Λα Στράντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Λα Στράντα
Σκηνοθεσία	Φεντερίκο Φελίνι
Παραγωγή	Ντίνο ντε Λαουρέντις και Κάρλο Πόντι
Σενάριο	Τούλιο Πινέλι, Ένιο Φλαϊάνο και Φεντερίκο Φελίνι
Πρωταγωνιστές	Άντονι Κουίν, Τζουλιέτα Μασίνα, Ρίτσαρντ Μπέισχαρτ, Άλντο Σιλβάνι, Lidia Venturini, Μάριο Πασάντε, Μαρτσέλλα Ροβένα, Πιέτρο Τσεκαρέλι και Γκοφφρέντο Ούνγκερ
Μουσική	Νίνο Ρότα
Φωτογραφία	Οτέλο Μαρτέλο
Μοντάζ	Λέο Κατότσο
Διανομή	Paramount Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή	1954
Διάρκεια	104 λεπτά
Προέλευση	Ιταλία
Γλώσσα	Ιταλικά
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 11:45, 19 Ιουνίου 2018

Η ταινία Λα Στράντα (ιταλ. La Strada), γνωστό κι ως Πουλημένη απ' τη μητέρα της ή ως Ο Δρόμος είναι νεορεαλιστικό δράμα παραγωγής 1954 σε σκηνοθεσία Φεντερίκο Φελίνι. Το σενάριο της ταινίας έγραψε ο ίδιος ο Φελίνι σε συνεργασία με τους Τούλιο Πινέλι και Ένιο Φλαϊάνο. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Άντονι Κουίν, η Τζουλιέτα Μαζίνα (σύζυγος του σκηνοθέτη) και ο Ρίτσαρντ Μπέιζχαρτ.

Η ταινία έλαβε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1956 ενώ το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατέταξε στην πρώτη δεκάδα στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

Υπόθεση

Η Τζελσομίνα (Τζουλιέτα Μαζίνα) ένα ονειροπαρμένο και καλοκάγαθο πλάσμα που βλέπει μόνο το καλό στους άλλους, πωλείται (στην κυριολεξία) από τη μητέρα της στον Ζαμπανό (Άντονι Κουίν) ένα βάρβαρο πλανόδιο "καλλιτέχνη τσίρκου". Ο Ζαμπανό συμπεριφέρεται με το χειρότερο τρόπο στη Τζελσομίνα και δε διστάζει να την απατήσει με άλλες γυναίκες. Έπειτα από μια έκρηξη βίας του Zαμπανό, η Tζελσομίνα αποφασίζει να δραπετεύσει. Σε ένα γειτονικό χωριό βλέπει την παράσταση ενός άλλου περιπλανώμενου, του ισορροπιστή Tρελού (Pίτσαρντ Mπέιζχαρτ), και μένει έκθαμβη. ο Ζαμπανό όμως τη βρίσκει και την αναγκάζει να τον ακολουθήσει. Οι δυο τους πλέον αποτελούν μέλη του προσωπικού ενός τσίρκου. Στο ίδιο τσίρκο εργάζεται κι ο ισορροπιστής Τρελός που είχε μαγέψει τη Τζελσομίνα με τα ακροβατικά του. Ο Τρελός θα βοηθήσει τη Τζελσομίνα να καταλάβει ότι αγαπά τον Ζαμπανό παρά τον βίαιό του χαρακτήρα κι ότι εκείνος τη χρειάζεται κι ενώ σε εκείνη θα δοθούν πολλές ευκαιρίες να σπάσει τα δεσμά της και να ξεφύγει από τον τύραννο εκείνη θα παραμείνει δίπλα του για να υπομείνει τις βίαιες του εκρήξεις.

Πληροφορίες παραγωγής

Ο δρόμος του Φελίνι θεωρείται από πολλούς ως ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του 20ου αιώνα, μια ταινία που ρίχνει μια θλιβερή ματιά στην χαμένη αθωότητα και στο δρόμο που ο καθένας από εμάς καλείται να διαλέξει κάποια στιγμή στη ζωή του. Ο Φελίνι, ο οποίος γεννήθηκε, μεγάλωσε και παρέμεινε στο Ρίμινι της Εμίλια Ρομάνια μέχρι τα 18 του χρόνια δανείστηκε στοιχεία από το χαρακτήρα ενός βοσκού που ζούσε στο Ρίμινι όταν ο σκηνοθέτης διένυε την εφηβεία του, προκειμένου να περιγράψει το βίαιο Ζαμπανό. Ο βοσκός εκείνος εκτός από το γεγονός ότι αναλάμβανε τον ευνουχισμό γουρουνιών είχε πλαγιάσει σχεδόν με όλες τις κοπέλες της περιοχής κι ότι άφησε έγκυο μια κοπέλα για την οποία όλοι έλεγαν ότι έφερε το παιδί του διαβόλου^[6]. Ο Φελίνι ονόμασε τον ήρωα Ζαμπανό εμπνευσμένος από τα ονόματα των ιδιοκτητών μικρών τσίρκων στη Ρώμη Zamperla και Saltano^[7]. Ο Φελίνι ήθελε τον Άντονι Κουίν για τον ρόλο του Ζαμπανό και ο ηθοποιός δέχτηκε την προσφορά ζητώντας μερίδιο από τα κέρδη της ταινίας. Όταν ο ατζέντης του το έμαθε, άλλαξε τη συμφωνία απαιτώντας προπληρωμή. Η ταινία αποτέλεσε την πρώτη παγκόσμια επιτυχία του σκηνοθέτη, καθώς κι εκείνη που του χάρισε διεθνή αναγνώριση (Παρά το γεγονός ότι είχε προηγηθεί η επιτυχημένη ταινία Οι Βιτελόνι (I Vitelloni, 1953) η οποία όμως άργησε να λάβει την αναγνώριση που της άξιζε από το διεθνή τύπο). Ο Κουίν παραδέχτηκε χρόνια αργότερα ότι η απόφαση του ατζέντη του του στοίχισε πάρα πολλά εκατομμύρια δολάρια. Στο ρόλο της αφελούς Τζελσομίνα εμφανίζεται η σύζυγος του σκηνοθέτη Τζουλιέτα Μαζίνα δίνοντας μια ερμηνεία που παραπέμπει στην τέχνη της παντομίμας και στο Σαρλό. Η μουσική επένδυση του Νίνο Ρότα και σε συνδυασμό με τη φωτογραφία του Οτέλο Μαρτέλι χάρισαν στην ταινία μια θέση στην κινηματογραφική αιωνιότητα.

Βραβεία

Η ταινία έλαβε το όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στην απονομή του 1956 κι ο Φελίνι επανέλαβε το θρίαμβό του ένα χρόνο αργότερα με το Οι Νύχτες της Καμπίρια (Le Notti Di Cabiria) πάλι με τη Μαζίνα στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία έλαβε επίσης το βραβείο των κριτικών της Νέας Υόρκης ως η καλύτερη ξενόγλωσση ταινία της χρονιάς, καθώς και τον Αργυρό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας^[8].

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Βράβευση:

Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία – Ντίνο Ντε Λαουρέντις και Κάρλο Πόντι

Παραπομπές

↑ www.imdb.com/title/tt0047528/. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 www.cinematografo.it/cinedatabase/film/la-strada/9622/. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=304.html. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 www.imdb.com/title/tt0047528/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.
↑ ^5,0 ^5,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
↑ Fellini, Fellini on Fellini, 11.
↑ Fellini and Pettigrew, 89-90.
↑ Kezich, 156

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Λα Στράντα

Λα Στράντα στην IMDb

[e7773d5e6bb0fba50ae7dde11a95cb97a788021e-1] www.imdb.com/title/tt0047528/. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.

[8f70ea6ef1cda2adea0f1696aabc7af44f71c552-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 www.cinematografo.it/cinedatabase/film/la-strada/9622/. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.

[6ebf72295217c38cdb0851e119262f714cc8fb6f-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=304.html. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.

[2e78800511fff6a24e5b7b895f8df23c2c435240-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 www.imdb.com/title/tt0047528/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.

[697ebe753b838814bf6eb9bc6d52bbae34d1a790-5] 5,0 ^5,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.

[6] Fellini, Fellini on Fellini, 11.

[7] Fellini and Pettigrew, 89-90.

[8] Kezich, 156

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{μισή πλοκή}}
+{{Κουτί πληροφοριών ταινίας
-{{πλάγιος τίτλος}}
+|εικόνα             = [[Αρχείο:LaStrada.jpg|200px]]}}
-{{Κουτί πληροφοριών ταινίας |
-  τίτλος ταινίας     = Λα Στράντα / Πουλημένη από τη Μητέρα της |
-  εικόνα             = [[Αρχείο:LaStrada.jpg|200px]] |
-  imdb_id            = 0047528 |
-  cine_gr_id         = 705574 |
-  σεναριογράφος      = [[Φεντερίκο Φελίνι]] <br />Τούλιο Πινέλι <br />Ένιο Φλαϊάνο |
-  ηθοποιοί           = [[Άντονι Κουίν]] <br />[[Τζουλιέτα Μαζίνα]] <br />[[Ρίτσαρντ Μπέιζχαρτ]] |
-  σκηνοθέτης         = [[Φεντερίκο Φελίνι]] |
-  παραγωγός          = [[Ντίνο ντε Λαουρέντις]] <br />[[Κάρλο Πόντι]] |
-  ημερομηνία_κυκλοφορίας   = 1954 |
-  πρώτη_προβολή = [[Αρχείο:Flag_of_Italy.svg|25px|Country flag]] [[6 Σεπτεμβρίου]][[1954|/1954]] (Φεστιβάλ της Βενετίας) <br />[[Αρχείο:Flag of Italy.svg|25px|Country flag]]   [[22 Σεπτεμβρίου]][[1954|/1954]]|
-  διάρκεια           = 134 λεπτά |
-  γλώσσα             = [[Ιταλική γλώσσα|Ιταλικά]] |
-  μουσική            = [[Νίνο Ρότα]] |
-}}
 Η ταινία '''Λα Στράντα''' ([[Ιταλική γλώσσα|ιταλ.]] '''La Strada'''), γνωστό κι ως '''Πουλημένη απ' τη μητέρα της''' ή ως '''Ο Δρόμος''' είναι [[νεορεαλισμός|νεορεαλιστικό]] δράμα παραγωγής [[1954]] σε σκηνοθεσία [[Φεντερίκο Φελίνι]]. Το σενάριο της ταινίας έγραψε ο ίδιος ο Φελίνι σε συνεργασία με τους Τούλιο Πινέλι και Ένιο Φλαϊάνο. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο [[Άντονι Κουίν]], η [[Τζουλιέτα Μαζίνα]] (σύζυγος του σκηνοθέτη) και ο [[Ρίτσαρντ Μπέιζχαρτ]].