Χιλδέριχος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
|πατέρας = [[Μεροβέος]] |
|πατέρας = [[Μεροβέος]] |
||
|μητέρα = |
|μητέρα = |
||
|ημ_γέννησης = |
|ημ_γέννησης = 440 |
||
|τόπος_γέννησης = |
|τόπος_γέννησης = |
||
|ημ_θανάτου = 481 |
|ημ_θανάτου = 481 (41 ετών) |
||
|τόπος_θανάτου = [[Τουρνέ]] |
|τόπος_θανάτου = [[Τουρνέ]] |
||
|τόπος_ταφής = Τουρνέ |
|τόπος_ταφής = Τουρνέ |
||
}} |
}} |
||
Ο '''Χιλδέριχος Α΄''' ('' |
Ο '''Χιλδέριχος Α΄''' (''Childéric Ier'', [[440]] – [[481]]) ήταν [[Μεροβίγγειοι|Μεροβίγγειος]] βασιλιάς των [[Σάλιοι Φράγκοι|Σάλιων Φράγκων]], πατέρας του [[Χλωδοβίκος Α΄|Χλωδοβίκου Α΄]], που ένωσε τους [[Φράγκοι|Φράγκους]] και ίδρυσε την δυναστεία των Μεροβίγγειων. |
||
== Βιογραφικά στοιχεία == |
== Βιογραφικά στοιχεία == |
||
Έκδοση από την 07:36, 15 Απριλίου 2018
| Χιλδέριχος Α΄ | |
|---|---|
 Αντίγραφο του σφραγιδόλιθου του Χιλδέριχου Α΄ (το προτότυπο εκλάπη το 1831), με την επιγραφή CHILDIRICI REGIS (του βασιλιά Χιλδέριχου).[1] Βρέθηκε στον τάφο του στο Τουρνέ και εκτίθεται στο Νομισματοκοπείο του Παρισιού. | |
Βασιλιάς των Φράγκων | |
| Περίοδος | 457 – 481/482 |
| Προκάτοχος | Μεροβέος |
| Διάδοχος | Χλωδοβίκος Α΄ |
| Γέννηση | 440 |
| Θάνατος | 481 (41 ετών) Τουρνέ |
| Τόπος ταφής | Τουρνέ |
| Σύζυγος | Μπασινά της Θουριγγίας |
| Επίγονοι | Χλωδοβίκος Α΄ |
| Οίκος | Δυναστεία Μεροβίγγειων |
| Πατέρας | Μεροβέος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Χιλδέριχος Α΄ (Childéric Ier, 440 – 481) ήταν Μεροβίγγειος βασιλιάς των Σάλιων Φράγκων, πατέρας του Χλωδοβίκου Α΄, που ένωσε τους Φράγκους και ίδρυσε την δυναστεία των Μεροβίγγειων.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Χιλδέριχος διαδέχτηκε παραδοσιακά το 457 ή το 458, τον πατέρα του Μεροβέο ως βασιλιάς των Σάλιων Φράγκων. Το 457 το αργότερο ήταν ο άρχοντας των Φράγκων στα εδάφη που καλύπτουν το Τουρνέ και τη γύρω κοιλάδα. Πιθανώς να είχε εξουσία σε περισσότερες περιοχές προς τον νότο, αλλά οι πηγές δεν είναι σαφείς σχετικά με αυτό. Σύμφωνα με τον Γρηγόριο της Τουρ, ο Χιλδέριχος κάποια στιγμή εξορίστηκε και ο λόγος που δίνεται γι' αυτό παραδοσιακά είναι η δυσαρέσκεια των Φράγκων για την ιδιωτική ζωή του Χιλδέριχου. Περαιτέρω καταγραφές του Γρηγορίου δείχνουν ότι μετά από 8 χρόνια εξορίας οι Φράγκοι τού ζήτησαν να επιστρέψει.[2]
Το 463 ο Χιλδέριχος αγωνίστηκε σε συνδυασμό με το Ρωμαίο Αιγίδιο, τον στρατηγό (magister militum) του στρατού της βόρειας Γαλατίας που έδρευε στο Σουασόν, για να νικήσουν τους Βησιγότθους, οι οποίοι ήλπιζαν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους στις όχθες του Λίγηρα ποταμού. Μετά το θάνατο του Αιγίδιου και την ήττα των Γότθων, ο Χιλδέριχος, μαζί με μια μικτή ομάδα Γαλατο-Ρωμαίων και Φράγκων, βοήθησε τον Παύλο κόμη του Ανζέ.[3] Σάξονες επιδρομείς κάτω από τις εντολές του Οδόακρου έφθασαν στο Ανζέ και το κατέλαβαν, αλλά ο Χιλδέριχος και ο Παύλος ανακατέλαβε την πόλη το 469.[4] Ο Χιλδέριχος έχοντας κατακτήσει το Ανζέ, ακολούθησε τους Σάξονες στα νησιά του Ατλαντικού στις εκβολές του Λίγηρα και εκεί τους έσφαξε. Κατά την περίοδο γύρω στο 476 έως το 481, συζητούσε με τον Οδόακρο την πιθανότητα μιας συμμαχίας κατά των Αλαμανών, που θέλησαν να εισβάλουν στην Ιταλία.[5]
Οικογένεια
Ο Γρηγόριος της Τουρ, στο Libri Historiarum (Βιβλίο ii.12), καταγράφει την ιστορία της απέλασης του Χιλδέριχου από τους Σάλιους Φράγκους για παρενόχληση των συζύγων τους. Εξορίστηκε για οκτώ χρόνια στην Θουριγγία, όπου βρήκε καταφύγιο στον ηγεμόνα Μπιζίνο και τη σύζυγό του Μπασινά της Θουριγγίας. Επέστρεψε μόνο όταν ένας πιστός υπηρέτης τού γνωστοποίησε, ότι θα μπορούσε να επιστρέψει με ασφάλεια, εφόσον του στείλει το άλλο μισό του χρυσού κομματιού, που ο Χιλδέριχος μοιράστηκε μαζί του πριν φύγει για την εξορία του. Το βιβλίο περιγράφει επίσης την άφιξή του στην πόλη Τουρνέ με την Μπασινά, η οποία είχε εγκαταλείψει τον σύζυγό της για να είναι μαζί του.
Ο Χιλδέριχος νυμφεύτηκε την Μπασινά και έκανε μαζί της τέσσερα παιδιά:
- Χλωδοβίκος Α΄ 466–511, βασιλιάς των Φράγκων.
- Αουντοφλέντα, παντρεύτηκε τον Θεοδώριχο τον μέγα, βασιλιά των Οστρογότθων.
- Λανθίλντε γενν. 468.
- Αντοφλέντε 470-π. 500.
Ο Χιλδέριχος απεβίωσε το 481[5] ή το 482 και ενταφιάστηκε στο Τουρνέ.[6] Τον διαδέχτηκε ο γιος του, Χλωδοβίκος Α΄, ως βασιλιάς των Φράγκων.[7]
Ο τάφος του
Ο τάφος του Χιλδέριχου Α΄ ανακαλύφθηκε το 1653 κοντά στο ναό του 12ου αι. Σαιν-Μπρις στο Τουρναί (τώρα στο Βέλγιο). Πολυάριθμα πολύτιμα αντικείμενα βρέθηκαν μέσα, όπως κοσμήματα από χρυσό και περίκλειστους (cloisonné) γρανάτες, χρυσά νομίσματα, μία χρυσή κεφαλή βοός και ένα δακτυλίδι με χαραγμένο το όνομα CHILDIRICI REGIS (=βασιλέως Χιλδερίχου). Επίσης 300 χρυσά τζιτζίκια (τέττιγες) από τον μανδύα του· μερικοί τα περιγράφουν ως μέλισσες. Ο Λεοπόλδος-Γουλιέλμος των Αψβούργων κυβερνήτης των Νοτίων Κάτω Χωρών κατέγραψε τα ευρήματα και τα τύπωσε στα Λατινικά. Ο θησαυρός εστάλη στους Αψβούργους στη Βιέννη και μετά ως δώρο στον Λουδοβίκο ΙΔ΄ της Γαλλίας, ο οποίος τον φύλαξε στη Β. Βιβλιοθήκη, μετέπειτα Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Ο Ναπολέων Α΄ εντυπωσιάστηκε από το εύρημα και όταν θέλησε ένα εραλδικό σύμβολο για να αντικαταστήσει το κρινάνθεμο των Βουρβόνων, αποφάσισε τα τζιτζίκια ως έμβλημα της Γαλλικής Αυτοκρατορίας.
Το βράδυ της 5ης προς την 6η Νοεμβρίου 1831 ο θησαυρός του Χιλπέριχου ήταν ανάμεσα στα 80 κιλά εκθεμάτων που κλάπηκαν από τη Βιβλιοθήκη και λιώθηκαν για χρυσό. Έμειναν δύο τζιτζίκια, τα οποία είχαν κρύψει στο Σηκουάνα, οι χαλκογραφίες τους όταν ανακαλύφθηκαν και μερικά αντίγραφα που είχαν κάνει οι Αψβούργοι.
Παραπομπές
- ↑ G. Salaün, A. McGregor & P. Périn, "Empreintes inédites de l'anneau sigillaire de Childéric Ier: état des connaissances", Antiquités Nationales, 39 (2008), pp. 217-224 (esp. 218).
- ↑ Wallace-Hadrill Long-Haired Kings pp. 158-161
- ↑ Heather Fall of the Roman Empire p. 416
- ↑ Collins Early Medieval Europe p. 103
- ↑ 5,0 5,1 Collins Early Medieval Europe pp. 112-113
- ↑ Wallace-Hadrill Long-Haired Kings p. 3
- ↑ Wickham Inheritance of Rome p. 112
Πηγές
- Collins, Roger (1999). Early Medieval Europe: 300–1000 (Second έκδοση). New York: St. Martin's Press. ISBN 0-312-21886-9.
- Heather, Peter (2006). The Fall of the Roman Empire: A New History of Rome and the Barbarians. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-532541-6.
- Wallace-Hadrill, J. M. (1982). The Long-Haired Kings. Toronto: University of Toronto Press. ISBN 0-8020-6500-7.
- Wickham, Chris (2009). The Inheritance of Rome: Illuminating the Dark Ages 400–1000. New York: Penguin Books. ISBN 978-0-14-311742-1.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Childeric I της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
| Προκάτοχος: Μεροβέος |
Βασιλιάς των Σάλιων Φράγκων 457–481 |
Διάδοχος: Χλωδοβίκος Α΄ |
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Childeric» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
|