Δημήτριος Παπαδημητρίου (1879-1952, υπουργός)

Δημήτριος Παπαδημητρίου

Ο Δημήτριος Παπαδημητρίου του Παναγιώτου γεννήθηκε στην κωμόπολη του Πλατάνου στην περιοχή της Ολυμπίας του νομού Ηλείας το έτος 1879.

Απεφοίτησε της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με τον βαθμό Λίαν Καλώς.  Υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό ως έφεδρος Αξιωματικός κατά τους Βαλκανικούς πολέμους και στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με τον βαθμό του Συνταγματάρχου του Πυροβολικού.

Εργάσθηκε αρχικώς ως Δικηγόρος και εν συνεχεία υπήρξε Νομικός Σύμβουλος της εταιρείας του Ελληνικού Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου Ελλάδος του Ομίλου Μποδοσάκη, με τον οποίον και συνεδέετο προσωπικώς.

Πολιτεύτηκε με το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου. Εξελέγη αρχικώς με το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελ. Βενιζέλου, του οποίου υπήρξε στενός φίλος και συνεργάτης. Υπήρξε στενός φίλος του Γεωργίου Παπανδρέου με τον οποίο είχαν κοινά δημοκρατικά φρονήματα και πάθος για τη δημοκρατία. Συνεδέετο στενώς μετά τού Στυλιανού Γονατά, ο οποίος είχε διατελέσει Πρόεδρος τής Γερουσίας τής Ελλάδος κατά την περίοδο που ήταν Αντιπρόεδρος της Γερουσίας ο Δημήτριος Παπαδημητρίου και μετείχε στο κόμμα των Εθνικών Φιλελευθέρων μετά τον θάνατο του Ελευθερίου Βενιζέλου.  

Εξελέγη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ως Βουλευτής, Γερουσιαστής, Αντιπρόεδρος της Γερουσίας και έγινε Υπουργός Μεταφορών επί Κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Τσαλδάρη. Διετέλεσε, επίσης, ως Αντιπρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου κατά την Δίκη εναντίον του Δικτάτορα Θεοδώρου Παγκάλου, υπερασπιζόμενος πάντοτε τις δημοκρατικές του Αρχές και τα δημοκρατικά του φρονήματα. Επίσης, είχε στενούς οικογενειακούς δεσμούς με τον ανιψιό του Κωνσταντίνο Καλλία, που διετέλεσε ως υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων και ως Υπουργός Δικαιοσύνης. Ο Δημήτριος Παπαδημητρίου είχε πολύ στενούς οικογενειακούς δεσμούς και με τον εξάδελφο του Ιωάννη Τσιριμώκο, ο οποίος διετέλεσε Πρόεδρος Βουλής, όπως και με τον ανιψιό του Ηλία Τσιριμώκο που έγινε έπειτα Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Πρόεδρος Βουλής και Υπουργός Εσωτερικών.  

Τιμήθηκε με τον εξέχοντα τίτλο του Επί Τιμή Ισοβίου Μέλους του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της πόλεως της Νέας Υόρκης των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (Honorary Life Member of the Museum of Natural History of the city of New York) για την συνεργασία του με το Μουσείο σε θέματα της Παγκοσμίου Φυσικής Ιστορίας, όπως και θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. Επίσης, διετέλεσε ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τραπέζης Καραβασίλη.

Έδωσε πολιτικό αγώνα δια την κρατικοποίηση της Γενικής Ηλεκτρικής Εταιρείας Power, που ανήκε σε ξένα συμφέροντα και ηλεκτροδοτούσε την Ελλάδα και επέτυχε μαζί με άλλους πολιτικούς την οριστική κρατικοποίηση της και την δημιουργία της σημερινής Δ.Ε.Η. Μέγιστο επίτευγμα για το δημόσιο συμφέρον την εποχή εκείνη.    

Παντρεύτηκε την Μαρία Παπαδημητρίου το γένος Πλατσή και απέκτησαν ένα γιο τον Παναγιώτη Παπαδημητρίου μετέπειτα Διπλωματικό Υπάλληλο και Σύμβουλο του Υπουργού Προεδρίας και Προέδρου Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τσάτσου.

Απεβίωσε το 1952 στην Αθήνα και αναπαύεται στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών όπου τελέστη η κηδεία του με τιμές Υπουργού δημοσία δαπάνη.

Τιμήθηκε με το διάσημο του βαθμού του Ταξιάρχου του Φοίνικος επί του Βασιλέως Γεωργίου του Β΄ δια την προσφορά του προς τον Ελληνικό λαό και το Ελληνικό Έθνος.