Δημήτριος Νταλίπης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
|λεζάντα = |
|λεζάντα = |
||
|πραγματικό_όνομα = Δημήτριος Κεχαγιάς ή Κωνσταντινίδης |
|πραγματικό_όνομα = Δημήτριος Κεχαγιάς ή Κωνσταντινίδης |
||
|ημερομηνία γέννησης = |
|ημερομηνία γέννησης = μέσα 19ου αιώνα |
||
|τόπος γέννησης = [[Γάβρος Καστοριάς|Γάβρος]] [[Νομός Καστοριάς|Καστοριάς]] |
|τόπος γέννησης = [[Γάβρος Καστοριάς|Γάβρος]] [[Νομός Καστοριάς|Καστοριάς]] |
||
|ημερομηνία θανάτου = 19 Νοεμβρίου 1906 |
|ημερομηνία θανάτου = 19 Νοεμβρίου 1906 |
||
| Γραμμή 29: | Γραμμή 29: | ||
== Βιογραφικά στοιχεία == |
== Βιογραφικά στοιχεία == |
||
Ο Δημήτριος Νταλίπης του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα |
Ο Δημήτριος Νταλίπης του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στο [[Γάβρος Καστοριάς|Γάβρο]] [[Νομός Καστοριάς|Καστοριάς]] από οικογένεια κτηνοτρόφων. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας ήταν ''Κεχαγιάς''. Προσέλαβε το προσωνύμιο ''"Νταλίπης"'' από τον ξακουστό [[κλέφτες|κλέφτη]] και επαναστάτη [[Στέφανος Νταλίπης|Στέφανο Νταλίπη]], ενός από τους πρωτεργάτες της [[Μακεδονική επανάσταση του 1878|Μακεδονικής Επανάστασης του 1878]]. Αποτέλεσε έναν από τους ισχυρότερους οπλαρχηγούς στα [[Δήμος Κορεστίων|Κορέστια]] που αγωνίστηκαν για την υποστήριξη της Ελληνικής πλευράς. Αρχικά πήρε μέρος το [[1903]] στην εξέγερση του Ίλιντεν. Στη συνέχεια όμως διαχώρησε τη θέση του από την [[ΕΜΕΟ]], όταν αυτή στράφηκε εναντίον των Ελληνικών συμφερόντων. Συνεργάστηκε τότε, με τον [[Κώττας Χρήστου|Κώττα Χρήστου]]. Στη συνέχεια συμμετείχε στον αγώνα στο πλευρό του [[Παύλος Μελάς|Παύλου Μελά]]. Μετά το θάνατο του τελευταίου το [[1904]], συνεργάστηκε διαδοχικά με τους [[Γεώργιος Κατεχάκης|Γεώργιο Κατεχάκη (Ρούβα)]], Ευθύμιο Καούδη και Ιωάννη Καραβίτη. Έλαβε μέρος στη μάχη του Ζελόβου ([[Ανταρτικό Φλώρινας|Αντάρτικο]]) με τους [[Παύλος Κύρου|Παύλο Κύρου]] και Γ. Κατεχάκη, το [[1905]]. Το Νοέμβριο του 1905, συνεργάστηκε με τον [[Γεώργιος Τσόντος Βάρδας|Γεώργιο Τσόντο (Βάρδα)]]. Σκοτώθηκε σε συμπλοκή με τον [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικό]] στρατό στο [[Ανταρτικό Φλώρινας|Ζέλοβο (Αντάρτικο)]] [[Νομός Φλώρινας|Φλώρινας]] στη θέση ''Ασβού Ράχη'', στις 19 Νοεμρίου του [[1906]]. |
||
<ref>Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, Ο Μακεδονικός Αγών και τα εις Θράκην γεγονότα, Αθήνα 1979, σσ. 107, 111, 155, 297</ref><ref name="AGM">Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 76</ref> |
<ref>Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, Ο Μακεδονικός Αγών και τα εις Θράκην γεγονότα, Αθήνα 1979, σσ. 107, 111, 155, 297</ref><ref name="AGM">Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 76</ref> |
||
Έκδοση από την 23:34, 10 Μαρτίου 2018
| Δημήτριος Νταλίπης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δημήτριος Κεχαγιάς ή Κωνσταντινίδης μέσα 19ου αιώνα Γάβρος Καστοριάς |
| Θάνατος | 19 Νοεμβρίου 1906 |
| Κατοικία | Αντάρτικο (Ζέλοβο) Φλώρινας |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Οπλαρχηγός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Μακεδονικός Αγώνας |
Ο Δημήτριος Νταλίπης (... - 19 Νοεμβρίου 1906) ήταν σλαβόφωνος[1] Έλληνας μακεδονομάχος, οπλαρχηγός από το Γάβρο Καστοριάς.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Δημήτριος Νταλίπης του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στο Γάβρο Καστοριάς από οικογένεια κτηνοτρόφων. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας ήταν Κεχαγιάς. Προσέλαβε το προσωνύμιο "Νταλίπης" από τον ξακουστό κλέφτη και επαναστάτη Στέφανο Νταλίπη, ενός από τους πρωτεργάτες της Μακεδονικής Επανάστασης του 1878. Αποτέλεσε έναν από τους ισχυρότερους οπλαρχηγούς στα Κορέστια που αγωνίστηκαν για την υποστήριξη της Ελληνικής πλευράς. Αρχικά πήρε μέρος το 1903 στην εξέγερση του Ίλιντεν. Στη συνέχεια όμως διαχώρησε τη θέση του από την ΕΜΕΟ, όταν αυτή στράφηκε εναντίον των Ελληνικών συμφερόντων. Συνεργάστηκε τότε, με τον Κώττα Χρήστου. Στη συνέχεια συμμετείχε στον αγώνα στο πλευρό του Παύλου Μελά. Μετά το θάνατο του τελευταίου το 1904, συνεργάστηκε διαδοχικά με τους Γεώργιο Κατεχάκη (Ρούβα), Ευθύμιο Καούδη και Ιωάννη Καραβίτη. Έλαβε μέρος στη μάχη του Ζελόβου (Αντάρτικο) με τους Παύλο Κύρου και Γ. Κατεχάκη, το 1905. Το Νοέμβριο του 1905, συνεργάστηκε με τον Γεώργιο Τσόντο (Βάρδα). Σκοτώθηκε σε συμπλοκή με τον Οθωμανικό στρατό στο Ζέλοβο (Αντάρτικο) Φλώρινας στη θέση Ασβού Ράχη, στις 19 Νοεμρίου του 1906. [2][1]
Γιος του ήταν ο συνταγματάρχης, μέλος της οργάνωσης ΕΕΕ και υφυπουργός Βορείου Ελλάδος (Γενικός Διοικητής Δυτικής Μακεδονίας) της κυβέρνησης Δημητρίου Μαξίμου, Αναστάσιος Νταλίπης.
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 76
- ↑ Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, Ο Μακεδονικός Αγών και τα εις Θράκην γεγονότα, Αθήνα 1979, σσ. 107, 111, 155, 297
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Μακεδονομάχο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |