Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 38: Γραμμή 38:
Κατά την άφιξή τους στην πόλη [[Περμ]] ζούσε στο ξενοδοχείο "Ερμιτάζ", και μετά στο "Βασιλικό Ξενοδοχείο". Κατά την νύχτα μεταξύ 12-13 Ιουνίου του 1918, ο Μιχαήλ Β΄ απήχθη από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του και δολοφονήθηκε μαζί με τον γραμματέα και φίλο του, Ν. Τζόνσον, από μια ομάδα αξιωματικών της τοπικής αστυνομίας, με επικεφαλής τον Μιάσνικοφ κοντά στο χωριό Μαλάγια Γιαζόβαγια.
Κατά την άφιξή τους στην πόλη [[Περμ]] ζούσε στο ξενοδοχείο "Ερμιτάζ", και μετά στο "Βασιλικό Ξενοδοχείο". Κατά την νύχτα μεταξύ 12-13 Ιουνίου του 1918, ο Μιχαήλ Β΄ απήχθη από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του και δολοφονήθηκε μαζί με τον γραμματέα και φίλο του, Ν. Τζόνσον, από μια ομάδα αξιωματικών της τοπικής αστυνομίας, με επικεφαλής τον Μιάσνικοφ κοντά στο χωριό Μαλάγια Γιαζόβαγια.


==Οικογένεια==
Νυμφεύτηκε το 1912 μυστικά τη Ναταλία Σεργκέγιεβνα, κόρη του Σεργέι Αλεξάντροβιτς Σερεμετέβσκυ. Ο γάμος ήταν μοργανατικός και ο Μιχαήλ έχασε τους τίτλους του. Στη σύζυγό του και στους απογόνους της δόθηκε ο τίτλος του "κόμη/κόμισσας του Μπρασόβ":
* [[Γεώργιος Μιχαήλοβιτς του Μπρασόβ|Γεώργιος Μιχαήλοβιτς]] 1910-1931, κόμης του Μπρασόβ.


==Πηγές==
==Πηγές==

Έκδοση από την 14:40, 2 Μαρτίου 2018

Μέγας Δούκας Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς
Γέννηση4 Δεκεμβρίου 1878
Αγία Πετρούπολη
Θάνατος13 Ιουνίου 1918
ΣύζυγοςΝαταλία Σερεμέτιεβα
ΟίκοςΟίκος Ρομάνοφ
ΠατέραςΑλέξανδρος Γ΄ της Ρωσίας
ΜητέραΜαρία Φεοντόροβνα Φρειδερίκη Δαγμάρ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Μέγας Δούκας Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς (Михаи́л Алекса́ндрович, 4 Δεκεμβρίου 1878 - 13 Ιουνίου 1918) ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας της Ρωσίας απ'τη δυναστεία των Ρομάνοφ, "Μιχαήλ Β΄". Ήταν τέταρτος γιος του Αλέξανδρου Γ΄, ο μικρότερος αδελφός του Νικολάου Β΄. Διοικητής ρωσικού στρατού, Αντιστράτηγος (2 Ιουλίου 1916), ο Γενικός Υπασπιστής, ο Γερμανός ναύαρχος (24 Ιουλίου 1905), και μέλος της Γερουσίας. Απο το 1899 (η ημερομηνία του θανάτου του πρίγκιπα Γεωργίου) έως τον Αύγουστο 1904 (η γέννηση του γιου Νικολάου Β΄ του Αλεξέι) ήταν ο διάδοχος του θρόνου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Τυπικά βασίλεψε μόνο 16 ώρες λόγω της παραίτηση του αδελφού του Νικολάου Β΄ και γιου του Αλεξέι. Στις 3 Μαρτίου 1917 αρνήθηκε να παραλάβει την εξουσία, χωρίς τη βούληση του ρωσικού λαού, και κάλεσε σε υπακοή την Προσωρινή Κυβέρνηση που είχε δημιουργηθεί.

Ενθρόνιση

Από τη γέννηση, πήρε το τίτλο του Μεγάλου Δούκα. Κατά την έγκριση, το 1886, νέων θεσμικών οργάνων της αυτοκρατορικής οικογένειας, αποφασίστηκε ότι ο παλιός τίτλος του "Αυτοκράτορα" θα απονέμεται μόνο στον αυτοκράτορα και την αυτοκράτειρα. Όλοι οι άλλοι άρχοντες, Δούκες και Πρίγκιπες χάνουν την πρόσθεση "αυτοκράτορες" στον τίτλο του. Μετά το βάπτισμα, του τρίτου παιδιού του ο Νικολάου Β΄(της τρίτης κόρης του) στις 18 Ιουνίου του 1899 πεθαίνει από πνευμονική αιμορραγία και ο τσάρος και Μεγάλος Δούκας Γεώργιος Αλεξάντροβιτς. Έτσι ο θρόνος μεταβιβάστηκε στον Μιχαήλ Β΄. Το Φεβρουάριο 1917 ξεσπά η Επανάσταση και στις 15 Μαρτίου 1917, ο Νικόλαος Β΄ παραιτείται από το θρόνο. Αρχικά τη θέση του πήρε ο γιος του, αλλά επειδή σύμφωνα με τους γιατρούς ο μικρός δε θα κατάφερνε να ζήσει για πολύ μακριά από τους γονείς του που θα βρίσκονταν στην εξορία, ο Νικόλαος Β΄ανακάλεσε την απόφασή του. Ο Μιχαήλ Β΄ αρνήθηκε τον θρόνο, μέχρις ότου θα επιτρεπόταν στον λαό να ψηφίσει μέσω ενός θεσμικού οργάνου μεταξύ της συνέχισης της μοναρχίας ή της δημιουργία δημοκρατίας. Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση ο Μιχαήλ Β΄ποτέ δεν εκδιώχθηκε από την εξουσία, απλά καθυστερούσε να την αναλάβει. Η εκδίωξη του Νικόλαου Β΄ και η ακόλουθη επανάσταση των Μπολσεβίκων έδωσε τέρμα στην κυριαρχία της δυναστείας των Ρομάνοφ που κυβερνούσε από το 1613. Έστρωσε επίσης τον δρόμο για την δημιουργία της Σοβιετικής Ένωσης, η γέννηση της οποίας σημαδεύτηκε από έναν παγκόσμιο σκεπτικισμό από κάποιους και ενθουσιασμό από άλλους για την πρώτη εφαρμογή της κομμουνιστικής θεωρίας σε μια μεγάλη χώρα όπως η Ρωσία.

Προσωπική ζωή

Το 1907, ως υπασπιστής και αντιστράτηγος, διοικητής του συντάγματος ο Μιχαήλ είχε συνάψει παράνομη ερωτική σχέση με τη Ναταλία Σερεμέτιεβα, τη σύζυγο του αξιωματικού του Βλαντίμιρ Βούλφερτ. Νυμφεύτηκε μαζί της μυστικά στη Βιέννη στις 17 (30) Οκτωβρίου του 1912, στη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Σάββα. Αυτό το γεγονός προκάλεσε τη οργή του αδελφού του Νικόλαου Β΄ και της μητέρας του Μαρίας Φεοντόροβνας. Απολύθηκε από όλες τις θέσεις που κατείχε και του απαγορεύτηκε να επιστρέψει πίσω στη Ρωσία, έτσι συνέχισε και ζει με τη σύζυγό του στην Ευρώπη. Το 1910 απέκτησαν έναν γιο, τον Γεώργιο. Μετά την έναρξη του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου ο Μιχαήλ Β΄ ζήτησε την άδεια του Νικολάου Β΄ να επιστρέψει στην πατρίδα και να υπηρετήσει στο στρατό. Μετά τη θετική απάντηση έγινε επικεφαλής της Μεραρχίας Ιππικού στον Καύκασο, η οποία σχηματίστηκε στις 23 Αυγούστου 1914 από εθελοντές ντόπιους μουσουλμάνους του Καυκάσου και της Υπερκαυκασίας, που σύμφωνα με τη ρωσική νομοθεσία, δεν υπηρετούσαν μέχρι τότε στο στρατό. Το 1915 η Ναταλία και ο γιος της έλαβαν από τον αυτοκράτορα τον τίτλο του "κόμη του Μπρασόβ". Ο Νικόλαος Β΄ αναγνώρισε τον ανιψιό του Γεώργιο, αλλά δεν του έδωσε κανένα δικαίωμα στο θρόνο. Στις 26 Μαρτίου, 1915 ο Γεώργιος τιμήθηκε με τον τίτλο του "κόμη του Μπρασόβ".

Απόρριψη ανάληψης εξουσίας χωρίς τη συγκατάθεση του λαού

Στις 2 Μαρτίου 1917 ο Νικόλαος Β΄, υπό την πίεση των στρατηγών και άλλους από το περιβάλλον του, παραιτήθηκε από το θρόνο. Η υποψηφιότητα του Μιχαήλ Β΄για θρόνο και η δημιουργία μιας συνταγματικής μοναρχίας φαινόταν η μόνη επιλογή για την ανάπτυξη της Ρωσίας. Ο στρατός την αυγή της 3 Μαρτίου 1917, και πολλές στρατιωτικές μονάδες, άρχισαν να ορκίζονται τη πίστη στον νέο αυτοκράτορα Μιχαήλ Β΄. Όμως ο Μιχαήλ Β΄ αρνήθηκε να ανεβεί στο θρόνο, μέχρις ότου θα επιτρεπόταν στον λαό να ψηφίσει μέσω ενός θεσμικού οργάνου μεταξύ της συνέχισης της μοναρχίας ή τη δημιουργία δημοκρατίας.

Θάνατος

Μετά από τα επαναστατικά γεγονότα Φεβρουαρίου του 1917 εγκαταστάθηκε στο παλάτι του στο Γκάτσινα. Μετά την ανταρσία του Κορνίλοφ, τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό. Στις 9 Μαρτίου του 1917 αποφασίστηκε η απέλαση του στην περιοχή του Περμ. Η απόφαση απέλασης υπογράφηκε από τον ίδιον τον Λένιν.

Κατά την άφιξή τους στην πόλη Περμ ζούσε στο ξενοδοχείο "Ερμιτάζ", και μετά στο "Βασιλικό Ξενοδοχείο". Κατά την νύχτα μεταξύ 12-13 Ιουνίου του 1918, ο Μιχαήλ Β΄ απήχθη από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του και δολοφονήθηκε μαζί με τον γραμματέα και φίλο του, Ν. Τζόνσον, από μια ομάδα αξιωματικών της τοπικής αστυνομίας, με επικεφαλής τον Μιάσνικοφ κοντά στο χωριό Μαλάγια Γιαζόβαγια.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1912 μυστικά τη Ναταλία Σεργκέγιεβνα, κόρη του Σεργέι Αλεξάντροβιτς Σερεμετέβσκυ. Ο γάμος ήταν μοργανατικός και ο Μιχαήλ έχασε τους τίτλους του. Στη σύζυγό του και στους απογόνους της δόθηκε ο τίτλος του "κόμη/κόμισσας του Μπρασόβ":

Πηγές

  • Burdzhalov, Édourd Nikolaevich; Raleigh, Donald J. (1987) Russia's Second Revolution: The February 1917 Uprising in Petrograd, Indiana University Press, ISBN 978-0-253-20440-0
  • Crawford, Rosemary; Crawford, Donald (1997) Michael and Natasha: The Life and Love of the Last Tsar of Russia, London: Weidenfeld & Nicolson, ISBN 978-0-7538-0516-9
  • Massie, Robert K. (1995) The Romanovs: The Final Chapter, London: Random House, ISBN 0-09-960121-4
  • Phenix, Patricia (1999) Olga Romanov: Russia's Last Grand Duchess, Viking/Penguin, ISBN 0-14-028086-3
  • Ruvigny, Marquis of (1914) The Titled Nobility of Europe, London: Harrison and Sons
  • Vorres, Ian (2001) [1964] The Last Grand Duchess, Toronto: Key Porter Books, ISBN 1-55263-302-0

\