Ζνόιμο.

Ο Ερρίκος ΣΤ΄ έκανε εκστρατεία για να διεκδικήσει τα δικαιώματα της συζύγου του Κωνσταντίας των Ωτβίλ στο θρόνο της Σικελίας από τον Τανκρέδο της Σικελίας. Ο Κορράδος τον ακολούθησε στην Ιταλία, αλλά στην πολιορκία της Νάπολης απεβίωσε από πανώλη στο στρατόπεδο. Τάφηκε αρχικά στο αββαείο τού Μόντε Κασσίνο και μετά το λείψανό του μεταφέρθηκε στην Πράγα.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε την Χελλίχα των Βίττελσμπαχ, κόρη τού Όθωνα Ζ΄ παλατινού κόμη (γιου τού Όθωνα Δ΄ κόμη τού Σέγιερν). Δεν απέκτησαν απογόνους.

Πηγές

• Rostislav Nový (1972). Přemyslovský stát 11. a 12. století. Universita Karlova.
• Josef Žemlička (1997). Čechy v době knížecí, 1034-1198. Lidové Noviny. ISBN 978-80-7106-196-0.
• Antonín Friedl (1966). Přemyslovci ve Znojmě. Odeon.