Γουλιέλμος Α΄ της Οράγγης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γουλιέλμος Α' της Οράγγης
Πρίγκιπας της Οράγγης
Περίοδος	1544 - 1584
Προκάτοχος	Ρενέ του Σαλόν
Διάδοχος	Φίλιππος Γουλιέλμος
Γέννηση	24 Απριλίου 1533; Ντίλενμπουργκ, Νασσάου, Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (σήμερα Γερμανία)
Θάνατος	10 Ιουλίου 1584 (51 ετών); Ντελφτ, Ολλανδία
Σύζυγος	Άννα του Έχμοντ (1551-1558); Άννα της Σαξωνίας (1561-1571); Καρλότα των Βουρβόνων (1575-1582); Λουίζα του Κολινί (1583-1584)
Επίγονοι	16
Πατέρας	Γουλιέλμος Α΄
Μητέρα	Ιουλιάνα του Στόλμπεργκ
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 11:18, 11 Ιουλίου 2018

Ο Γουλιέλμος Α΄, πρίγκιπας της Οράγγης (Wilhelm von Nassau-Dillenburg, 14^[1] ή 24 Απριλίου^[2] 1533 - 10 Ιουλίου 1584), γνωστός και ως Γουλιέλμος ο Σιωπηλός (Willem de Zwijger, λατ. Taciturnus^[3]) ή πιο γνωστός ως Γουλιέλμος της Οράγγης (Willem van Oranje), ήταν ο κύριος ηγέτης της ολλανδικής εξέγερσης εναντίον των Ισπανών Αψβούργων κατά τον Ογδοηκονταετή Πόλεμο που είχε ως αποτέλεσμα την επίσημη ανεξαρτησία της Ολλανδικής Δημοκρατίας το 1648.

Γεννήθηκε στον Οίκο του Νασσάου ως Κόμης του Νασσάου-Ντίλενμπουργκ. Ήταν γιος του Γουλιέλμου Α΄ και της Γιουλιάνας του Στόλμπεργκ. Ο ξάδερφος του, Ρενέ του Σαλόν, πρίγκιπας της Οράγγης, πέθανε στις 18 Ιουλίου 1544 κατά τη διάρκεια εκστρατείας στην Καμπανία. Ήδη πριν από τη μάχη, ο Ρενέ, επειδή δεν είχε αρσενικούς απογόνους, όρισε τον εξάδελφό του Γουλιέλμο ως κληρονόμο. Ο αυτοκράτορας Κάρολος Ε΄, ωστόσο, έδωσε τη συγκατάθεσή του για τη διαδοχή αυτή υπό τον όρο ότι ο Γουλιέλμος θα έχει ρωμαιοκαθολική εκπαίδευση στην αυτοκρατορική Αυλή. Ο Γουλιέλμος ήταν μυστικά διαμαρτυρόμενος, αλλά αποδέχθηκε ενώπιον του Αυτοκράτορα τον Καθολικισμό^[4].

Έτσι, ο Γουλιέλμος έγινε πρίγκιπας της Οράγγης το 1544 και ως εκ τούτου ιδρυτής του Οίκου Οράγγης-Νασσάου, παρακλαδιού του Οίκου Νασσάου. Με την κληρονομιά του, το Πριγκιπάτο της Οράγγης, καθώς και με τις κτήσεις του που περιελάμβαναν σχεδόν το ένα τέταρτο της Βραβάντης, την Φρανς-Κοντέ, την Ντοφινέ (Dauphiné) και το Σαρολέ (Charolais)^[5], ο Γουλιέλμος έγινε ένας από τους πλουσιότερους ολλανδούς αριστοκράτες. Είχε ένα από τα ομορφότερα κάστρα βόρεια των Άλπεων, στη Μπρέντα, και το Nassauer Hof στις Βρυξέλλες ήταν διάσημο πολύ πέρα από τα σύνορα της χώρας.

Ο Γουλιέλμος υπηρέτησε τους Αψβούργους ως μέλος της Αυλής της Μαργαρίτας της Πάρμας, κυβερνήτριας των ισπανικών Κάτω Χωρών. Δυσαρεστημένος με την συγκεντροποίηση της εξουσίας και την επακόλουθη αποδυνάμωση των τοπικών φέουδων και τη δίωξη των Ολλανδών Προτεσταντών, συμμετείχε στην ολλανδική εξέγερση εναντίον των πρώην αυθεντών του. Όντας ο σημαντικότερος και πιο ικανός πολιτικά ηγέτης των επαναστατών, οδήγησε τους Ολλανδούς σε αρκετές επιτυχίες. Το 1580, κηρύχθηκε παράνομος από τον Ισπανό βασιλιά και δολοφονήθηκε από τον Μπαλταζάρ Ζεράρ στην πόλη Ντελφτ της Ολλανδίας τέσσερα χρόνια αργότερα.

Οικογένεια

Πρώτα νυμφεύτηκε το 1551 την Άννα φαν Έγκμοντ, κόρη και κληρονόμο του Μαξιμιλιανού, κόμη του Μπούρεν και του Λέερνταμ, και είχε τέκνα:

Φίλιππος-Γουλιέλμος 1554-1618, πρίγκιπας της Οράγγης.
Μαρία 1556-1616, παντρεύτηκε τον Φίλιππο κόμη του Χοελόε-Νόιεσταϊν-Λάνγκενμπουργκ.

Το 1558 απεβίωσε η Άννα φαν Έγκμοντ και το 1561 ο Γουλιέλμος Α΄ έκανε δεύτερο γάμο με την Άννα Βέττιν, κόρη του Μαυρίκιου εκλέκτορα της Σαξονίας και είχε τέκνα:

Άννα 1563-1588, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο-Φρειδερίκο κόμη του Νασσάου-Ντίλενμπουργκ.
Μαυρίκιος 1567-1625, πρίγκιπας της Οράγγης.
Αιμιλία 1569-1629, παντρεύτηκε τον Μανουήλ των Αβίς διάδοχο της Πορτογαλίας.

Το 1577 απεβίωσε η Άννα Βέττιν και το 1575 ο Γουλιέλμος Α΄ νυμφεύτηκε για τρίτη φορά, με την Καρλόττα Βουρβόνων, κόρη του Λουδοβίκου, δούκα του Μονπενσιέ και είχε τέκνα:

Λουίζα-Μαρία 1576-1644, παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο Δ΄ Βίττελσμπαχ εκλέκτορα του Παλατινάτου.
Ελισάβετ 1577-1642, παντρεύτηκε τον Ερρίκο ντε Λα Τουρ ντ' Ωβέρν.
Αικατερίνη-Βελγίκα 1578-1648, παντρεύτηκε τον Φίλιππο-Λουδοβίκο Β΄ κόμη του Χανάου-Μύντσενμπεργκ.
Καρλόττα-Φλαντρίνα 1579-1640, μοναχή Καθολική.
Καρλότα-Μπραμπαντίνα 1580-1631, παντρεύτηκε τον Κλωντ ντε Λα Τρεμουάλ δούκα του Τουάρ.
Αιμιλία-Αντβερπιάνα 1581-1657, παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο-Καζιμίρ κόμη του Παλατινάτου-Τσβάιμπρυκεν-Λάντζμπεργκ.

Το 1582 απεβίωσε η Καρλόττα και ο Γουλιέλμος Α΄ νυμφεύτηκε για τέταρτη φορά, με την Λουίζα ντε Κολινύ, κόρη του Γκασπάρ, ηγέτη των Ουγενότων, και είχε τέκνο:

Φρειδερίκος-Ερρίκος 1584-1647, πρίγκιπας της Οράγγης. Εγγονός του ήταν ο Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας.

Από μία εκτός γάμου σχέση του με την Έβα Ελινκξ είχε ένα φυσικό τέκνο:

(νόθος) Γιουστίνους 1559-1631, υποναύαρχος της Ζηλανδίας. Υπεράσπισε ανεπιτυχώς την Μπρέντα.

Παραπομπές

↑ Zurückgeblättert … στην Siegener Zeitung, 30 Απριλίου 2011.
↑ Hermann Romberg: Der Prinz von Oranien und der Freiheitskampf der Niederlande (= TELOS-Bücher. TELOS-Paperback 2344). St.-Johannis-Dr. Schweickhardt, Lahr-Dinglingen 1991, ISBN 3-501-00974-7.
↑ Jacob Burckhardt: Weltgeschichtliche Betrachtungen. 5ο Κεφάλαιο: Das Individuum und das Allgemeine. Historisch-kritische Gesamtausgabe. Salzwasser Verlag, Paderborn 2011, ISBN 978-3-86382-027-5, σελ. 177.
↑ Vetter, Wilhelm von Oranien, σελ. 14.
↑ C.V.Wedgwood: Wege der Mächtigen, Wilhelm von Oranien. Paul List Verlag, München 1970, σελ. 14

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα William the Silent της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Wilhelm I. (Oranien) της Γερμανικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

[1] Zurückgeblättert … στην Siegener Zeitung, 30 Απριλίου 2011.

[Romberg-2] Hermann Romberg: Der Prinz von Oranien und der Freiheitskampf der Niederlande (= TELOS-Bücher. TELOS-Paperback 2344). St.-Johannis-Dr. Schweickhardt, Lahr-Dinglingen 1991, ISBN 3-501-00974-7.

[3] Jacob Burckhardt: Weltgeschichtliche Betrachtungen. 5ο Κεφάλαιο: Das Individuum und das Allgemeine. Historisch-kritische Gesamtausgabe. Salzwasser Verlag, Paderborn 2011, ISBN 978-3-86382-027-5, σελ. 177.

[4] Vetter, Wilhelm von Oranien, σελ. 14.

[Wedgwood-5] C.V.Wedgwood: Wege der Mächtigen, Wilhelm von Oranien. Paul List Verlag, München 1970, σελ. 14

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-{{πηγές|17|08|2012}}
 {{Infobox Royalty
 |όνομα = Γουλιέλμος Α' της Οράγγης
@@ Γραμμή 27: / Γραμμή 26: @@
 |υπογραφή          =
 }}
+Ο '''Γουλιέλμος Α΄, πρίγκιπας της Οράγγης''' (''Wilhelm von Nassau-Dillenburg'', [[14 Απριλίου|14]]<ref>''Zurückgeblättert …'' στην ''Siegener Zeitung'', 30 Απριλίου 2011.</ref> ή [[24 Απριλίου]]<ref name="Romberg">Hermann Romberg: ''Der Prinz von Oranien und der Freiheitskampf der Niederlande'' (= ''TELOS-Bücher. TELOS-Paperback'' 2344). St.-Johannis-Dr. Schweickhardt, Lahr-Dinglingen 1991, ISBN 3-501-00974-7.</ref> [[1533]] - [[10 Ιουλίου]] [[1584]]), γνωστός και ως '''Γουλιέλμος ο Σιωπηλός''' (''Willem de Zwijger'', [[Λατινική γλώσσα|λατ.]] ''Taciturnus''<ref>Jacob Burckhardt: ''Weltgeschichtliche Betrachtungen.'' 5ο Κεφάλαιο: ''Das Individuum und das Allgemeine.'' Historisch-kritische Gesamtausgabe. Salzwasser Verlag, Paderborn 2011, ISBN 978-3-86382-027-5, σελ. 177.</ref>) ή πιο γνωστός ως '''Γουλιέλμος της Οράγγης''' (''Willem van Oranje''), ήταν ο κύριος ηγέτης της ολλανδικής εξέγερσης εναντίον των [[Ισπανία|Ισπανών]] Αψβούργων κατά τον [[Ογδοηκονταετής Πόλεμος|Ογδοηκονταετή Πόλεμο]] που είχε ως αποτέλεσμα την επίσημη ανεξαρτησία της [[Ολλανδική Δημοκρατία|Ολλανδικής Δημοκρατίας]] το [[1648]].
+[[Αρχείο:Willem van Oranje wapen.svg|thumb|120px|left|Το οικόσημο του Γουλιέλμου Α΄]]
+Γεννήθηκε στον [[Οίκος του Νασσάου|Οίκο του Νασσάου]] ως Κόμης του Νασσάου-Ντίλενμπουργκ. Ήταν γιος του [[Γουλιέλμος Α΄ του Νασσάου-Ντίλενμπουργκ|Γουλιέλμου Α΄]] και της Γιουλιάνας του Στόλμπεργκ. Ο ξάδερφος του, [[Ρενέ του Σαλόν]], πρίγκιπας της Οράγγης, πέθανε στις 18 Ιουλίου 1544 κατά τη διάρκεια εκστρατείας στην [[Καμπανία (επαρχία)|Καμπανία]]. Ήδη πριν από τη μάχη, ο Ρενέ, επειδή δεν είχε αρσενικούς απογόνους, όρισε τον εξάδελφό του Γουλιέλμο ως κληρονόμο. Ο αυτοκράτορας [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολος Ε΄]], ωστόσο, έδωσε τη συγκατάθεσή του για τη διαδοχή αυτή υπό τον όρο ότι ο Γουλιέλμος θα έχει [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|ρωμαιοκαθολική]] εκπαίδευση στην αυτοκρατορική Αυλή. Ο Γουλιέλμος ήταν μυστικά [[Προτεσταντισμός|διαμαρτυρόμενος]], αλλά αποδέχθηκε ενώπιον του Αυτοκράτορα τον Καθολικισμό<ref>Vetter, Wilhelm von Oranien, σελ. 14.</ref>.
+Έτσι, ο Γουλιέλμος έγινε πρίγκιπας της Οράγγης το [[1544]] και ως εκ τούτου ιδρυτής του Οίκου Οράγγης-Νασσάου, παρακλαδιού του Οίκου Νασσάου. Με την κληρονομιά του, το Πριγκιπάτο της Οράγγης, καθώς και με τις κτήσεις του που περιελάμβαναν σχεδόν το ένα τέταρτο της [[Δουκάτο της Βραβάντης|Βραβάντης]], την [[Φρανς-Κοντέ]], την Ντοφινέ (''Dauphiné'') και το Σαρολέ (''Charolais'')<ref name="Wedgwood">C.V.Wedgwood: ''Wege der Mächtigen, Wilhelm von Oranien.'' Paul List Verlag, München 1970, σελ. 14</ref>, ο Γουλιέλμος έγινε ένας από τους πλουσιότερους ολλανδούς αριστοκράτες. Είχε ένα από τα ομορφότερα κάστρα βόρεια των Άλπεων, στη [[Μπρέντα]], και το Nassauer Hof στις Βρυξέλλες ήταν διάσημο πολύ πέρα από τα σύνορα της χώρας.
+Ο Γουλιέλμος υπηρέτησε τους [[Οίκος των Αψβούργων|Αψβούργους]] ως μέλος της Αυλής της Μαργαρίτας της [[Πάρμα]]ς, κυβερνήτριας των ισπανικών Κάτω Χωρών. Δυσαρεστημένος με την συγκεντροποίηση της εξουσίας και την επακόλουθη αποδυνάμωση των τοπικών φέουδων και τη δίωξη των Ολλανδών [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντών]], συμμετείχε στην ολλανδική εξέγερση εναντίον των πρώην αυθεντών του. Όντας ο σημαντικότερος και πιο ικανός πολιτικά ηγέτης των επαναστατών, οδήγησε τους Ολλανδούς σε αρκετές επιτυχίες. Το [[1580]], κηρύχθηκε παράνομος από τον [[Ισπανία|Ισπανό]] βασιλιά και δολοφονήθηκε από τον Μπαλταζάρ Ζεράρ στην πόλη [[Ντελφτ]] της Ολλανδίας τέσσερα χρόνια αργότερα.
-Ο '''Γουλιέλμος Α΄, πρίγκιπας της Οράγγης''' (''Wilhelm von Nassau-Dillenburg'', [[24 Απριλίου]] [[1533]] - [[10 Ιουλίου]] [[1584]]), γνωστός και ως '''Γουλιέλμος ο Σιωπηλός''' (''Willem de Zwijger'') ή πιο γνωστός ως '''Γουλιέλμος της Οράγγης''' (''Willem van Oranje''), ήταν ο κύριος ηγέτης της ολλανδικής εξέγερσης εναντίον των [[Ισπανία|Ισπανών]] Αψβούργων κατά τον [[Ογδοηκονταετής Πόλεμος|Ογδοηκονταετή Πόλεμο]] που είχε ως αποτέλεσμα την επίσημη ανεξαρτησία της [[Ολλανδική Δημοκρατία|Ολλανδικής Δημοκρατίας]] το [[1648]]. Γεννήθηκε στον Οίκο του Νασσάου ως Κόμης του Νασσάου-Ντίλλενμπουργκ. Έγινε πρίγκιπας της Οράγγης το [[1544]] και ως εκ τούτου ιδρυτής του Οίκου Οράγγης-Νασσάου, παρακλαδιού του Οίκου Νασσάου. Πλούσιος ευγενής, ο Γουλιέλμος υπηρέτησε τους [[Οίκος των Αψβούργων|Αψβούργους]] ως μέλος της Αυλής της Μαργαρίτας της [[Πάρμα]]ς, κυβερνήτριας των ισπανικών Κάτω Χωρών. Δυσαρεστημένος με την συγκεντροποίηση της εξουσίας και την επακόλουθη αποδυνάμωση των τοπικών φέουδων και τη δίωξη των Ολλανδών [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντών]], συμμετείχε στην ολλανδική εξέγερση εναντίον των πρώην αυθεντών του. Όντας ο σημαντικότερος και πιο ικανός πολιτικά ηγέτης των επαναστατών, οδήγησε τους Ολλανδούς σε αρκετές επιτυχίες. Το [[1580]], κηρύχθηκε παράνομος από τον [[Ισπανία|Ισπανό]] βασιλιά και δολοφονήθηκε από τον Μπαλταζάρ Ζεράρ στην πόλη [[Ντελφτ]] της Ολλανδίας, τέσσερα χρόνια αργότερα.
 ==Οικογένεια==
-Πρώτα νυμφεύτηκε το 1551 την Άννα φαν Έγκμοντ, κόρη και κληρονόμο του Μαξιμιλιάαν κόμη του Μπούρεν και του Λέερνταμ και είχε τέκνα:
+Πρώτα νυμφεύτηκε το 1551 την Άννα φαν Έγκμοντ, κόρη και κληρονόμο του Μαξιμιλιανού, κόμη του Μπούρεν και του Λέερνταμ, και είχε τέκνα:
 * [[Φίλιππος Γουλιέλμος της Οράγγης|Φίλιππος-Γουλιέλμος]] 1554-1618, πρίγκιπας της Οράγγης.
-* Μαρία 1556-1616, παντρεύτηκε τον [[Φίλιππος του Χοενλόε-Νόιενσταϊν|Φίλιππο]] κόμη του Χοελόε -Νόιεσταϊν-Λάνγκενμπουργκ.
+* Μαρία 1556-1616, παντρεύτηκε τον [[Φίλιππος του Χοενλόε-Νόιενσταϊν|Φίλιππο]] κόμη του Χοελόε-Νόιεσταϊν-Λάνγκενμπουργκ.
 Το 1558 απεβίωσε η Άννα φαν Έγκμοντ και το 1561 ο Γουλιέλμος Α΄ έκανε δεύτερο γάμο με την Άννα Βέττιν, κόρη του [[Μαυρίκιος της Σαξονία|Μαυρίκιου]] εκλέκτορα της Σαξονίας και είχε τέκνα:
@@ Γραμμή 39: / Γραμμή 45: @@
 * Αιμιλία 1569-1629, παντρεύτηκε τον [[Μανουήλ της Πορτογαλίας|Μανουήλ των Αβίς]] διάδοχο της Πορτογαλίας.
-Το 1577 απεβίωσε η Άννα Βέττιν και το 1575 ο Γουλιέλμος Α΄ νυμφεύτηκε για τρίτη φορά, με την Καρλόττα Βουρβόνων, κόρη του [[Λουδοβίκος του Μονπενσιέ|Λουδοβίκου]] δούκα του Μονπενσιέ και είχε τέκνα:
+Το 1577 απεβίωσε η Άννα Βέττιν και το 1575 ο Γουλιέλμος Α΄ νυμφεύτηκε για τρίτη φορά, με την Καρλόττα Βουρβόνων, κόρη του [[Λουδοβίκος του Μονπενσιέ|Λουδοβίκου]], δούκα του Μονπενσιέ και είχε τέκνα:
 * Λουίζα-Μαρία 1576-1644, παντρεύτηκε τον [[Φρειδερίκος Δ΄ του Παλατινάτου|Φρειδερίκο Δ΄ Βίττελσμπαχ]] εκλέκτορα του Παλατινάτου.
 * Ελισάβετ 1577-1642, παντρεύτηκε τον [[Ερρίκος ντε Λα Τουρ ντ' Ωβερν|Ερρίκο ντε Λα Τουρ ντ' Ωβέρν]].
@@ Γραμμή 47: / Γραμμή 53: @@
 * Αιμιλία-Αντβερπιάνα 1581-1657, παντρεύτηκε τον [[Φρειδερίκος Καζιμίρ του Λάντσμπεργκ|Φρειδερίκο-Καζιμίρ]] κόμη του Παλατινάτου-Τσβάιμπρυκεν-Λάντζμπεργκ.
-Το 1582 απεβίωσε η Καρλόττα και ο Γουλιέλμος Α΄ νυμφεύτηκε για τέταρτη φορά, με την Λουίζα ντε Κολινύ, κόρη του Γκασπάρ ηγέτη των Ουγενότων και είχε τέκνο:
+Το 1582 απεβίωσε η Καρλόττα και ο Γουλιέλμος Α΄ νυμφεύτηκε για τέταρτη φορά, με την Λουίζα ντε Κολινύ, κόρη του Γκασπάρ, ηγέτη των Ουγενότων, και είχε τέκνο:
 * [[Φρειδερίκος Ερρίκος της Οράγγης|Φρειδερίκος-Ερρίκος]] 1584-1647, πρίγκιπας της Οράγγης. Εγγονός του ήταν ο [[Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας]].
 Από μία εκτός γάμου σχέση του με την Έβα Ελινκξ είχε ένα φυσικό τέκνο:
 * (νόθος) [[Γιουστίνους του Νασσάου|Γιουστίνους]] 1559-1631, υποναύαρχος της Ζηλανδίας. Υπεράσπισε ανεπιτυχώς την Μπρέντα.
+==Παραπομπές==
+<references />
 {{ενσωμάτωση κειμένου|en|William the Silent}}
+{{ενσωμάτωση κειμένου|de|Wilhelm I. (Oranien)}}
 [[Κατηγορία:Ιστορία της Ολλανδίας]]