Βασίλης Αυλωνίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
πρσθ
Γραμμή 25: Γραμμή 25:


=== Επεισόδιο ===
=== Επεισόδιο ===
Στις 22 Αύγουστου του [[1931]], παραλίγο να τον σκοτώσει σφαίρα από θερμόαιμο οπαδό ομάδας φιλελευθέρων, "Βενιζελικών", που εισέβαλε στο θέατρο όταν έπαιζε τότε στην [[Επιθεώρηση (θέατρο)|επιθεώρηση]] "Κατεργάρα" και άρχισαν να πυροβολούν θεωρώντας ότι σατιριζόταν ο τότε πρωθυπουργός [[Ελευθέριος Βενιζέλος]].<ref name=":0" /> Από την εισβολή αυτή τραυματίσθηκαν κάποιοι θεατές ενώ σκοτώθηκε ο τεχνικός του θεάτρου Παναγιώτης Μωραΐτης.<ref name=":3" /><ref>[[Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση|ΝΕΡΙΤ]] (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (6:25 - 14:25).</ref> Στη συνέχεια από τις ανακρίσεις που ακολούθησαν θεωρήθηκε ότι υπαίτια ήταν η σάτιρα και όχι οι δράστες.<ref name=":3" /> Δύο από τους δράστες συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν, ενώ ως ηθικός αυτουργός θεωρήθηκε ο [[Παύλος Γύπαρης]], ο οποίος υπήρξε καθοδηγητής και στη δολοφονία του [[Ίων Δραγούμης|Ίωνα Δραγούμη]] 12 χρόνια νωρίτερα.<ref name=":1" /> Τότε εκδόθηκε και ο γνωστός νόμος "περί τύπου" που περιελάμβανε και το θέατρο στην επακόλουθη [[λογοκρισία]].<ref name=":3" />
Στις 22 Αύγουστου του [[1931]], παραλίγο να τον σκοτώσει σφαίρα από θερμόαιμο οπαδό ομάδας φιλελευθέρων, "Βενιζελικών", που εισέβαλε στο θέατρο όταν έπαιζε τότε στην [[Επιθεώρηση (θέατρο)|επιθεώρηση]] "Κατεργάρα" και άρχισαν να πυροβολούν θεωρώντας ότι σατιριζόταν ο τότε πρωθυπουργός [[Ελευθέριος Βενιζέλος]].<ref name=":0" /> Από την εισβολή αυτή τραυματίσθηκαν κάποιοι θεατές ενώ σκοτώθηκε ο τεχνικός του θεάτρου Παναγιώτης Μωραΐτης.<ref name=":3" /><ref>[[Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση|ΝΕΡΙΤ]] (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (6:25 - 14:25).</ref> Στη συνέχεια από τις ανακρίσεις που ακολούθησαν θεωρήθηκε ότι υπαίτια ήταν η σάτιρα και όχι οι δράστες.<ref name=":3" /> Δύο από τους δράστες συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν, ενώ ως ηθικός αυτουργός θεωρήθηκε ο [[Παύλος Γύπαρης]], ο οποίος υπήρξε καθοδηγητής και στη δολοφονία του [[Ίων Δραγούμης|Ίωνα Δραγούμη]] 12 χρόνια νωρίτερα.<ref name=":1" /> Τότε εκδόθηκε και ο γνωστός νόμος "περί τύπου" που περιελάμβανε και το θέατρο στην επακόλουθη [[λογοκρισία]].<ref name=":3" /> Ο ίδιος μέχρι το τέλος της ζωής του έφερε το βάρος ότι ήταν η αφορμή για αυτόν τον θάνατο και είχε δηλώσει: «Θα περάσουν πολλά χρόνια για να βγω σε αθηναϊκή σκηνή».<ref>«[http://mikros-romios.gr/%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b8%ce%b5%cf%8e%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b2%ce%ac%cf%86%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%ce%af%ce%bc%ce%b1-%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b1/ Η επιθεώρηση που βάφτηκε με αίμα. Πρωταγωνιστής ο 27χρονος ηθοποιός Βασίλης Αυλωνίτης]» του Ελευθέριου Γ. Σκιαδά στο mikros-romios.gr. [https://web.archive.org/web/20160402011101/http://mikros-romios.gr/%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B2%CE%AC%CF%86%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CE%AF%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1/ Αρχειοθετήθηκε] 02/04/2016. Ανακτήθηκε 05/03/2018.</ref>


Ένα άλλο επεισόδιο υπήρξε τέλη του 1956, όταν η Αρχιεπισκοπή άσκησε λογοκρισία στο έργο «Η προσευχή του ταπεινού» που παιζόταν στο θέατρο «Ακροπόλ». Τελικά το έργο διασκευάστηκε και οι παραστάσεις συνεχίστηκαν.<ref>[[Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση|ΝΕΡΙΤ]] (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (14:25 - 16:10).</ref>
Ένα άλλο επεισόδιο υπήρξε τέλη του 1956, όταν η Αρχιεπισκοπή άσκησε λογοκρισία στο έργο «Η προσευχή του ταπεινού» που παιζόταν στο θέατρο «Ακροπόλ». Τελικά το έργο διασκευάστηκε και οι παραστάσεις συνεχίστηκαν.<ref>[[Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση|ΝΕΡΙΤ]] (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (14:25 - 16:10).</ref>


=== Επιθεωρήσεις ===
=== Επιθεωρήσεις ===
Το [[1934]] συμμετείχε σε επιθεωρήσεις του θεάτρου [[Θέατρο Περοκέ|Περοκέ]], ενώ νωρίτερα έκανε δικό του θίασο. Την περίοδο του '40 σχημάτισε θίασο με τον [[Κυριάκος Μαυρέας|Κυριάκο Μαυρέα]] και ερμήνευσε το στρατιώτη ''Πολυχρόνη Περονόσπορο'' στο ηθογραφικό χρονικό ''[[Από την Αλβανία στο Ρίμινι]]''.<ref name=":0" /> Υπήρξε για πολλά χρόνια βασικό στέλεχος των επιθεωρησιακών θιάσων του [[Θέατρο Ακροπόλ|θεάτρου Ακροπόλ]] και διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του την χρονική περίοδο [[1956]] έως [[1961]].<ref name=":0" /> Από 1962 έως το 1965, είχε σημαντικές συνεργασίες με τον [[Νίκος Ρίζος|Νίκο Ρίζο]] και την [[Γεωργία Βασιλειάδου|Γ. Βασιλειάδου]], περιοδεύουν στην Ελλάδα και τη Γερμανία, αλλά λόγοι υγείας τον αναγκάζουν να διακόψει.<ref name=":0" /><ref name=":3" /><ref name=":1" /> Ο τελευταίος του θίασος συγκροτήθηκε με τον [[Κώστας Χατζηχρήστος|Κώστα Χατζηχρήστο]], την περίοδο [[1967]] έως [[1968]].<ref name=":0" /> Μαζί περιόδευσαν σε πολλές επαρχιακές πόλεις, αλλά λόγοι υγείας τον ανάγκασαν να διακόψει την περιοδεία. Υπηρέτησε με συνέπεια και αφοσίωση όλα τα είδη του θεάτρου.
Το [[1934]] συμμετείχε σε επιθεωρήσεις του θεάτρου [[Θέατρο Περοκέ|Περοκέ]], ενώ νωρίτερα έκανε δικό του θίασο. Την περίοδο του '40 σχημάτισε θίασο με τον [[Κυριάκος Μαυρέας|Κυριάκο Μαυρέα]] και ερμήνευσε το στρατιώτη ''Πολυχρόνη Περονόσπορο'' στο ηθογραφικό χρονικό ''[[Από την Αλβανία στο Ρίμινι]]''.<ref name=":0" /> Υπήρξε για πολλά χρόνια βασικό στέλεχος των επιθεωρησιακών θιάσων του [[Θέατρο Ακροπόλ|θεάτρου Ακροπόλ]] και διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του την χρονική περίοδο [[1956]] έως [[1961]].<ref name=":0" /> Από 1962 έως το 1965, είχε σημαντικές συνεργασίες με τον [[Νίκος Ρίζος|Νίκο Ρίζο]] και την [[Γεωργία Βασιλειάδου|Γ. Βασιλειάδου]], περιοδεύουν στην Ελλάδα και τη Γερμανία, αλλά λόγοι υγείας τον αναγκάζουν να διακόψει.<ref name=":0" /><ref name=":3" /><ref name=":1" /> Ο τελευταίος του θίασος συγκροτήθηκε με τον [[Κώστας Χατζηχρήστος|Κώστα Χατζηχρήστο]], την περίοδο [[1967]] έως [[1968]], όπου και πάλι η συνεργασία διακόπτεται για λόγους υγείας.<ref name=":0" /><ref name=":7" /> Μαζί περιόδευσαν σε πολλές επαρχιακές πόλεις, αλλά λόγοι υγείας τον ανάγκασαν να διακόψει την περιοδεία. Υπηρέτησε με συνέπεια και αφοσίωση όλα τα είδη του θεάτρου.


=== Κινηματογράφος ===
=== Κινηματογράφος ===
Γραμμή 36: Γραμμή 36:


=== Θάνατος ===
=== Θάνατος ===
Ο Αυλωνίτης απεβίωσε στις 10 Μαρτίου του 1970, στην ηλικία των 66 ετών, λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωσή της ταινίας «[[Η αριστοκράτισσα κι ο αλήτης]]», από καρδιακή προσβολή.<ref name=":0" /><ref name=":1" /><ref>{{Cite news|url=http://www.matrix24.gr/2014/03/%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7-%CE%B1%CF%85%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%AF%CF%84%CE%B7/|title=Τελευταίο αντίο στον Βασίλη Αυλωνίτη|date=2014-03-10|newspaper=Matrix24|language=el-GR|accessdate=2017-03-13}}</ref><ref name=":3" /> Κηδεύτηκε στο Β' Νεκροταφείο των [[Πατήσια|Πατησίων]] και σήμερα τα οστά του βρίσκονται σε οστεοφυλάκιο του κοιμητηρίου.
Ο Αυλωνίτης απεβίωσε στις 10 Μαρτίου του 1970, στην ηλικία των 66 ετών, λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωσή της ταινίας «[[Η αριστοκράτισσα κι ο αλήτης]]», από καρδιακή προσβολή.<ref name=":0" /><ref name=":1" /><ref name=":7">{{Cite news|url=http://www.matrix24.gr/2014/03/%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7-%CE%B1%CF%85%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%AF%CF%84%CE%B7/|title=Τελευταίο αντίο στον Βασίλη Αυλωνίτη|last=|first=|date=2014-03-10|work=|newspaper=Matrix24|language=el-GR|archive-url=https://web.archive.org/web/20170424003240/http://www.matrix24.gr/2014/03/%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7-%CE%B1%CF%85%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%AF%CF%84%CE%B7/|archive-date=2017-04-24|accessdate=2017-03-13|via=}}</ref><ref name=":3" /> Κηδεύτηκε στο Β' Νεκροταφείο των [[Πατήσια|Πατησίων]] και σήμερα τα οστά του βρίσκονται σε οστεοφυλάκιο του κοιμητηρίου.


== Εργογραφία ==
== Εργογραφία ==
Γραμμή 424: Γραμμή 424:


== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [http://www.hellenica.de/Griechenland/Film/GR/VasilisAvlonitis.html Βιογραφία του Βασίλη Αυλωνίτη]
* [https://web.archive.org/web/20160303225517/http://www.hellenica.de/Griechenland/Film/GR/VasilisAvlonitis.html Βιογραφία του Βασίλη Αυλωνίτη]


{{Authority control}}
{{Authority control}}

Έκδοση από την 05:16, 5 Μαρτίου 2018

Βασίλης Αυλωνίτης
Αρχείο:Βασίλης Αυλωνίτης 5.jpg
Γέννηση1 Ιανουαρίου 1904 (1904-01-01)
Θησείο
Θάνατος10 Μαρτίου 1970 (66 ετών)
Αθήνα
Τόπος ταφήςΔεύτερο Νεκροταφείο Αθηνών[1]
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
Ιδιότηταηθοποιός[2]
Είδος τέχνηςηθοποιός
Καλλιτεχνικά ρεύματαΚωμωδία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Βασίλης Αυλωνίτης (Θησείο, 1 Ιανουαρίου 1904[3] - Αθήνα, 10 Μαρτίου 1970) ήταν ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Βιογραφία

Γεννήθηκε τη 1 Ιανουαρίου του 1904 και μεγάλωσε στο Θησείο.[4] Ήταν το δεύτερο αγόρι (μετά τον Αντώνη) του Αλέξανδρου και της Κωνσταντίνας (Ντίνας).[5] Ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια και έτσι πριν ακόμα τελειώσει το δημοτικό, αναγκάστηκε να δουλέψει σε διάφορες δουλειές, για να βοηθήσει την μητέρα του οικονομικά.[6][7] Περιστασιακά δούλεψε και στο θέατρο «‘Εντεν», σαν βοηθός σκηνογράφου, όπου και πρωτοεμφανίστηκε το 1924 στην οπερέτα του Ν. Χατζηαποστόλου «Το κορίτσι της γειτονιάς» ύστερα από προτροπή του θεατρικού επιχειρηματία Θόδωρου Σκούρα.[4][8][9] Την ίδια χρονιά, εμφανίστηκε επίσημα ως ηθοποιός στον θίασο της Ελένης Ζαφειρίου στην παράσταση «Ερωτικές γκάφες».[10][11] Στη συνέχεια συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους σε οπερέτες και κωμωδίες, μέχρι το 1928, οπότε και στράφηκε προς την επιθεώρηση επικεφαλής δικού του θιάσου που τον είχε ονομάσει «Κρίνονα».[4][10][12] Συνολικά πρωταγωνίστησε ή εμφανίστηκε σε μικρότερους ρόλους σε 75 ταινίες.[4] Χαρακτηριστικά του ταλέντου του ήταν οι αυτοσχεδιασμοί και οι γκριμάτσες του (ή μούτα του όπως λένε στο θέατρο).[10][13]

Προσωπική ζωή

Ο Αυλωνίτης νυμφεύθηκε μία Ελληνίδα, την Πόπη, την οποία εγκατέλειψε όταν ερωτεύθηκε παράφορα μία θαυμάστριά του. Με αυτή, ταξίδεψε στη Γαλλία, όπου γνώρισε μία Γαλλίδα με το όνομα Γιογιό. Νυμφεύθηκε τη Γιογιό, και απέκτησε μαζί της δύο παιδιά, τον Γιάννη και την Ελένη.[6][14] Ένα μεγάλο πάθος του ήταν τα στοιχήματα στον ιππόδρομο, κάτι που τον έφερνε συχνά σε τόσο δύσκολη οικονομική κατάσταση, ώστε να αναγκάζεται να παίζει σε δευτερεύοντες ρόλους.[15]

Επεισόδιο

Στις 22 Αύγουστου του 1931, παραλίγο να τον σκοτώσει σφαίρα από θερμόαιμο οπαδό ομάδας φιλελευθέρων, "Βενιζελικών", που εισέβαλε στο θέατρο όταν έπαιζε τότε στην επιθεώρηση "Κατεργάρα" και άρχισαν να πυροβολούν θεωρώντας ότι σατιριζόταν ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος.[4] Από την εισβολή αυτή τραυματίσθηκαν κάποιοι θεατές ενώ σκοτώθηκε ο τεχνικός του θεάτρου Παναγιώτης Μωραΐτης.[8][16] Στη συνέχεια από τις ανακρίσεις που ακολούθησαν θεωρήθηκε ότι υπαίτια ήταν η σάτιρα και όχι οι δράστες.[8] Δύο από τους δράστες συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν, ενώ ως ηθικός αυτουργός θεωρήθηκε ο Παύλος Γύπαρης, ο οποίος υπήρξε καθοδηγητής και στη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη 12 χρόνια νωρίτερα.[10] Τότε εκδόθηκε και ο γνωστός νόμος "περί τύπου" που περιελάμβανε και το θέατρο στην επακόλουθη λογοκρισία.[8] Ο ίδιος μέχρι το τέλος της ζωής του έφερε το βάρος ότι ήταν η αφορμή για αυτόν τον θάνατο και είχε δηλώσει: «Θα περάσουν πολλά χρόνια για να βγω σε αθηναϊκή σκηνή».[17]

Ένα άλλο επεισόδιο υπήρξε τέλη του 1956, όταν η Αρχιεπισκοπή άσκησε λογοκρισία στο έργο «Η προσευχή του ταπεινού» που παιζόταν στο θέατρο «Ακροπόλ». Τελικά το έργο διασκευάστηκε και οι παραστάσεις συνεχίστηκαν.[18]

Επιθεωρήσεις

Το 1934 συμμετείχε σε επιθεωρήσεις του θεάτρου Περοκέ, ενώ νωρίτερα έκανε δικό του θίασο. Την περίοδο του '40 σχημάτισε θίασο με τον Κυριάκο Μαυρέα και ερμήνευσε το στρατιώτη Πολυχρόνη Περονόσπορο στο ηθογραφικό χρονικό Από την Αλβανία στο Ρίμινι.[4] Υπήρξε για πολλά χρόνια βασικό στέλεχος των επιθεωρησιακών θιάσων του θεάτρου Ακροπόλ και διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του την χρονική περίοδο 1956 έως 1961.[4] Από 1962 έως το 1965, είχε σημαντικές συνεργασίες με τον Νίκο Ρίζο και την Γ. Βασιλειάδου, περιοδεύουν στην Ελλάδα και τη Γερμανία, αλλά λόγοι υγείας τον αναγκάζουν να διακόψει.[4][8][10] Ο τελευταίος του θίασος συγκροτήθηκε με τον Κώστα Χατζηχρήστο, την περίοδο 1967 έως 1968, όπου και πάλι η συνεργασία διακόπτεται για λόγους υγείας.[4][19] Μαζί περιόδευσαν σε πολλές επαρχιακές πόλεις, αλλά λόγοι υγείας τον ανάγκασαν να διακόψει την περιοδεία. Υπηρέτησε με συνέπεια και αφοσίωση όλα τα είδη του θεάτρου.

Κινηματογράφος

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1929 στην ταινία του Αχιλλέα Μαδρά, «Μαρία Πενταγιώτισσα». Καθιερώθηκε όμως κινηματογραφικά το 1955, με την ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» στην οποία ο Φίνος δεν τον ήθελε επειδή είχε παίξει σε πολλές ταινίες δεύτερης διαλογής και πίστευε ότι είχε πληγεί το προφίλ του, αλλά προταγωνίστησε μετά από μεγάλη επιμονή του Αλ. Σακελλάριου.[8][20][21][22] Η ταινία είχε τόσο μεγάλη επιτυχία ώστε το 1957 δόθηκε και συνέχεια με την ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο».[22] Ακολούθησαν δεκάδες άλλες έως το 1970, όπως Η αριστοκράτισσα κι ο αλήτης, όπου εμφανίστηκε στον τελευταίο ρόλο της ζωής του.[4][10] Ο ίδιος είχε δει λίγες από τις ταινίες του και είπε κάποτε σε συνέντευξη που είχε δόσει στον Δημήτρη Λυμπερόπουλο ότι: «Δημητράκη, θα τις δω στον άλλο κόσμο, όπου, δεν μπορεί, κάποιος Εβραίος ή Έλληνας θα έχει στήσει σινεμά».[8]

Θάνατος

Ο Αυλωνίτης απεβίωσε στις 10 Μαρτίου του 1970, στην ηλικία των 66 ετών, λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωσή της ταινίας «Η αριστοκράτισσα κι ο αλήτης», από καρδιακή προσβολή.[4][10][19][8] Κηδεύτηκε στο Β' Νεκροταφείο των Πατησίων και σήμερα τα οστά του βρίσκονται σε οστεοφυλάκιο του κοιμητηρίου.

Εργογραφία

Κινηματογράφος

Έτος Τίτλος Ρόλος
1929 Μαρία Πενταγιώτισσα

Το λιμάνι των δακρύων

Μάρκος Μπότσαρης

---

1945 Διπλή θυσία στρατιώτης
1952 Ο άλλος Μπάμπης
1954 Χαρούμενο ξεκίνημα

Η ωραία των Αθηνών

---

Ζάχος

1955 Γλέντι, λεφτά και αγάπη

Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο[20]

Λαυρέντης

Παυλάρας, λατερνατζής

1956 Η καφετζού Νικήτας
1957 Το αμαξάκι

Έχει θείο το κορίτσι

Κατά λάθος μπαμπάς

Της νύχτας τα καμώματα

Μπαρμπα-Γιάννης ο κανατάς

Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο

---

θείος Τζιμ

Κοσμάς

Βαγγέλης, αστυνόμος

μπαρμπα-Γιάννης

1958 Ο λεφτάς

Το εισπρακτοράκι

Μια ζωή την έχουμε

Μακριά από τον κόσμο

Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας

Τέσσερις νύφες και ένας γαμπρός

Θεοδώσης Μέντικας

---

Χαράλαμπος Μπαζούκας

Ισίδωρος

Λούλης

Προκόπης

1959 Σαρακατσάνισσα

Ο θησαυρός του μακαρίτη

---

Νεόκοσμος

1960 Το αγρίμι

Αγαπούλα μου

Καλημέρα Αθήνα

Η κυρία δήμαρχος

Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα

Παντελής

---

Μενέλαος Στασινόπουλος

Ανάργυρος Προκόπης

Ευστάθιος Αλεξάνδρου

1961 Το έξυπνο πουλί

Μάνα μου τον αγάπησα

Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα κι ο κοντός

Θανάσης Μίχος

---

Κλέαρχος Ζουγκαλάς

1962 Πεζοδρόμιο

Το καρπουζάκι

Κορόιδο γαμπρέ

Όταν λείπει η γάτα

Τέρμα τα δίφραγκα

Έξυπνοι και κορόιδα

Γαμπρός για κλάματα

Οι γαμπροί της Ευτυχίας

Η Ελληνίδα και ο έρωτας

Ο Θύμιος στη χώρα του στριπτίζ

Ο Μιχαλιός του 14ου συντάγματος

---

---

Σαραντόπουλος

Λουκάς, οδηγός

Αγησίλαος

Πελοπίδας

---

Βαγγέλης Ταρνιάτης

Βασίλης

---

Δήμος Καραδήμος

1963 Τρίτη και 13

ΨευτοΘόδωρος

Το τεμπελόσκυλο

Αγάπησα και πόνεσα

Λενιώ η βοσκοπούλα

Ένας βλάκας με πατέντα

Ο ανιψιός μου ο Μανώλης

Μικροί και μεγάλοι εν δράσει

Ο Θύμιος στη χώρα του γέλιου

---

Θόδωρος

εργοστασιάρχης

Ερμής

Χρόνης

δήμαρχος

Παπακάτσικας

Καραντουλμπάνης

κύριος Κοντόχοντρος

1964 Η σωφερίνα

Ο λαγοπόδαρος

Οι προικοθήρες

Πικρή μου αγάπη

Ο παράς και ο φουκαράς

Ήταν όλοι τους κορόιδα

Άλλος για το εκατομμύριο

Ο Γιάννης τα έκανε θάλασσα

Τρία κορίτσια από το Αμέρικα

Μια εβδομάδα στον Παράδεισο

Σπανοβαγγελοδημήτρης

Ανδρέας

Προκόπης

---

κύριος Παναγάκος

Γιάνγκος Σουσάμης

Μπάμπης

Κώστας

Χαρίλαος Στούρος

---

1965 Δύσκολοι δρόμοι

Τα δίχτυα της ντροπής

Και οι 14 ήταν υπέροχοι

Ένα έξυπνο, έξυπνο μούτρο

Στράτος

Καντήλας

Αντρέας

Πότης

1966 Διπλοπενιές

Ησαΐα χόρευε

Φίφης ο ακτύπητος

Σκλάβοι της μοίρας

Η αδερφή μου θέλει ξύλο

Έχω δικαίωμα να σε αγαπώ

Ο μπαμπάς μου ο τεντιμπόυς

Ο Μελέτης στην άμεσο δράση

Πονηρός πράκτωρ Καραγκιόζης

μπουζουξής

Ησαΐας

Πανάγος

Γρηγόρης

μεσίτης

Μπακατσόλας

Βαρλεντής

Κλέαρχος

---

1967 Σήκω χόρεψε συρτάκι Προκόπης
1968 Ο πεθερόπληκτος

Τόσα όνειρα στους δρόμους

Θεόφραστος

---

1969 Η αρχόντισσα του λιμανιού

Φοβάται ο Γιάννης το θεριό

Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του

Τα κορόιδα, η βαλίτσα μου κι εγώ

Παντελής

Θοδωρής

Βλάσης

Στελλάκης

1970 Η αριστοκράτισσα κι ο αλήτης Στράτος

Θέατρο

Έτος Τίτλος
1924 Το κορίτσι της γειτονιάς

Ερωτικές γκάφες[11]

1930 Λοβιτούρα
1940 Παύσατε πυρ

Οι κωμωδίες της ζωής

1944 Πρίγκηψ Μουρούζης
1945 Αλβανία Ρίμινι

Μπλε και άσπρο

Χαρούμενες ώρες

1947 Να τι θέλει ο λαός
1951 Γαλανός ουρανός

Σκάνδαλα γυναικών

1952 Να τι θα πει Αθήνα

Βασίλισσα της νύχτας

1953 Κοντή φούστα

30 το δολλάριο

Χρυσά κουτάλια

1955 Τζώνηδες και καουμπόυ
1958 Χειμώνας στην Αθήνα
1960 Κάθε καρυδιάς καρύδι

Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός

1962 Κάτω οι γυναίκες
1964 Πέντε λεπτά από την Ομόνοια
1966 Βρε που πάμε

Λαγοί με πετραχήλια

Εκπομπές

Έτος Τίτλος Κανάλι
1969 Αλάτι και πιπέρι ΤΕΔ

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 101616137. Ανακτήθηκε στις 22  Μαρτίου 2020.
  2. ↑ www.altcine.com/person.php?id=10598.
  3. ↑ «Βασίλης Αυλωνίτης». Σαν Σήμερα .gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-01-24. https://web.archive.org/web/20160124233717/https://www.sansimera.gr/biographies/97. Ανακτήθηκε στις 2017-03-14. 
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 «Αυλωνίτης Βασίλης» από karagiannis-karatzopoulos.com. Αρχειοθετήθηκε 22/06/2017. Ανακτήθηκε 04/03/2018.
  5. ↑ ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου». Αφήγήσεις των ανιψιών του Βασίλη, Άκη και Αλέκου, βλ. πηγές (1:38 - 3:10).
  6. ↑ 6,0 6,1 «Οι άγνωστες φωτογραφίες του γόη ηθοποιού Βασίλη Αυλωνίτη. Η ένοπλη επίθεση σε βάρος του μέσα στο θέατρο από παρακρατικούς και το σκάνδαλο με την θαυμάστρια που τον οδήγησε μαζί της στο Παρίσι» από mixanitouxronou.gr. Δημοσιεύθηκε 09/03/2017. Αρχειοθετήθηκε 07/02/2017. Ανακτήθηκε 04/03/2018.
  7. ↑ ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (3:12 - 3:50).
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 «Βασίλης Αυλωνίτης: Ήταν κάποτε ένας σπουδαίος θεατρίνος…» από provocateur.gr. Δημοσιεύθηκε 11/03/2015. Αρχειοθετήθηκε 04/03/2015. Ανακτήθηκε 04/03/2015.
  9. ↑ ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (4:40 - 5:23).
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 «Αυλωνίτης Βασίλης»από cinehellas.com. Αρχειοθετήθηκε 24/04/2017. Ανακτήθηκε 04/03/2018.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Η μέρα που έφυγε ένας σπουδαίος κωμικός» από clickatlife.gr. Δημοσιεύθηκε 10/03/2014. Αρχειοθετήθηκε 05/03/2018. Ανακτήθηκε 05/03/2018.
  12. ↑ ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (5:40 - 6:00).
  13. ↑ ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (25:00 - 32:58).
  14. ↑ ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (18:25 - 25:00).
  15. ↑ ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (41:00 - 42:00).
  16. ↑ ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (6:25 - 14:25).
  17. ↑ «Η επιθεώρηση που βάφτηκε με αίμα. Πρωταγωνιστής ο 27χρονος ηθοποιός Βασίλης Αυλωνίτης» του Ελευθέριου Γ. Σκιαδά στο mikros-romios.gr. Αρχειοθετήθηκε 02/04/2016. Ανακτήθηκε 05/03/2018.
  18. ↑ ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (14:25 - 16:10).
  19. ↑ 19,0 19,1 «Τελευταίο αντίο στον Βασίλη Αυλωνίτη». Matrix24. 2014-03-10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-04-24. https://web.archive.org/web/20170424003240/http://www.matrix24.gr/2014/03/%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7-%CE%B1%CF%85%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%AF%CF%84%CE%B7/. Ανακτήθηκε στις 2017-03-13. 
  20. ↑ 20,0 20,1 «Ο σκληρός καυγάς Σακελλάριου – Τζαβέλλα για την πατρότητα της ιδέας της ταινίας «Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο». Ο Φίνος δεν ήθελε τον Αυλωνίτη και θεωρούσε την Καρέζη αλλήθωρη!» από mixanitouxronou.gr. Δημοσιεύθηκε 06/01/2016. Αρχειοθετήθηκε 10/01/2017. Ανακτήθηκε 04/03/2018.
  21. ↑ ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (17:50 - 18:10).
  22. ↑ 22,0 22,1 ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), «Μηχανή του Χρόνου»., βλ. πηγές (32:58 - 38:20).

Πηγές

  • ΝΕΡΙΤ (14/03/2015), παρουσίαση της άγνωστης ζωής του Βασίλη Αυλωνίτη στη «Μηχανή του Χρόνου» με το Χρίστο Βασιλόπουλο στη. Στο youtube.com διάρκειας 52'.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βασίλης_Αυλωνίτης&oldid=6929543"