Ιωάννης Ράλλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ιωάννης Ράλλης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1878; Αθήνα
Θάνατος	26 Οκτωβρίου 1946; Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Σπουδές	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός; διπλωμάτης; δικηγόρος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Λαϊκόν Κόμμα και Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωσις
Οικογένεια
Σύζυγος	Ζαΐρα Θεοτόκη-Ράλλη
Τέκνα	Γεώργιος Ράλλης
Γονείς	Δημήτριος Ράλλης
Αδέλφια	Γεώργιος Δ. Ράλλης
Οικογένεια	Οικογένεια Ράλλη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρωθυπουργός της Ελλάδας (1943–1944, Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη 1943); Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας (1932–1933, Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη 1932); Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας (Μάρτιος 1933 – Αύγουστος 1933, Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη 1933); Υπουργός Συγκοινωνιών της Ελλάδας (10 Μαρτίου 1933 – 13 Μαρτίου 1933, Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη 1933); Υπουργός Ναυτικών της Ελλάδας (1920–1921, Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1920 και Κυβέρνηση Νικολάου Καλογερόπουλου 1921); Υπουργός Αεροπορίας της Ελλάδας (1933–1934, Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη 1933); μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1906–1936, εκλογική περιφέρεια Μεγαρίδος, εκλογική περιφέρεια Αθηνών και εκλογική περιφέρεια Αττικής, Λαϊκόν Κόμμα)
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 18:36, 7 Ιουνίου 2018

Ο Ιωάννης Δ. Ράλλης (Αθήνα, 1878 – Αθήνα, 26 Οκτωβρίου 1946) ήταν Έλληνας πολιτικός, Μακεδονομάχος, αλλά και συνεργάτης και πρωθυπουργός της δωσίλογης κυβέρνησης των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων από τις 7 Απριλίου του 1943 μέχρι τις 12 Οκτωβρίου του 1944.^[2]

Βιογραφία

Ο Ιωάννης Ράλλης ήταν γιος του Δημητρίου Ράλλη, διακεκριμένου Αθηναίου πολιτικού και πρωθυπουργού της χώρας με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη. Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου και σπούδασε νομική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, συμπληρώνοντας τις σπουδές του στην Γαλλία και την Γερμανία, για να επιδοθεί στην συνέχεια στην δικηγορία. Ο Ιωάννης Ράλλης ήταν πατέρας του Γεωργίου Ι. Ράλλη (Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 1918 – 15 Μαρτίου 2006. Έλληνας πολιτικός και πρωθυπουργός της Ελλάδας κατά την περίοδο 1980–1981.)^[3]

Συμμετοχή στα κοινά

Η πρώτη σημαντική ανάμειξη του Ιωάννη Ράλλη στα κοινά της Ελλάδας έγινε την άνοιξη του 1904, όταν, μαζί με τον Δημήτρη Καλαποθάκη, τον Στέφανο Δραγούμη, τον Πέτρο Σαρόγλου, τον Παύλο Μελά και άλλους, δημιούργησε το Μυστικό Ελληνικό Μακεδονικό Κομιτάτο για την δημιουργία αντάρτικου στην υπό οθωμανική κατοχή Μακεδονία. Το 1906 αναμείχθηκε στην πολιτική και εξελέγη πρώτα βουλευτής Μεγάρων, επανεκλεγείς έκτοτε σε όλες σχεδόν τις μέχρι του 1936 εκλογές βουλευτής, άλλοτε Αττικής και άλλοτε Αθηνών. Ανέλαβε για πρώτη φορά υπουργός το 1920 (επί κυβερνήσεως Δημητρίου Ράλλη) στο Υπουργείο Ναυτικών.^[4] Αργότερα, πολιτεύθηκε με το φιλοβασιλικό Λαϊκό Κόμμα και, επί κυβέρνησης Παναγή Τσαλδάρη, κατέλαβε για λίγους μήνες το Υπουργείο Εξωτερικών (από 04 Νοεμβρίου 1932 έως 16 Ιανουαρίου 1933)^[3]^[5] και μετά τις εκλογές του Μαρτίου 1933 το Υπουργείο Εσωτερικών και Αεροπορίας (Μάρτιος – Αύγουστος 1933).^[6] Μετά από διαφωνία του με τον Τσαλδάρη, παραιτήθηκε από την κυβέρνηση. Στις εκλογές όμως του 1935 απέτυχε να εκλεγεί, οπότε μαζί με τον Ιωάννη Μεταξά και τον Γεώργιο Στράτο κατήλθαν σε εκλογές με το σύνθημα της επαναφοράς της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας. Στις εκλογές του 1936 ηγήθηκε ιδίας ομάδας που αντιπροσωπεύθηκε στην Βουλή από 8 βουλευτές. Στη συνέχεια τάχθηκε εναντίον της δικτατορίας Μεταξά και το 1938 ηγήθηκε του Κινήματος της Κρήτης.

Πρωθυπουργός σε δωσίλογη κυβέρνηση

Κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής, τον Απρίλιο του 1943^[2] ο Ιωάννης Ράλλης ανέλαβε πρωθυπουργός της διορισμένης κυβέρνησης της ναζιστικής «Ελληνικής Πολιτείας», προκαλώντας — καθώς λέγεται — ακόμα και την οργή του γιου του, Γεωργίου. Παράλληλα, διατήρησε ο ίδιος τα υπουργεία Γεωργίας, Επισιτισμού και Εθνικής Άμυνας. Ως κατοχικός πρωθυπουργός, ο Ιωάννης Ράλλης οργάνωσε τα Τάγματα Ασφαλείας, για την άμυνα της υπαίθρου και την αντιμετώπιση των ενόπλων ανταρτών του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) και των άλλων αντιστασιακών ομάδων. Επίσης αναδιοργάνωσε την Ειδική Ασφάλεια σε μια υπηρεσία με απεριόριστη εξουσία για την απηνή δίωξη του κομμουνισμού και των αντιστασιακών οργανώσεων ειδικά στις πόλεις. Ο ίδιος εκτιμούσε ότι τελικά θα επικρατούσαν οι Σύμμαχοι, αλλά πίστευε πως μόνον με τη δημιουργία των Ταγμάτων Ασφαλείας και υπό την καθοδήγηση της Βέρμαχτ θα αποτρεπόταν προσωρινά η επικράτηση του κομμουνισμού στην Ελλάδα.

Τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν υπό τις απόλυτες διαταγές των Γερμανών κατακτητών (ακόμη και ο όρκος τους ήταν προς τον Χίτλερ), όπως και όλες οι υπηρεσίες του κρατικού μηχανισμού της χώρας. Όμως, υπό το πρόσχημα της αποτροπής του κινδύνου του κομμουνισμού, τα Τάγματα Ασφαλείας συμμετείχαν σε πάμπολλες εγκληματικές ενέργειες και έγιναν ιδιαιτέρως μισητά από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Τα μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας έφεραν στολή ευζώνου, και γι' αυτό έγιναν γνωστοί ως «Γερμανοτσολιάδες» ή «Ράλληδες» ή «Γερμανικοί».

Σύλληψη, δίκη και θάνατος

Με την απελευθέρωση, ο Ιωάννης Ράλλης συνελήφθη και δικάστηκε για εθνική αναξιότητα (προδοσία) . Στην δίκη του, (Φεβρουάριος 1945) συνήγοροί του ήταν ο γιος του και μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γεώργιος Ράλλης, και ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, πατέρας του μετέπειτα πολιτικού Ιωάννη Βαρβιτσιώτη. Κατά τη διάρκεια της δίκης, οι συνήγοροι ισχυρίσθηκαν ότι «ο Ιωάννης Ράλλης προσέφερε τεράστιες εθνικές υπηρεσίες κατά την κατοχή ενόσω ήταν πρωθυπουργός με το να αποσοβήσει τον λιμό των Ελλήνων, δίδοντας καθημερινά ένα μισθό, ενώ έσωσε επίσης πολλούς πατριώτες από το εκτελεστικό απόσπασμα των Γερμανών και ακόμη διευκολύνοντας τη διαφυγή πολλών πολιτικών και σημαινόντων πολιτών στη Μέση Ανατολή». Ωστόσο, το προεδρείο δεν πείστηκε και τελικά, ο Ιωάννης Ράλλης καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά.

Πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα, στη φυλακή, στις 26 Οκτωβρίου του 1946. Έναν χρόνο μετά, ο γιος του εξέδωσε ένα βιβλίο απολογητικό για τις επιλογές του πατέρα του.

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Roglo. p=ioannis;n=rallis;oc=1.
↑ ^2,0 ^2,1 «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΡΑΛΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ (1943)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2016.
↑ ^3,0 ^3,1 Μακρυδημήτρης, Αντώνης (2000). Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000. Αθήνα: εκδόσεις Καστανιώτης. σελ. 86. ISBN 978-960-03-2941-4.
↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΡΑΛΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (1920)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2016.
↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΤΣΑΛΔΑΡΗ ΠΑΝΑΓΗ (1932)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2016.
↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΤΣΑΛΔΑΡΗ ΠΑΝΑΓΗ (1933)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2016.

Πηγή

Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, τόμος Γ΄^{[Χρειάζεται σελίδα]}
Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ. 86

[0510c99ba8024e7bc78f9ecfe06d04e27f85a5a0-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Roglo. p=ioannis;n=rallis;oc=1.

[:0-2] 2,0 ^2,1 «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΡΑΛΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ (1943)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2016.

[makry86-3] 3,0 ^3,1 Μακρυδημήτρης, Αντώνης (2000). Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000. Αθήνα: εκδόσεις Καστανιώτης. σελ. 86. ISBN 978-960-03-2941-4.

[4] «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΡΑΛΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (1920)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2016.

[5] «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΤΣΑΛΔΑΡΗ ΠΑΝΑΓΗ (1932)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2016.

[6] «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΤΣΑΛΔΑΡΗ ΠΑΝΑΓΗ (1933)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{πληροφορίες προσώπου}}
 Ο '''Ιωάννης Δ. Ράλλης''' ([[Αθήνα]], [[1878]] – Αθήνα, [[26 Οκτωβρίου]] [[1946]]) ήταν [[Ελλάδα|Έλληνας]] [[πολιτικός]], [[Μακεδονομάχος]], αλλά και συνεργάτης και πρωθυπουργός της [[εθνική αναξιότης|δωσίλογης]] [[Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη 1943|κυβέρνησης]] των [[Γερμανία|γερμανικών]] [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχικών]] δυνάμεων από τις 7 Απριλίου του 1943 μέχρι τις 12 Οκτωβρίου του 1944.<ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1035|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΡΑΛΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ (1943)|last=|first=|date=|website=www.ggk.gov.gr|publisher=|accessdate=2016-07-27}}</ref>
 == Βιογραφία ==
-[[Αρχείο:Ι.Ράλλης.JPG|μικρογραφία|Ο Ιωάννης Ράλλης]]
 Ο Ιωάννης Ράλλης ήταν γιος του [[Δημήτριος Ράλλης|Δημητρίου Ράλλη]], διακεκριμένου Αθηναίου πολιτικού και πρωθυπουργού της χώρας με ρίζες από την [[Κωνσταντινούπολη]].
 Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου και σπούδασε [[νομική]] στο [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών]], συμπληρώνοντας τις σπουδές του στην [[Γαλλία]] και την [[Γερμανία]], για να επιδοθεί στην συνέχεια στην δικηγορία.
 Ο Ιωάννης Ράλλης ήταν πατέρας του [[Γεώργιος Ράλλης|Γεωργίου Ι. Ράλλη]] (Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 1918 – 15 Μαρτίου 2006. Έλληνας πολιτικός και πρωθυπουργός της Ελλάδας κατά την περίοδο 1980–1981.)<ref name="makry86">{{Cite book|title=Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000|last=Μακρυδημήτρης|first=Αντώνης|authorlink=Αντώνης Μακρυδημήτρης|publisher=εκδόσεις Καστανιώτης|year=2000|isbn=978-960-03-2941-4|location=Αθήνα|page=86}}</ref>
 ==Συμμετοχή στα κοινά==
 Η πρώτη σημαντική ανάμειξη του Ιωάννη Ράλλη στα κοινά της [[Ελλάδα]]ς έγινε την άνοιξη του 1904, όταν, μαζί με τον [[Δημήτρης Καλαποθάκης|Δημήτρη Καλαποθάκη]], τον [[Στέφανος Δραγούμης|Στέφανο Δραγούμη]], τον [[Πέτρος Σάρογλος|Πέτρο Σαρόγλου]], τον [[Παύλος Μελάς|Παύλο Μελά]] και άλλους, δημιούργησε το '''Μυστικό [[Ελληνικό Μακεδονικό Κομιτάτο]]''' για την δημιουργία αντάρτικου στην υπό [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανική]] κατοχή [[Μακεδονία]]. Το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1906|1906]] αναμείχθηκε στην πολιτική και εξελέγη πρώτα [[Εκλογική περιφέρεια Μεγάρων|βουλευτής Μεγάρων]], επανεκλεγείς έκτοτε σε όλες σχεδόν τις μέχρι του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1936|1936]] εκλογές βουλευτής, άλλοτε [[Εκλογική περιφέρεια Αττικής|Αττικής]] και άλλοτε [[Εκλογική περιφέρεια Αθηνών|Αθηνών]]. Ανέλαβε για πρώτη φορά υπουργός το 1920 (επί [[Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1920|κυβερνήσεως]] [[Δημήτριος Ράλλης|Δημητρίου Ράλλη]]) στο [[Υπουργείο Ναυτικών]].<ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=902|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΡΑΛΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (1920)|last=|first=|date=|website=www.ggk.gov.gr|publisher=|accessdate=2016-07-27}}</ref> Αργότερα, πολιτεύθηκε με το φιλοβασιλικό [[Λαϊκό Κόμμα]] και, επί [[Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη 1932|κυβέρνησης]] [[Παναγής Τσαλδάρης|Παναγή Τσαλδάρη]], κατέλαβε για λίγους μήνες το [[Υπουργείο Εξωτερικών (Ελλάδα)|Υπουργείο Εξωτερικών]] (από 04 Νοεμβρίου 1932 έως 16 Ιανουαρίου 1933)<ref name="makry86"/><ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=992|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΤΣΑΛΔΑΡΗ ΠΑΝΑΓΗ (1932)|last=|first=|date=|website=www.ggk.gov.gr|publisher=|accessdate=2016-07-27}}</ref> και μετά τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1933|εκλογές του Μαρτίου 1933]] το [[Υπουργείο Εσωτερικών και Αεροπορίας]] (Μάρτιος – Αύγουστος 1933).<ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1003|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΤΣΑΛΔΑΡΗ ΠΑΝΑΓΗ (1933)|last=|first=|date=|website=www.ggk.gov.gr|publisher=|accessdate=2016-07-27}}</ref> Μετά από διαφωνία του με τον Τσαλδάρη, παραιτήθηκε από την κυβέρνηση. Στις εκλογές όμως του [[Ελληνικές εκλογές 1935|1935]] απέτυχε να εκλεγεί, οπότε μαζί με τον [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]] και τον [[Γεώργιος Στράτος|Γεώργιο Στράτο]] κατήλθαν σε εκλογές με το σύνθημα της επαναφοράς της [[Βασιλευομένη Δημοκρατία|Βασιλευόμενης Δημοκρατίας]]. Στις εκλογές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1936|1936]] ηγήθηκε ιδίας ομάδας που αντιπροσωπεύθηκε στην [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]] από 8 βουλευτές. Στη συνέχεια τάχθηκε εναντίον της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|δικτατορίας Μεταξά]] και το 1938 ηγήθηκε του [[Κίνημα της Κρήτης|Κινήματος της Κρήτης]].