Αλέξανδρος Μέγας Κομνηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Αλέξανδρος''' ή Σκαντάριος (π. 1406 - πριν το 1459) από τον Οίκος των ΜΕγάλων Κομνηνών|Οίκο των Μεγ...
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Αλέξανδρος''' ή Σκαντάριος (π. 1406 - πριν το 1459) από τον [[Οίκος των ΜΕγάλων Κομνηνών|Οίκο των Μεγάλων Κομνηνών]] ήταν συν-αυτοκράτορας της Τραπεζούντας, πρώτα με τον πατέρα του [[Αλέξιος Δ΄ Μεγάλος Κομνηνός|Αλέξιο Δ΄]] (1429) και μετά με τον αδελφό του [[Ιωάννης Δ΄ Μεγάλος Κομνηνός|Ιωάννη Δ΄]] (π. 1451-π. 1459).
Ο '''Αλέξανδρος''' ή Σκαντάριος (π. 1406 - πριν το 1459) από τον [[Οίκος των ΜΕγάλων Κομνηνών|Οίκο των Μεγάλων Κομνηνών]] ήταν συν-αυτοκράτορας της Τραπεζούντας, πρώτα με τον πατέρα του [[Αλέξιος Δ΄ Μέγας Κομνηνός|Αλέξιο Δ΄]] (1429) και μετά με τον αδελφό του [[Ιωάννης Δ΄ Μέγας Κομνηνός|Ιωάννη Δ΄]] (π. 1451-π. 1459).


==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
Κατά τη βασιλεία του Αλεξίου Δ΄, ο γιος του Ιωάννης Δ΄ προσπάθησε να τον εκτοπίσει, αλλά απέτυχε και διέφυγε στη Γεωργία το 1429. Τότε ο Αλέξιος Δ΄ όρισε τον Αλέξανδρο συναυτοκράτορα.{{sfn|Kuršanskis|1979|p=240}} Το 1429 ο Ιωάννης Δ΄ επέστρεψε στην Τραπεζούντα και κατέλαβε την εξουσία. Οι υποστηρικτές του δολοφόνησαν τον πατέρα του και ο Αλέξανδρος εξορίστηκε. Αυτός μετέβη με την αδελφή του [[Μαρία της Τραπεζούντας|Μαρία]] στην Κωνσταντινούπολη. Ο ταξιδευτής [[Πέρο Ταφούρ]] από την Καστίλη τον συνάντησε εκεί τον Οκτώβριο του 1429 και γράφει, ότι "δεν είχε καλές σχέσεις με την αδελφή του".{{sfn|Kuršanskis|1979|pp=240, 243}}{{sfn|Vasiliev|1932|p=98}} Η Μαρία Μεγάλη Κομνηνή παντρεύτηκε εκεί τον [[Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος|Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγο]].
Κατά τη βασιλεία του Αλεξίου Δ΄, ο γιος του Ιωάννης Δ΄ προσπάθησε να τον εκτοπίσει, αλλά απέτυχε και διέφυγε στη Γεωργία το 1429. Τότε ο Αλέξιος Δ΄ όρισε τον Αλέξανδρο συναυτοκράτορα.{{sfn|Kuršanskis|1979|p=240}} Το 1429 ο Ιωάννης Δ΄ επέστρεψε στην Τραπεζούντα και κατέλαβε την εξουσία. Οι υποστηρικτές του δολοφόνησαν τον πατέρα του και ο Αλέξανδρος εξορίστηκε. Αυτός μετέβη με την αδελφή του [[Μαρία της Τραπεζούντας|Μαρία]] στην Κωνσταντινούπολη. Ο ταξιδευτής [[Πέρο Ταφούρ]] από την Καστίλη τον συνάντησε εκεί τον Οκτώβριο του 1429 και γράφει, ότι "δεν είχε καλές σχέσεις με την αδελφή του".{{sfn|Kuršanskis|1979|pp=240, 243}}{{sfn|Vasiliev|1932|p=98}} Η Μαρία Μεγάλη Κομνηνή παντρεύτηκε εκεί τον [[Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος|Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγο]].


Ο Ταφούρ συνέχισε το ταξίδι του στην Τραπεζούντα, όπου συνάντησε τον Ιωάννη Δ΄ και συνέχισε ως τη Γενουατική Κάφφα (Θεοδοσία) της Κριμαίας. Μετά άρχισε την επιστροφή του και στη Μυτιλήνη συνάντησε τον Αλέξανδρο πάλι, αυτή τη φορά νυμφευμένο με τη Μαρία Γκαττιλούζιο, κόρη του Ντορίνο ηγεμόνα της Λέσβου, από τη Γένοβα. Γράφει ότι ο Αλέξανδρος "ετοίμαζε πλοία εναντίον του αδελφού του". Τότε ο Ταφούρ τού είπε ότι ο Ιωάννης Δ΄ συμμάχησε με τους Τούρκους και είχε επισφραγίσει τη συμφωνία, νυμφευόμενος της κόρη του Τούρκου και πως ο πόλεμος θα ήταν επιζήμιος για όλους.{{sfn|Kuršanskis|1979|p=241}}{{sfn|Vasiliev|1932|pp=99, 117}}


Το ότι ο Αλέξανδρος σχεδίαζε την εκτόπιση τού αδελφού του, επιβεβαιώνεται και από άλλες πηγές. Τα Γενουατικά αρχεία έχουν αντίγραφο επιστολής, που εστάλη στον Ντορίνο Α΄ προτρέποντάς τον να κάνει ό,τι μπορεί, ώστε να ειρηνεύσει τους δύο αδελφούς και να δώσει σύνταξη στον δευτερότοκο, αφήνοντάς τον να ζήσει στη Μυτιλήνη ή την Κωνσταντινούπολη. Η Γένοβα είχε εμπορικά συμφέροντα στην Τραπεζούντα και θα μπορούσαν να βλαφτούν από τη διαμάχη.
Ο Ταφούρ συνέχισε το ταξίδι του στην Τραπεζούντα, όπου συνάντησε τον Ιωάννη Δ΄ και συνέχισε ως τη Γενουατική Κάφφα (Θεοδοσία) της Κριμαίας. Μετά άρχισε την επιστροφή του και στη Μυτιλήνη συνάντησε τον Αλέξανδρο πάλι, αυτή τη φορά νυμφευμένο με τη Μαρία Γκαττιλούζιο, κόρη του Ντορίνο ηγεμόνα της Λέσβου, από τη Γένοβα. Γράφει ότι ο Αλέξανδρος "ετοίμαζε πλοία εναντίον του αδελφού του". Τότε ο Ταφούρ του είπε ότι ο Ιωάννης Δ΄ συμμάχησε με τους Τούρκους και είχε επισφραγίσει τη συμφωνία, νυμφευόμενος της κόρη του Τούρκου και πως ο πόλεμος θα ήταν επιζήμιος για όλους.{{sfn|Kuršanskis|1979|p=241}}{{sfn|Vasiliev|1932|pp=99, 117}}

Το ότι ο Αλέξανδρος σχεδίαζε την εκτόπισε του αδελφού του, επιβεβαιώνεται και από άλλες πηγές. Τα Γενουατικά αρχεία έχουν αντίγραφο επιστολής, που εστάλη στον Ντορίνο Α΄ προτρέποντάς τον να κάνει ό,τι μπορεί, ώστε να ειρηνεύσει τους δύο αδελφούς και να του σύνταξη στον δευτερότοκο, αφήνοντάς τον να ζήσει στη Μυτιλήνη ή την Κωνσταντινούπολη. Η Γένοβα είχε εμπορικά συμφέροντα στην Τραπεζούντα και θα μπορούσαν να βλαφτούν από τη διαμάχη.


Δέκα έτη μετά τα συμφέροντα της Γένουας άλλαξαν, όταν το 1447 ο Δαυίδ έκανε επιδρομή στη Κάφφα. Η Γένουα πρόσφερε με επιστολή υποστήριξη στον Αλέξανδρο να ανακτήσει τον θρόνο (1451), αλλά φαίνεται ότι οι δύο αδελφοί είχαν ήδη συμφιλιωθεί, διότι ο Αλέξανδρος με τη σύζυγο και τον γιο του ζούσε τότε στην Τραπεζούντα. Ο ιστορικός Μιχαήλ Κουρτσάνσκις προτείνει ότι ο Ιωάννης Δ΄, που δυσπιστούσε προς τον Δαυίδ, είχε κάνει συναυτοκράτορα τον Αλέξανδρο και τον γιο εκείνου κληρονόμο.{{sfn|Kuršanskis|1979|pp=242ff.}}
Δέκα έτη μετά τα συμφέροντα της Γένουας άλλαξαν, όταν το 1447 ο Δαυίδ έκανε επιδρομή στη Κάφφα. Η Γένουα πρόσφερε με επιστολή υποστήριξη στον Αλέξανδρο να ανακτήσει τον θρόνο (1451), αλλά φαίνεται ότι οι δύο αδελφοί είχαν ήδη συμφιλιωθεί, διότι ο Αλέξανδρος με τη σύζυγο και τον γιο του ζούσε τότε στην Τραπεζούντα. Ο ιστορικός Μιχαήλ Κουρτσάνσκις προτείνει ότι ο Ιωάννης Δ΄, που δυσπιστούσε προς τον Δαυίδ, είχε κάνει συναυτοκράτορα τον Αλέξανδρο και τον γιο εκείνου κληρονόμο.{{sfn|Kuršanskis|1979|pp=242ff.}}
Γραμμή 19: Γραμμή 18:
* Αλέξιος. Δεν Γνωρίζουμε αν εκδιώχθηκε το 1460 από τον θείο του.
* Αλέξιος. Δεν Γνωρίζουμε αν εκδιώχθηκε το 1460 από τον θείο του.


Ο [[Λαόνικος Χαλκοκονδύλης]] ιστορεί ότι το 1463 ο [[Μωάμεθ Β΄]] κατέλαβε την Τραπεζούντα και πήρε τη Μαρία στο χαρέμι του, καθώς "λέγεται ότι ήταν μία από τις πιο όμορφες και ελκυστικές γυνίκες". Ωστόσο είναι αμφίβολο πως ο νεαρό σουλτάνος νυμφεύτηκε μία χήρα 50 ετών. Είναι γνωστό ότι πολλές γυναίκες του χαρεμιού δεν ήταν σύζυγοι ούτε ερωμένες του σουλτάνου.
Ο [[Λαόνικος Χαλκοκονδύλης]] ιστορεί ότι το 1463 ο [[Μωάμεθ Β΄]] κατέλαβε την Τραπεζούντα και πήρε τη Μαρία στο χαρέμι του, καθώς "λεγόταν ότι ήταν μία από τις πιο όμορφες και ελκυστικές γυναίκες". Ωστόσο είναι αμφίβολο, πως ο νεαρός σουλτάνος νυμφεύτηκε μία χήρα 50 ετών. Είναι γνωστό, ότι πολλές γυναίκες του χαρεμιού δεν ήταν σύζυγοι, ούτε ερωμένες του σουλτάνου.


Ο σουλτάνος έκανε τον Αλέξιο ακόλουθο στην Πύλη "δεύτερο τη τάξη, έναν Ρωμαίο μετά τον αδελφό του". Φαίνεται πως δεν τον εκτέλεσε το 1463 όπως έκανε με τα τέκνα του Δαυίδ.
Ο σουλτάνος έκανε τον Αλέξιο ακόλουθο στην Πύλη "δεύτερο τη τάξη, έναν Ρωμαίο μετά τον αδελφό του". Φαίνεται πως δεν τον εκτέλεσε το 1463, όπως έκανε με τα τέκνα του Δαυίδ.


==Αναφορές==
==Αναφορές==

Έκδοση από την 12:12, 26 Απριλίου 2018

Ο Αλέξανδρος ή Σκαντάριος (π. 1406 - πριν το 1459) από τον Οίκο των Μεγάλων Κομνηνών ήταν συν-αυτοκράτορας της Τραπεζούντας, πρώτα με τον πατέρα του Αλέξιο Δ΄ (1429) και μετά με τον αδελφό του Ιωάννη Δ΄ (π. 1451-π. 1459).

Βιογραφία

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Αλεξίου Δ΄ (βασίλευσε 1417-1429) και της Θεδώρας Καντακουζηνής.[1] Μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Ιωάννης Δ΄ και μικρότερος ο Δαυίδ.

Κατά τη βασιλεία του Αλεξίου Δ΄, ο γιος του Ιωάννης Δ΄ προσπάθησε να τον εκτοπίσει, αλλά απέτυχε και διέφυγε στη Γεωργία το 1429. Τότε ο Αλέξιος Δ΄ όρισε τον Αλέξανδρο συναυτοκράτορα.[2] Το 1429 ο Ιωάννης Δ΄ επέστρεψε στην Τραπεζούντα και κατέλαβε την εξουσία. Οι υποστηρικτές του δολοφόνησαν τον πατέρα του και ο Αλέξανδρος εξορίστηκε. Αυτός μετέβη με την αδελφή του Μαρία στην Κωνσταντινούπολη. Ο ταξιδευτής Πέρο Ταφούρ από την Καστίλη τον συνάντησε εκεί τον Οκτώβριο του 1429 και γράφει, ότι "δεν είχε καλές σχέσεις με την αδελφή του".[3][4] Η Μαρία Μεγάλη Κομνηνή παντρεύτηκε εκεί τον Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγο.

Ο Ταφούρ συνέχισε το ταξίδι του στην Τραπεζούντα, όπου συνάντησε τον Ιωάννη Δ΄ και συνέχισε ως τη Γενουατική Κάφφα (Θεοδοσία) της Κριμαίας. Μετά άρχισε την επιστροφή του και στη Μυτιλήνη συνάντησε τον Αλέξανδρο πάλι, αυτή τη φορά νυμφευμένο με τη Μαρία Γκαττιλούζιο, κόρη του Ντορίνο ηγεμόνα της Λέσβου, από τη Γένοβα. Γράφει ότι ο Αλέξανδρος "ετοίμαζε πλοία εναντίον του αδελφού του". Τότε ο Ταφούρ τού είπε ότι ο Ιωάννης Δ΄ συμμάχησε με τους Τούρκους και είχε επισφραγίσει τη συμφωνία, νυμφευόμενος της κόρη του Τούρκου και πως ο πόλεμος θα ήταν επιζήμιος για όλους.[5][6]

Το ότι ο Αλέξανδρος σχεδίαζε την εκτόπιση τού αδελφού του, επιβεβαιώνεται και από άλλες πηγές. Τα Γενουατικά αρχεία έχουν αντίγραφο επιστολής, που εστάλη στον Ντορίνο Α΄ προτρέποντάς τον να κάνει ό,τι μπορεί, ώστε να ειρηνεύσει τους δύο αδελφούς και να δώσει σύνταξη στον δευτερότοκο, αφήνοντάς τον να ζήσει στη Μυτιλήνη ή την Κωνσταντινούπολη. Η Γένοβα είχε εμπορικά συμφέροντα στην Τραπεζούντα και θα μπορούσαν να βλαφτούν από τη διαμάχη.

Δέκα έτη μετά τα συμφέροντα της Γένουας άλλαξαν, όταν το 1447 ο Δαυίδ έκανε επιδρομή στη Κάφφα. Η Γένουα πρόσφερε με επιστολή υποστήριξη στον Αλέξανδρο να ανακτήσει τον θρόνο (1451), αλλά φαίνεται ότι οι δύο αδελφοί είχαν ήδη συμφιλιωθεί, διότι ο Αλέξανδρος με τη σύζυγο και τον γιο του ζούσε τότε στην Τραπεζούντα. Ο ιστορικός Μιχαήλ Κουρτσάνσκις προτείνει ότι ο Ιωάννης Δ΄, που δυσπιστούσε προς τον Δαυίδ, είχε κάνει συναυτοκράτορα τον Αλέξανδρο και τον γιο εκείνου κληρονόμο.[7]

Ο Αλέξανδρος απεβίωσε πριν το 1460, που απεβίωσε ο Ιωάννης Δ΄.[1] Νέος αυτοκράτορας ανέλαβε ο Δαυίδ.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε τη Μαρία των Γατελούζων, κόρη του Ντομένικο ηγεμόνα της Λέσβου και είχε τέκνο:

  • Αλέξιος. Δεν Γνωρίζουμε αν εκδιώχθηκε το 1460 από τον θείο του.

Ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης ιστορεί ότι το 1463 ο Μωάμεθ Β΄ κατέλαβε την Τραπεζούντα και πήρε τη Μαρία στο χαρέμι του, καθώς "λεγόταν ότι ήταν μία από τις πιο όμορφες και ελκυστικές γυναίκες". Ωστόσο είναι αμφίβολο, πως ο νεαρός σουλτάνος νυμφεύτηκε μία χήρα 50 ετών. Είναι γνωστό, ότι πολλές γυναίκες του χαρεμιού δεν ήταν σύζυγοι, ούτε ερωμένες του σουλτάνου.

Ο σουλτάνος έκανε τον Αλέξιο ακόλουθο στην Πύλη "δεύτερο τη τάξη, έναν Ρωμαίο μετά τον αδελφό του". Φαίνεται πως δεν τον εκτέλεσε το 1463, όπως έκανε με τα τέκνα του Δαυίδ.

Αναφορές

  1. 1,0 1,1 PLP, 12122. <Kομνηνὸς> Σκαντάριος.
  2. Kuršanskis 1979, σελ. 240.
  3. Kuršanskis 1979, σελίδες 240, 243.
  4. Vasiliev 1932, σελ. 98.
  5. Kuršanskis 1979, σελ. 241.
  6. Vasiliev 1932, σελίδες 99, 117.
  7. Kuršanskis 1979, σελίδες 242ff..
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Alexander of Trebizond της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).