Λεωφόρος Κωνσταντινουπόλεως

Λεωφόρος Κωνσταντινουπόλεως
Μήκος	7,5 χλμ.
Περιοχή	Αθήνα
Εκκίνηση	Άγιος Ιωάννης Ρέντης
Τέλος	Σεπόλια
Εκκίνηση κατασκευής	Δεκαετία 1950

Η Λεωφόρος Κωνσταντινουπόλεως έλαβε το όνομά της από την πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και είναι λεωφόρος στα δυτικά προάστια της Αθήνας. Συνδέει το δυτικό τμήμα του Αγίου Ιωάννη Ρέντη κοντά στον Πειραιά με το βόρειο τμήμα των Σεπολίων, από τα οποία μέσω άλλης οδού συνδέεται με το Καματερό. Το δυτικό της τμήμα έχει αρκετές λωρίδες κυκλοφορίας και το ανατολικό της τμήμα είναι αστική οδός, ενώ το υπόλοιπο τμήμα είναι μια κύρια οδική αρτηρία η οποία χρησιμοποιείται για τη πρόσβαση με την οδό Καλλιρόης, η οποία συνδέεται με τη Λεωφόρο Βουλιαγμένης και με τη Λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου, και έτσι συνδέονται τα δυτικά προάστια της Αθήνας με τα νότια, παρακάμπτοντας το κέντρο. Έχει μήκος περίπου 7,5 χιλιόμετρα.

Ιστορικό

Η κατασκευή ξεκίνησε σε μια υπόγεια διάβαση όταν αυξήθηκε η κίνηση στην Οδό Λένορμαν στα μέσα του 20ού αιώνα. Αργότερα, στα μέσα με τέλη του 20ού αιώνα, ξεκίνησε η κατασκευή μιας υπέργειας διάβασης επί της Λεωφόρου Πέτρου Ράλλη και ενός κόμβου στο βορειοδυτικό τμήμα. Το 1992 ένα τμήμα της λεωφόρου έκλεισε, με την κίνηση να εκτρέπεται στη Λεωφόρο Αθηνών (Εθνική Οδός 8, 8α και Ευρωπαϊκή Οδός 94 με φορά δυτικά) και ανακατευθύνθηκε μέσω της οδού Παλαμήδου και του νοτίου τμήματος της Οδού Λένορμαν. Αυτό κράτησε για έναν χρόνο, όσο κατασκευαζόταν μια έξοδος με κατεύθυνση την Αθήνα στη δυτική είσοδο της πόλης και η οδός εν τέλει επαναλειτούργησε. Μεταξύ 1993 και 1994, ξεκίνησαν εργασίες στην Κωνσταντινουπόλεως, σε μια ακόμη λεωφόρο που τη συνέδεε με την Οδό Καλλιρόης και σε έναν κόμβο με την Οδό Πειραιώς. Απομακρύνθηκε η σιδηροδρομική διάβαση, και μια υπόγεια διάβαση περίπου 500 μέτρων. Το βόρειο τμήμα περνούσε από τη σιδηροδρομική διάβαση, ενώ η λεωφόρος περνά από κάτω.