Ελληνόρρυθμες Καθολικές Εκκλησίες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Φιλολογία (με το HotCat) |
||
| Γραμμή 14: | Γραμμή 14: | ||
[[Κατηγορία:Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες]] |
|||
Έκδοση από την 14:29, 17 Ιουλίου 2018
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο όρος Έλληνας καθολικός θεσπίστηκε με διάταγμα του Δικαστηρίου της Βιέννης στις 28 Ιουνίου 1773 για να αντικαταστήσει τον όρο "graeco uniti" και έτσι να διασφαλιστεί η επίσημη ισότητα της ονομασίας μεταξύ Βυζαντινών και Ρωμαίων ιερέων καθολικών (Ρωμαιοκαθολικών).
Ιστορία
Το 1773 πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη μια σύνοδος των ενοποιημένων επισκόπων της Αυστριακής Αυτοκρατορίας. Οι πέντε Ρουμάνοι αντιπρόσωποι που παρευρίσκονταν στο συμβούλιο είχαν καταθέσει διαμαρτυρία ενάντια στο όνομα του «Ελληνοενωμένος», με το σκεπτικό ότι αυτό το όνομα θεωρείται «σχισματικό». Σε απάντηση, η αυτοκράτειρα Μαρία Τερέζα διέταξε τη χρήση του ονόματος "Ελληνοκαθολικός" για τους Έλληνες.
Για τους μη ενοποιημένους επισκόπους, το όνομα "graeci non uniti", το οποίο αντικαταστάθηκε το 1854 με το όνομα του "griechisch-orientalische Kirche" (ελληνική-ανατολική εκκλησία), παρέμεινε επίσημο.
Εικονοθήκη
