Αλεξανδρούπολη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 277: Γραμμή 277:


== Αλεξανδρουπολίτες ==
== Αλεξανδρουπολίτες ==
* [[:bg:Атанас_Сиркаров|Aθανάς Σιρκαροβ (1919 - 1989), Βούλγαρος αρχιτέκτονας και ιστορικός]]
* [[:bg:Димитър_Митрев|Δημήταρ Μίτρεβ (1909 - 1976), Βούλγαρος συγγραφέας]]
* [[:bg:Никола_Табаков|Νικόλα Τάμπακοβ (1862 - 1938), δημόσιο πρόσωπο και επαναστάτης]]
* [[:bg:Дедеагач#cite_note-25|Τόντορ Απόστολοβ (1898 - 1917) επαναστάτης]]
* [[:bg:Тодор_Динов|Τόντορ Ντινόβ (1909 - 2004), καλλιτέχνης, σκηνοθέτης]]
* [[:bg:Дедеагач#cite_note-25|Παναγιώτ Ματζαρόβ (1885-1913) ιερέας]]
* [https://dariknews.bg/regioni/plovdiv/kolekcioneri-ot-avstriia-pokazvat-tvorbi-na-marko-hadzhikolev-v-ghg-2016389 Μάρκο Χατζηκόλεβ (1924 - 2010), Βούλγαρος καλλιτέχνης]
* [http://libkli.com/dates.htm Βαλτσο Τάμπακοβ (1913-1997), συγγραφέας, δημοσιογράφος]
* [[:bg:Дедеагач#cite_note-25|Οι αδελφοί Βασίλ και Ράιτσο Κοβάτσεβ, έμποροι οι οποιοι χρηματοδότησαν την κατασκευή της βουλγαρικής εκκλησίας του Αγίου Κυρίλλου και Μεθοδίου, γνωστή σήμερα ως Άγιος Ελευθέριος.]]
* [[Αθανάσιος Β΄ Σισανίου|Αθανάσιος Μεγακλής]] ([[1848]] - [[1909]]), μητροπολίτης ''[[Σισάνιο Κοζάνης|Σισανίου]] και [[Σιάτιστα|Σιατίστης]] ([[1882]] - [[1893]])''
* [[Αθανάσιος Β΄ Σισανίου|Αθανάσιος Μεγακλής]] ([[1848]] - [[1909]]), μητροπολίτης ''[[Σισάνιο Κοζάνης|Σισανίου]] και [[Σιάτιστα|Σιατίστης]] ([[1882]] - [[1893]])''
* [[Ιωάννης Ζουμπιάδης]]: Σύγχρονος Έλληνας συγγραφέας και ποιητής
* [[Ιωάννης Ζουμπιάδης]]: Σύγχρονος Έλληνας συγγραφέας και ποιητής

Έκδοση από την 22:07, 15 Φεβρουαρίου 2018

Συντεταγμένες: 40°51′10″N 25°52′12″E / 40.852883°N 25.870073°E / 40.852883; 25.870073

Για την αρχαία πόλη του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην θρακική ενδοχώρα, δείτε Αλεξανδρόπολις Θράκης.
Αλεξανδρούπολη
Πόλη
Εικόνα
Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Αλεξανδρούπολη is located in Greece
Αλεξανδρούπολη
Αλεξανδρούπολη
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΠεριφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης
ΔήμοςΔήμος Αλεξανδρούπολης
Διοίκηση
 • ΔήμαρχοςΕυάγγελος Λαμπάκης
Πληθυσμός59.723
Ταχυδρομικός κώδικας68131 - 68133
Τηλεφωνικός κωδικός25510
ΠολιούχοςΆγιος Νικόλαος
Ιστοσελίδαhttp://www.alexpolis.gr

Η Αλεξανδρούπολη είναι πόλη της Θράκης και πρωτεύουσα του Νομού Έβρου. Έχει 57.812 κατοίκους[1] και είναι η μεγαλύτερη πόλη της Θράκης. Αποτελεί σημαντικό λιμάνι και εμπορικό κέντρο της βορειοανατολικής Ελλάδας.

Η Αλεξανδρούπολη είναι μία από τις νεότερες πόλεις στην Ελλάδα, δεδομένου ότι ήταν μόνο ένα ψαροχώρι μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο[2], στα αρχαία χρόνια στη θέση της υπήρχε η αρχαία πόλη Σάλη που ιδρύθηκε από αποίκους από το νησί της Σαμοθράκης. [3] Η ζώνη της Αλεξανδρούπολης, όπως και όλη η έκταση από το Δέλτα του Έβρου μέχρι τη Βιστωνίδα λίμνη και τους πρόποδες της Ροδόπης, κατοικούνταν από τους Κίκονες. Οι Κίκονες ήταν ο θρακικός λαός, με τον οποίο συγκρούστηκε ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του στην επιστροφή από την Τροία.[4]

Ονομασία

Η Αλεξανδρούπολη υπήρχε στην αρχαιότητα με το αρχαίο όνομα Σάλη, η οποία ιδρύθηκε από τους Μαρωνίτες. Η σύγχρονη πόλη ιδρύθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα από αλιείς από τα χωριά της Μάκρης και της Μαρώνειας και έγινε γνωστή ως Δεδέαγατς (τουρκικά: Dedeağaç). Η συγκεκριμένη ονομασία στα τουρκικά σημαίνει δέντρο του παππού (dede σημαίνει παππούς και ağaç σημαίνει δέντρο) και βασιζόταν σε τοπική παράδοση σχετικά με ένα σοφό δερβίση, που πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στη σκιά ενός τοπικού δέντρου και, τελικά, τάφηκε δίπλα σε αυτό. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι πήρε το όνομα της από τις βελανιδιές που σκίαζαν την παραλία.

Από τις πρώτες ημέρες της απελευθέρωσης της πόλης (14 Μαΐου 1920) οι αρμόδιες τοπικές Αρχές καθώς και η Ιερά Μητρόπολη, ζητώντας τη γνώμη και του ιατρού Αχιλλέα Σαμοθράκη, που ως μελετητής της ιστορίας της Αρχαίας Θράκης οριζόταν πάντοτε ως πρόεδρος των εκάστοτε Επιτροπών Τοπωνυμιών, έλαβαν την απόφαση να μετονομάσουν την πόλη από Δεδέαγατς σε Νεάπολη, καθώς αποτελούσε ως τότε την νεότερη Ελληνική πόλη.[5]

Το 1920 όμως, ο βασιλιάς της Ελλάδας, Αλέξανδρος Α', επισκέφθηκε την πόλη, και οι τοπικές αρχές αποφάσισαν να μετονομάσουν την πόλη σε Αλεξανδρούπολη, προς τιμήν του.

Ιστορία

Ο βασιλιάς Αλέξανδρος έδωσε το όνομα του στην πόλη.

Η Αλεξανδρούπολη έως το 19ο αιώνα ήταν ένα μικρό ψαροχώρι με το όνομα Δεδέαγατς. Η ανάπτυξη του οικισμού ανάγεται στον 19ο αιώνα, όταν η περιοχή ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γνώρισε ανάπτυξη κατά τη διάρκεια κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής που συνέδεε την Κωνσταντινούπολη με τις μεγάλες πόλεις της Μακεδονίας από το Πύθιο. Το συγκεκριμένο έργο αποτελούσε μέρος μιας προσπάθειας εκσυγχρονισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ανατέθηκε σε μηχανικούς από την Αυστροουγγαρία. Ο οικισμός σύντομα εξελίχθηκε σε ένα μεγάλο χωριό γνωστό ως Δεδέαγατς.

Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1877-1878)

1893: Σταθμός τραίνων (στρατιωτικός) στην Αλεξανδρούπολη (τότε ονομάζονταν Δεδέαγατς - Οθωμανική Περίοδος).

Κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου του 1877-1878, οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν το Δεδέαγατς και εγκαταστάθηκαν σε αυτό. Οι επικεφαλής αξιωματικοί σχεδίασαν το ρυμοτομικό σχέδιο της πόλης που βασίζονταν σε φαρδείς, παράλληλους δρόμους αποφεύγοντας τις αδιεξόδους ώστε να διευκολύνεται η γρήγορη μετακίνηση στρατευμάτων. Το σχέδιο αυτό έρχονταν σε αντίθεση με χαρακτηριστικά Οθωμανικών πόλεων της περιόδου εκείνης όπως στενά δρομάκια, καλντερίμια και αδιέξοδους. Η πόλη επέστρεψε στην κατοχή των Οθωμανών με το τέλος του πολέμου αλλά η σύντομη παρουσία των Ρώσων είχε σημαντική συμβολή. Ορισμένοι Ρώσοι στρατιώτες πέθαναν στην πόλη το 1878 από επιδημία τύφου. Προς τιμήν των Ρώσων στρατιωτών ανεγέρθηκε μνημείο στον προαύλιο χώρο του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Νικολάου. Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν την 28η Οκτωβρίου 2011 μετά από την κοινή παρέλαση Ελλήνων και Ρώσων στρατιωτών.

Βαλκανικοί Πόλεμοι

Το κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού στο Δεδέαγατς οδήγησε στην ανάπτυξη του χωριού σε μια πόλη, καθώς και σε ένα μικρό εμπορικό κέντρο μέχρι το τέλος του αιώνα. Η πόλη έγινε η έδρα του πασά ως πρωτεύουσα του σαντζακίου. Ο Οθωμανικός έλεγχος της πόλης διήρκεσε μέχρι και τους Βαλκανικούς πολέμους. Στις 8 Νοεμβρίου του 1912, το Δεδέαγατς και ο σταθμός του καταλήφθηκαν από τις βουλγαρικές δυνάμεις με τη συνδρομή του Πολεμικού Ναυτικού. Η Βουλγαρία και η Ελλάδα ήταν σύμμαχοι κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου, αλλά αντίπαλοι στον Β' Βαλκανικό Πόλεμο. Το Δεδέαγατς καταλήφθη αυτή τη φορά από τις ελληνικές δυνάμεις στις 11 Ιουλίου 1913. Ωστόσο, με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (10 Αυγούστου του 1913), το Δεδέαγατς ξαναπέρασε στα χέρια της Βουλγαρίας μαζί με την υπόλοιπη Δυτική Θράκη.

Α' Παγκόσμιος Πόλεμος

Η ήττα της Βουλγαρίας από τις συμμαχικές δυνάμεις στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) εξασφάλισε μια αλλαγή χεριών για την πόλη. Μετά το τέλος του Α' Παγκόσμιου πολέμου υπογράφτηκε η Συνθήκη του Νεϊγύ σύμφωνα με την οποία η Βουλγαρία ως μεγάλη ηττημένη παραιτήθηκε όλων των κυριαρχικών της δικαιωμάτων επί της μεσημβρινής δυτικής Θράκης[6]. Το Δεδέαγατς κυβερνήθηκε προσωρινά από μια Διασυμμαχική Διοίκηση[7], με κυβερνητικό αντιπρόσωπο τον Χαρίσιο Βαμβακά, στενό συνεργάτη του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο οποίος κατόρθωσε να ενσωματώσει την περιοχή στον Ελληνικό διοικητικό οργανισμό πριν ακόμη επιδικαστεί στην Ελλάδα. Στις 14η Μαΐου 1920 η 9η Μεραρχία Σερρών, με διοικητή τον Στρατηγό Επαμεινώνδα Ζυμβρακάκη κατέλαβε τις διαβάσεις προς τη Βουλγαρία και συγκεντρώθηκε στη Γκιουμουλτζίνα (Κομοτηνή). Ακολούθησε η υποστολή της γαλλικής σημαίας και η έπαρση της ελληνικής από τον Κων/νο Μαζαράκη-Αινιάν[8]. Ο αστυνομικός διευθυντής Κ. Δανιήλ παρέδωσε την πόλη. Με την Συνθήκη των Σεβρών εκτός των άλλων η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδωσε την κυριαρχία της Θράκης στην Ελλάδα.

Μικρασιατική Εκστρατεία και Μικρασιατική Καταστροφή

Μετά την ήττα της Ελλάδας στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο (1919-1922), ο Ελληνικός Στρατός υπό τον στρατηγό Θεόδωρο Πάγκαλο υποχώρησε από την Ανατολική Θράκη στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης. Η Βουλγαρία εκμεταλλεύτηκε την ήττα των Ελλήνων για να απαιτήσει είτε την επιστροφή της Αλεξανδρούπολης υπό τον έλεγχό της ή την κήρυξη σε ουδέτερη ζώνη υπό διεθνή έλεγχο. Και τα δύο αιτήματα απορρίφθηκαν από την ελληνική ηγεσία και την Κοινωνία των Εθνών.

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η Αλεξανδρούπολη προσφέρει στέγη στους διωγμένους Μικρασιάτες πρόσφυγες.

Ανταλλαγή Πληθυσμών 1923-1924

Η Συνθήκη της Λωζάννης (24 Ιουλίου του 1923) επιβεβαίωσε ότι η Δυτική Θράκη και η Αλεξανδρούπολη θα συνεχίσουν να βρίσκονται υπό τον ελέγχο της Ελλάδας, υποχρεώνοντας όμως την άνευ όρων παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης στους Τούρκους. Μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης το 1923 και την Ανταλλαγή πληθυσμών καταφεύγουν στην περιοχή πολλοί πρόσφυγες από τη Βόρεια Θράκη (Ανατολική Ρωμυλία), την Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία.

Μετά την εγκατάσταση των προσφύγων αρχίζει μία πνευματική αναγέννηση, με ηγετικές φυσιογνωμίες τον παιδαγωγό Θεώδορο Κόστανο, τον διδάσκαλο Αθανάσιο Σπανό και τον ιατροφιλόσοφο και ιστοριοδίφη Αχιλλέα Σαμοθράκη.[9]

Β' Παγκόσμιος Πόλεμος

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (δες Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944), η Αλεξανδρούπολη παρέμεινε για 3 χρόνια υπό βουλγαρική κατοχή (1941-1944)[10]. Η πόλη υπέστη κάποιες καταστροφές κατά τη διάρκεια του πολέμου αλλά σε μεγάλο βαθμό γλιτώσε τις επιπτώσεις του Εμφυλίου Πολέμου (1946-1949). Η επιστροφή της ειρήνης επέτρεψε στην Αλεξανδρούπολη να αυξηθεί από μια πόλη των 16.332 κατοίκων το 1951, σε μια πόλη των 57.812 κατοίκων, μέχρι το 2011.

Σύγχρονη ιστορία

Η Αλεξανδρούπολη ακολουθεί πλέον ταχείς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης με μοχλούς την Εγνατία Οδό, το αεροδρόμιο, το λιμάνι και το σιδηροδρομικό σταθμό. Αποτελεί μάλιστα σημαντικό κέντρο του διαμετακομιστικού εμπορίου. Έχει μια αδελφή πόλη, την Αδριανούπολη, από τις 30 Νοεμβρίου του 2007[11]. Η Αλεξανδρούπολη υπερβαίνει τους 70.000 κατοίκους και προσφέρει σήμερα υψηλή ποιότητα ζωής με περιβαλλοντική ισορροπία και έντονη πολιτιστική δραστηριότητα.

Κλίμα

Κλιματικά δεδομένα Αλεξανδρούπολης
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 17.8 21.4 23.4 27.0 32.0 36.8 39.0 37.4 36.8 32.6 23.8 23.2 39,0
Μέση Μέγιστη °C (°F) 8.4 9.6 12.3 17.3 22.4 27.1 30.1 30.2 26.4 20.2 15.1 10.7 19,1
Μέση Μηνιαία °C (°F) 4.8 5.8 8.5 13.2 18.3 23.0 25.6 25.2 21.0 15.5 11.0 7.0 14,9
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 1.1 1.9 3.7 7.1 11.1 14.8 17.4 17.2 14.0 10.1 6.7 3.3 9,0
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −13.2 −14 −13.6 −2.4 1.0 7.0 9.0 8.4 0.0 −2 −6.2 −8.8 −14
Υετός mm (ίντσες) 60,4 61,2 52,3 39,6 36,3 27,3 17,6 10,6 31 50,5 75,7 86,8 549,3
υγρασίας 74.9 73.6 73.0 71.3 68.6 60.6 54.4 53.3 59.7 67.6 75.2 76.7 67,4
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 1.0 mm) 6.8 6.1 5.8 5.5 5.1 3.4 2.5 1.5 2.7 4.6 6.6 8.2 53,8
Πηγή: NOAA[12]

Μεταφορές

Η Αλεξανδρούπολη είναι μια πόλη σύγχρονη με προσεγμένο ρυμοτομικό σχέδιο και αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς. Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους συγκοινωνιακούς κόμβους καθώς προσεγγίζεται με όλα τα μέσα, αεροπορικώς, σιδηροδρομικώς, οδικώς και ακτοπλοϊκώς. Αξιοσημείωτα έργα υποδομής είναι το σύγχρονο-διεθνές λιμάνι, η Εγνατία οδός καθώς και η σιδηροδρομική σύνδεση με σημαντικές πόλεις που την καθιστούν εμπορικό κόμβο και δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την περαιτέρω ανάπτυξή της στο μέλλον. Επίσης, λειτουργούν ποδηλατόδρομοι.

Οδικές μεταφορές

Η Εγνατία Οδός είναι ο μεγαλύτερος κύριος δρόμος που περνά από την Αλεξανδρούπολη. Συνδέει την πόλη με την Ηγουμενίτσα, τα Ιωάννινα, την Θεσσαλονίκη και την Καβάλα προς τα δυτικά και τους Κήπους Έβρου προς τα ανατολικά. Σε λίγα χρόνια, πρόκειται να αποκτήσει ευκολότερη πρόσβαση προς τις περιοχές του βορείου Έβρου.

Υπάρχουν επίσης και δρομολόγια των υπεραστικών λεωφορείων ΚΤΕΛ που συνδέουν την Αλεξανδρούπολη με τις πόλεις της Κομοτηνής, Ξάνθης, Καβάλας και Θεσσαλονίκης. Μέσω του Σταθμού των Υπεραστικών ΚΤΕΛ της Θεσσαλονίκης υπάρχει δυνατότητα μετάβασης στις πόλεις της Δυτικής, Κεντρικής και Νότιας Ελλάδας. Υπάρχουν επίσης ορισμένα δρομολόγια υπεραστικών λεωφορείων που συνδέουν απευθείας την Αλεξανδρούπολη με την Αθήνα. Συχνή καθημερινή σύνδεση υπάρχει με τις υπόλοιπες περιοχές του Νομού Έβρου.

Σιδηροδρομικές μεταφορές

Ο σιδηροδρομικός σταθμός Αλεξανδρούπολης έχει τρένα που συνδέουν την πόλη με τη Θεσσαλονίκη, διερχόμενα από Κομοτηνή, Ξάνθη, Δράμα, Σέρρες και Κιλκίς. Δρομολόγια υπάρχουν και με τις περιοχές του Βόρειου Έβρου, προς το Σουφλί, το Διδυμότειχο, την Ορεστιάδα και τα Δίκαια.

Ναυτιλιακές μεταφορές

Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης διαθέτει ακτοπλοϊκά δρομολόγια από και προς τη Σαμοθράκη και την Καβάλα.

Αεροπορικές μεταφορές

Η Αλεξανδρούπολη έχει ένα διεθνές αεροδρόμιο (Διεθνές Αεροδρόμιο Δημόκριτος), το οποίο απέχει 7 χλμ. από το κέντρο της πόλης. Εκτελούνται καθημερινές πτήσεις από και προς την Αθήνα. Ορισμένες μέρες της εβδομάδας υπάρχουν πτήσεις από και προς την Κρήτη και τη Μυτιλήνη. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών εκτελούνται μερικές εποχιακές πτήσεις από και προς τη Γερμανία και Ρωσία. Το αεροδρόμιο συνδέεται με την πόλη με λεωφορεία του αστικού ΚΤΕΛ και με ταξί.

Πολιτισμός

Ο φάρος της Αλεξανδρούπολης, σήμα κατατεθέν της πόλης.
Το Εκκλησιαστικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης, στεγαζόμενο στο κτίριο της παλιάς Λεονταριδείου Αστικής Σχολής Αρρένων (1909).

Ως τη δεκαετία του ' 80 στην πόλη γίνονταν η Γιορτή Κρασιού, υπό την αιγίδα του ΕΟΤ. Η εν λόγω γιορτή ξανάρχισε έπειτα από 25 χρόνια, το καλοκαίρι του 2013.[13]

Εκπαίδευση

Στην πόλη λειτουργούν τέσσερα τμήματα του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Τα τμήματα αυτά είναι τα εξής: Τμήμα Επιστημών Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία, Τμήμα Ιατρικής, Τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής και Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης. Το Τμήμα Ιατρικής στεγάζεται σε ένα από τα μεγαλύτερα και πλέον σύγχρονα νοσοκομεία των Βαλκανίων.

Αξιοθέατα

Αξιοθέατο της πόλης είναι ο Φάρος, (αναγνωρίστηκε ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς με την απόφαση στο ΦΕΚ 322/12-9-2013[14]), το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης στην οδό 14ης Μαΐου 63, το εκκλησιαστικό μουσείο στην πλατεία της Μητρόπολης και άλλα νεοκλασικά κτίρια. Στις 14 Μαΐου κατ' έτος τιμάται με παρέλαση η απελευθέρωση της πόλης. Πολιούχος της πόλης είναι ο Άγιος Νικόλαος, του οποίου τη χάρη η πόλη τιμάει στις 6 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο.

Μουσεία

  • Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης (Λ. Δημοκρατίας 335)
  • Εθνολογικό Μουσείο Θράκης (14ης Μαΐου 63)
  • Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης (υπό κατασκευή - Λεωφ.Μάκρης)
  • Εκκλησιαστικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης (Πλ.Μητροπόλεως)
  • Μουσείο Συλλόγου Καππαδοκών Αλεξανδρούπολης (Μητροπούλου 1)
  • Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας (Θερμοπυλών 8, Νέα Χηλή)
  • Μουσείο Φυσικής Ιστορίας(Πατανότοπος Μαΐστρου)
  • Μουσείο Χλωρίδας και Πανίδας (Κέντρο Τέχνης & Πολιτισμού Δήμου Αλεξανδρούπολης «Γεώργιος Βιζυηνός»)

Αθλητισμός

Αθλητικές δραστηριότητες διοργανώνονται στο αθλητικό στάδιο και στο κλειστό γυμναστήριο της πόλης. Γνωστές ομάδες ποδοσφαίρου του δήμου είναι οι εξής:

Η ομάδα βόλεϊ του Εθνικού Αλεξανδρούπολης συμμετέχει στην A1 Εθνική Βόλευ και έδρα του είναι το κλειστό γυμναστήριο της πόλης που είναι δίπλα στο αθλητικό στάδιο. Γνωστοί αθλητές και γνωστές αθλήτριες κατάγονται από την πόλη όπως οι εξής:

Πληθυσμός

Η εξέλιξη του πληθυσμού της Αλεξανδρούπολης έχει ως εξής:

Εξέλιξη
πληθυσμού
της Αλεξανδρούπολης [1]
1940 19.384
1951 18.916
1961 21.209
1971 25.529
1981 35.799
1991 39.261
2001 50.017
2011 58.125

Αλεξανδρουπολίτες

Δείτε επίσης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. «Μόνιμος πληθυσμός κατά φύλο και ομάδες ηλικιών. Οικισμοί με πληθυσμό 50.000 και άνω». Ελληνική Στατιστική Αρχή. Ανακτήθηκε στις 03/10/2016.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  2. http://www.xanthi.ilsp.gr/thraki/history/his.asp?perioxhid=R0001
  3. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Δυτικής Θράκης κατά τη ρωμαϊκή αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 2005, σ. 126
  4. Ιστορία της Αλεξανδρούπολης
  5. Δεδε - Αγάτς, Νεάπολη, Αλεξανδρούπολη (Το θέμα της ονοματοδοσίας της πόλης)
  6. «Treaty of Neuilly, article 27 (3), 48». Lib.byu.edu. Ανακτήθηκε στις 14-05-2015.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  7. «New Rule in West Thrace, The New York Times, December 8, 1919». New York Times. 08-12-1919. Ανακτήθηκε στις 14-05-2015.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate=, |date= (βοήθεια)
  8. «Grafiki Palia Alexandroupoli». Oldalexandroupoli.gr. 1920-05-14. Ανακτήθηκε στις 14-05-2015.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  9. Ιστορία της Αλεξανδρούπολης
  10. K.Svolopoulos, Greek Foreign Policy 1945-1981
  11. Edirne and Alexandroupoli became sister cities
  12. «ALEXANDROUPOLIS Climate Normals 1961-1990». National Oceanic and Atmospheric Administration. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2015. 
  13. Αναβίωσε η «Γιορτή Κρασιού» στην Αλεξανδρούπολη, enet.gr, 5-8-2013.
  14. Αναγνωρίστηκε ο Φάρος ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, 19-9-2013 (με πληροφορίες από Θράκη Νετ)]

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ

Ψηφιακό αρχείο ΕΟΑ